Komende commissie- en raadvergaderingen

Volgende week begint de nieuwe raadcyclus met de veregadering van de commissie ruimte. Echt spectaculaire agendapunten zijn er niet. Het zou mij verbazen als de "prinses Margriet" miet alsnog zou worden besproken. Vorige keer werden nieuwe agendapunten door de voorzitter geweigerd omdat "het presidium nu eenmaal de agenda vaststelt." Dat is niet juist. Volgens de verordening maakt de commissiegriffier de conceptagenda en stelt de commissie zelf aan het begin van de vergadering de definitieve agenda vast. Natuurlijk is het wel handig als nieuwe agendapunten ruim van te voren worden aangemeld. Dan kan iedereen zich voorbereiden en dat is in dit geval wel nodig.

Prinses Margriet

De prinses is vanaf het begin geen voorbeeld van bestuurlijke slagvaardigheid. De oorzaak is naar mijn idee dat de gemeenteraad in meerderheid na enige discussie over de plaats en commotie over het plotseling verschijnen van de boot de voorziening zelf eigenlijk wel zag zitten. Er waren natuurlijk bezwaren. Van omwonenden vanwege het uitzicht en procedureel omdat dit deel van de uiterwaarden deel uitmaakte van de ecologische hoofdstructuur. Het oordeel van het toenmalige gemeentebestuur was dat dit laatste bezwaar wel formeel was, maar dat de Margriet inhoudelijk geen afbreuk zou doen aan de bedoelingen van het provinciaal beleid. Die ecologische verbinding liep toch al dood tegen de stad. De raad voelde er wel niets voor hier de versnelde procedure via artikel 19 toe te passen en deze toeristische voorziening zou in het bestemmingsplan buitengebied worden geregeld. Aldus geschiedde. Er kwamen bezwaren en het bestemmingsplan werd op dit punt niet door de provincie goedgekeurd waartegen de gemeente bezwaar maakte. Hoe dit verder precies verliep weet ik niet, maar er is zo omstreeks 2006 een uitspraak van de Raad van State dat de Margriet strijdig was met het bestemmingsplan. Wat toen restte was, of handhaven of een nieuwe poging wagen het bestemmingsplan te herzien. Dit laatste leek toen al mogelijk omdat intussen toerisme en recreatie niet meer per definitie strijd waren met milieu- en natuurbelangen. Het duurde echter tot 16 juni 2009 dat de raad een duidelijke uitspraak deed: de prinses Margriet moest in het bestemmingsplan buitengebied, dat in februari 2010 in procedure zou gaan, positief worden bestemd. Intussen nam het college, zonder veel overtuiging, wel enige handhavingmaatregelen. Inmiddels zijn we weer bijna drie jaar verder en heeft het voorontwerp bestemmingsplan ter inzage gelegen. Ik heb het niet op papier gezien, maar wel de versie die op de website van de gemeente staat. Daarin is niets te vinden over deze rivierpleisterplaats. In ieder geval is de maatregel die het college nu wilde nemen in strijd met het raadsbesluit van 2009. En dat moet voor de raad voldoende reden zijn er direct bovenop te springen. Dat de raad in de drie afgelopen jaren weinig belangstelling heeft getoond voor de uitvoering van haar besluit is ook tekenend.

 

Dan de punten die wel op de agenda staan

 

Nota archeologie.

De nota is door deskundigen vastgesteld maar zal veel gevolgen hebben voor bijna iedereen die in Grave wil gaan bouwen of graven. Zo langzamerhand weet u wel dat ik van mening ben dat je in die gevallen het publiek moet voorlichten voordat je het formele besluitvormingstraject ingaat. Dat is niet gebeurd; er is een niet aangekondigde presentatie voor de raad gehouden, maar dat zal de meeste gewone burgers zijn ontgaan. Geen wonder dat er bij de formele ter inzage legging maar één zienswijze is ingediend. Inhoudelijk lijkt het mij een goed voorstel alhoewel er door deskundigen in onze gemeente kennelijk nog wel wat opmerkingen zijn gemaakt.

 

Achterstand bij handhaven.

Er is een achterstand op het gebied van handhaven. Als oorzaak van die achterstand wordt personeelsgebrek aangegeven. Er wordt nu voorgesteld voor anderhalf jaar een tijdelijke kracht aan te trekken. Daarmee zou de achterstand voor 1 januari 2013 zijn ingelopen. Dan zou een aanstelling tot die datum voldoende moeten zijn voor dat inhalen. Maar dan loop je het risico dat je weer opnieuw een achterstand oploopt en op 1 januari 2014 Grave niet schoon ophoudt ambtelijk te bestaan. De raad hoeft hier eigenlijk alleen maar een krediet voor beschikbaar te stellen. Uitvoering is een zaak van het college. Het raadsvoorstel is kennelijk gebaseerd op een stuk voor het college. Dat zal bij de raad natuurlijk de (on)nodige vragen oproepen. Ik ben sterk voorstander van openheid, maar het openbaar maken van een lijst met (ook nog niet meer dan vermoedelijke) overtredingen gaat mij toch te ver.

 

Ergens in een stuk over handhaven heb ik gelezen dat handhaven een stuk makkelijke gaat wanneer er draagvlak voor een besluit of maatregel is gevonden. En daar zou het werkelijke probleem wel eens kunnen zitten.

 

Voor de financiering wordt weer een greep gedaan in de reserves. Dat heeft het voordeel dat je dan geen discussie oproept over eventuele compenserende bezuinigingen. Maar hoelang kun je daarmee doorgaan.

 

De agenda voor de commissie Inwoners en bestuur is voor zover bekend niet erg spectaculair. Dat er alweer een wijzing van de APV op de rol staat is wel tekenend. Hierbij mag wel de vraag worden gesteld hoeveel geld, ambtenaren- en bestuurderstijd dit heeft gekost. Conclusie: eenmaal per jaar wijzigen.

 

Na afloop van de commissievergadering is er een openbare werkbespreking voor de raad. Dat die bijeenkomst openbaar is mag een stap vooruit worden genoemd. Het gaat over de toekomstvisie die de raad al een hele tijd moet opstellen. Een bureau heeft op basis van verstrekte gegevens een voorstel gedaan. Na een hoop getreuzel heeft de raad nu opeens haast want het ligt in de bedoeling deze visie al een week later vast te stellen. Dat de fractievergaderingen intussen al zijn geweest en dus zelfs de directe achterban niet kan worden geraadpleegd, laat staan de kiezers zegt veel over het geringe belang dat de raad aan deze visie hecht.

 

In de auditcommissie wordt informatie verstrekt over de voortgang van de bezuinigingen. Dat wordt boeiend.

 

De agenda voor de raad is nog niet gepubliceerd. Het onderwerp geheimhouding komt wel aan de orde, maar wat de raad daarover gaat zeggen en besluiten is nog onbekend. Ik wacht maar af.

Chagrijn in de vergadering van 7 februari: inleiding

In het slot van mijn eerste commentaar kondigde ik aan dat ik "als ik zin had" de volgende dag op de vergadering zou terugkomen. Dat is nu ruim een week geleden. Ik had dus duidelijk geen zin. Maar de afgelopen vergadering was toch wel leerzaam en daarom volgen hieronder wat stukjes die ik in de afgelopen dagen bij elkaar heb geschreven. Bij het nalezen daarvan vond ik wil dat ik knap chagrijnig was, maar ik was niet de enige. De Gelderlander had een sportverslaggever gestuurd zo viel in de krant van donderdag 16 februari te lezen. Ik voel met hem mee.

Ik heb nogal wat kritiek op de werkwijze van de raad. Daarbij ga ik wel voorbij dat vanuit met name VPGrave en Keerpunt tegengas wordt gegeven en ook Trots laat nog wel eens zien een eigen mening te hebben. Maar CDA, VVD en LPG zeggen afzonderlijk wel kritiek te hebben maar als het er op aan komt overheerst de grootste gemene deler van de eigen standpunten. Degenen die nog ouderwets reken hebben geleerd weten dat de GGD van priemgetallen heel weinig voorstelt. En dus is er in Grave een meerderheid voor lege besluiten.

 

Als tussendoortje: de raadzaal

Afgelopen raadsvergadering had de voorzitter duidelijk moeite met de opstelling Keerpunt 2010 zit in de "dooie" hoek en de wethouders hebben schuin achter haar een plaats. Dat betekent voor die voorzitter een hoop gedraai, hetgeen wel van toepassing is op de raad maar toch hinderlijk. Dat geluid is al eerder gehoord meer er gebeurt niets, terwijl in ieder geval een verbetering heel simpel is.

Nu heb ik toch al de indruk dat zeker wat het bestuurlijk deel van het stadhuis de gebruiksfunctie toch al is aangepast aan de architectuur en niet omgekeerd zoals het hoort. Hoe het ambtelijk en bij de woonmaatschappij is gesteld kan ik niet beoordelen, want dat zijn voor mij gesloten delen. Ik heb daar ook niets te zoeken.

 

De hal is wel mooi, maar bij ontvangsten zoals de nieuwjaarsreceptie en de ontvangst op Koninginnedag is die majestueuze trap hinderlijk. De raadzaal is boven. Dat betekent dat je allemaal de trap op en af moet. Er is wel een lift, maar die zit in het beveiligde deel en daar moet je als bezoeker dus hulp bij hebben. Erger wordt het als je tijdens de vergadering behoefte hebt aan een toilet. Voor het publiek is er alleen beneden in de hal een te vinden. Dus ook dan lastig als je aangewezen bent op een lift. Zijn er wat dat betreft geen voorschriften? Natuurlijk geeft een raadzaal boven de mogelijkheid die als een symbool van de democratie een opvallende plaats te geven wat natuurlijk ook de bedoeling is van de glazen uitbouw. Dat is leuk als het stadhuis aan een plein zou zijn gelegen en dan was een balkon nog fijner geweest bij intochten van Sinterklaas en soortgelijke gebeurtenissen. Maar nu het stadhuis aan de provinciale weg ligt, en nog wel bij een kruispunt, werkt dat niet. Passerende automobilisten doen er beter aan hun ogen op het verkeer te richten. Maar dat zijn nu eenmaal gegevens daar moeten we mee leren leven al zal het wel niet lang meer nodig zijn.

De inrichting van de raadzaal mag dan volgens zeggen mooi zijn, maar praktisch kun je hem niet noemen. Één maal in de zes weken is er een raadvergadering en de rest van de tijd kun je er weinig mee. In het publieksdeel kun je wel met een kleinere groep vergaderen, maar dan blijf je zitten met die grote vergadertafel. Voor publieksvoorlichting is de zaal helemaal ongeschikt. Gelukkig heeft de raad er voor gekozen de commissie zo groot te maken dat je er uitstekend raadvergaderingetje mee kunt spelen en dat gebeurt dan ook. Als trouwzaal is de ruimte ook ongeschikt. Nu is dat niet zo erg want een fotogenieke aankomst bij het stadhuis is behalve met een bus ook niet echt mogelijk.

 

Maar aan de hoofdfunctie van de ruimte: vergaderzaal voor de ruimte is wel degelijk iets te doen. Het beste zou natuurlijk zijn de hele ruimte opnieuw in te richten, maar zelfs op marktplaats.nl zal de huidige inrichting weinig opbrengen. Al een hele tijd geleden heb ik vanaf deze plaats een suggestie gedaan: Laat de hele raad drie plaatsen naar rechts opschuiven en alle raadsleden zijn zichtbaar voor de voorzitter. Het kan nog beter. Laat de hele zaak 5 plaatsen doorschuiven en zet de voorzitter en de griffier waar nu Keerpunt zit. De wethouders kunnen dan de huidige stoelen van die functionarissen innemen. Die opstelling doet ook beter recht aan de werkwijze van de raad: zonder hulp vanuit het college geen beslissingen durven nemen.

 

Afhankelijk van de flexibiliteit van het meubilair is er met een beetje creativiteit nog wel meer te doen. Tegen de ruggen van raadsleden inspreken is toch merkwaardig heb ik zelf ervaren.

Toont de raad van Grave bestuurskracht

De provincie is bezig met een onderzoek naar de bestuurskracht van de Brabantse gemeenten. Dan is het slim om alvast eens bij je zelf na te gaan hoe het daarmee zit. Naar mijn idee is dat niet best. Ik heb wat punten bij elkaar geraapt (zoeken was eigenlijk niet nodig) als voorbeeld dat de raad wel commentaar heeft en vragen stelt maar heel weinig ingrijpt, ook niet als het antwoord op vragen wat lang uitblijft.

Als eerste punt had ik de geheimhouding van de stukken aan de orde willen stellen. Ik heb nagekeken hoe het wettelijk hiermee zit. Mijn conclusie daaruit is dat er in Grave niet correct mee wordt omgegaan. Of dat consequenties heeft voor de geldigheid van de besluiten kan ik zo niet beoordelen. Het kan me ook niet zoveel schelen. Ik maak me meer zorg over de inhoud van de besluiten dan om de vorm. Op mijn brieven daarover en de inbreng tijdens de vergadering van 7 februari heb ik nul,niks van de raad gehoord of gezien. Dat is op zijn minst onfatsoenlijk. Zo juist zie ik op de agenda voor het CDA-fractieberaad dat opheffen van de geheimhouding op de agenda voor 13 maart staat. Ik ben benieuwd of de raad nu echt z'n tanden laat zien.

Er zijn nog wel genoeg andere voorbeelden van weinig bestuurskracht

• Raadsleden vinden al die vertrouwelijkheid maar niets, maar als de wethouder aangeeft met het opheffen van de geheimhouding over de Visiostukken eigenlijk geen probleem te hebben en vervolgens wel zegt dat hij de consequenties van dat opheffen niet allemaal kan overzien kruipt de raad weer in zijn schulp. Als zelfs Visio blijkbaar geen probleem heeft met openbaarheid wordt niet eens gevraagd waar de wethouder dan wel bang voor is. Volgens mij nergens voor, anders had hij dat wel eerder gezegd. Hij vindt het gewoon niet passend om, waar het college het om een of andere reden het nodig heeft gevonden de zaak vertrouwelijk te maken, nu te zeggen dat die vertrouwelijkheid eigenlijk onzin is. Bovendien staat het duidelijk in de gemeentewet. In dit geval dient de raad zelf een beslissing te nemen over vertrouwelijkheid en zich niet te verschuilen achter moeders rokken, pardon de wethouder.
  
• Diverse malen is ook vanuit de raad kritiek geuit over de wijze waarop het college met de bevolking communiceert over bijvoorbeeld bestemmingsplannen. Denk maar aan het bestemmingsplan Escharen. Op de herziening van het bestemmingsplan binnenstad wordt al jaren binnen de muren van het stadhuis gezwoegd. Dat neem ik tenminste aan want naar buiten toe is er nog niets van te merken. Dat heeft zo lang geduurd dat de beschikbare tijd zowat is verstreken. Het gevolg is dat het college nu heeft bepaald dat het een conserverend bestemmingsplan moet worden. Inhoudelijk betekent dat alleen de inmiddels verleende vergunningen worden verwerkt en er voor de rest niets verandert. Logisch dat het college daarbij vindt dat er dan ook geen overleg nodig is en gewoon de wettelijk voorgeschreven procedure kan worden gevolgd. Maar het is de gemeenteraad die het bestemmingsplan moet vaststellen en niet uitsluitend als formaliteit. Daaruit volgt naar mijn mening dat, voordat het college aan zo'n bestemmingsplan begint, de raad de kaders aangeeft en vervolgens, eventueel in commissieverband, ook verifieert of het bestemmingsplan binnen die kaders past alvorens het de formele procedure ingaat. Voor de binnenstad zijn met name de scheepswerf en de stadstuin onderwerpen waarover de raad zich beter van te voren kan uitspreken. Daar is wel bestuurlijke moed voor nodig. De in een motie vastgelegde wens van de raad om voorlopig te gedogen dat de scheepswerf grotere schepen bouwt dan volgens het bestemmingsplan is toegestaan kan niet worden gehonoreerd zolang de raad niet heeft uitgesproken dat het bestemmingsplan in die zin zal worden gewijzigd.
  
• Ook van de controlerende taak van de raad komt weinig terecht. De mededeling van de wethouder, nota bene nadat het voorstel door het presidium besluitrijp was verklaard, dat de financiële basis voor het voorstel over de huisvesting van de scholen ontbrak werd weliswaar onder wat gemor klakkeloos aanvaard en dus nam de raad een besluit zonder financiële basis en daarmee steven je af op een financiële crisis. Een beetje gemeenteraad had het voorstel van de agenda afgevoerd. Het feit dat er weer 2 miljoen niet beschikbaar was werd ook redelijk laconiek ontvangen. De raad was kennelijk gerustgesteld door de mededeling van de wethouder dat er altijd wel meevallers zijn. Daar heb ik de laatste tijd weinig van gemerkt.
  
• Letterlijk vers van de pers. In de Gelderlander van donderdag 16 februari staat te lezen dat B&W niet wil dat de prinses Margriet terugkeert. Men gaat nu echt handhaven en dat terwijl de raad kennelijk in 2009 het besluit heeft genomen dat de aanwezigheid van deze voorziening in het bestemmingsplan buitengebied moet worden gelegaliseerd. Ik heb dat besluit nog niet gevonden. Het terugvinden van besluiten is nu eenmaal verdomd moeilijk. Maar als de raad dit inderdaad heeft besloten zou het college een raadsbesluit negeren. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Zelf heb ik het bestemmingsplan buitengebied niet bekeken, maar je zou toch verwachten dat raadsleden controleren of hun richtlijnen hiervoor zijn opgevolgd. Over de Margriet is nog wel meer op te merken. Ik wacht liever eerst even af hoe college en raad hierop reageren.
  
• En dan hebben we natuurlijk nog allerlei huishoudelijke zaken als vastleggen van besluiten, antwoorden op brieven en rommelige vergaderingen.
  

 

Mijn conclusie: De gemeenteraad van Grave loopt netjes achter het college aan en heeft dus bestuurlijk gezien geen toegevoegde waarde. Dat was niet de bedoeling van de invoering van het duale stelsel.

Samenhang der dingen

In mijn verzuchting tijdens het spreekrecht van 7 februari eindigde ik met de opmerking dat alles met alles samenhangt. Dat bleek ook weer tijdens die vergadering. Voor een goede besluitvorming is de samenhang van besluiten belangrijk. De raad zou op die samenhang moeten letten maar doet dat niet en dat is jammer. Daarom ben ik daar zelf maar eens naar gaan zoeken en dat levert wat verrassende resultaten op. Ik realiseer me net dat mijn opmerking dat de raad niet naar de samenhang kijkt niet helemaal juist is. VPGrave maakte bij de behandeling van de scholen wel degelijk een opmerking over ruimtelijke aspecten. Maar er werd niet dieper op ingegaan ofschoon die aspecten er wel degelijk zijn. De scholen bouw je niet voor een paar jaar. Een levensduur van 40 jaar is voor zo'n investering toch wel gewenst. En dus moet je bij de keuze van schoollocaties niet alleen kijken naar de huidige situatie, maar ook ruimtelijke ontwikkelingen in acht nemen. In ieder geval heb ik uit de scenariokeuze de conclusie getrokken dat het Wisseveld als woongebied met kinderen van de schoolleeftijd is afgeschreven. Als de suggestie van VPGrave om een school te bouwen aan de Deken Goossenslaan (volgens redelijk ingewijde anderen zou het populierenbosje aan de andere kant van de Estersveldlaan nog beter zijn) wordt opgevolgd zou dit nog duidelijker zijn.

De financiering van het gekozen scenario is niet verzekerd. Nu begin ik met de vraag waarom niet duidelijk werd gezegd waar dat in zit. De wethouder deed er nogal luchtig over. Als hij weet hoe het is gekomen zal hij toch ook wel weten hoe het kan worden opgelost? Anders had hij het stuk terug moeten nemen. Maar ja, nu ben ik zelf maar gaan nadenken waar het in kan zitten. Dat er meer geld is uitgegeven dan in de rapportages is vermeld geloof ik niet daarvoor zijn de boekhoudkundige systemen te veilig. Over blijft dat er besluiten zijn genomen zonder dat de dekkingsmiddelen zijn vastgelegd of dat er inkomsten zijn ingeboekt die niet waar kunnen worden gemaakt of in ieder geval niet zijn gegarandeerd. En daar weet ik er wel een paar van: Brandweerkazerne en gemeentewerf zijn voor een deel gefinancierd met geld dat uit het Wisseveld had moeten komen. En dat geld komt er niet. Nu kan ik me niet voorstellen dat deze bedragen niet zijn begrepen in de 10 miljoen van het Wisseveld. We hebben ook nog het Multifunctioneel Centrum. De bouw moet voor een belangrijk deel worden gefinancierd uit de opbrengst van de verkoop van Katrien, Esterade en de Westhoek. Dat het zo langzamerhand onverantwoord is nog op die opbrengsten te rekenen had het gemeentebestuur toch zelf wel kunnen bedenken. Dat daarvoor advies van de provincie nodig was getuigt niet van bestuurskracht en daarmee leg ik een relatie met het waarnemerschap van de burgemeester. In ieder geval zal de voor bouw van het MFC weer een beroep op de reserve moeten worden gedaan en is er dus minder beschikbaar voor de scholen. Overigens wijzen de geluiden die je wel hoort er niet bepaald op dat de bouw van het MFC en de exploitatie ervan binnen de daarvoor bestemde budgetten kunnen gebeuren.

En dan denk je verder. Als de nieuwe brede school toch op de plaats van de huidige school komt is een eventueel drastische opknapbeurt van de Sprankel in combinatie met handhaven van Esterade dan niet breed genoeg en goedkoper? Je bent dan direct af van de discussie over wijkgebonden activiteiten.

De keuze voor het Sprankelterrein wijst op een samenhang die niet werd uitgesproken maar er natuurlijk wel is. Vanwege de wensen van het Visiobestuur is een nieuwe school op het Visioterrein kennelijk uit beeld geraakt. Door te kiezen voor het Sprankelterrein werd het vervolgens mogelijk de school in Escharen te redden. Alsnog kiezen voor een terrein tussen Escharen en het Estersveld betekent het einde van die school.

Als je dan toch aan het denken slaat ga je natuurlijk door. Een "brede school" is geen doel op zich. Het is een middel om samenhangende voorzieningen bij elkaar te brengen en zodoende kostbare ruimten efficiënter te besteden. Daarbij speelt schaal een rol en dan lijkt het mij dat gezien de schaal van Grave en zijn kerkdorpen het gebruiken van bestaande gebouwen een goedkopere oplossing zou kunnen opleveren die toch breed genoeg is. Zie ook hierboven mijn opmerking over Sprankel en Esterade. Om lange overwegingen maar kort te maken. Ik eindigde met het scenario: één school voor de hele gemeente in combinatie met het multifunctioneel centrum. Maar daar stond al het bord "Gepasseerd station". Toch zijn dit soort onmogelijke scenario´s toch nuttig bij het zoeken naar optimale oplossingen. Dat moet je dan wel doen met al degenen die er bij betrokken zijn en niet alleen vanuit het onderwijs. De mededeling dat met alle betrokkenen overleg over dit onderwerp was geweest zorgde voor nogal wat onrust op de publieke tribune. Die achten zichzelf ook betrokken maar hadden van overleg niets gemerkt.

En dat alles over een onderwerp dat volgens mij van de agenda had moeten worden afgevoerd!

Even terug legde ik een link tussen de onduidelijkheid over de financiële positie waarover de provincie werd geraadpleegd en het waarnemerschap van de burgemeester. Die link liep natuurlijk via de bestuurskracht van Grave en de noodzaak een toekomstvisie op te stellen om de zoekprocedure naar een vaste burgemeester te kunnen starten. En dan kom ik bij de volgende vergadering terecht. Volgens de agenda voor het fractieberaad van het CDA en inmiddels ook te zien op de gemeentelijke website staat de bestuurlijke visie van Grave op de rol. Op 6 maart wordt er in een raadsvergadering een "Kompas voor de toekomstvisie" toegelicht. De raad zou die een week later moeten vaststellen. Één van de twee: dat kompas is niet meer dan een procedurevoorstel of het geeft inderdaad een beeld van wat het bureau vindt dat wij van de toekomst van Grave moeten vinden. In het eerste geval heeft het wel lang geduurd voor het opstellen van een visie echt kan beginnen en in het tweede geval mag er wel wat meer tijd worden uitgetrokken om de raad en zeker ook de bevolking ervan te overtuigen dat de visie van het bureau ook de onze is. Geen bewijs van grote bestuurskracht.

In de vergadering kwam ook een aantal zaken afkomstig van de intergemeentelijke sociale dienst aan de orde. De rode draad die ik daar in zag was dat het toch wel lastig is als je voor drie gemeenten afzonderlijk raadstukken moet produceren. Zeker als die gemeenten eigen eisen blijven stellen leidt dat tot misverstanden en verkeerde of ontbrekende stukken. Als de gemeenten eenzelfde beleid zouden voeren zou dat het werk aanzienlijk makkelijker en ook prettiger maken. Ja en dan rijst natuurlijk de vraag waarom je dan niet kunt volstaan met één bestuur.

 

Tot slot van deze exercitie in het zoeken naar een samenhangend bestuur.

Vorige week dinsdag was er een zgn. inloopavond in verband met de uitvoering van een aantal parkeervoorzieningen. Het was de bedoeling dat alle geïnteresseerden welkom zouden zijn maar door een ontbrekende link met de communicatieafdeling was er geen aankondiging in de Graafsche courant verschenen (wel op de website al was het tamelijk laat). Nu waren alleen de omwonenden per brief uitgenodigd en dat was natuurlijk wel correct. Achteraf was het maar goed ook dat de belangstelling beperkt bleef tot voornamelijk direct betrokkenen want zo'n inloopbijeenkomst is vooral geschikt voor één op één gesprekken en niet zozeer voor een algemene toelichting. De aanwezige vakambtenaren kondig natuurlijk weinig meer doen dan dat zij de wenselijkheid van een algemene toelichting nog eens onder de aandacht zouden brengen.

Inhoudelijk bleek dat het ook voornamelijk een "mosterd na de maaltijd" voorlichting was. Kennelijk hebben bij de keuze van de parkeerplaatsen niet zozeer de verkeerskundige aspecten als wel de procedurele een rol gespeeld. Gemaakte opmerkingen werden natuurlijk wel meegenomen, maar dat ze zouden worden gehonoreerd kon niet worden toegezegd. Bezwaar maken mag natuurlijk wel maar alles is conform het vigerende bestemmingsplan en bezwaar is dan eigenlijk kansloos. Bovendien kunnen alleen direct belanghebbenden een poging wagen. Dat het aanleggen van de parkeerplaatsen volgens de letterlijke tekst van het bestemmingsplan wel kan wil ik best geloven, maar ik ben er ook vrij zeker van dat het bij het opstellen van dat zwaar verouderde plan niet in de bedoeling lag bij de Mariakapel een parkeerterrein aan te leggen. Dat was bij alle bezoekers ook het meest omstreden parkeerterrein. Allereerst al omdat in de stukken staat dat het om 25 plaatsen zou gaan terwijl er bij natellen zo'n veertig parkeerplaatsen komen met een uitrit vlak bij een verkeersknooppunt. Heeft de provincie ingestemd met de 25 uit het verhaal of de 40 van de tekening was de vraag?

Ook kwam naar voren dat bij de ontwikkeling van de marechausseekazerne het uitzicht op de kat niet door een paar geparkeerde auto's mocht worden verstoord en nu zou de gemeente er zelf 40 voorzetten. Veiligheid van fietsers en voetgangers kwam ook nog aan de orde. Op de opmerking dat er binnenkort parkeerruimte op het Visioterrein beschikbaar komt, dat we een tijdelijk terrein hebben aan de Koninginnedijk en dat er kennelijk minder parkeerbehoefte is dan gedacht en dus het parkeerterrein bij de Mariakapel best even kon worden uitgesteld konden de ambtenaren geen afdoende reactie geven. Mijn conclusie daaruit is dat de bruikbaarheid van dat tijdelijke terrein zeer beperkt is omdat er zeer binnenkort een voorstel van GBB om dat terrein te bebouwen kan worden verwacht. En daarmee hebben we direct een link met alle bouwplannen in de gemeente.

Van de bijeenkomst is geen verslag gemaakt en dat is bij een inloopavond natuurlijk ook niet zo simpel. De gemaakte opmerkingen zijn genoteerd en worden bekeken en daar moeten we het mee doen volgens de rijdende rechter.

Waarom lopen we toch iedere keer aan tegen de problematiek van het Wisseveld?

Raadvergadering 7 februari 2012, een eerste reactie

Het loonde weer de raadsvergadering van gisteravond te bezoeken. Tenminste als je beschikt over een speciaal soort humor. En dat soort mensen bestaat. Er was een bezoeker die de raadvergadering vermakelijker vond dan de pronkzitting.

Ik kwam eigenlijk thuis met een enorm triest gevoel. Er zijn toch heel wat mensen die hart voor de gemeente Grave hebben en hun medewerking willen geven om ook op bestuurlijk terrein de gemeente te laten presteren. Ik doe dat op mijn manier via deze weblog. Maar soms moet ook een dokter uiteindelijk toch meedelen dat er geen redding meer mogelijk; de patiënt is dan uitbehandeld. Misschien werd die gedachte ook opgewekt omdat de jarige burgemeester trakteerde op cake en andere daarop lijkende lekkernijen. Typisch voor de koffie bij een uitvaart.

 

Kortom het was weer feest dat al begon bij het vaststellen van de agenda. Bij de meeste organisaties is dat agendapunt een fluitje van een cent. In Grave moet je het begin van een raadvergadering echt niet missen. Er moest zelfs een schorsing aan te pas komen om te beslissen of een foutieve presentatie (hoe kan dat?) zou moeten beslissen of een voorstel een A-stuk (niet meer over praten) of een B-stuk (wel over praten) moet zijn. Ik zie nog steeds de zin niet van dit onderscheid. De discussie over de keuze kost meer tijd dan de tijdwinst die je er eventueel mee zou kunnen behalen.

 

Als ik zin heb geef ik morgen wel commentaar op de volledige vergadering. Nu alleen wat over het voorstel over de ontwikkeling van het Visioterrein en de huisvesting van de scholen, de uitwerking van "We have a dream", hetgeen op de publieke tribune de verzuchting ontlokte of het ook in het Nederlands kon.

 

De besluiten over deze twee hoofdpunten waren ronduit tragisch.

 

Ontwikkeling Visioterrein

 

Bij de discussie over het Visioterrein ging het bijna uitsluitend over de vraag of het stuk waarop het besluit zou worden gebaseerd vertrouwelijk moest blijven of niet. Ik heb daarin de voorbeschouwing al het nodige over gezegd. VPGrave diende een amendement in dat de strekking van mijn betoog volgde en waardoor dat vertrouwelijke stuk geen deel meer zou uitmaken van het besluit. De wethouder had kennelijk geen probleem met dat amendement. Eigenlijk werd de vertrouwelijkheid van de brief van 20 oktober 2011 (daar ging het over) daardoor ook niet meer interessant. Maar toch bleef de volgorde: eerst vertrouwelijkheid aan de orde stellen, vervolgens het amendement en daarna zoals het hoort het oorspronkelijke voorstel. Alhoewel de voorzitter duidelijk maakte dat de raad een beslissing moest nemen over die vertrouwelijkheid werd toch eerst aan de wethouder gevraagd wat hij ervan zou vinden als de vertrouwelijkheid zou worden opgeheven. Begrijpelijkerwijze hield hij zich op de vlakte. De raad moest zelf maar beslissen, maar hij zat natuurlijk wel met het gegeven dat het college zelf die vertrouwelijkheid had opgelegd. Hij kon nu moeilijk zeggen dat het eigenlijk onzinnig was. Hij redde zich door op te merken dat hij de consequenties van het opheffen van de vertrouwelijkheid niet kon overzien. Om een of andere voor mij duistere reden greep de coalitie deze wijfelende houding aan als reddingboei om de vertrouwelijkheid te handhaven. Daarmee kun je ook zeggen dat de raad dit besluit niet heeft genomen omdat men het eens is met de geschetste ontwikkeling, maar omdat men geen besluit durfde te nemen op eigen inzicht en bestuurskracht. Over de consequenties van het wel handhaven van de vertrouwelijkheid en in het besluit opnemen van dit vertrouwelijke stuk maakte binnen de raad zich kennelijk niemand zorgen. Daarbuiten overheerste de opvatting dat dit besluit in strijd is met de gemeentewet en dus niet kan worden gehandhaafd. En dat wordt onderzocht en dan ook maar tegelijk voor het genomen besluit over het Wisseveld.

 

Huisvesting maatschappelijke voorzieningen

 

Over het besluit over de toekomst van de scholen kan ik eigenlijk kort zijn. Het besluit stelt geen fluit voor. De dekking van de kosten is er uitgehaald omdat dreigt dat er geen geld genoeg voor is. Dat werd vlak voor de commissievergadering meegedeeld. We zijn blijkbaar nog 2 miljoen armer dan we al waren. Maar de Burap 2011 waarin de financiële situatie eind 2011 werd toegelicht kon deze vergadering geruisloos passeren. Dus gaf die burap de financiële positie van Grave volgens de raad dan ook juist weer en dus is de onafwendbare conclusie dat die 2 miljoen de laatste maanden zijn verdwenen.

De raad heeft dus nu wel een keuze gemaakt uit de scenario's maar zal daar waarschijnlijk op terug moeten komen omdat er geen geld voor is. Ik weet nog wel een paar van dat soort zaken in Grave. De brandweerkazerne en de gemeentewerf zijn ook gebouwd zonder dat er voldoende geld voor in kas was. Dat moest uit het Wisseveld komen. Daarmee zijn een paar miljoen van de 10 verlies verklaard. Ik heb dit niet uit vertrouwelijke stukken. Het Multifunctionele Centrum zit ook nog met een gat. Nu verkeert Grave wat dat betreft wel in goed gezelschap. Geld uitgeven dat er niet was heeft een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de huidige financiële crisis.

Ook over de scenariokeuze is nog wel wat op te merken maar dat komt nog wel.

 

Aan het begin van de vergadering heb ik gebruik gemaakt van het spreekrecht. Hieronder de volledige tekst. Zoals ik al verwachtte is er niet op gereageerd, maar als u het leest zult u merken dat het verhaal wel een rol heeft gespeeld, zij het zonder resultaat.

 

Bijdrage spreekrecht

 

Mevrouw de voorzitter, leden van de raad en andere aanwezigen.

Ik heb in brief 28 verzocht de geheimhouding op enkele stukken betreffende de beëindiging van het lopende contract met GBB op te heffen. De reden dat ik me vol vertrouwen tot u, raad heb gewend is dat het college, aan wie ik op grond van de Wet Openbaarheid Bestuur hetzelfde had gevraagd, niet meer bevoegd is die stukken openbaar te maken. U heeft ze namelijk gebruikt bij het nemen van dat besluit dat overigens geen afscheid betekent van GBB; integendeel. De geest van GBB waart wel degelijk rond over het Wisseveld en de rest van Grave. Maar dat mag geen reden zijn voor de gemeente om zich ook maar schimmig te gedragen. De reden waarom ik om deze stukken vraag is natuurlijk dat ik met velen nieuwsgierig ben naar de manier waarop u er in bent geslaagd 10 miljoen en aantrekkelijke bouwgrond kwijt te raken zonder er iets wezenlijks voor terug te krijgen.

 

Ik dacht dat ik, ook gezien reacties van enkele raadsleden, met vertrouwen uw antwoord af kon wachten. Alleen was ik zo vrij om eens te informeren waar het antwoord bleef op mijn vorige aan u gerichte brief over de inbreng van de Graafse burgers bij de voorbereiding van besluiten en met name het bestemmingsplan binnenstad. "erger u niet maar verwonder u slechts"is één van mijn motto's en dus tot mijn verwondering kreeg ik een mail met de mededeling dat ik geen antwoord zou krijgen. Natuurlijk heb ik om nadere toelichting gevraagd. Die was simpel: dat heeft uw raad dit beslist. In het grijze verleden van bestuurlijk Grave, alhoewel ik gezien de huidige situatie de neiging heb te spreken over de goede oude tijd, nam de raad een besluit over de ingekomen stukken:

• VKA:
  
• ter afdoening aan het college of
  
• om bericht en raad naar het college zodat de raad een gefundeerd antwoord op de brief zou kunnen geven. Waar mogelijk werd de richting van het antwoord al aangegeven.
  

Van deze werkwijze is in 2 stappen afscheid genomen met als gevolg dat u met ingekomen brieven niets hoeft te doen en het veelal ook niet doet, zoals ik heb gemerkt.

 

Wel stond in de mail nogmaals het standpunt van de betrokken wethouder. Dat standpunt, kort samengevat: het is mooi genoeg dat burgers bezwaar kunnen maken tegen een besluit. Bij de voorbereiding van een besluit zijn ze niet nodig. Zo zegt hij het niet, maar uitgekleed komen zijn opmerkingen daarover er wel op neer. U begrijpt dat ik het daar niet mee eens ben en dat ik mij juist daarom tot u heb gewend, zij het vergeefs.

Dit wil ik nu vermijden. Bovendien heb ik dit keer een uitspraak van de raad nodig om het traject via de WOB te vervolgen. En als u geen uitspaak doet zal ik de meest vervelende wet van Nederland in werking moeten zetten. De wet die bestuurlijke dwangsommen regelt. Je moet je als bestuurder toch rot schamen dat zo'n wet blijkbaar nodig is om een burger fatsoenlijk en op tijd antwoord te geven. Dit alles kan worden voorkomen als u vanavond die geheimhouding opheft en doet u dan tegelijk voor de Visiostukken. Het zou een ad-hoc besluit zijn en dat is normaliter slecht, maar in dit geval van alle kwaaien toch de minste en het is weliswaar ad-hoc, maar wel weloverwogen. Dat brengt me tot het volgende onderwerp:

In agendapunt 9 volgens de agenda zoals die op de website staat repareert u een lek in de verordening op de commissies. Het is een zgn. A-stuk, dus u denkt dat er niet meer over hoeft te worden gepraat of zelfs nagedacht. Het stuk is ook niet in de commissie behandeld. Mijn ervaring met het plakken van lekke fietsbanden heeft geleerd dat het goed is na het plakken van een gevonden lek toch even na te gaan of er niet meer lekken in zitten en of er niet meer zaken aan de fiets verbetering behoeven. Is dit onderdeel van de gemeentewet ook niet van toepassing op het genomen besluit over het Wisseveld en het vanavond te nemen besluit over het Visioterrein. Volgens mij is dat inhoudelijk zeker het geval. Het gaat om openbare besluiten die niet herkenbaar zijn zonder vertrouwelijke stukken te kunnen inzien, maar dit terzijde. Deze verordening is in korte tijd al een paar malen aan de orde geweest en aangepast, met als gevolg het nu te repareren lek en wellicht nog meer. In ieder geval zou ik als fractie nu een flink aantal plaatsvervangende leden aanwijzen. Dat scheelt geharrewar bij het begin van de vergadering. Ook zou ik adviseren deze verordening in te brengen in de verordening die de werkwijze van de raad regelt. Veel bepalingen lopen parallel en de commissies zijn een onderdeel van het hele raadsysteem en dat hoort in één regeling thuis. En hiermee ben ik thuis bij wat ik eigenlijk wil zeggen. Pas het spreekrecht aan dat inbreng beperkt tot geagendeerde onderwerpen. Bij het begin van de vergaderingen dienen die punten juist goed te zijn voorbereid. In commissie- en fractievergaderingen moeten burgers al voldoende aan hun trekken zijn gekomen. Alsnog inspreken op zo'n onderwerp is dan meer een wanhoopsdaad of noodkreet. Die willen we toch voorkomen en niet faciliteren? Ik zou de zaak eerder willen omdraaien. Liever niet over de agenda, maar geef burgers de gelegenheid in het openbaar hun vertegenwoordigers ergens aandacht voor te vragen wat op andere wijze wellicht minder goed lukt. Waarom in deze tijd van deregulering überhaupt zo'n bepaling? De tijdsbeperking en de uitsluiting van enkele onderwerpen is toch voldoende beveiliging tegen tijdverlies? Ik hoef dan ook nooit meer zo'n omweg als vandaag te maken om mijn boodschappen aan u kwijt te kunnen. Dat zal blijven lukken want uiteindelijk hangt alles toch met alles samen.

Resumerend:

• Hef de geheimhouding voor de Wisseveld- en Visiostukken op;
  
• Stel het spreekrecht open voor alle onderwerpen die de inspreker aan de raad wil voorleggen. Wees blij met iedere burger die interesse toont voor het bestuur van zijn of haar stad.
  
• Neem de inbreng serieus. Ik hoop niet dat ik straks tot de conclusie kom dat ik dit verhaal beter tijdens de pronkzitting had kunnen houden in plaats van hier. Als ik ergens voor joker wil staan dan liever daar dan hier.