AZC naar Wisseveld !! of ??

Daar gaan we weer…. Dat was mijn eerste reactie op het artikel in de Gelderlander met de kop: AZC naar Wisseveld.

Het staat er nog al definitief. Het inhoud van het artikel was wat genuanceerder. De reactie van het COA was duidelijk. Eerst de omwonenden inlichten en daarna pas naar buiten via de pers. Het gemeentebestuur, bij monde van wethouder Opsteegh, denkt daar kennelijk anders over. Ook ik vind deze publicatie niet gelukkig, maar zoiets los je niet op door de pers tegen te houden. Als gemeentebestuur moet je de pers voor zijn. “Zo simpel is dat” om een veel door wethouder Bos gebruikte uitspraak te citeren. Zelfs de gemeenteraad als onze vertegenwoordiging is nog niet geïnformeerd. Of zou er in de besloten vergadering van 10 juni in vertrouwen iets over zijn medegedeeld? Als dat zo is hoop ik dat de raadsleden behoorlijk kwaad zijn. Zij moeten hun mond dicht houden en het college licht de bevolking via de krant in. Waar hebben we dan nog raadsleden voor? Overigens heeft wethouder Opsteegh in een fractieberaad van het CDA in de winterperiode er al gewag van gemaakt dat voor het AZC een nieuwe plek moest worden gevonden. Spontaan kwam toen van diverse kanten (ook de mijne) de oplossing: naar het Wisseveld. En op het eerste gezicht is het natuurlijk ook zo. Het Wisseveld heeft klanten nodig en het AZC is natuurlijk een grote vis. Maar dan kijk je alleen naar de financiële kant. Maar er zijn meer aspecten en alternatieven.

De raad wordt overigens naar mijn mening wat vaak in vertrouwen bij zaken betrokken die eigenlijk in het openbaar moeten en ook kunnen worden behandeld. Dat is ook een manier om de raadsleden monddood te maken.

De eerste vraag die aan de orde komt is natuurlijk naar het karakter van het nieuwe AZC. Wordt het een open woonwijk of een gesloten uitzetinrichting? Het eerste is op het Wisseveld niet bij voorbaat uitgesloten, maar of het tweede er op past betwijfel ik sterk. In dat opzicht is de opmerking in het Gelderlanderartikel over de beveiliging die beter moet niet hoopgevend. Nu heeft beveiliging meer kanten. Als het gaat om brandbeveiliging is er niets aan de hand, maar eerdere uitlatingen van het college in de Gelderlander wijzen meer in de richting van beveiliging tegen ongewenst gedrag om het voorzichtig uit te drukken.
En zo zijn er nog veel meer vragen die moeten worden beantwoord alvorens je kunt zeggen dat een AZC op het Wisseveld inderdaad een goede zaak voor zowel asielzoekers als de inwoners van Grave is.

En over deze gevoelige materie, gevoegd bij de massa die ik in eerder blogs al opsomde, moet de raad dit najaar een beslissing nemen. Om tot een goede beslissing te komen is een zorgvuldige aanpak nodig. Als ergens dan geldt hier wel de volgorde: eerst nadenken, dan praten en tenslotte doen. In Grave gaat het te vaak omgekeerd.

Het wordt tijd dat het presidium van de raad zich een dag of wat met het college opsluit om voor de komende periode eens een vergaderprogramma op te stellen. En vergeet daarbij de communicatie met de bevolking niet.

Voorbereidende en besluitvormende vergaderingen van 14 en 15 juli: een indruk

De vergaderingen hebben opgeleverd wat beoogd. De voorstellen werden of unaniem of met een grote of voorspelbare meerderheid aangenomen. Wat het resultaat betreft zal iedereen wel tevreden zijn. De wijze van vergaderen was minder fraai. De aanvankelijk uitgeschreven extra vergadering op 15 juli werd alsnog afgeblazen. Harrie de Greeff had gelijk met zijn opmerking dat je dit tegenover het publiek niet kan maken. Omdat de raad nauwelijks inhoudelijk inging op toch belangrijke zaken als Bestuursrapportage en kadernota bleek het mogelijk de voorbereidende en besluitvormende vergadering op één avond te houden en nog tijd over te houden voor de vakantieborrel.
Komend najaar staat er nog al wat op het programma:

• Accommodatiebeleid waarin o.a. wordt beslist over wijkgebonden activiteiten, brede scholen etc.
• Beeldkwaliteitplan binnenstad;
• Bestemmingsplan binnenstad;
• Parkeerbeleid;
• Begroting 2010
  

En dit zijn alleen nog maar de punten die 14 juli werden aangekondigd. Stuk voor stuk punten waar het publiek bij betrokken zal moeten worden, tenminste als college en raad burgerparticipatie echt serieus nemen, zoals zij zelf stellen.
Het wordt tijd dat de raad zich ook eens bezint over het verloop van de vergaderingen. Sinds de invoering van het dualisme zijn wethouders geen raadlid meer. Zij doen dan ook niet mee aan de besluitvorming en dus niet aan de besluitvormende vergadering. De bedoeling van het dualisme is dat in de raadvergadering de politieke partijen met elkaar debatteren en niet, zoals in het verleden, dat het college zijn voorstellen verdedigt. Dat kan alleen als alle informatie voor die vergadering beschikbaar is. In Grave verlopen de raadvergaderingen nog steeds volgens het oude gebruik. De partijen richten zich vooral tot het college, dat probeert te beantwoorden of in iedere geval een antwoord toe te zeggen. Enkele uitzonderingen daargelaten vindt er geen inhoudelijke discussie plaats tussen de partijen, wel gekift. De “gasten van de Raad” is dat ook opgevallen.
Aan kadernota en bestuurlijke rapportage werden weinig woorden vuil gemaakt. Ik veronderstelde dat de kadernota het beleidsstuk van het jaar is. De raad denkt daar anders over. Blijkbaar hebben de fracties boodschappenlijstjes ingeleverd voor de komende begroting en het college kreeg de suggestie in de begroting die zaken op te nemen die op alle boodschappenlijstjes staan. Nu heb ik uit uitlatingen van wethouder Bos begrepen dat de begroting 2010 meer zal gaan over wat schrappen we dan over wat gaan we extra doen. Overigens werd met de op 14 juli genomen besluiten wel een flinke voorzet gegeven aan het verhogen van het uitgavenpatroon van de Grave. Dat zal toch door bezuinigingen moeten worden gecompenseerd. De begrotingsbehandeling wordt dus dit jaar heel belangrijk, ook en juist voor ons gewone burgers. Hopelijk wordt ons de tijd gegund inbreng te leveren.
Tijdens deze vergadercyclus werd ook weer eens duidelijk dat de uiteindelijke formulering van een besluit heel belangrijk is. De voorzitter hechtte daar enkele malen ook waarde aan, zodat een besluit goed op de band zou komen. Maar dat is niet genoeg. Zoals het op de band staat moet het ook in de notulen komen. (Een griffier van de Brabantse Staten zei lang geleden tijdens een borrel: “wat GS en de Staten besluiten is niet belangrijk; belangrijk is wat ik opschrijf dat zij besluiten”). Uit de reactie van mevrouw Henisch bij de behandeling van de multifunctioneel centrum heb ik afgeleid dat er een verschil is tussen band en formulering in de notulen van de vergadering van maart 2008. Aangezien dit aspect ook voor andere onderwerpen belangrijk is wil ik proberen te reconstrueren hoe de keuze van de raad voor de optie Maaszicht zonder direct te besluiten is uitgelopen op de waarschuwing van het college dat afwijzen van het voorstel zou leiden tot een claim van € 1.000.000. Als ik de daarvoor benodigde gegevens van de gemeente heb gekregen kom ik er op terug.

Multifunctioneel Centrum: analyse van het besluit

Allereerst valt op dat veel mensen het idee hadden dat de raad zou beslissen over het al dan niet doorgaan van het nieuwe Maaszicht. Dat blijkt ook uit krantenkoppen. Maar het ging alleen over de vraag of de gemeente het multifunctioneel centrum (al net zo’n rot woord als kultuurhuus, naamgeving wordt dus nog een interessante bezigheid) zou onderbrengen in het Nieuwe Maaszicht. En volgens het college kon de raad niet anders dan instemmen. De vraag van LPG of de gemeente zich in maart wel zo vergaand had verplicht was kennelijk van tafel verdwenen. Omdat de meerderheid van de raad toch wel van plan was met Maaszicht mee te doen was deze vraag voor het verloop van de vergadering niet zo belangrijk. Wel belangrijk is wat de raad deze keer echt heeft besloten en waarover nog geen besluit is genomen. Tussen college en fracties waren nog wel wat interpretatieverschillen te constateren. Uiteindelijk geldt ook hier: “besloten is wat is opgeschreven dat is besloten”. Daarom nu mijn commentaar op de formulering van het besluit.

Het besluit telt 4 punten

De tekst van punt 1 luidt:
“In te stemmen met centralisatie en herplaatsing van de huidige sociaal-culturele voorzieningen Esterade, Katrien en De Westhoek in combinatie met de nieuwbouw van Maaszicht.”
Er staat “de huidige etc” en niet “enkele” of “met uitzondering van wijkgebonden activiteiten”. De wethouder heeft op dat terrein wel toezeggingen gedaan, maar wel op een wijze dat hij nergens aan is gebonden, ook niet wat het tijdstip van sluiten van die accommodaties aangaat. Volgens de tekst gaat alles wat nu in die gebouwen plaats vindt naar Maaszicht. Gelukkig geldt een besluit net zo lang totdat het wordt herroepen. In de accommodatie discussie die binnenkort gaat volgen valt op dit gebied nog veel bij te sturen. Inpassen van zeker Esterade in de brede schoolgedachte sluit ik zeker niet uit. Terugkomen op dit besluit wordt wel een probleem want de opbrengst van de verkoop van de andere gebouwen is hard nodig voor de financiering

Het bedrag dat voor de investering wordt uitgetrokken staat in punt 2 van het besluit. Gezien de risicoverdeling tussen de gemeente en Brabant Zorg is dat krediet hard en dus echt een besluit. Over de dekking wordt in het besluit niets vermeld. Wel is uit de toelichting af te leiden dat een deel wordt gedekt uit verkoop van de andere accommodaties. In de tekst staat echter niet dat de raad die panden ook daadwerkelijk besluit de huidige bestemming aan die panden te onttrekken en ze vervolgens te verkopen. (in die volgorde)

Wel staat in punt 3 van het besluit, zoals het college dit voorstelde, dat de raad voor dekking van het geheel € 144.000 per jaar beschikbaar meer beschikbaar stelt dan in de begroting is voorzien. Uit de (niet bij het besluit horende) toelichting is wel af te leiden hoe dit extra bedrag wordt gedekt. Ik ben van mening dat de formulering van een besluit volledig moet zijn en alle onderdelen moet bevatten, inclusief al in de begroting opgenomen bedragen. Dat kan best in een bij het besluit horende bijlage. Blijkbaar waren de afspraken met Maaszicht over de kosten niet definitief. De wethouder zag in ieder geval nog onderhandelingsruimte. Ik vraag mij af waarom onderhandelingen met Maaszicht over de kosten niet waren afgerond en waarom het resultaat van subsidieaanvragen en BTW-compensatie niet eerder beschikbaar waren. Gewoonlijk is op tijd komen een zaak van op tijd beginnen.
De raad heeft middels een amendement dit punt 3 drastisch gewijzigd. Eigenlijk is het meer een motie dan een amendement. De € 144.000 is uit de tekst verdwenen. Daarvoor in de plaatst heeft het college nu de opdracht te proberen het beste ervan te maken. Dit zou kunnen door een post van € 170.000 terug te brengen tot € 117.000. Dan kun je narekenen dat het tekort terugloopt van € 144.000 naar € 91.000. Komisch was de discussie over de onderhandelingspositie die het college nog had. Volgens mij is het college door het voorstel aan de raad voor te leggen al akkoord gegaan met het bedrag van € 170.000 en heeft daarmee bij verdere onderhandelingen geen ander middel dan zielig kijken. Als de raad in het besluit keihard had gesteld dat niet meer dan € 91.000 beschikbaar zou worden gesteld zou het college naar Maaszicht kunnen gaan met de boodschap dat de raad voor algemeen beheer, receptie en gastvrouw (geen gastheer?) niet meer dan €117.000 in plaats van € 170.000 beschikbaar wilde stellen. Dan stond er ook voor Maaszicht iets op het spel. Natuurlijk had het college dan terug gemoeten naar de raad met het onderhandelingsresultaat. Doordat de voorzitter in de formulering van het amendement/motie wel het bedrag noemde alhoewel de indieners het na wat heen en weer gepraat uiteindelijk hadden geschrapt is er nog iets van de bedoeling van de raad overgebleven. Als je al van een besluit kunt spreken dan is in plaats van € 144.000 € 91.000 beschikbaar gesteld.
Voor deze extra exploitatiekosten is nog geen geld beschikbaar. Het college moet dat geld in de begroting 2010 opnemen. Aangezien de raad zal moeten bezuinigen betekent dit dat door dit besluit voor andere zaken minder geld beschikbaar zal zijn. De raad doet dit meer: een krediet beschikbaar stellen met de opmerking dat de consequenties in de begroting moeten worden meegenomen. Daardoor wordt een fatsoenlijke afweging over “wat doen we wel en wat doen we niet” tijdens de begrotingsbehandeling onmogelijk.

In punt 4 van het besluit staat eigenlijk dat de financiële consequenties van het besluit het centrum in Maaszicht onder te brengen nog niet bekend zijn, maar dat als het meevalt de meevallers niet voor andere zaken zullen worden gebruikt. Moest er nog bijkomen zou ik zeggen.

Wensen en bedenkingen over de verkoop van de locatie Bijl/Hofplein.

Zoals ik al had verwacht kwam er inhoudelijk niet veel aan de orde. Dit omdat de raad al op 12 mei had besloten het voormalige stadhuis op deze wijze te verkopen. Opmerkingen daarover waren wel begrijpelijk maar niet meer ter zake. Dat de raad in de voorbereiding vertrouwelijk zijn wensen kenbaar maakt is begrijpelijk. Er wordt dan nog onderhandeld. Maar nu het contract op tafel ligt en zowel college en v.d. Horst ermee akkoord zijn gegaan is vertrouwelijkheid en zeker geheimhouding zinloos. Zeker omdat inmiddels wel duidelijk is dat wat de raad wil vooral voor de verdere planvoorbereiding van belang is. Aangezien het project “Hart van Grave” door van de Horst voortvarend wordt aangepakt en bevolkingsgroepen daar inhoudelijk zijn betrokken heeft de raad er zelf belang bij dat zijn wensen zo snel mogelijk openbaar zijn. Het gaat blijkbaar om 19 punten, waaronder -hoop ik- de toekomst van het carillon. Na afloop van de vergadering op 14 juli was de raad nog even in vertrouwelijkheid bijeen. Dat was een mooie gelegenheid de vertrouwelijkheid op te heffen. Nu rest niets anders dan de vertrouwelijkheid te negeren.
v.d. Horst heeft gezien het krappe tijdschema al een vergaderplanning gemaakt. Hopelijk komt de gemeente ook snel met zo’n planning. Toegegeven is dat het tot nu toe heeft geschort aan communicatie met betrokken en belangstellende groeperingen. Die communicatie mag niet opnieuw in gevaar komen.

Strategische agenda ontwikkelingsprojecten Grave. Formele vaststelling projecten met prioriteit

De betekenis van dit besluit is beperkt. De interne ambtelijke organisatie had blijkbaar behoefte aan de formele vaststelling van dit lijstje. In die behoefte is nu voorzien. Blijft dus mijn behoefte aan een gedegen discussie over de wijze waarop de gemeente met projecten omgaat.
In de pauze heb ik diverse raadsleden aangesproken over de herbestemming van het historisch stadhuis die niet in de lijst is opgenomen. Niemand wist hoe het zat. Zekerheidshalve heb ik gebruik makend van het spreekrecht hiernaar gevraagd. Omdat het CDA er op het eind alsnog naar vroeg is er duidelijkheid over gekomen. Die herbestemming maakt deel uit van het project Bijl/Hofplein (nu Hart van Grave). Dat was niet alleen voor mij een nieuwtje. In alle discussies over dit project is het historisch stadhuis nadrukkelijk buiten beschouwing gebleven. Daarvoor zouden afzonderlijk voorstellen worden gedaan en besluiten genomen. Dat is na 7 jaar nog steeds niet gelukt. Ik ben benieuwd hoe het nu zal gaan. Het goedkoopst is natuurlijk de nodige werkzaamheden in de bouw van het “hart van Grave” op te nemen. Maar het moet mogelijk zijn met eenvoudige middelen zeker de onderverdieping, maar ook de trouwzaal op korte termijn weer in gebruik te nemen.
Ik kreeg nog een andere verklaring voor het niet op de lijst voorkomen van het monument. Dit project is namelijk niet ondergebracht bij het projectbureau, maar bij een ander deel van de gemeentelijke organisatie! Dat onderschrijft de noodzaak de projectorganisatie van de gemeente nog eens goed aan de orde te stellen.

vergaderingen 14 en 15 juli

Één van de redenen om deze weblog te beginnen was dat een recensie van een raadvergadering ook wel aardig en leerzaam zou kunnen zijn. De besluitvormende en voorbereidende vergaderingen van dinsdag 14 juli en de geplande besluitvormende vergadering van woensdag 15 juli geven daar ook wel aanleiding voor. Als u er gisteravond niet bij was zult u zich afvragen hoe ik nu al een commentaar zou kunnen leveren op een vergadering die vanavond nog moet worden gehouden. Wel.... die vergadering is dinsdagavond al gehouden! Eigenlijk had ik mijn reactie direct willen plaatsen maar....
Ook gezien de mooie avond ben ik na afloop van de vergaderingen naar het "Dorstige Hert"gefietst om met de raad en helpers de vakantie in te luiden. Daar trof ik naast raadsleden en ambtenaren ook een aantal schakers aan. Ik vond dat wel symbolisch. Schakers doen wat bestuurders ook zouden moeten doen: alvorens te zetten een aantal varianten een aantal zetten doordenken en terwijl de opponent nadenkt zelf al anticiperen op eventuele tegenzetten. Daarbij moet ook de klok nog in de gaten worden gehouden. Dit alles gaat alleen als je een goed overzicht hebt over het hele speelveld.
Aangezien er nu geen tijdsdruk is en dus geen snelschaak hoeft te worden te worden gespeeld zal ik mijn reactie op de vergaderingen nog even overdenken alvorens ze hier te publiceren.

Opmerking

geachte lezeressen en lezers,

Hieronder nog overwegingen over agendapunten die van de week in de gemeenteraad aan de orde komen. De omvang liegt er niet om. Als u uit de toonzetting hier en daar de indruk krijgt dat ik behoorlijk pissig ben heeft u gelijk. De wijze waarop de raad momenteel opereert vind ik bedroevend. Als ik met individuele raadsleden daarover spreken geven ze mij gelijk, misschien maar gemakshalve.

Graag verneem ik hoe u er over denkt. Dat kan via het adres:

grave@papax.nl

Deze weblog biedt ook wel een gelegenheid, maar die vind ik zelf nogal ingewikkeld en beperkt.

Als u dit een zinvolle en leesbare weblog vindt meld u dan aan als volger. Dan krijgt u automatisch een seintje als ik weer wat heb op te merken. Geef het adres http://leodevreede.blogspot.com dan ook door.

Met vriendelijke groeten

Leo de Vreede

Nogmaals Multicultureel Centrum

Jacques Leurs was zo vriendelijk mij het Memo met aanvullende informatie voor de besluitvorming over het Multi Functioneel Centrum.

Naast een specificatie van de € 300.000 “overige kosten” werd van de overige vraagpunten weinig meer gezegd dan dat ze zo goed mogelijk zullen worden aangepakt.

In punt 5 werd inzicht gegeven in de wijze waarop het college (her)ontwikkeling van overige accommodaties wil aanpakken. Interessant, maar een onderwerp te belangrijk en te omvangrijk om in de marge van het besluiten over het MFC mee te nemen. Wel ben ik versterkt in mijn opvatting dat de eventuele verkoop van accommodaties niet moet worden meegenomen in de financiering van het MFC. Het is volgens mij logischer die eventuele opbrengst te betrekken in dat nieuwe beleid. Bovendien acht ik het niet uitgesloten dat met name Esterade, zoals het nu is, daar nog een rol in kan spelen.

De mededeling in de Gelderlander over het aftreden van het bestuur van Quadrant is te genant om daar opmerkingen over te maken.

Concept verkoopcontract Bijl/Hofplein

De betekenis van dit voorstel is niet dat de raad het verkoopcontract al dan niet gewijzigd vaststelt of verwerpt. De raad mag eventuele wensen en bedenkingen kenbaar maken. Het is dan aan het college en aan v.d. Horst om die wensen en bedenkingen al dan niet in de overeenkomst op te nemen. Nu is het probleem dat de raad besloten heeft vergaderd over die wensen en bedenkingen en dat het resultaat van die vergadering geheim is. Ik neem aan dat het college in de ontwerpovereenkomst het resultaat van die besloten vergadering heeft verwerkt.

Aangezien ook het verslag van de raadsbijeenkomst geheim is kunnen de raadsleden met goed fatsoen niet eens aangeven of aan hun wensen en bedenkingen in voldoende mate tegemoet is gekomen. Ook als zij alsnog wensen of bedenkingen zouden willen inbrengen schenden zij in feite die geheimhouding. Wat dat betreft zou de behandeling van dit punt zowel in de voorbereidende vergadering als besluitvormende vergadering beperkt kunnen blijven tot een ingestudeerde instemmende eenakter.

Dat zal wel niet gebeuren want in de overeenkomst zitten nog zoveel open plekken dat er wel voorzetten zullen worden gegeven voor de invulling daarvan. Vandaar dat ik toch maar op de inhoud van het raadsvoorstel en de conceptovereenkomst inga.

• Allereerst natuurlijk de vraag waarom de bijlagen nog steeds vertrouwelijk zijn. Alle stukken zijn inmiddels bij beide partijen bekend, ik zie het nut van geheimhouding niet meer in.
  
• Het wezen van de zuivere verkoop is dat in die overeenkomst geen eisen mogen worden gesteld aan hetgeen v.d. Horst met die grond gaat doen. Dat moet allemaal worden geregeld in publiekrechtelijke bepalingen als bestemmingsplan, kwaliteitsplan en exploitatieplan, die zijn genoemd, maar naar mijn mening ook aan verkeers- en parkeerverordeningen. Al die zaken moet de gemeente nog doen. Naar mijn mening is dat vooral een risico voor van de Horst. De gemeente moet nog waarmaken dat dit op tijd en goed wordt geregeld. Wat tijd betreft worden in de overeenkomst enkele data genoemd. Het beeldkwaliteitplan wil men op 22 september al in de raad hebben. Bij een nette behandeling in voorbereidende en besluitvormende raadvergadering dient dat plan dan zeker voor 1 september te aan de raad te worden voorgelegd. Dan zijn wijkraad en andere belanghebbenden nog niet eens in beeld geweest. Over kwaliteit van besluitvorming gesproken!
  
• Taxatie Het huidige gemeentehuis is getaxeerd op € 1.8 mln. Met een PM-post van € 0.7 mln voor bouw- en woonrijp maken van de openbare ruimte binnen de te verkopen grond. Het college ziet die zeven ton als een aftrekpost en komt dus op een netto waarde van € 1.1 mln. Ik zie het precies omgekeerd. Als iemand de grond koopt voor € 1.8 mln is die niet bouw- en woonrijp. Die kosten moet de koper nog maken. Zonder die kosten zou de taxatieprijs volgens mij dan ook € 2.5 mln bedragen. In dat geval zou de gemeente natuurlijk voor dat bouw- en woonrijp moeten zorgen. Bij de voorgestelde wijze van verkoop moet dat ook zo omdat je hierin niet mag opnemen dat v.d. Horst de zaak bouw- en woonrijp maakt. Dat is een publieke taak van de gemeente. Natuurlijk kun je t.z.t wel overeenkomen dat v.d. Horst als aannemer dat op zich neemt voor € 0.7 mln. Mogelijk dat het geheime taxatierapport meer duidelijkheid verschaft. Zoals ik er nu tegen aan kijk moet op basis van de door het college verstrekte gegevens v.d. Horst € 1.8 mln betalen. Er is dan een gat tussen de taxatiewaarde en het bod van € 1.15 mln. Gelukkig moet er nog een nieuwe marktconforme taxatie worden gemaakt en gezien de marktontwikkeling is de kans dat het bod van v.d. Horst werkelijk marktconform is dan wat groter dan nu.
  
• ­Risico’s. Uit raadvoorstel en conceptovereenkomst blijkt wel dat er nog heel wat valt te doen –en dan vooral door de gemeente- alvorens er daadwerkelijk kan worden gebouwd. De kans op stuklopen van deze ontwikkeling is dan ook reëel aanwezig. Wat dat betreft is zeker het risico voor de gemeente behoorlijk afgedekt, zij het dat het natuurlijk wel weer terug naar AF betekent en dat wil natuurlijk niemand. In de overeenkomst wordt er geregeld wat er moet gebeuren als het fout is gelopen. Dat fout lopen kun je meestal van te voren zien aankomen en dan is "ten halve gekeerd" beter dan ten hele gedwaald. In II.art 6 zou dan ook een bepaling moeten worden opgenomen dat beide partijen een verzoek kunnen indienen in overleg de bijeenkomst te ontbinden. In die ontbindingsovereenkomst moet een financiële regeling worden getroffen. dat kan wel eens moeilijk worden en daarom is het niet ongebruikelijk om daarvoor een beroep te doen op de rechter of een arbitragecommissie. Dat moeten juristen maar uitzoeken.
  
• Architectkeuze. Merkwaardigerwijze is de gemeente eigenaar van het plan Crepain maar mag dit niet gebruiken zonder aan Mooiland een flink bedrag te betalen. Het plan Crepain wordt niet gebruikt dus betalen hoeft niet, maar er moet wel een nieuwe architect komen. Vorige maal was dit een heel belangrijk element in de planvorming met inbreng van burgers en al. Hoe zit dat nu? Of wordt dit nu allemaal afgedekt in bestemmingsplan en beeldkwaliteitplan? Is op zich logisch maar maakt die plannen zeker wat inspraak betreft van meer betekenis en dat gaat weer tijd kosten. Dat vind ik tenminste.
  
• Parkeren. Er wordt een aantal parkeerplaatsen genoemd in de stallingsgarage en dat er ook op maaiveldniveau wordt geparkeerd. Onzeker is vooralsnog dat dit alleen een voldoende aantal parkeerplaatsen oplevert temeer omdat de binnen het plan bestaande parkeerplaatsen (Hofplein, Binnenhof en Scheerestraat) moeten worden gecompenseerd. Wat als hier een probleem ontstaat, en dat zou gezien de reden waarom het met Mooiland is gestrand niet zo vreemd zijn. Moet van de Horst dan bijdragen aan het mobiliteitsfonds? En daarmee zou de gemeente weer worden verplicht tijdig die parkeerplaatsen te realiseren.
  
• Procedure. Blij ben ik met de mededeling dat het college van plan is het bestemmingsplan te herzien en niet met de ruimtelijke procedure te wachten totdat er een bouwaanvraag ligt. Het schept wel de plicht voor de gemeente binnen de kortste keren hiervoor een plan van aanpak te presenteren om tijdig en dat is volgens art. II 5.1 voor 1 januari 2011 het bestemmingsplan zover te hebben dat een bouwvergunning kan worden afgegeven. Dat zal nog heel wat moeite kosten. In dat kader is de bepaling in hetzelfde artikel dat v.d. Horst levering en betaling en daarmee start van de bouw nog twee jaar na het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan nog mag uitstellen vreemd. Waarom is dat en accepteert de gemeente zoiets. Een bestemmingsplanprocedure kan lang duren, zij het niet meer zolang als voorheen. Eventueel kan daarom nog anticipatieprocedure worden gevolgd. Volgens deze bepaling kan v.d. Horst betalen en bouwen flink vertragen. DIT VIND IK EEN HEIKEL PUNT!
  
• Artikel II.5.2. Eigenlijk staat in dit artikel precies hetzelfde als in artikel 5.1. Ik neem tenminste aan dat overdracht betalen en start bouw nagenoeg tegelijk zullen plaats vinden. Voor de gemeente hoogst vervelend, maar ik snap v.d. Horst wel. Die zal als ontwikkelaar ook pas met de bouw willen beginnen als hij ook redelijk zeker is van de afname van woningen en winkels.
  

Uitgaande van de weg die de gemeenteraad heeft gekozen om het project Bijl/Hofplein voort te zetten na het afhaken van Mooiland ligt ondertekenen van de koopovereenkomst voor de hand. V.d. Horst toont duidelijk durf om op te pakken wat een organisatie als Mooiland blijkbaar niet kan. Toch moeten we in ons enthousiasme nuchter blijven. Er zijn nog legio risico’s en onzekerheden zeker in de huidige markt. Het gevaar bestaat dan ook dat de gemeente door de tijd gedwongen zal gaan toegeven op kwaliteit en dat mag niet gebeuren.

Opvallend is dat in het hele verhaal de HEMA buiten beeld blijft. Formeel is dat juist omdat het alleen gaat om de verkoop van de grond. Het vertrouwen in en de kans op de goede afloop van deze ontwikkeling is voor een groot deel gestoeld op de deelname van de HEMA.

Het is belangrijk dat er zo snel mogelijk een planning komt van het hele proces, waarin de betrokkenheid van wijkraad en andere belanghebbenden zijn opgenomen. Rapportage dient frequenter te gebeuren dan tot nu het geval was.

Strategische agenda ontwikkelingsprojecten Grave

Met alle respect voor de opstellers, maar dit voorstel stelt niet veel voor. Aan de raad wordt voorgesteld te besluiten wat blijkbaar al lang vast ligt.
Samengevat: “We gaan gewoon door waar we al mee bezig zijn”
Wat ik in dit voorstel had verwacht:

1. Een overzicht van de stand van zaken bij de diverse projecten, met aangegane verplichtingen en behaalde resultaten.
   
2. Een analyse van de gang van zaken tot nu toe. Het mislopen van de ontwikkeling van het Wisseveld en toch ook van Bijl/Hofplein is volgens mij niet incidenteel, maar wordt vooral veroorzaakt door de wijze waarop de gemeente ontwikkelingsprojecten aanpakt.
   
3. Dan inderdaad een beschouwing over de prioriteiten, maar dan met inbegrip van de kansen en risico’s van het project. Daarbij spelen beschikbare tijd en middelen een belangrijke rol. Het kan dan best voorkomen dat een project met lagere prioriteit uiteindelijk toch vroeg in de planning komt.
   
4. Een beschouwing over de wijze waarop de gemeente projecten aanpakt inspraak en rapportage wordt geregeld en nog veel meer.
   
5. Uiteindelijk komt er dan een planning uit, die gebaseerd is op realiteit van beschikbare middelen in menskracht en geld.
   
6. Aangezien de definitie van planning is: “een beschrijving van hoe het niet gaat, maar wel had gemoeten” is het noodzakelijk ook vast te leggen in welke frequentie over de voortgang wordt gerapporteerd en de planning wordt bijgesteld. En dan meer dan één maal per jaar in het kader van een ander stuk waar toch al geen tijd voor is.
   

Het is wel duidelijk dat ik de huidige gang van zaken maar belabberd vind. Dat heb ik al eerder op diverse plekken kenbaar gemaakt. Wat vooral ontbreekt is een overzicht en beheersing van het geheel. Projecten worden los van elkaar behandeld zonder (kennis te hebben van en?) rekening te houden met andere projecten en ontwikkelingen binnen de gemeente. Het inhuren van externe deskundigen zonder aansturing door sterke eigen bestuurlijke en ambtelijke inbreng geeft daarvoor ook aanleiding. Twee zichtbare voorbeelden.

• Toen in 2002 de raad besloot het stadhuis te verplaatsen en Bijl/Hofplein te gaan ontwikkelen werd het historisch stadhuis buiten beschouwing gelaten. De aandacht viel daarna geheel op de rest met als gevolg dat toen zes jaar later in 2008 het stadhuis uiteindelijk na veel vertraging toch verhuisde er nog steeds geen plan en budget voor was. Sterker nog: weer anderhalf jaar later ?????? en helemaal het toppunt: in de prioriteitenlijst van projecten komt het project herontwikkeling historisch stadhuis niet eens voor.
  
• Dat de milieustraat aan de Koninginnedijk tijdelijk zou zijn was vanaf het begin wel duidelijk en aan de inrichting ook te zien. Het was dus nodig de ontwikkeling van de definitieve milieustraat af te stemmen op de planning van het nieuwe Maaszicht. Voor iedereen was buiten te zien dat het zou lukken de milieustraat aan de generaal de Bonskazerne tijdig klaar te hebben. Toen de mededeling verscheen over een tijdelijke verplaatsing van de tijdelijke milieustraat heb ik dan ook direct gereageerd, maar kreeg als antwoord dat het zo moest. Niemand zal nu toch nog durven ontkennen dat die tijdelijke verplaatsing weggegooid geld is geweest.
  

Gezien de beschikbare tijd zou ik mijn fractie van mijn partij, als er fractieberaad zou zijn, adviseren zonder enige discussie met dit voorstel in te stemmen. Er vloeit geen bloed uit. Wel zou de raad op korte termijn, naast al het andere dat moet gebeuren een diepgaande discussie te voren over de wijze waarop met projecten wordt omgegaan.

Nog één pikant puntje. Het college heeft in het voorstel over Maaszicht overduidelijk en toch ook wel overtuigend betoogd dat aan het inpassen van het MFC in het nieuwe Maaszicht niet meer valt te ontkomen. Je zou dus verwachten dat dit project in de strategische agenda zou prijken onder de kop projecten waarvan het “point-of-no-return” is bereikt. Nee hoor, het staat gewoon onder de laatste en laagste categorie zelfs na de Maasboulevard als er tenminste in de nummering een logica zit.

Kadernota

Bij de invoering van het duale stelsel waarbij de verhouding tussen raad en college drastisch werd veranderd werd wel eens gezegd dat de raad eigenlijk nog maar twee keer per jaar bij elkaar hoefde te komen.
Allereerst bij het vaststellen van de kadernota. Daarin worden immers de hoofdlijnen van het beleid vastgelegd en kan het college aan de slag.
De tweede maal bij het vaststellen van het jaarverslag. Daarin legt het college verantwoording af en vervult de raad zijn controlerende taak.
Ofschoon een ieder begrijpt dat tussentijds bijsturen en controleren gewenst is tekent dit wel het belang van de kadernota en het jaarverslag.
Het gemeentebestuur van Grave ziet dit kennelijk anders. Men denkt de kadernota even af te handelen.
Wil je zinvol over de nota meepraten moet je het stuk minstens twee maal geheel doorlezen en de bijlagen eveneens goed bestuderen. Ik krijg dat niet tijdig voor elkaar. Ik doe dan maar waarvan ik hoop dat de raad hetzelfde doet. Ik doe er nu niets mee, maar zal de er komende weken eens induiken en er dan op terug komen.

Agenda 14 juli en 15 juli

Ik zag dat de de vergadering dinsdag niet zoals was voorgesteld begint om 18:30 uur, maar om 19:30 uur. De reden is blijkbaar dat bezoekers niet eerder aanwezig kunnen zijn.
Voor de vergadering woensdag is zegge en schrijven anderhalf uur beschikbaar en dat met de voorbereiding zoals die is verlopen ??!!?? Wat voor bloed vloeit er eigenlijk als die punten nu niet worden behandled, maa na de vakantie voldoende tijd wordt genomen om ze zorgvuldig te behandelen? Aan de inhoud van de diverse onderwerpen kan worden doorgewerkt.

Multicultureel centrum

In een vorig bericht vroeg ik mij af of als gevolg van het veranderen van appartementen naar kantoren die kantoren uitzicht op haven en Maas zouden krijgen (en dus minder appartementen met dat uitzicht). Iemand was zou vriendelijk mij mee te delen dat dit niet het geval is. Een zorg minder dus.

MFC-huur of verkoop

Bij de discussie over het MFC is de vraag of de gemeente het centrum het beste kan kopen of van Brabant Zorg moet huren. De voorkeur gaat sterk uit naar kopen en vaak is dat ook terecht. In dit geval is het toch goed er nog eens naar te kijken.
Als de gemeente gaat huren financiert Brabant Zorg de investering en is de vraag of de andere centra moeten en kunnen worden verkocht nu even van de baan. Bovendien is de greep in de reserve die ik hiervoor suggereerde dan ook niet nodig.
Een tweede reden om te huren kan zijn dat blijkbaar het cultureel centrum beheersmatig zodanig in het hele complex is verweven (receptie, catering en wat nog meer?) dat een eventuele gesplitste verkoop wel moeilijk zal worden.
Ik besef dat ik hiermee de kwestie weer complexer maak en dus de besluitvorming moeilijker.

Agenda raadsvergaderingen 14 en 15 juli 2009

Zojuist in de bibliotheek gezien hoe de verdere behandeling van de agenda van 7 juli gaat verlopen. Dinsdag 14 juli besluitvormende vergadering over het MFC en daarna voorbereidende vergadering over de rest van de agenda van 7 juli.

Op 7 juli zijn nog veel vragen over het MFC niet beantwoord en ook Jacques Leurs heeft al een aantal vragen in zijn weblog gesteld. Voordeel van die methode is dat het college die antwoorden alvast voor de vergadering zou kunnen geven en dat spaart weer tijd. Dat zal ook nodig zijn. In ieder geval wordt de besluitvormende vergadering weer deels voorbereiding.

Wat daarna in de voorbereidende vergadering aan de orde komt liegt er ook niet om: de aanpak van de projecten na het stranden van het Wisseveld-project en de kadernota waarin de raad wordt geacht de hoofdlijnen van het beleid de komende jaren te geven. Last but not least het verkoopcontract voor het project Bijl/Hofplein. De vergadering(en) moet wel tijdig zijn afgelopen in verband met de vakantieborrel.

Over die punten vindt woensdag dan de besluitvorming plaats. Wonderen zijn de wereld niet uit, maar ik betwijfel of de besluiten meer inhouden dan ja en amen zeggen.

Hopelijk is het zondag niet al te mooi weer, zodat ik aan nog wat commentaar toekom.

10 juli 2009 artikel Gelderlander over MFC

De publicatie in de Gelderlander over het afstoten van Esterade, Katrien en de Westhoek is natuurlijk aanleiding voor vragen en opmerkingen.

• Waarom staat deze informatie nu wel in de krant en was die niet opgenomen in de stukken voor 7 juli of beschikbaar tijdens de vergadering? Nu is er weer aanleiding voor uitgebreide discussie op 14 juli en dat is wat de voorzitter eigenlijk niet wil.
  
• De Gelderlander heeft het over geboden bedragen. De wethouder had het over bedragen die in een verslag werden genoemd. In het verhaal in de krant wordt ook gesproken over een memo. Dat roept de vraag op hoe hard de bedragen zijn. Is het een verslag dat door de partijen is goedgekeurd of is het niet meer dan een gespreksaantekening van een ambtenaar en zijn de genoemde bedragen niet meer dan indicaties. Van wanneer is dat verslag? Het maakt wel iets uit of dit nog van voor de crisis is of van vorige week. Wat zijn de voorwaarden over leveren en betalen? Zo is er nog een hele riedel vragen waarop de antwoorden moeten zijn gegeven alvorens de raad er over kan vergaderen.
  
• Leuk is natuurlijk dat er geld wordt geboden, maar net zo belangrijk is wat de koper met de grond gaat doen. Hendriks-Coppelmans kennende zal er wel geen speeltuintje op komen. Moet de raad niet eerst praten over de nieuwe bestemming alvorens voordat de grondprijs aan de orde komt? Het zal wel verschil maken of er starterswoningen op komen dan wel luxe apartementen. Is zo’n nieuw plan niet concurrerend met andere projecten (zie strategische agenda) ?
  

Dit alles is voor mij weer een argument om de beslissing over het MFC los te koppelen van de discussie over de overige accommodaties en dus de financiering geheel uit de huidige reserves te halen. Ik erken dat dit niet de goede manier is en dat het omgekeerd had gemoeten, maar als hadden komt is hebben nu eenmaal voorbij.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Het MFC

Afsluiting

Er zijn over de vergadering over de inhoud van de discussie en de wijze waarop die werd gevoerd nog meer opmerkingen te maken, maar daarvoor komen nog wel meer mogelijkheden. Nog één aandachtspuntje voor het plan zelf.
Vol trots werd vermeld dat voor de geluidsproblemen die de harmonie veroorzaakt een oplossing was gevonden door in plaats van woningen kantoren te vestigen. Nu is het algemeen bekend dat harmoniemuziek door meetapparatuur als lawaai wordt beschouwd. In een programma van eisen hoort dat te worden opgenomen en dus had hier al in het ontwerp in moeten worden voorzien. Nu wordt gerepareerd en dat is altijd link. Ik ga daarom ook proberen na te gaan of die kantoren nu uitzicht op de Maas krijgen in plaats van de woningen.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Het MFC

Grondexploitatie

Tussen raadsbesluit van maart 2008 en nu ligt meer dan een jaar. Dat is veel tijd. Splitsen van het project Wisseveld zou daar de oorzaak van zijn. Uit die splitsing blijkt dat het nadelig saldo op de grondexploitatie beperkt blijft tot € 150.000. In ieder geval toch een verlies terwijl het in het algemeen toch de bedoeling van grondexploitatie is winst te maken. Mijn vraag is wat er is gebeurd met de bijdrage uit de grondexploitatie aan de bouw van de nieuwe brandweerkazerne en gemeentewerf. Gezien de ligging zou die uit deze exploitatie hebben moeten komen.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Het MFC

Financiering

Iets anders is de financiering van het krediet. Merkwaardigerwijze is dit punt niet in de besluitvorming opgenomen. Een discussie over al dan niet sluiten en verkopen van Katrien en Esterade zou dan ook niet nodig zijn! Maar…een besluit is pas een besluit als het uitvoerbaar is en dus wordt aangegeven hoe een vertrekt krediet wordt gedekt. Wethouder Bos stelt dat het in de kadernota wordt geregeld: “zo simpel is dat” is herhaaldelijk zijn antwoord. Maar een kadernota geeft de kaders aan waarbinnen het college moet opereren en wordt dan ook vastgesteld alvorens kredieten kunnen worden verstrekt. Dat is niet het geval en daarom hoort bij dit besluit ook een dekkingsplan. In het verleden is ooit met de raad afgesproken dat het ene project niet uit een ander mag worden gefinancierd. Opbrengst van een eventuele verkoop van wijkgebouwen dient dan ook naar de algemene reserve te gaan en de financiering van het MFC kan dan daar weer uit putten. Voor zover ik weet is dat principe nooit herroepen (mogelijk wel verwaarloosd). Het krediet dient dan ook uit de algemene reserve te worden gehaald die daarmee natuurlijk weer een knauw krijgt. Aangezien Esterade en Katrien voorlopig toch niet kunnen worden verkocht maakt het boekhoudkundig voorlopig geen verschil. Door rechtstreeks uit de algemene reserve te putten wordt de besluitvorming over het MFC ook niet belast met de vraag hoe wijkgebonden activiteiten in het kader van de brede school moeten worden ingepast. Natuurlijk is dat weer een omgekeerde volgorde. De discussie wat wijkgebonden is en wat en een centrale accommodatie gebeurt had aan dit voorstel vooraf moeten gaan, maar dat is nu eenmaal niet zo. Hetzelfde geldt voor de financiering. Eerst de kaders en dan de uitwerking.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Het MFC

Relatie met besluit maart 2008

Mevrouw Henisch legde terecht het verband met de uitspraak van de raad in maart 2008. Ook volgens mij heeft de raad toen niet besloten tot uitvoering van het MFC bij Maaszicht. Wat daarover in de notulen van die vergadering is weergegeven is daar ook niet mee in strijd en slaat zeker niet de bodem onder Anja’s betoog uit, zoals Jacques Leurs in zijn weblog stelt. Er staat alleen dat de raad instemt met deze optie. Alle andere alternatieven zoals de sociëteit kunnen de prullenmand in. De optie moest nog wel worden uitgewerkt. Zo was o.a. de financiering niet geregeld. Ik herinner me nog goed dat ik mij daarover heb verbaasd om het zacht uit te drukken. Het college heeft dan ook een intentieovereenkomst en geen realisatieovereenkomst met het bestuur van Maaszicht gesloten. Een intentieovereenkomst houdt in dat je iets van plan bent, maar nog niet zeker weet of het wel lukt. Één van de belangrijkste bepalingen van zo’n overeenkomst is dan ook wat er moet gebeuren als het niet tot realisatie komt. Op zijn minst hadden er inderdaad 2 tekeningen moeten liggen. Het zou mij overigens niet verbazen als er in een la nog een tekening ligt zonder MFC. Uiteindelijk is het MFC pas in maart 2008 in beeld gekomen. In het kader van de controlerende taak van de raad zou moeten worden nagegaan hoe het komt dat de uitspraak van de raad in maart 2008 zodanig is geëvolueerd dat de raad nu wordt geconfronteerd met een schadeclaim bij nee zeggen. Overigens vraag ik mij af waarom dit punt nog op de agenda staat als de raad in 2008 al een bindende uitspraak heeft gedaan.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Het MFC

Conclusie

Om maar met de deur in huis te vallen. De raad heeft eigenlijk geen keuze. Het is of een MFC bij Maaszicht of geen. Zelfs kiezen voor “geen” is gezien de ellende die dan blijkbaar over de gemeente heen komt geen optie. Had dit anders gekund en gemoeten? Natuurlijk wel. De wijze waarop de gemeente dit project en andere aanpakt is een onderwerp op zich. De strategische agenda is daarvoor een mooie aanleiding.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Insprekers

Het is te hopen dat hetgeen vanuit museum en kinderboerderij naar voren is gebracht niet wordt vergeten. Beter was daarom geweest direct bij het begin van de vergadering punten af te voeren. Deze insprekers hadden dan hun woordje in de juiste bijeenkomst kunnen doen.
Opvallend was het begin van de inbreng van mevr. Van Lieshout. Zij toonde zich verheugd met een plaats van de Margriet in de plannen voor de Maasboulevard. Aangezien de uitvoering van die plannen nog wel enige tijd zal vergen is het dan, in ieder geval volgens mijn logica, voor haar en de haren ook acceptabel dat de Margriet op de huidige plaats gaat functioneren.

7 juli 2009 Voorbereidende vergadering;

Algemeen

Het presidium had een overvolle agenda opgesteld met punten die op zich al avondvullend waren. Veel van de stukken waren minder dan een week van te voren beschikbaar. Logisch dat bij het vaststellen van de agenda werd voorgesteld een aantal punten te schrappen. De voorzitter wilde pas om 22:00 bekijken hoe het er bij zou staan. Het resultaat was voorspelbaar. Het Multifunctioneel Centrum in Maaszicht was avondvullend. Jammer voor de insprekers op agendapunten die niet aan de orde zijn gekomen. Was dit te voorkomen geweest? Ja, maar de oorzaak ligt dieper dan alleen bij de raad. Te late en onvolledige stukken hebben wel grote invloed op de lengte van de discussie!
Hopelijk gaat het presidium (dat immers verantwoordelijk is voor de agenda) niet in op de suggestie van de voorzitter de niet besproken stukken toch op 14 juli zowel voorbereidend als besluitvormend te behandelen. De voornaamste taak van de raad is de kaders aan te geven waar binnen het college moet opereren. De kadernota is dus naast het jaarverslag, waarin het college verantwoording aflegt het belangrijkste stuk Daarin wordt politiek bedreven. Dat doe je niet op een avond even voordat je aan de vakantieborrel begint. En dan ook nog besluiten over het MFC en de strategische agenda bespreken?

Verantwoording

• Waarom een weblog beginnen met als onderwerp; commentaar op het Graafse bestuursproces? Ik heb daarvoor 2 redenen:
  Aangezien stukken laat verschijnen, zelfs na een afgesproken fractieberaad en er tussen voorbereidende en besluitvormende vergadering toch geen tijd meer is voor nader overleg is inbreng van een burger in het gemeentebestuur via een politieke partij niet meer zinvol.
  
• Als er een boek verschijnt volgt er een recensie. De helft van Studio Sport wordt besteed aan analyse van gespeelde wedstrijden. Wat ging er tactisch goed en fout. Van gemeenteraadsvergaderingen verschijnt op zijn best een summier verslag. Maar een kritische beschouwing over de gang van zaken heb ik altijd gemist. Toen ik zelf nog actief bestuurder was heb ik een journalist wel eens gevraagd of zoiets niet in de krant kon. Het zou teveel ruimte vragen en te weinig interessant voor de lezers zijn. Een weblog biedt voor deze wens een uitweg.