Voorbereidende vergadering 19 september 2009

Deze vergadering stonden vooral het AZC en de loswal in de schijnwerper. Over die onderwerpen is een apart artikel gewijd. Er was nog een drietal zaken die mij opvielen. daarover hier mijn commentaar.

Spreekrecht

Een vertegenwoordiger van de wijkraad vroeg aandacht voor de parkeerplaats bij de Sprankel en Jumbo. Al eerder heb ik hier aandacht aan besteed. Ik constateerde daarin dat deze verbetering kan worden beschouwd als een noodzakelijk gevolg van de uitvoering van eerdere werkzaamheden. Het college kan daarom direct tot uitvoering overgaan. De kosten worden ten laste van dat project gebracht. Dat leidt waarschijnlijk tot een overschrijding van het budget van dat project en daar zal het college verantwoording over moeten afleggen en dat is wel even moeilijk. Deze benadering is binnen college en raad kennelijk niet in overweging genomen. Er kwam nu uit dat het plan wel uitvoeringsgereed is en dat er nu subsidie is aangevraagd, maar dat de raad geld beschikbaar moet stellen voordat de verbetering kan worden uitgevoerd. Jacques Leurs vond in zijn weblog dat de wijkraad met het pleidooi een succes boekte. Mijn idee is dat de wijkraad weer met een kluitje in het riet werd gestuurd. Dat de raad geld beschikbaar moet stellen is geen nieuws. Zoals de wethouder zelf al stelde is dat juist de taak van de raad en dat moet nu bij de begrotingsbehandeling gebeuren. Daarmee ben ik meteen bij het volgende aspect.

Financiële zaken

Op de vraag naar de kosten van de loswal werd ontwijkend geantwoord. Toch zal de raad moeten weten hoeveel geld er beschikbaar moet worden gesteld. Hier wreekt zich weer het feit dat de raad geen duidelijke kadernota heeft vastgesteld. Daarin had een lijst van uit te voeren projecten kunnen zijn opgenomen met een totaal beschikbaar budget (nu is er slechts een lijst met projecten waar geen geld voor is). Dat past ook in de taak van de raad om te besturen op hoofdlijnen en de details aan het college over te laten. Het door wethouder Bos aangedragen probleem dat door nu de kosten van de loswal bekend te maken de aanbesteding wordt gefrustreerd zou dan niet aan de orde zijn. Overigens kun je bij de opmerking van de wethouder ook nog wel wat kanttekeningen zetten. Allereerst kun je in de kredietaanvrage zorgen voor een verschil tussen budget en raming van de aanneemsom. In het verleden was het voorzichtig zijn met ramingen gebruikelijk omdat inschrijvers veelal overleg pleegden alvorens in te schrijven. Tegenwoordig mag dat niet meer en daarmee is die noodzaak weg. Als de opdrachtgever zorgt voor een goede raming kan die zelfs als maximum worden beschouwd en is bekend zijn van dat bedrag juist een voordeel. En laat dat nu net de methode zijn die wordt gevolgd bij de aanbesteding in het kader van de WMO die ook nog even ter sprake kwam. In de voorwaarden wordt een maximum inschrijvingsbedrag genoemd! Overigens moet die aanbesteding nog plaatsvinden. Uit de opmerking van wethouder Opsteegh dat de inschrijving in het Land van Cuijk niet beneden de kostprijs lag in tegenstelling tot die elders had ik begrepen dat de aanbesteding al had plaats gevonden.

Zoals hierboven vermeld vindt de discussie over het beschikbaar stellen van geld voor de parkeerplaats bij de Sprankel plaats in het kader van de begroting. Datzelfde geldt voor de brug in Escharen en de loswal en wie weet voor welke andere zaken. Dat zou niet zo erg zijn als de begroting zou gaan over het verdelen van beschikbare gelden. Dan kun je nieuwe zaken aanpakken zonder oude te stoppen. Helaas heeft de wethouder al laten doorschemeren – zeg maar gerust luidkeels verkondigd- dat de begrotingsbehandeling vooral moet gaan over bezuinigingen, schrappen van uitgaven dus. En dan is beginnen met het aandragen van nieuwe projecten die om nieuw geld vragen niet zo’n leuke start.
De begrotingsbehandeling zal daarom dan ook veel voorbereiding vragen van de fracties en daarvoor moeten ze de gegevens tijdig hebben om via overleg met de achterban prioriteiten te kunnen stellen. En dat brengt me bij het derde onderwerp.

Communicatie

Opvallend was dat noch bij de bespreking van de loswal noch bij die van een toekomstig AZC publieksvoorlichting ter sprake kwam. En dat mag in de huidige tijd en gelet op de uitspraken van raad en college toch merkwaardig worden genoemd. Daarnaast is herhaaldelijk sprake van communicatiestoringen: bij het MFC zelfs zodanig dat het bestuur van Quadrant is afgetreden. Ook deze vergadering moest excuus aan het participatieplatform worden aangeboden omdat het niet was geïnformeerd over de aanbesteding.
Ook de wijze waarop burgers invloed uit kunnen oefenen op raadsbeslissingen is verre van optimaal. Dat heeft te maken met de planning van de raadswerkzaamheden die inbreng via de politieke partijen nagenoeg onmogelijk maakt.
Het spreekrecht bij raadsvergaderingen is ook sterk beperkt. De beschikbare tijd is daarin vanzelf zeer beperkt en de inbreng blijft beperkt tot een betoog en beantwoorden van mogelijke vragen. Een gesprek met de raad kun je dit noemen. Wat dat betreft was de situatie met de commissies uit het verleden beter. Belanghebbenden konden in de commissie meepraten. De huidige voorbereidende vergadering is niets meer dan drie commissievergaderingen op één avond inclusief de stoelendans als afscheiding tussen onderwerpen. Dat spaart twee avonden en dan is er natuurlijk weinig tijd voor inbreng van buiten.

Deze vergadering viel mij ook op dat het omgaan met raadsvragen ook bijzonder geheimzinnig is op het vertrouwelijke af. Er werd meegedeeld dat er schriftelijke raadsvragen waren en dat die schriftelijk beantwoord worden. Dat gaat dus helemaal aan het publiek voorbij. In het verleden waren raadsvragen dingen waarmee een fractie zich kon profileren en kon je er via de pers kennis van nemen. Nu is de site van Jacques Leurs de enige bron. Het zou een idee zijn raadsvragen op de site van de gemeente te publiceren en dan met de antwoorden erbij. Dan kun je ook zien of vragen ook altijd worden beantwoord.

Toch kun je niet zeggen dat de gemeente niet wil communiceren. Het project “Gast van de Raad” is een succes waar de burgemeester terecht trots op is. Dat moet gewoon blijven. Het lijkt wel dat communicatie als zelfstandig project prima verloopt, maar dat communicatie binnen andere disciplines steeds minder belangrijk wordt. Iets voor de verbetering van de organisatie. Ook de raad heeft daar helaas weinig oog voor.