2013-67 De vergadering van 25 juni

In grote lijnen verliep de vergadering zoals kon worden verwacht. Dat natuurlijk afgezien van de Binnenhofsoap, maar daar heb ik al op gereageerd.  Opvallend vond ik dat de voorzitter en ook de wethouders diverse malen duidelijk lieten blijken dat de werkwijze van de raad verbetering behoeft.  Dat schept hoop voor de toekomst.

De voorzitter begon met ook de toehoorders thuis welkom te heten. Dat hoorde ik pas de volgende dag. Het voordeel van de nieuwe opnamemethode is dat je de vergadering live kunt beluisteren. Het voor mij grote nadeel van deze methode is dat de toegankelijkheid van het verslag, want die status heeft de opname, stukken minder is dan het oude systeem.  Later nazoeken wat er door een specifiek raadslid over een onderwerp is gezegd verloopt in het oude systeem vlot. In het nieuwe systeem kan afluisteren van de site alleen als gehele vergadering. Bladeren door de vergadering is nagenoeg onmogelijk. Wat wel kan, en dat doe ik dan ook, is de bestanden per agendapunt downloaden en in een mediaspeler afspelen. Daarbij moet ik dan noteren op welk tijdstip er iets interessants is gezegd dat ik later wil gebruiken. Terugzoeken zonder die notities is een hels karwei.

Als ik een vergadering niet kan bijwonen ben ik meestal ook niet in staat de vergadering live te beluisteren. Natuurlijk zijn er mensen die absoluut niet naar een vergadering kunnen komen. 

Enkele dagen later afluisteren lijkt mij niet zo bezwaarlijk. In het oude systeem kan dat meestal na 2 dagen. De bewerkte opname is vaak na een week beschikbaar. Er was wel wat onregelmatigheid in het beschikbaar komen van de informatie, maar dat moet zijn te verbeteren. Vandaar dat ik het zinvol vind om eens na te gaan waar het publiek nu behoefte aan heeft: snelle weergave van de vergadering of makkelijk toegankelijke.  Als het de bedoeling is dat de opname eigenlijk de rol van vergaderingverslag speelt, en dat is gezien de beperkte besluitenlijst in Grave zeker het geval, is het oude systeem veel en veel beter.

Als de vergadering wordt uitgezonden moet er wel voor worden gezorgd dat die voor de toehoorders ook is te volgen.  De originele stukken zijn wel beschikbaar. Helaas worden die nog al eens op het laatste moment gewijzigd en wel zodanig dat de raadsleden zelf het spoor bijster raken. Daarnaast krijgen de raadsleden nog  memo’s en  antwoorden op eveneens schriftelijk gestelde vragen. Over moties en amendementen zal ik maar zwijgen. Dit alles maakt de vergadering zelfs voor het wel ter plaatse aanwezige publiek lastig te volgen. Voor het thuispubliek is het totaal niet te doen. Dat zal verbeterd moeten worden.

Één voorbeeld. Tijdens de behandeling van de kadernota in tweede termijn dankte een raadslid het college voor de snelle beantwoording van de schriftelijk gesteld vragen, maar het antwoord op vraag 47 van pagina 4 (kan je nagaan hoeveel vragen en antwoorden de toehoorder heeft moeten missen)  beviel niet en het antwoord op vraag 48 was geen antwoord op de vraag. Dat deed me denken aan een eeuwenoud mopje.

In een trein zaten enkele mensen met elkaar te praten. Dat wil zeggen dat één van hen een getal noemde, bijvoorbeeld 47, en dat de anderen dan hard begonnen te lachen. Op een gegeven moment werd er echter niet gelachen. Een verbaasde toehoorder vroeg wat de heren aan het doen waren. We vertellen elkaar moppen uit een heel leuk boek. Waarom werd er die ene keer niet gelachen? Hij vertelde hem zo rottig.

Dat afdwalen gebeurde mij bij het luisteren herhaaldelijk. In de andere gemeenten die de vergadering uitzenden wordt beeld meegestuurd. Misschien helpt dat.

De vergadering begon met opmerkingen over het vervroegde tijdstip van 19:00 uur. Ook de voorzitter vond dat maar niets en zou dit in het presidium ter sprake brengen. Later bleek dat het de bedoeling was de vergadering om 21:30 uur te beëindigen. Daarna zou nog een werkbespreking, die natuurlijk wel besloten zou zijn, moeten plaatsvinden,. Zo had het presidium beslist. Een half uur minder vergadertijd voor de meest belangrijke vergadering van het jaar. Natuurlijk was de vergadering om 21:30 niet afgerond en stelde de voorzitter de raad voor de keus: doorvergaderen en de werkbijeenkomst vergeten of de werkbijeenkomst door laten gaan en later terugkomen voor de rest van de agenda. Dat 22:30 uur het signaal zou blijven om naar huis of de kroeg te gaan werd nog even duidelijk gemaakt. Het kostte een tijdje zeer nauwkeurig luisteren om te ontdekken dat de werkbijeenkomst zou gaan  over de structuurvisie voor Grave. Het inspraaktraject daarvoor begint half augustus en dan wil de raad toch van te voren zijn ingelicht. De keuze werd gemaakt om de agenda voort te zetten en de informatie schriftelijk aan de raadsleden te geven. De wethouder was behoorlijk pissig. Hij vond het knap stom van het presidium om het zo te agenderen. Bovendien waren  er mensen gekomen om de presentatie te verzorgen. Die stonden nu voor joker. Natuurlijk zei de wethouder het niet letterlijk zo, maar mede gelet op zijn toon kwam het er wel op neer. En dan heb ik zijn gezicht niet eens gezien. Met excuses konden de presentatoren verdwijnen. Ik zou nou wel eens een stukje van de eerstvolgende  B&W-vergadering willen bijwonen. De vergadering kon om 22:32 uur worden gesloten.

Bij de behandeling van “beroepsprocedure ark Prinses Margriet”, zonder dat er een voorstel was gepubliceerd bleek al gauw dat het ging om een viertal zaken in het bestemmingsplan buitengebied waarover de raad bij amendement een andere besluit had genomen dan in het ontwerp was voorgesteld. De provincie was het daar niet mee eens en gaf een reactieve aanwijzing, hetgeen gewoon betekent dat de amendementen niet van kracht worden.

Het bleek dat de raadsleden wel beschikten over een  niet toegelicht ontwerpbesluit om in beroep te gaan bij de Raad van State. Het is natuurlijk logisch dat de raad niet blij was met deze reactie van de provincie en dat dus een beroep voor de hand lag. Alleen moet je dan wel met argumenten komen. En daarvan heb ik niets gezien of gehoord. Voor de argumenten wordt door de raad een advocatenbureau ingehuurd dat kennelijk goed op de hoogte is van deze zaak.

De voorzitter gaf te kennen dat hij graag duidelijke besluitvorming wil. Vandaar dat over de vier zaken afzonderlijk werd gestemd. Ook wees hij de raad er op dat de wijze waarop het besluit over het inschakelen van het bureau betekende dat de raad het opstellen van het beroepsschrift helemaal aan de advocaat zou overlaten. Dat werd door de raad geaccepteerd.

Het resultaat is dat in alle vier de gevallen beroep wordt aangetekend en dat de raadsleden weliswaar opmerkingen kunnen maken, maar dat de advocaat zelf moet weten of die opmerkingen in het beroepschrift worden verwerkt.

Aan de inbreng tijdens het spreekrecht namens de “appellanten” werd geen aandacht besteed. Los van de toonzetting bevatte die inbreng toch wel elementen die wezen op de geringe kans dat het beroep inzake de ark zal slagen. En dat is jammer want de rivierpleisterplaats had echt kunnen bijdragen aan de aantrekkelijkheid van Grave. Maar op dat aspect zijn en worden wel meer kansen gemist.

De vragen die over de jaarrekening 2012 waren gesteld zijn kennelijk naar behoren beantwoord of zullen dat alsnog worden. Complimenten over de uitvoering van de stukken waren dan ook het meest opvallend onderdeel van de discussie. Bij het luisteren daarna dwaalden mijn gedachten weer af.

In mijn HBS-tijd had ik een keer mijn huiswerk Frans niet gemaakt, andere prioriteiten. Statistisch gezien was de kans dat ik een overhoringbeurt zou krijgen toch niet groot, echt een voordeel van grote klassen. Ook hier bleek dat het onverantwoord is louter op statistieken een beslissing te nemen. Natuurlijk kreeg ik wel een beurt en dat werd een flop. Kennelijk verbaasde dat de leraar. Hij vroeg naar de oorzaak. Na mijn uitleg constateerde hij dat het dus om een onvoorbereide overhoring ging en in dat licht was het wel een voldoende. De rest van de klas vond dat maar onrechtvaardig en daar had ik begrip voor.

De rekening ziet er technisch gezien ook echt prima uit, een compliment daarover is dan ook terecht, maar de inhoud is echt niet om vrolijk over te worden. Dat kreeg nauwelijks aandacht.

Met de behandeling van de herziening van de grondexploitatie verliep het niet veel anders. Er werd nog enig ongenoegen uitgesproken over het Wisseveld maar dat was het dan wel. Het hele agendapunt werd boekhoudkundig en niet beleidsmatig behandeld.

Positief is dat de voorzitter, mede op aandrang vanuit met name de oppositie, aangaf met het presidium te willen overleggen hoe de behandeling kon worden verbeterd. De vraag was voornamelijk gericht op het belang voor de raadsleden zelf.  Het kwam dus niet aan de orde, maar misschien kan dan ook worden meegenomen hoe de betrokkenheid van de bevolking kan worden verbeterd. Ook daarbij is tijdige informatie het begin. Een democratie, of het nu gaat om een damvereniging of over een hele staat, kan niet functioneren zonder daadwerkelijke betrokkenheid.

Het viel mij nog op dat een raadslid als hij niet helemaal tevreden was met een antwoord maar goed hoop had op verbetering enkele de uitdrukking “learning by doing” losliet. Zelf was hem ontgaan dat hij het antwoord op zo’n vraag wel had gehad, sterker nog in een besluit dat vlak daarvoor was benomen was vastgesteld dat de grondexploitatie 2x per jaar zou worden herzien. En dat was zijn vraag. “learning by forgetting” is voor hem meer van toepassing

De behandeling van de kadernota verliep hetzelfde. Daarbij kreeg ik de indruk dat ik het hele verhaal al eerder had gehoord. Net als vorige jaren kwam de inbreng vanuit de raad neer op “we staan er beroerd voor, maar bij de begrotingsbehandeling zullen we spijkers met koppen slaan” 

De wethouder constateerde bij zijn beantwoording van de eerste ronde dan ook terecht dat de raad geen kaders had aangeven, hetgeen toch eigenlijk de bedoeling van de kadernota is. In de reactie toonde enkele fracties zich hierdoor geschokt, maar ze waren blij dat het college de gestelde vragen wel zou beantwoorden. Daar bleef het dan bij. 

Aangezien de meeste vragen en antwoorden het publiek zijn ontgaan heeft het ook geen zin in te gaan op hetgeen wel over tafel kwam.

Bij het agendapunt vragen bleek nog dat de raad een nieuwsbrief had over de stand van zaken bij het Hart van Grave. Die nieuwsbrief is inmiddels ook op de gemeentelijk site te vinden. Ik kom daar nog op terug.

2013-66 Graafse gemeenteraad honoreert burgerinitiatief Binnenhof

De kop boven dit artikel zal u misschien verbazen. Het is toch echt de enige conclusie die uit het besluit van de raad over het voorstel van het college inzake het burgerinitiatief valt te trekken. Het college had voorgesteld het initiatief af te wijzen en in te stemmen met een plan van de gemeente. De VVD deed nog wel een poging om de twee voorstellen te splitsen, maar dat amendement werd afgewezen. Vervolgens werd het volledige voorstel afgestemd.  En dan is de enig mogelijke conclusie uit dit besluit dat het burgerinitiatief door de raad van Grave is gehonoreerd!!!  Zowel de huidige bomen, ziek of niet ziek, blijven staan en ook de muur blijft zoals hij is. En dat is neem ik aan niet de bedoeling van de meerderheid in de raad. Eigenlijk was alleen VPG het met het totale voorstel oneens. LPG en VVD waren alleen tegen het instemmen met het nieuwe plan. Zeker de VVD wil eigenlijk iets heel anders, zij het dat die partij dat formeel alleen nog als te onderzoeken idee heeft geopperd. Men vindt een plein op die plek wel een goed idee, alhoewel  allang is besloten  dat het straatkarakter moet blijven gehandhaafd.

Je kunt hier spreken van een omgekeerde besluitvorming. Normaal wordt voorgesteld iets te doen. Als dat voorstel wordt afgewezen gebeurt dat dus niet. Nu is voorgesteld iets niet te doen (instemmen met het burgerinitiatief). Dat voorstel verwerpen betekent dus wel doen (instemmen…).

Als een motie om een wethouder weg te sturen wordt afgewezen mag die wethouder blijven. Als het voorstel om te wethouders niet te verplichten te verhuizen was afgewezen hadden ze naar Grave moeten komen of ontslag nemen.

Nu is een raadsbesluit van kracht tot een nieuw besluit wordt genomen. Deze soap zal dus nog wel niet zijn afgelopen.

Hoe kon dat zo lopen.

De raad heeft al meer moeite gehad met wat je meervoudige besluiten kunt noemen. Er wordt aan de raad in één voorstel gevraagd met een aantal onderdelen van een totaal plan akkoord te gaan. Dat wordt dan in een “alles of niets” ontwerpbesluit gegoten. Iemand die wat anders wil moet dan een amendement indienen dat al of niet wordt aangenomen. Vervolgens kan dan het gewijzigde ontwerpbesluit weer in een “alles of niets” vorm in stemming worden gebracht.  Dat gaat goed zolang de afzonderlijke beslispunten maar niet van elkaar afhankelijk zijn. En dat is hier wel het geval. Als het burgerinitiatief zou zijn gehonoreerd was een nieuw voorstel van het college niet nodig. Het idee van de VVD om de besluiten te splitsen was dus eigenlijk niet zo gek. Alleen was één van de argumenten: niet overhaast besluiten, natuurlijk belachelijk. Het is hoog tijd dat er eindelijk eens wordt besloten wat er met de openbare ruimte rond het Hart van Grave gaat gebeuren. Alleen splitsen in 2 voorstellen waarbij eerst over het initiatief zou worden beslist en daarna eventueel over een nieuw plan zou in dit geval ook niet hebben geholpen.  Het CDA wilde het initiatief verwerpen omdat het voorstel van het college eigenlijk veel overeenstemming met dat initiatief toonde en paste in de eerder genomen besluiten. Ik kan mij echter voorstellen dat ook zij net als de VPGrave liever de huidige situatie handhaven dan er een plein van maken.

Om dit soort dilemma’s te voorkomen heb je juist structuurvisies, bestemmingsplannen en beeldkwaliteitplannen om zo over  uitgangspunten te kunnen beschikken.  Van die uitgangspunten moet je niet afwijken, maar je kunt ze wel veranderen.

In dit geval heeft het gemeentebestuur natuurlijk ook al gefaald door niet tijdig met voorstellen voor de omgeving van het HvG te komen, inclusief toren en stadhuis. Een inhoudelijke bespreking in de commissie had deze toestand ook kunnen voorkomen.

Ik heb de vergadering niet bijgewoond. Ik had een repetitie voor het requiem van Verdi.  Die zaken hebben niets met elkaar te maken, maar met een beetje fantasie is er wel een link van requiem naar het gemeentebestuur van Grave. Verdi heeft nog een ander mooi stuk gecomponeerd met de welluidende naam “La forza del  destino “, ofwel “De macht van het noodlot”. Voor de Graafse versie van dit drama zou “De macht van de onmacht” wel passend zijn.

2013-65 "Sag mir wo die miljoenen sind" (het Wisseveld)

Vooraf: ik heb meegedeeld dat het voorstel over al of niet in beroep gaan inzake dar ark Prinses Margriet een A-stuk zou zijn. Inmiddels is de agenda gewijzigd. Het is een B-stuk geworden. Er mag dus over worden gepraat.  Waarover mag worden gepraat is nog onbekend, er is (maandagmiddag 15:15 uur nog) geen voorstel of notitie.

Naar aanleiding van vragen uit de burgerij onder aanvoering van Louis Paridans heeft Keerpunt 2010 via een door de raad aangenomen motie aan het college een specificatie gevraagd van de beruchte 10 miljoen strop van het Wisseveld.

De raad heeft , hebben we kunnen horen, van het college die specificatie gekregen. Maar de feitelijke vragensteller heeft dat antwoord niet gehad. Gelukkig heeft Keerpunt 2010 het antwoord openbaar gemaakt. Dat geeft mij weer de gelegenheid  commentaar op te leveren en aanvullende vragen te stellen.

Nu zou het logisch zijn als ik rustig zou afwachten wat uw en mijn volksvertegenwoordigers morgen in de raadsvergadering met de brief zullen doen.  Zeker bij de behandeling van de jaarstukken 2012 en de grondexploitatie speelt het Wisseveld een belangrijke rol. Invloed op de kadernota 2014 is ook niet uitgesloten.

Nu is het college, bewust of onbewust, zo slim geweest de raad vorige week bij te praten over het Wisseveld. Mogelijk dat eventuele vragen over de brief dan al zijn beantwoord. Ik vind dat zelfs waarschijnlijk. Het venijnige is echter dat die bijeenkomst vertrouwelijk was en dus wel onder de geheimhoudingsplicht zal vallen. Het is dan voor raadsleden vrijwel uitgesloten vragen te stellen waarop zij het antwoord wel weten, maar niet openbaar mogen maken. Ook ik zou het stellen van zo’n vraag al in strijd met de geheimhoudingsplicht vinden.

Die informatie speelt wel een rol bij de raadsbehandeling van zeker de grondexploitatie. Volgens mijn juridisch inzicht heeft dat als gevolg dat de raad in de vergadering de geheimhouding wel moet bevestigen anders is de geheimhouding vanzelf opgeheven.

Als de raad de geheimhouding bevestigt weten we tenminste wat we aan de raadsleden hebben. Als de raad er niet over praat onder het motto dat ik ongelijk heb is het alleszins de moeite waard gebruik te maken van die verfoeide Wet Openbaarheid Bestuur.

U ziet, ik speel open kaart en geef mijn plan van aanpak bij voorbaat.

Dan mijn commentaar op de brief van het college.

Louis Sparidans heeft zelf al de vraag gesteld waarom  gesproken wordt over 9.1 miljoen en niet over de 10 miljoen waarvan  eind 2011 sprake was. Zelf weet ik daar, na een duik in de beschikbare informatie, nog het volgende van.

Er was in december 2011 sprake van een boekwaarde van  € 8.200.000. Dat bedrag was inmiddels uitgegeven. Daarnaast was nog € 3.900.000 nodig voor de infrastructuur van het Wisseveld. Op grond van de overeenkomst werd van GBB een bijdrage van €  1.800.000 verwacht. Voor de afwikkeling van het contract was nog een krediet van € 300.000 nodig. Tezamen 10,3 miljoen. Werkelijk foetsie was op dat moment niet meer dan 8.2 miljoen. Wat we daarvoor terug hebben gekregen was onbekend.

Bij de jaarstukken over 2011 bleek dat de boekwaarde van 8.2 was opgelopen tot 9.1 miljoen. Dat klopt dus vrij redelijk met het bedrag dat nu wordt genoemd, alhoewel  je strikt  genomen zou moeten afronden naar 9.2 miljoen. Kniesoor die daar op let.

De brief geeft in het algemeen wel aan waaraan het geld is uitgegeven, maar zegt niet wat we er voor bruikbaars hebben teruggekregen. Laat ik de posten maar één voor  één doornemen.

Een vraag die daarbij waarschijnlijk bij meer punten aan de orde komst is de wijze waarop de verplaatsing van brandweerkazerne en gemeentewerkplaats zijn verwerkt. In de oorspronkelijke opzet van het Wisseveld was die verplaatsing natuurlijk al aan de orde.  Op zich zou uitbreiding en renovatie ter plaatse goedkoper zijn dan verplaatsen. Zowel de gemeentelijke voorzieningen als het Wisseveld zouden wel zijn gebaat bij verplaatsen. Daarom zou een deel van de verplaatsingskosten door het Wisseveld moeten worden opgebracht. Dat zou in de specificatie van de boekwaarde moeten zijn terug te vinden. Dat is mij niet gelukt. Nu vrees ik dat die verplaatsing geheel ten laste van de algemene dienst is gekomen. Boekhoudkundig is dat wel in orde, maar bij de verantwoording over het Wisseveld had dat wel moeten worden vermeld. Het gaat zeker over meer dan een miljoen.

Ad 1.   Welke gronden en opstallen zijn aangekocht?  Is de gemeente daar nog 100% eigenaar van of misschien voor 50%, of misschien helemaal niet? (zitten aankoop kazerne en werf hierin? Zal wel niet)

Ad 2-4. Het bouwrijpmaken , slopen en zal wel betrekking hebben op Catharinahof. Het Catharinahof maakt weliswaar deel uit van het totale Wisseveld, maar toch zou het wel interessant zijn een financieel deelverslag  over dit project te hebben.

Ad 5-7. Aan projectbegeleiding is een onwaarschijnlijk hoog bedrag uitgegeven. Een nadere specificatie en toewijzing aan bijvoorbeeld Catharinahof is daarom dringend gewenst. Nu overheerst bij mij de overtuiging dat het gemeentebestuur hiervan een speeltuin zonder toezicht  heeft laten ontstaan. Ik weet dat het lullig klinkt, maar ik ben niet de enige die dat gevoel heeft. Neem die gevoelens weg of erken het. Belangrijk is daarbij aan te geven wat die deskundigen hebben geproduceerd dat nog bruikbaar is in de toekomst. Het maakt natuurlijk wel verschil of die € 3.100.000 helemaal zijn weggegooid of dat een belangrijk deel daarvan tot besparingen in de toekomst kan leiden.

Ad 9    Die mutatie zal wel een boekhoudkundige ingreep zijn;

Ad 10  Is dit soms het gemeentelijke aandeel in de verkoop van grond voor Catharinahof?

Ad 13  De te verwachten vraag is natuurlijk uit welke bestemmingsreserve die ton is onttrokken.

Ad 14  Zo vaag als het college is in de toelichting op diverse posten zo uitgebreid wordt nu toegelicht dat de rentekosten weer ten goede van de algemene dienst komen. Dat lijkt natuurlijk leuk, maar de vraag is wel of de gemeente dat kapitaal niet beter had kunnen beleggen dan in het Wisseveld. Die anderhalf miljoen is gewoon een strop voor de gemeente.

           Uit pure nieuwsgierigheid wil ik ook nog weten wie er € 1350 rente over de boekwaarde aan het Wisseveld heeft uitgekeerd.

Deze vragen over het verleden, of liever nog de antwoorden daarop, zijn  natuurlijk belangrijk en leerzaam. Ik kan me ook niet voorstellen dat het publiek maken daarvan het financieel en economisch beleid van de gemeente kan schaden. Voor de dag ermee dus.

 Veel belangrijker is natuurlijk hoe de toekomst van het Wisseveld er uitziet en dan speciaal hoe de gemeente daar greep op krijgt en houdt. De stukken voor de raadsvergadering zijn vaag. Uit reacties van de wethouder in de commissievergadering heb ik begrepen dat er kans is op tegenvallers van € 800.000 (zie een vorige blog). Zonder nu het achterste van de tong te laten zien moet het toch mogelijk zijn daar meer inzicht in te verschaffen.

Na de vergadering die morgen begint weten we hopelijk meer. Of dat woensdag al is wacht ik maar geduldig af.

2013-64 De financiële stukken

Dan nu toch het hoogtepunt van het politieke jaar. Zo staat het zelf in de stukken. Jaarrekening 2012 en kadernota 2014. Op de agenda komt eerst de kadernota aan de orde en dan pas de jaarrekening. Ik vind dat niet logisch, De kadernota bouwt immers voort op de jaarrekening.  

In de commissievergadering gaven diverse leden complimenten. De stukken zitten technisch goed in elkaar.  En daar ben ik het helemaal mee eens. Maar daar blijft het wel bij.

Daarom eerst maar een citaat uit de kadernota:

De Kadernota is het middel om het politieke debat in de gemeenteraad te voeren over de prioriteiten die de gemeente Grave voor zichzelf voor de periode 2014 – 2017 stelt. De raad stelt in het voorjaar de prioriteiten via de Kadernota vast en geeft het college mandaat deze hoofdlijnen te verwerken in een aan de gemeenteraad aan te bieden programmabegroting 2014. Tevens is de 1e burap 2013

opgenomen in de Kadernota.

Van een politiek debat is tot nu toe niets te merken. Dit citaat staat trouwens al een aantal jaren in het begin van de nota. Wat voor de kadernota geldt als blik op de toekomst geldt ook voor de jaarrekening als verantwoording voor het beleid. Er wordt aangegeven wat meer en wat minder  geld heeft gekost, maar er wordt nauwelijks een woord gewijd aan hetgeen we voor dat geld hebben gekregen (jaarrekening) en zullen krijgen of missen (kadernota).

Ik beperk me nu maar tot een aantal zaken die mij bijzonder zijn opgevallen.

Allereerst de (verplichte)  communicatieparagraaf. Ik neem ze letterlijk over, zowel uit het raadsvoorstel voor de jaarrekening als het voorstel voor de kadernota:

Jaarrekening:

Communicatie

Op de gebruikelijke wijze wordt bekend gemaakt dat de jaarverslaglegging 2012 ter inzage ligt en voor iedereen tegen betaling van de daarvoor geldende legeskosten verkrijgbaar is bij de publieksbalie.

Door plaatsing op de website van de gemeente Grave zijn de jaarstukken 2012 voor iedereen beschikbaar

Kadernota:

Communicatie

Dit vindt plaats via de gebruikelijke kanalen.

Dit is niet meer dan voldoen aan wettelijke voorschriften. Bij de jaarrekening worden er iets meer woorden aan vuil gemaakt, maar een 200-tal pagina’s cijfers op een website plaatsen durf ik geen communicatie te noemen.

In de jaarrekening viel mij het volgende citaat op:

Rekeningresultaat

U dient als raad aan te geven wat er met het voordelige jaarresultaat van € 33.983 dient te geschieden. Hoewel het in de gedualiseerde verhoudingen niet meer onze taak is, stellen wij u voor dit voordelige resultaat ten gunste te brengen van de vrij besteedbare algemene reserve.

Opvallend vind ik dat het college zich min of meer verontschuldigt dat het een voorstel doet. In het duale stelsel zijn de verantwoordelijkheden wel anders verdeeld dan voorheen, maar het college heeft nog steeds de taak raadsbesluiten voor te bereiden. Bovendien heeft de raad niet eens de mogelijkheid zelf een raadsbesluit voor te bereiden. De griffie heeft helemaal geen ondersteuning. In de griffiersnotitie over het samengaan van de ambtelijke apparaten is dit in Grave ook een gemis genoemd. In dit specifieke geval is het excuus ook onjuist. Al jaren geleden heeft de raad van Grave vastgelegd dat meevallers naar de algemene reserve moeten en niet rechtstreeks als dekking mogen worden ingezet. Dat algemene principe is nooit verlaten. Dat wil niet zeggen dat de raad er nooit van af is geweken, maar afwijken van eigen principes is voor de Graafse raad gewoon. (een constatering en geen zure kritiek). De wethouder verwees in de laatste commissievergadering ook naar dit principe.

Het volgende citaat uit de jaarrekening zelf is ook interessant:

De vraag die jaarlijks als eerste wordt gesteld, is: “hoe groot is het rekeningsaldo”? Op zich best

belangrijk om te weten, maar het saldo, of het nu positief of negatief is, zegt op zich niets over de

wijze waarop dit tot stand is gekomen. Het saldo is immers het resultaat van de wijze waarop het

college uitvoering heeft gegeven aan de door de raad vastgestelde kaders van beleid. Pas nadat de

raad de resultaten heeft kunnen vergelijken met zijn plannen, kan hij een objectief oordeel vellen over

het door het college gevoerde beleid en aansluitend het saldo.

Dikke streep onder dit citaat maar daar blijft het wel bij. Als burger zou ik de volgende vertaling willen geven: Zijn wij met z’n allen rijker of armer geworden en zijn we er qua voorzieningen en service beter of slechter van geworden.

Uit de cijfers blijkt dat we er met z’n allen in 2012 weer ruim € 900.000 armer zijn geworden. Nu is het niet het eerste jaar dat we achteruit boeren en ook niet het laatste want de kadernota en de actuele situatie voor 2013 geven ook geen aanleiding tot vreugde. Of we er inhoudelijk beter of slechter van zijn geworden durf ik zo niet te zeggen. Ik voel me hier nog steeds thuis.

Voor 2013 wordt, nadat de begroting in november 2012 sluitend was vastgesteld nu een tekort van € 1.100.000 verwacht. Voor een belangrijk deel veroorzaakt door sociale zaken, waar de gemeente zelf eigenlijk geen grip op heeft. Maar het moet wel worden gedekt. Dat is technisch gelukt, maar ik zet er wel vraagtekens bij.

·         Opheffen van het fonds bovenwijkse voorzieningen. Dat is geld afkomstig uit de grondexploitatie bestemd om voorzieningen te realiseren die wel van betekenis zijn voor bijvoorbeeld een nieuwe woonwijk, maar daar buiten liggen. Dat geld is dus bijeengebracht door kopers van woningen in nieuwe wijken. Die hebben dus betaald voor iets dat ze nu niet krijgen. De meeste mensen worden dan boos.

·         Eenmalig niet storten in de beheersvoorzieningen. Omdat onderhoudskosten nu het ene jaar hoger zijn dan het andere jaar heeft de gemeente beheersplannen vastgesteld. Daarin is bekeken wat er in de loop van de jaren moet worden gedaan en hoeveel geld er dan gemiddeld nodig is. Het ene jaar wordt het fonds dus rijker en het andere jaar armer. Om de vier jaar wordt bekeken of het gemiddelde nog klopt. Door eenmalig niet te storten wordt dat systeem verstoord en dat brengt risico’s met zich mee.

·         Voor het overige wordt een greep gedaan in de vrij besteedbare reserve, de spaarrekening dus. Af en toe een beroep doen op je spaargeld kan geen kwaad, maar als je daarmee doorgaat raakt de spaarpot wel leeg en dan is het uit met de pret.

Dat betekent dat er iets moet gebeuren. Het college deelt dan ook mee dat er verder moet worden bezuinigd dan tot nu toe voorzien. Het volgende citaat is dan ook ietwat pikant:

Uit de kadernota 2014 vloeit een omvangrijk ombuigingsproces voort. Uit de kadernota 2014 blijkt dat het grootste deel van de ombuigingen die vorig jaar zijn voorgenomen, niet te realiseren blijken. Toch stellen we voor een nieuw ombuigingsproces (dat tweemaal zo groot in omvang is) uit te werken en te concretiseren in de programmabegroting 2014.

Een nieuwe bezuiniging, want ombuiging is niet meer dan een wat verzachte formulering, van € 1.3 miljoen in 2014 staat ons te wachten. Omdat de vorige bezuinigingsoperatie voor 30% niet is geslaagd zou je verwachten dat de operatie tot een brede maatschappelijke discussie zou leiden en daarna knopen doorhakken. Niets daarvan. De voorstellen komen bij de begroting 2014 en dus in november 2013 aan de orde. Ze moeten op 1 januari 2014 wel operationeel zijn. De raad krijgt “binnenkort” een plan van aanpak en de voorstellen voor de begroting moeten zo ongeveer in september op tafel liggen. Ga er maar aan staan.

In de kadernota werd voor de stand van zaken bij de voorgenomen ombuigingen, en dus de verklaring waarom het doel niet is bereikt, verwezen naar een bijlage. Om te kunnen kijken waar het nu aan heeft gelegen dat de bezuinigingen niet zijn gerealiseerd zou die interessante informatie moeten bevatten en leerzaam zijn voor de volgende bezuinigingsoperatie.

In de betreffende bijlage zoals die in de kadernota op de website is geplaatst staat ……helemaal niets!!!!!!

Dat de grondexploitatie er niet best uitziet wisten we al. Dat dit nog zo is, is dan ook geen verrassing. In december 2011 heeft de raad voor het Wisseveld een krediet van €300.000 beschikbaar gesteld. Daarvan is nog € 30.000 over. Waar is de rest aan besteed? Hebben we er iets voor teruggekregen? Krijgen wij de memo met de specificatie van de €10.000.000 nog te zien?

Als ik dan nog even herinner aan hetgeen de wethouder in de commissie audit nog aankondigde over Catharinahof (3 ton minder leges en 4 ton die we nog terug moeten zien te krijgen) en dan nog wijs op de exploitatie van het MFC, de verkoop van Katrien, de afwerking van Hart van Grave en nog wat zaken en niet te vergeten het rijksbeleid, zal het duidelijk zijn dat de gemeenteraad en ook wij als doodgewone burgers ons eens ernstig moeten beraden over de toekomst. Dat lukt dinsdag voor 22:30 uur beslist niet.

Ik hoop dat de raad zich niet beperkt tot het vooruitschuiven van de problematiek tot de begrotingsbehandeling want op die avond is het ook zo half elf.

2013-63 Burgerinitiatief Binnenhof, zoveelste bedrijf.

Ook over  het burgerinitiatief Binnenhof, dat dinsdag ook weer eens op de agenda staat heb ik nog iets op te merken. Het is niet in de commissie geweest en het college gaat gewoon voorbij aan de opmerkingen, zeg maar gerust wens,  van de VVD  om af te wijken van alle uitspraken tot nu toe.  Er is dan ook een grote kans dat dit niet het laatste bedrijf van deze soap is. Maar daarover heb ik het zaterdag 15 juni al gehad. 

In dat artikel heb ik ook geschreven dat ik het wel slim vond van het college om alvast een omgevingsvergunning aan te vragen. Dat zou het zijn geweest als de aanvraag zo in elkaar zou zitten dat de vergunning zou kunnen worden verleend en bestand zou zijn tegen zienswijzen en later bezwaren. En dat is niet het geval.

De aanvraag was na afspraak in te zien. Soms is het handig iets niet zelf te kunnen of te weten, maar iemand te kennen die over de gewenste informatie beschikt. En zo heb ik de vergunningaanvraag kunnen lezen. Ik was daar gauw mee klaar. Allereerst is de aanvraag beperkt tot het kappen van de kastanjes en het slopen van de muur. Er is wel een rapport bijgevoegd waarin staat dat de bomen ziek zijn en nog 10 à 15 jaar hebben te leven. Van zo’n mededeling zou ik niet schrikken. Daarbij komt dat deze gegevens ook al bekend waren toen de raad verklaarde dat deze bomen beschermd moesten worden. Wel staat in het rapport dat als de muur wordt gesloopt de bomen het niet zullen overleven. 

Over het waarom van het slopen van de muur, en dus de onafwendbaarheid van het kappen van de bomen, staat in de aanvraag totaal niets.

Over de wijze waarop de bomen worden verwijderd en de muur wordt gesloopt is evenmin iets terug te vinden. En dat is wel belangrijk. Grave als historische stad heeft nog onlangs besloten dat de hele binnenstad archeologisch gezien beschermd moet worden. Dieper graven dan 50 cm mag dan ook niet zonder eerst een archeologisch onderzoek te verrichten. Bij deze vergunningaanvraag had dus het resultaat van dat archeologisch onderzoek moeten zitten of er had moeten worden aangetoond dat niet dieper wordt gegraven dan 50 cm. In die mogelijkheid gelooft niemand. Of zou men met een grote kraan de bomen met wortel en tak uit de grond willen trekken?? Dan valt de muur vanzelf wel om,

Deze vergunningaanvraag is kansloos.

Mevrouw Schuts heeft de aanvraag ook niet gezien, want dan was het aantal slordigheden wel minder geweest. 

2013-62 Prinses Margriet; laatste bedrijf

Zoals aangekondigd heb ik de jaarstukken 2012 en de kadernota 2014 doorgenomen. Ik werd daar niet vrolijk van, maar eerst nog even wat anders.

Aan de agenda voor dinsdag is een punt toegevoegd: besluit beroepsprocedure ark prinses Margriet . Zoals u weet heeft de provincie een reactieve aanwijzing  gegeven op het besluit van de raad de ark te legaliseren. In gewoon Nederlands betekent het dat de provincie dit raadsbesluit niet goedkeurt. De raad heeft dan de keuze tussen zich er bij neer te leggen en in beroep gaan bij de Raad van State. Wil beroep zinvol zijn moeten er wel argumenten zijn. En dat zal niet eenvoudig zijn. De RvS kijkt meer naar de wijze waarop het besluit is genomen dan naar de politieke aspecten.

 Het agendapunt is niet voorzien van stukken. Zelfs de reactie van de provincie is niet bijgevoegd en dat is toch geen vertrouwelijk stuk. Het is nog vreemder,  het is een zogenaamd A-stuk. Dat wil zeggen dat het presidium het niet nodig vindt er nog over te discussiëren. In normale gevallen komt het er op neer dat de raad zonder er nog over te praten en unaniem instemt met het voorstel. En dat kan ik me niet voorstellen. Of iets een A- of B-stuk wordt bepaald in de commissievergadering. Als ook maar één lid van die commissie dat wil wordt het een B-stuk. En dan is het vreemd dat juist nu er niemand over wil praten.

Ik heb er tochl een verklaring voor. Tot nu toe heeft de raad gewoonweg besloten dat de Margriet moet worden gelegaliseerd, maar daar nooit duidelijke argumenten voor aangedragen. Die zullen nu toch echt op tafel moeten komen. Als de raad nu wel inhoudelijke argumenten aanvoert zal de reactie van de RvS wel eens kunnen zijn dat de gemeente daar maar eerder mee had moeten komen. Bij de RvS tellen vooral juridische argumenten. En daarom zou het me niet verbazen als het besluit dinsdag zal luiden dat de raad in beroep gaat en een juridisch bureau inschakelt om het beroep te onderbouwen.

Dat zal afgelopen woensdag in de besloten raadsvergadering, ook werkbijeenkomst genoemd, wel zijn afgesproken. Waarom daar zo geheimzinnig over wordt gedaan snap ik niet. Het is toch een onderwerp waarin een groot deel van de Graafse bevolking is geïnteresseerd De overgrote meerderheid heeft geen bezwaar heeft tegen de Margriet en de ondernemers en zeker die in de binnenstad kunnen er profijt van hebben. De aantrekkelijkheid van Grave voor toeristen wordt er door vergroot. Dat is toch altijd het argument van de raad geweest om de Margriet een legale plek te geven? Je zou dus verwachten dat zeker die ondernemers zich zouden inzetten en dat allang zouden hebben gedaan.

Het is nu de laatste kans om met vereende krachten het idee van Frans en Albertine boven water te houden, maar dat is geen zaak van afwachten.

We mogen gerust aannemen dat het standpunt van de provincie dat de Margriet niet past in het provinciaal beleid formeel juist is.  De gemeenteraad echter vindt dat de rivierpleisterplaats wel past in het gemeentelijk toeristisch-economisch beleid. De gemeente had de provincie ervan moeten overtuigen dat de gemeentelijke argumenten zwaarder wegen dan de provinciale. Dat is tot nu toe in ieder geval niet gelukt. Wat er aan is gedaan kan ik niet overzien. En ook de ondernemers, toch de meest belanghebbende groepering, hebben zich voornamelijk beperkt tot afwachten. Laten zij nu maar hard maken dat de raad er goed aan heeft gedaan te proberen de Margriet te legaliseren. In de Arena lees ik dat het dinsdag D-day is voor het ondernemersfonds. Dat is het ook voor de Margriet.

Misschien heeft een gezamenlijk beroep van gemeentebestuur en ondernemers op de provincie om de reactieve aanwijzing in te trekken en de belangen van Grave te laten prevaleren boven de formele milieuregels meer kans van slagen dan een beroep op de Raad van State. Dat de rivierpleisterplaats een werkelijke bedreiging voor het milieu vormt gelooft toch niemand echt.

2013-61 Commissie Audit 18 juni 2013

De vergadering van de commissie Audit heb ik afgeluisterd. Voor publiek worden de commissievergaderingen steeds minder interessant. Zeker in dit geval hield de voorzitter de leden strak aan de afspraak dat alleen maar technische vragen mogen worden gesteld. Steeds meer worden de vragen wel aangekondigd, maar schriftelijk gesteld. De antwoorden, zeker als ze interessant lijken, komen bijna allemaal schriftelijk. En dan moet de raad volgende week beslissen! Overleg met de achterban komt helemaal niet aan de orde.

Zoals verwacht zullen de voorstellen met betrekking tot het samengaan van de CGM-gemeenten zonder meer worden goedgekeurd. Er A-stukken van maken was iets te veel gevraagd.

Toch kwamen er tussen neus en lippen door wel enkele interessante mededelingen.

•           Er is blijkbaar weer een memo verschenen over de kadernota; Daar zien wij dus niets van
•      Vooral Jacques Leurs had problemen met de stukken. Er zijn kennelijk ook verschillende versies in omloop.  Meegedeeld werd dat de papieren versies maatgevend zijn. Die zijn niet zonder meer beschikbaar voor de gewone burgers. Toch wordt beweerd dat alles op de website staat! Ik baseer mijn opmerkingen altijd op informatie die op de site staat en dus op onvolledige informatie. Het is maar dat u het weet.
•           Het college heeft gisteren (18 juni) besloten dat er een verbeterd systeem komt voor raadsvragen. Dat lijkt op zich goed nieuws. Het wordt echt goed nieuws als daarbij rekening wordt gehouden met toegankelijkheid voor burgers. Ik heb inmiddels ontdekt dat de belangstelling voor raadsstukken niet groot is. Daar moet wel aan worden gewerkt.
•           Het belangrijkste is wel wat over het Wisseveld werd meegedeeld.

Allereerst kregen de leden (en het publiek?) een notitie uitgereikt over de samenstelling van de 10 miljoen strop. Die informatie zal wel niet op de site komen.

Vervolgens blijkt er vanavond (19 juni) een besloten raadsvergadering te zijn over het Wisseveld. Het is een raadsvergadering dus is de kans groot dat er ook besluiten worden genomen die dan waarschijnlijk weer geheim zullen zijn.

Via gedoe over een vraag van Keerpunt 2010 werd bekend dat de kans groot is dat de gemeente € 375.000 minder leges voor de Catharinahof zal ontvangen dan waarop is gerekend.

Dan schiet de gemeente de kosten van de openbare ruimte rond Catharinahof ad € 800.000 voor en moet dan zien de helft terug te krijgen van Brabant Zorg en GBB. Met name GBB heeft daar geen zin in.

Ik ga deze dagen, als het weerbericht het toelaat, de kadernota en de jaarrekening, zoals ze op de website staan, nog maar eens bekijken.

2013-60 De raadsvergadering van 25 juni

25 juni is er weer een raadsvergadering.  De agenda wordt overheerst door de belangrijkste stukken van het jaar: de verslaglegging en verantwoording over 2012 en de kadernota 2014, waarin de grote lijnen voor 2014 worden vastgelegd. Bij het begin van het dualisme werd wel gezegd dat daarmee de raad de rest van het jaar het erg makkelijk zou hebben. Voorwaarde was dan wel dat deze stukken zorgvuldig zouden worden behandeld. De waarheid is, en niet alleen in Grave, wel anders. In Grave is de behandeling wel uiterst summier. Dat er wel eens burgers zouden zijn die geïnteresseerd zijn in hetgeen met hun geld gebeurt  speelt bij onze gemeenteraad geen rol.

Het gaat om omvangrijke stukken. Op de gedenkwaardig dag 18 juni is er een vergadering van de auditcommissie waarin de commissieleden toelichting kunnen vragen. Het is natuurlijk wel netjes als ik even afwacht wat dat oplevert alvorens commentaar te leveren.

Op de agenda staan ook nog enkele ander punten.

Allereerst voor de zoveelste maal het burgerinitiatief Binnenhof. De vorige malen was er steeds reden de inhoudelijke behandeling uit te stellen. De laatste keer in april was het een procedurele kwestie. Volgens de reglementen heeft de indiener van een burgerinitiatief gewoon het recht nog een toelichting te geven en kan de voorzitter bepalen dat ook aan de beraadslaging wordt deelgenomen. Toch werd er over gestemd en staakten de stemmen. Dat betekent dat in de volgende vergadering opnieuw wordt gestemd. Om één of andere reden heeft het presidium de zaak toch weer doorgeschoven. Waarom dat is gebeurd is mij volkomen een raadsel.  De stukken zijn tot en met de datering hetzelfde als voor de vergadering in april.

Dat betekent dat het college nog steeds voorstelt het burgerinitiatief af te wijzen en vervolgens komt met een voorstel dat, naar mijn mening, helemaal tegemoet komt aan dat initiatief. In plaats van de oude muur komt er een nieuwe en in plaats van de oude bomen komen er ook nieuwe of de platanen die uit de Hoofschestraat zijn verdwenen. In de discussie of de huidige bomen zo ziek, zwak en misselijk zijn dat ze moeten worden vervangen meng ik me niet. Van planten weet ik niets. De muur vervangen door een solide exemplaar vind ik een goed idee.

Dat het college inmiddels bij zich zelf een vergunning heeft aangevraagd kan ik alleen maar slim vinden. De besluitvorming duurt al zo lang en als de vergunningsprocedure pas daarna start wordt het helemaal een eindeloos verhaal. Er kan nu meer tijdverlies worden voorkomen. Eerst had ik  in een positieve bui “tijd worden gewonnen” willen schrijven. Maar dat is niet juist. Als tijdig was begonnen met het nadenken over het Binnenhof hadden de bomen niet op de lijst gekomen en had het archeologisch onderzoek al kunnen zijn gestart.

Blijft natuurlijk het probleem dat het Binnenhof een onderdeel is van de openbare ruimte in en rond het Hart van Grave. En daar weten we nog steeds niets van.

Wat mij verbaast is dat het college totaal niet ingaat op het idee van met name de VVD om er, tegen alle eerdere besluiten en adviezen in, toch een Scheereplein van te maken. De Rogstraat volplempen met auto’s en parkeergelegenheid achter die winkelstraat opheffen vind ik ook niet bepaald een logische combinatie.

Ook op de agenda staat een voorstel de wethouders opnieuw uitstel van de verhuisplicht te verlenen. Omdat volgend jaar de zittingsperiode eindigt is dat wel logisch, maar volgens de wet is dat niet het criterium. Van de verplichting te verhuizen kan een jaar uitstel worden verleend en dat uitstel kan in bijzondere gevallen telkens met een jaar worden verlengd. In het voorstel wordt niet aangegeven wat de bijzonder omstandigheden zijn.

In het kader van hat samengaan van de ambtelijke organisaties zijn er ook enkele agendapunten. Allereerst, maar als laatste op de voorlopige agenda, staat de planning en controlcyclus; de techniek van het financieel beleid.  Hier wordt natuurlijk verwacht dat de drie gemeenten hetzelfde besluit nemen en dat is eenvoudig als het voorstel ongewijzigd wordt aangenomen. Technisch gezien lijkt dat mij ook voor de hand liggend. Jammer vind ik dat ook dit weer een louter technisch verhaal is. Er wordt totaal geen aandacht besteed aan de politieke betekenis van de producten die worden geleverd, zoals kadernota, begroting en jaarverslag. Maar dat is een euvel van het hele proces van samengaan. De burgers worden niet meegenomen.

Het is wel de bedoeling dat het samengaan uiteindelijk kostenbesparend is. Maar ook deze organisatie kost geld en om dat de gemeenten in naam zelfstandig blijven moeten die kosten worden verdeeld. En daarvoor heeft de raad het voorstel kostenverdeelstaat CGM gekregen. Het is een uitwerking van eerdere besluiten. Het voorstel en de bijlagen bevatten een redelijk aantal open deuren, maar dat maakt de toegankelijkheid voor veel mensen beter. Dit is nou echt een puur  technisch verhaal. Van mij mag het dus een A-stuk worden.

Anders ligt dat bij het voorstel voor de strategische visie Land van Cuijk.

Bij (vluchtige) lezing van de stukken kreeg ik sterk de indruk dat er in het land van Cuijk wel gemeenteraadsleden wonen, maar geen burgers. Aan het eind van het raadsvoorstel stond een alinea waaruit blijkt dat men beseft dat er toch ook nog burgers zijn.

“In de tweede raadsconferentie (Mill) is nadrukkelijk stilgestaan bij de betrokkenheid van de burgers bij de samenwerking in het Land van Cuijk. In de raden van juni werd voor wat betreft dit punt besloten: De colleges op te dragen de burgers actief te informeren over en waar mogelijk te betrekken bij de samenwerking in het Land van Cuijk.”  

Met juni wordt juni 2012 bedoeld. Heeft u iets gemerkt van actieve informatie hier over? Ik niet laat staan dat wij burgers er bij zijn betrokken.

Nu staat in het voorstel voor Grave:

“In de vergadering van het regieteam van 17 april jl. is hierover gesproken. Aan de colleges (via CO) is verzocht om, in overleg met de griffiers, een communicatieplan burgers en samenwerking Land van Cuijk voor te bereiden. Dit plan is geïntegreerd in de Uitvoeringsagenda.”

In juni 2012 wordt de colleges nog opgedragen en een jaar later wordt dat nog eens verzocht. De opdracht is niet uitgevoerd. Zou men denken dat een verzoek meer resultaat heeft dan een opdracht?

Wel uiterst mager. Het minste was toch wel geweest in de te nemen besluiten dit als opdracht mee te nemen. Het zal voor de burgers ook niet meevallen een informatieachterstand van zo’n kleine 3 jaar in te halen. Ik ga dat hier ook niet proberen.

Op de eerste pagina van het raadsvoorstel staat nog een nieuwsgierig makend zinnetje:

"Ad 3. Het regieteam adviseerde de raden de derde raadsconferentie in een werkbijeenkomst voor te bespreken. Vier van de vijf raden hebben hier invulling aan gegeven."

Welke gemeenteraad heeft dat niet gedaan?

Resteren nog de jaarrekening over 2012 met de nota herziening grondexploitatie die volgens de voorgestelde voorlopige agenda na de Kadernota 2014/1^e Burap 2013 wordt behandeld. Ik zou dat maar omdraaien.

Van de stukken werd ik niet blij, maar zoals in de aanhef al aangegeven wacht ik eerst af wat de commissie er over te zeggen heeft.

2013-59 Impressie vergadering 11 juni 2013

De eerste vergadering van de gemeenteraad onder de nieuwe voorzitter verliep in welwillende en ontspannen sfeer. Ik kreeg de indruk dat de voorzitter de reglementen wel serieus wil nemen. Die zullen dan nog wel wat worden aangepast om een soepel verloop van de vergadering te houden. In ieder geval kan de voorzitter gerust zijn. Mevrouw Schuts waakt over de verslaglegging.

Even was er nog wat geharrewar bij het spreekrecht. Het parkeerterrein aan de Stadhouderslaan stond niet op de agenda en dus mocht er volgens het reglement niet over worden ingesproken. Maar bij het vaststellen van de agenda hadden 2 fracties een motie ingediend waarbij dat parkeerterrein zou zijn betrokken. Nu is volgens mij en vele anderen het vaststellen van de agenda bedoeld om eventuele spoedeisende zaken zoals calamiteiten alsnog te kunnen bespreken. Het eigen reglement schrijft voor dat de agenda en stukken 7 werkdagen van te voren openbaar moeten zijn. 

Zoals ik al had aangekondigd gaven de meeste agendapuntende raad  geen aanleiding om  te pogen de wereldgeschiedenis aan te passen. Zo hier en daar werden zelfs complimenten gemaakt. De samenwerkingsorganen hadden het prima geregeld. Dat interpreteer ik natuurlijk als dat erkend wordt dat de gemeenteraad van Grave op dit gebied overbodig is.

Het meest opvallend was dat bij het voorstel om een gemeenschappelijke regeling met Cuijk en Mill aan te gaan om tot één ambtelijk apparaat te komen. Enkele fracties gaven zelfs aan dat dit een stap was tot gemeentelijke herindeling. Geen fractie waagde het nog te stellen dat Grave toch een zelfstandige gemeente zou blijven.

Jammer was toch wel dat geen enkel raadslid aandacht besteedde aan de consequenties voor de burger. Blijft het stadhuis open? Wie moet ik hebben als ik een losse stoeptegel zie? Legio praktische zaken. Het toch langjarige proces was voor de burger als een tocht door een donkere tunnel. Hopelijk gloort aan het eind het licht. Niet mijn idee van transparant bestuur.  Die opmerking in de installatierede van de burgemeester heeft wel indruk gemaakt bleek ook deze avond weer.

Dank zij de ingediende moties over het parkeren kreeg de vergadering nog een Graafse inhoud. Er waren 2 moties. Één van de coalitie plus en één van de oppositie min. Alhoewel ieder natuurlijk een eigen tekst had was de strekking van beide moties:  we zijn verkeerd bezig. Daarom sprak de motie van de coalitieplus mij het meest aan. Vrij vertaald kwam die neer  op het heroverwegen van het hele parkeerbeleid. De motie van de oppositie min was wat beperkt tot het stoppen met de Stadhouderslaan en mikken op Visio.  Hiermee werd eigenlijk een voorschot genomen op de heroverweging en dat is bestuurlijk gezien niet juist. In de motie van de coalitieplus kwam ook aan de orde dat de communicatieparagraaf van de parkeernota niet was uitgevoerd. Er is nog een ander niet uitgevoerd aspect: er zou een permanent overlegorgaan op verkeersgebied komen.

Aan het eind van de discussie werd ook nog gevraagd wat de consequenties zouden zijn voor het contract Hart van Grave.  Daarvoor moest toch een deel van het Stadhouderslaanparkeerterrein dienen? Tot mijn stomme verbazing antwoordde de wethouder dat dit geen probleem zou vormen.

Door het aannemen van de motie van de oppositiemin nadat die van de coalitieplus al was aangenomen werd des wel weer een voorschot genomen op die heroverweging (in de motie evaluatie genoemd). Dat werd nog sterker bij de behandeling van de burgerinitiatieven parkeren Estersveld en Stoof. Daarover deed de raad alvast een uitspraak. Nu zou het mij niet verbazen als die uitspraak uiteindelijk ook het resultaat van de heroverweging zal blijken te zijn. 

Nog even werd het spannend toen de burgemeester vroeg naar de dekking van de kosten van het amendement. Een terechte vraag, maar in Grave is het gebruikelijk dat als je geen geld hebt en het toch wilt doen wordt gezegd dat de dekking wordt geregeld in de eerstvolgende kadernota. Zo’n gedrag is mede oorzaak van de huidige financiële crisis.

Bij de vragen werd nog geïnformeerd naar het faillissement van HKM en de uitspraak van de provincie over de Margriet die inmiddels wel binnen is. Daar wordt schriftelijk over geantwoord, maar misschien horen we er op 25 juni iets meer over. Dan is er weer een raadsvergadering.

2013-58 De raadsvergadering van 11 juni

Op de agenda prijken nogal wat agendapunten waarover de raad van Grave geen eigen mening kan hebben. Het gaat daarbij veelal over rijksbeleid dat door de gemeenten  moet worden uitgevoerd en betaald. Eigenlijk is de gemeenteraad als volksvertegenwoordiging hierbij overbodig. Op die punten, ook al zijn het B-stukken ga ik dan ook niet in. Veel van die onderwerpen zijn ook al ingebracht in gemeenschappelijke regelingen en daarbij is een eigen mening van een afzonderlijke gemeente op z’n vriendelijkst gezegd onhandig.

Over blijven:

5 Ingekomen stukken en mededelingen

Het is nu ruim zes weken geleden dat het bestemmingsplan buitengebied door de raad werd vastgesteld met een positieve bestemming voor de Margriet. Dat betekent dat de tijd voor de provincie om hier verandering in te brengen zou zijn verstreken.  De laatste brief op de lijst ingekomen stukken dateert van 29 mei. Het is dus denkbaar dat het veto van de provincie daarna nog is binnengekomen. Of dat zo is zou nog wel een interessante mededeling van het college kunnen zijn.

12 Gemeenschapelijke regeling werkorganisatie van de gemeenten Cuijk, Grave en Mill en St. Hubert.

Met aannemen van dit voorstel wordt een belangrijke stap gezet in naar de opheffing van de zelfstandige gemeente Grave. Het was bijna een A-stuk geworden. De gemeenteraad is er dan ook al een hele tijd naar toe gegroeid. Wij burgers zijn echter nog steeds buiten spel gelaten. In voetbaltermen is het ook steeds een training geweest waarbij het publiek niet welkom was. Niet mijn idee van transparant bestuur. Het wordt daarom hoog tijd de burgers te informeren over de consequenties van deze stap.

Al eerder heb ik de stelling verkondigd dat het voortbestaan van de afzonderlijke gemeenteraden vooral hinderlijk is. Meer duidelijkheid daarover komt misschien in de volgende raadsvergadering van 25 juni. Dan staat de rol van de raadsgriffies op de agenda.

14 Burgerinitiatief Valkruid plus voorstel van het college: Afwegingskader aanleg parkeerplaatsen/burgerinitiatieven parkeren Quaylaan en Valkruid.

Ik ben benieuwd of de voorzitter de raad strikt bij het onderwerp houdt of dat hij ruimte geeft het te bespreken in het kader van het totale parkeerbeleid. Mijn vraagtekens, die ik bij mijn commentaar op de commissievergadering bij het onderwerp zelf zette zijn er nog steeds. Daar heb ik niets aan toe te voegen.

15 Consultatie betreffende het Deltaprogramma Noord-Brabant.

Alhoewel de raad hier geen besluit over hoeft te nemen is het toch wel een onderwerp waar heus wel wat meer aandacht had mogen worden besteed en in ieder geval alsnog moet worden gegeven. Het gaat erom hoe we in Nederland en ook in Grave toestanden als nu in het Donau- en Elbegebied voorkomen vermijden. Het is wel vooral een taak van waterschappen, provincies en rijk maar wij burgers worden er mee geconfronteerd en zullen er op moeten zijn voorbereid.

Dan zijn er nog enkele punten die niet op de agenda staan maar zeker aan de orde zullen komen.

Allereerst natuurlijk de situatie rond het Hart van Grave. Op zijn minst zal de rol van de gemeente duidelijk moeten worden. Het zal u na mijn vorig commentaar duidelijk zijn dat de gemeente hierin een hoofdrol zal moeten spelen. De gemeente wil zich graag beperken tot regie voeren, maar hier zal de regisseur toch moeten ingrijpen.

Er is al een motie over het parkeerterrein aan de Stadhouderslaan aangekondigd. Zo langzamerhand mag het parkeerbeleid van Grave gerust een flipperkastbeleid worden genoemd. De raad schiet een bal af, die botst tegen een burgerweerstand en vliegt vervolgens een andere richting op en daar is weer zo’n weerstand.

In de binnenstad is u te merken dat iedere vrij stukje verharding groter dan 2 x 6 meter van een blauw kader wordt voorzien. Na een maïsdoolhof in het buitengebied komt de gemeente Grave met een nieuwe toeristische attractie: zoek een parkeerplek in het centrum. Op de meest verborgen plekken is er wel een te vinden. De Rogstraat is er ook niet fraaier op geworden. Deze opmerkingen zullen bij CDA en VVD wel verkeerd vallen, maar ik kan het niet anders kenschetsen: snipperparkeren gebaseerd op flipperkastbeleid.

Misschien komt ook de gemeentelijke informatiepagina nog aan de orde. Op zich vind ik het wel logisch dat de drie samenwerkende gemeenten hetzelfde medium gebruiken voor de informatiepagina. Veel informatie is voor de gemeenten toch al gelijk en zal dat anders  op korte termijn wel worden.

2013-57 Hartkwaal van Grave

Grave is weer eens opgeschrikt.  De bouwaannemer van het project “Hart van Grave” is failliet. Is dat schokkend nieuws en is het erg?

Schokkend nieuws is dit niet. De raad heeft in 2002 tot ontwikkeling van het centrum van de oude stad besloten tegen het advies van 2 opeenvolgende colleges in. Dat was toen werd besloten het stadhuis te verplaatsen naar het Zuidoosterterrein, waar het dan nu ook staat. De reden voor de colleges om dit te ontraden was niet zozeer omdat het verplaatsen van het stadhuis zo slecht zou zijn, maar vooral omdat die colleges vonden dat de herontwikkeling van het vrijkomende terrein onverantwoord grote risico’s met zich mee zou brengen; het zou verlies opleveren. De raad besloot desondanks de sprong te wagen.

Bij voorbaat was dus bekend dat er verlies zou zijn. Nu moet iemand dat verlies dragen. De eerst aangewezen instanties zijn de gemeente als opdrachtgever en de ontwikkelaar. Nu is het nemen van verlies tegen de natuur van een projectontwikkelaar. Dus is de kans groot dat de gemeente uiteindelijk de strop moet accepteren.

De wijze waarop het project is aangepakt en de inmiddels verslechterde economische situatie hebben de situatie alleen maar verslechterd.

Na de start in 2002 heeft de eerste ontwikkelaar in 2009 de pijp aan Maarten gegeven en kon de gemeente een verlies van € 1.900.000 incasseren. Dat de ontwikkelaar (Mooiland, die ook het Zuidoosterterrein heeft ontwikkeld) er mee stopte kwam natuurlijk omdat men geen winst verwachtte. Van der Horst ontwikkeling heeft dan ook een project aangepakt dat meer risico dan kansen in zich had. Bij de behandeling van het voorstel aan de raad ging het toenmalige college uit van de gedachte dat na het slikken van de strop van € 1.9 miljoen het project voor de gemeente winst op zou leveren. Anders gezegd: de kansen lagen bij de gemeente en dan liggen de risico’s automatisch bij de ontwikkelaar.

Die ontwikkelaar probeert natuurlijk dat risico te verkleinen en daarvoor zijn 2 wegen beschikbaar. Allereerst natuurlijk door de inkomsten te verhogen en dus de appartementen en winkels zo duur mogelijk verkopen. Daarvoor zit de tijd niet mee. De tweede manier is om de kosten te verlagen en daarvoor is het nodig dat aannemers die de ontwikkelaar moet inschakelen genoegen nemen met lage prijzen en daarvoor is de huidige markt wel geschikt. Aannemers en onderaannemers zijn in de huidige markt bereid genoegen te nemen met lage prijzen om maar aan het werk te blijven. Daarmee worden grote risico’s genomen en is faillissement vaak het resultaat. Bedrijven zijn daarom ook zodanig georganiseerd dat het risico wordt gespreid en liefst naar buitenstaanders.

De huidige situatie is dan ook zodanig dat de hoofdrolspelers, de gemeente en de ontwikkelaar vd Horst (en zijn eventuele partners) in theorie buiten schot blijven. De ontwikkelaar hoeft alleen maar een nieuwe aannemer te zoeken. Dat zal niet lukken zonder dat er extra geld aan te pas komt, maar daarvoor is de afbouwgarantie beschikbaar.

Natuurlijk gaat dat niet zo makkelijk als ik het hier opschrijf. Het kost tijd en een hoop gedoe.

Of het faillissement nog invloed heeft op de ontwikkeling van de winkels weet ik niet.  Het is ervan afhankelijk in hoeverre dat onderdeel al is afgerond.

Anders is het met de openbare ruimte. In principe is dat een zaak van de gemeente. Nu heeft de gemeente een deel daarvan ondergebracht bij de ontwikkelaar en die zal het wel weer in de aanneemovereenkomst hebben opgenomen. Daarmee is het in het faillissement terecht gekomen. Daarvoor is, vrees ik, geen afbouwgarantie beschikbaar. Het kan dan ook aanleiding geven tot strijd tussen de gemeente en de ontwikkelaar. Nu heb ik de indruk dat die strijd er al lang is.

Voor mij als gewone burger, die toch wel graag een vriendelijk ogend Hart van Grave wil zien, is het nog steeds een raadsel hoe en door wie de omgeving van het bouwproject wordt opgeknapt. Het is toch de bedoeling dat Grave aantrekkelijk wordt voor toeristen en andere bezoekers? Bij die hele problematiek spelen Binnenhof, toren en historisch stadhuis natuurlijk ook nog een belangrijke rol.

Zoals wel meer is de vraag hoe het is gekomen belangrijk, maar veel belangrijker is hoe het wordt opgelost. En dan is naar mijn mening de gemeente als initiatiefnemer van het project inclusief de risico’s de eerst aangewezene. Daarbij moet voorop staan dat kopers en huurders snel hun huizen in kunnen, dat de binnenstad snel wordt opgeknapt zodat bewoners en bezoekers zich er prettig voelen en het karakter van een verwaarloosd industrieterrein verdwijnt.

Het financiële gesteggel dat ongetwijfeld zal volgen moet maar even naar de achtergrond. Grave heeft een hartinfarct en dan moet worden ingegrepen. In hoeverre de verzekering betaalt zal later wel blijken.