2013-37 Tussen twee vergaderingen

De ene raadsvergadering is nog niet afgelopen of de volgende dient zich al weer aan.

De voortzetting van de vergadering van 19 maart heb ik niet kunnen bijwonen. Bij vorige vergaderingen was het niet zo’n probleem toch commentaar te leveren. De geluidsopname was bijna altijd nog dezelfde week beschikbaar. Dat is niet meer. Tijdens de commissievergaderingen is meegedeeld dat de gemeente wil overstappen op een systeem waarbij de raadsvergadering via internet kan worden gevolgd op het moment dat hij wordt gehouden.: live dus. Hartstikke fijn voor degenen die de vergadering niet zelf kunnen bijwonen en toch niets anders te doen hebben. Dus ziek of op vakantie zijn of iets soortgelijks. De opname is ook later af te luisteren, met een fotootje van degene die aan het woord is. Het kan ongetwijfeld een waardevolle aanvulling op de huidige voorziening worden, maar is nog niet operationeel. Op de gemeentelijke site is het systeem wel terug te vinden, maar meestal afgesloten voor ons gewone burgers. Zo ook nu.

Een oude wijsheid zegt:”gooi nooit je oude schoenen weg voordat je nieuwe hebt” en dat heeft de gemeente Grave nu juist wel gedaan. Het oude systeem stopt bij de raadsvergadering van 5 februari. Ik vind dat een heel gemis.

Het nieuwe is een bestaand systeem dat o.a. ook in Boxmeer wordt toegepast. Technisch zal het dus wel in orde zijn. Dat zo’n systeem dan nog wordt uitgetest bij de gebruikers is logisch. Dat de eerste stap dan is om de “spelers”, de raadsleden, met het systeem te laten oefenen ligt ook voor de hand. Het echte uittesten gebeurt echter bij de doelgroep: het publiek. Dat had nu mooi gekund. Ik heb een opname van Boxmeer eens beluisterd en bekeken. (daar is ook een camera ingeschakeld, in Grave is dat niet de bedoeling). Mijn eerste conclusie is al dat de raad van Grave meer zaken uit de werkwijze van Boxmeer zou kunnen overnemen, zoals bijvoorbeeld dat het spreekrecht ook open staat voor niet geagendeerde onderwerpen. Mijn indruk is dat voor naluisteren het Graafse systeem beter is. Daar kun je binnen de agendapunten per spreker naluisteren en hoef je niet het geheel nog eens te aanhoren. Het gaat dikwijls om wat er precies is gezegd.

Dat is ook van toepassing op de vergadering van 26 maart. Uit de verslagen, met name in de Arena, krijg ik de indruk dat het een voor Grave normale bijeenkomst was. Vol geharrewar en onduidelijke uitspraken. Wel duidelijk, en goed, is dat het bestemmingsplan centrum Grave is vastgesteld zonder de wijzigingsbevoegdheid om van groen en Bekaf parkeergelegenheid te maken. Dat blijft aan de raad voorbehouden.

Bij de kwestie scheepswerf heeft de raad besloten dat de rekenkamercommissie wordt ingeschakeld. Dat moet dan toch nog wel worden geregeld inclusief budget.

In dat licht is wat er nu precies in het bestemmingsplan over de scheepswerf is komen te staan minder interessant. Eerst zal toch over de toekomst van de werf moeten worden gepraat alvorens het in zinvolle bestemmingsplanbepalingen kan worden vastgelegd. De uitkomst van de andere punten was blijkbaar volgens de verwachting.

Dan de komende vergaderingen. Het presidium heeft besloten, en de gemeenteraad heeft het geaccepteerd, dat stukken alleen nog in het stadhuis kunnen worden ingekeken. Een duidelijke achteruitgang. Het motief is dat de stukken toch op de website staan. Dat is soms waar en vaak niet. Zo ook deze keer. De raadsvergadering van 23 april staat al keurig geagendeerd, zij het zonder stukken en dat is ook logisch. Van de commissievergaderingen is alleen de vergadering van de commissie ruimte op 15 maart aangekondigd met de stukken. De normale commissievergaderingen staan nog niet eens op de agenda. In de agenda voor het fractieberaad van het CDA staan ze wel vermeld, compleet met agendapunten. Stukken zijn nog niet beschikbaar. Voor de vergadering van 16 april, dit keer commissie Ruimte in plaats van Inwoners en Bestuur valt daar niets over te zeggen. Het is alleen lastig om fractieberaad te houden zonder stukken. Je kunt dan wel vrijuit over het onderwerp praten, niet gehinderd door informatie. Voor de vergadering van Inwoners en Bestuur is dat wel in strijd met de eigen reglementen. Kennelijk is er maar één agendapunt: extra budget oude handhavingzaken. Dat wordt vast een B-stuk.

Goed en verstandig is dat aan het bestemmingsplan buitengebied een afzonderlijke commissievergadering wordt gewijd. Er zijn nog teveel hangpunten. Daar wijd ook ik een afzonderlijk commentaar aan.

Op het moment dat de vergaderingen van de commissie Ruimte worden gehouden moeten de stukken voor de raadsvergadering van 23 april al zijn gepubliceerd. Een eventueel resultaat van de commissievergadering kan dus niet worden verwerkt. Dat betekent herhaling -en als het meevalt in samenvatting- van de discussie in de raadsvergadering. Eventuele aanpassingen van het besluit moeten via amendementen worden ingebracht en omdat amendementen en moties pas op het laatste moment worden ingediend is er ook geen gelegenheid daar orde in te scheppen. De kans is dus groot dat er gelijkluidende of bijna gelijkluidende amendementen worden ingediend. Dat kost schorsingen overleg en herschrijven. Dikke kans op chaos.

2013-36 De loswal

Zojuist stuurde de voorzitter van de wijkraad mij de raadsleden nieuwsbrief over de loswal.

Dat de bedriegertjes (nu waterelement geheten) er niet komen was inmiddels via de pers al bekend en ook te verwachten. De uitgestelde voorzieningen in verband met de peilopzet zijn nu ook bekend. Het worden schanskorven. Voor wie dit woord niet kent: het is een lekke muur. Hoe lek die muur is hangt af van de grote van de gebruikte vulstenen. Het voornaamste doel zal zijn de golven te dempen. Dat werkt beter naarmate de stenen fijner zijn. Maar daardoor wordt de kans dat de korven zelf wegspoelen weer groter. Ergens is een optimum. De tekening op de nieuwsbrief geeft daarover geen uitsluitsel. Ook wordt niet vermeld hoeveel deze voorziening kost en of daar in het krediet rekening mee is gehouden.

Er staat dat het waterschap akkoord is. Kennelijk worden de belangen van het rijk, de voorziening ligt immers in het winterbed dat door Rijkswaterstaat wordt beheerd, behartigd.

Gezien de nodige omgevingsvergunning lijkt het mij sterk dat de zaak op 1 juni klaar kan zijn.

We zullen zien.

Dit had ook direct goed gekund.

2013-35 Nog drie opmerkingen over de raadsvergadering

De stemmen over het amendement scholen staakten omdat er één lid afwezig was. Nu kon de agenda niet worden afgewerkt. Daarom wordt de vergadering op 26 maart voortgezet. Let wel het is geen nieuwe vergadering (dus geen nieuw spreekrecht). Als men volgens de regels had gehandeld en er dus nog niet was besloten over de scholenkwestie zou bij de voortzetting van de vergadering de raad kunnen beslissen het agendapunt te heropenen. Voorwaarde is natuurlijk dat de raad dan wel volledig is. Het is geen fraaie aanpak, maar ik heb geen regels gevonden die het verbieden.

Dat station is nu voorbij en strikt genomen moet nu de volgende vergadering worden afgewacht. Het college moet dan met een nieuw voorstel zijn. Dat kan het oude zijn, waarop de VVD weer met een amendement komt. Slim zou zijn als het college het amendement in het voorstel inbouwt. Ik had in ieder geval de indruk dat de meeste fracties wel zouden instemmen, al was het maar omdat een half ei beter is dan een lege dop. Vraag is natuurlijk wat de raad echt wil, want het amendement is behoorlijk vaag. Het CDA is duidelijk: doorgaan met het oorspronkelijke plan. Trots is ook duidelijk: in oost alleen renoveren: VPGrave wil eigenlijk voor oost heel iets anders en zal dus wel tegen blijven. Vraag blijft wat de overblijvende partijen VVD en Keerpunt werkelijk willen. Keerpunt neigt naar renovatie. Kan het college ze alsnog over de streep trekken? Gaat het door de knieën en wordt het renovatie met de tegenstem van het CDA of krijgen we een ontkoppeling van oost en west; doorgaan met west en afwachten met oost. Hoe denken de scholen en andere betrokkenen daarover?

Het wordt spannend.

Tijdens de behandeling van het rekenkamerrapport gaf het CDA als verklaring voor het fout lopen dat Grave te klein is voor dergelijke projecten. Ik ben het daar niet mee eens. Kijk maar eens naar Estersveld, Zittert en Stoof. Allemaal van ongeveer diezelfde omvang. Alleen moet je als gemeente niet proberen een te grote broek aan te trekken. Een gemeente, en zeker een kleine moet geen ontwikkelaar willen spelen. Aan de andere kant moet een ontwikkelaar er rekening mee houden dat in Grave niet hetzelfde bouwtempo kan worden aangehouden als in Amsterdam of zo. Die vraag heeft in het begin van het Wisseveld ook een rol gespeeld. De eerste fase waarin een haalbaarheidsonderzoek werd gedaan zou daar antwoord op hebben moeten geven. Als eerste bleek dat de provincie wel bereid was Grave een hoger bouwtempo toe te staan, maar dan moest de bouwactiviteit in de hele gemeente wel op het Wisseveld worden geconcentreerd. Uiteindelijk is daar het bouwen binnen contouren uit voort gekomen.

In een reactie van Louis Paridans op mijn opmerking dat een specificatie van de 10 miljoen wel uit de gemeentelijke boekhouding was te halen schreef hij dat dit nog niet zo eenvoudig zal zijn Daarom is het nodig dat het college daaruit een voor iedereen leesbaar en begrijpelijk verhaal zou destilleren. Hij heeft dat niet voor elkaar gekregen Dat is helemaal waar. Ik bedoelde vooral dat de basis voor de informatie in openbare stukken staat. De geheimhouding kan daar geen invloed op hebben. Het college kan en moet dus de motie uitvoeren en dan heeft dhr Paradans alsnog waar hij om vroeg en heel Grave in is geïnteresseerd.

2013-34 Raadsvergadering 19 maart

Er is een gezegde: “ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zo het was”. Na afloop van de vergadering werd een glas gedronken. Alhoewel het in het stadhuis een eind weg is zal menigeen ook een plas hebben gedaan; er waren genoeg schorsingen voor. En het resultaat was niet zodanig dat je kunt zeggen dat de raad spijkers met koppen heeft geslagen of knopen doorgehakt. Alles bleef dus zoals het was.

Zoals werd verwacht kon de agenda niet in zijn geheel worden afgewerkt. Van de negen punten waarover nog discussie plaats vond konden er slechts 3 worden afgewerkt. En van die drie was er nog maar één waarbij een werkelijk besluit werd genomen. En dat betrof dan nog alleen het goedkeuren van overeenkomsten die het college het gesloten.

Oorzaak is natuurlijk de voortdurende slechte planning en voorbereiding van de raadsvergaderingen.

Om raadsvergaderingen goed te laten verlopen zijn er regels, deels in de gemeentewet en voor de rest in gemeentelijke regelgeving. Er zijn drie van die gemeentelijke regelingen:

·         Reglement van orde voor de vergaderingen en andere werkzaamheden van de gemeenteraad;

·         Reglement betreffende de werkwijze en bevoegdheden van het presidium;

·         Verordening op de raadscommissies

Voor een goed verloop van de vergaderingen is het natuurlijk wel nodig dat men zich aan deze regelingen houdt en gebruik maakt van de mogelijkheden. En juist daar schort het in Grave nogal aan. Nu maakt de planning van de raadscyclus het al onmogelijk om aan alle voorschriften te voldoen. Agenda en stukken kunnen gewoon niet volledig op tijd zijn en dat heeft iedere keer weer gevolgen.

Aan twee regels wordt wel strikt de hand gehouden. Vergaderingen eindigen, klaar of niet, om 22:30 uur en degenen die zich hebben aangemeld voor het spreekrecht mogen het woord niet voeren als de raad besluit het betreffende  onderwerp van de agenda af te voeren. De striktheid op die punten treft vooral het publiek. Zo waren er deze keer nogal wat mensen met belangstelling voor de behandeling van het bestemmingsplan centrum Grave.  Die zijn voor niets gekomen. Het burgerinitiatief Binnenhof is al een paar maal van de agenda afgevoerd waardoor de insprekers op dat onderwerp voor joker werden gezet. Soepel wordt met de regels omgegaan als het de leden goed uitkomt.

Toch maar even een terugblik op de wel behandelde punten.

De eerste zes zijn standaard: opening;vaststellen agenda;vragen; algemeen spreekrecht; ingekomen stukken en mededelingen en vaststellen besluitenlijst vorige vergadering(en). Bij een goede en volledige voorbereiding kunnen die afgezien van het spreekrecht snel worden afgewerkt. Het agendapunt “vragen” is alleen bedoeld voor zaken met een politiek karakter die zich plotseling hebben voorgedaan. Dat doet zich niet zo vaak voor. Aangezien in Grave van nogal wat raadsvragen het antwoord uitblijft of blijkbaar in de mist verdwijnt wordt dit agendapunt veelal gebruikt om daar navraag naar te doen. De vraag deze keer om de raad spoedig in te lichten over het al of niet open blijven van de penitentiaire inrichting van Grave, om te voorkomen dat de raad het uit de krant zou vernemen, zou overbodig moeten zijn en vond ik zelfs komisch. Zou de burgemeester vrijdag een alert-sms hebben uitgestuurd? ’s-Avonds was het antwoord al openbaar.

Voor het spreekrecht had zich één persoon aangemeld met als onderwerp: het bestemmingsplan centrum. Hopelijk onthouden de raadsleden zijn woorden tot volgende week. De gemeentewet laat nadrukkelijk toe dat inspreken vlak voor het agendapunt plaatsvindt.

Over A- en B- stukken is in de regelgeving niets terug te vinden. Ik vind dat onderscheid zinloos en ook de raad zelf heeft er moeite mee. Want het wezen van A-stukken is dat er niet over wordt gepraat en dat er niet hoofdelijk wordt gestemd. Het zijn niet voor niets “hamerstukken”. Dat is niets voor Grave. Dus worden er toch “stemverklaringen afgelegd” en dus gestemd. Een stemverklaring is eigenlijk iets anders dan beargumenteren waarom je voor of tegen bent. Een compliment uitdelen is geen stemverklaring,maar misstaat in een raadsvergadering niet. Afschaffen van het onderscheid dus. De commissies zullen dan ook genoodzaakt zijn iets zinnigs als conclusie te geven.

Deze keer waren er liefst 3 burgerinitiatieven als A-stuk. Dat komt omdat er voor het vaststellen van de inhoudelijke behandeldatum kennelijk een raadsbesluit nodig is en als die niet wordt gehaald moet een nieuw besluit worden genomen. Zo kwam een initiatief voor de tweede keer aan de orde en een ander zelfs voor de derde maal. De raad is kennelijk nogal optimistisch bij het plannen. Ik vind het meer onrealistisch.

Dan nu het echte werk, te beginnen met het krediet voor de brede scholen. Een herhaling van de vorige raadsvergadering, nu aangevuld met een memo van het college. Het werd werkelijk een herhaling. Het memo van het college lichtte nog eens toe waarom de raad het voorstel zou moeten aannemen. Bij het begin van de behandeling kwam de VVD met informatie waarom je dat voor een deel niet zou moeten doen. Dat werd vastgelegd in een amendement dat eigenlijk een motie was. Je moet erbij zijn geweest om het ook maar een beetje te kunnen volgen. Kort samengevat komt het op het volgende neer.

·         Het college stelt voor zowel in Oost (Sprankel en Hartenaas) als in West (Raamdonk en Wegwijzer) nieuwbouw te plegen in de vorm van wat ik uitgeklede brede scholen noem.

·         Alle fracties zijn het eens met de aanpak voor West, maar niet die voor Oost. Daar is het alternatief opknappen van de bestaande scholen nog in beeld. Voor een enkele fractie is dat al een zekerheid, anderen willen het nog eens nader onderzocht hebben.

Eigenlijk is de zaak dus nog niet rijp. Het amendement hield in dat tegelijk bij het nemen van het volledige besluit, dus zowel west als oost nieuwbouw, zou worden besloten dat het college voor Oost met een nieuw voorstel zou moeten komen. Over de strekking van dat nieuwe voorstel werd niets vastgelegd. Dat betekent dat het zowel het oude voorstel van het college met nieuwe onderbouwing zou kunnen zijn als toch het renoveren van de bestaande scholen. Dus leek het alsof iedereen met deze aanpak zou kunnen leven. Natuurlijk zou het een monster zijn. Een besluit nemen en tegelijk zeggen dat een deel van het besluit moet worden heroverwogen is natuurlijk kolderiek. Mij werd niet duidelijk waarom uitstel voor West rampzalig zou zijn, maar voor Oost kennelijk niet. Nadat was toegelicht dat met West “voortvarend” kon worden doorgewerkt en na een aantal schorsingen een voor iedereen, behalve het publiek, duidelijke omschrijving was gevonden kon worden gestemd. Om één of andere reden staakten de stemmen bij het amendement dat toch zo zorgvuldig was opgesteld. Na een nieuwe schorsing kwam de uitspraak: doordat de stemmen staakten was het amendement niet aangenomen en kon het oorspronkelijke voorstel in stemming worden gebracht. Dat werd verworpen en daarmee was dus het zelfde resultaat als vorige vergadering bereikt. Er zal nu wel een derde poging moeten worden gedaan. Wordt het “driemaal is scheepsrecht” of dat je net als bij het hoogspringen de wedstrijd moet verlaten.

Overigens was de aanpak meer praktisch dan conform de regelgeving. In de gemeentewet staat duidelijk dat bij het staken van de stemmen in een vergadering waarbij niet alle leden aanwezig zijn de beraadslaging in de volgende vergadering wordt voortgezet. En aangezien er één lid niet aanwezig was deed deze situatie zich voor.

Overigens verloopt de stemming in Grave ook dikwijls in strijd met de regelgeving. In Grave is het gebruikelijk dat ieder lid tijdens de stemmingsprocedure als hij of zij aan de beurt is een stemverklaring aflegt. Volgens de regels, die de raad zelf heeft opgesteld moet dat voordat de stemming begint en mag men tijdens de stemming alleen maar “voor”of “tegen” zeggen.

Over de overeenkomsten met Visio was iedereen behalve VPGrave enthousiast. Maar daar heb ik bij de voorbespreking al het nodige over geschreven.

De discussie over het rapport van de rekenkamer kwam moeilijk op gang. Toen de VVD-vertegenwoordiger opmerkte dat volgens het raadsvoorstel alleen maar de vraag aan de orde was of de raad het memo van het college bij de behandeling zou betrekken dreigde de discussie te verzanden. Strikt genomen had hij nog gelijk ook. Het ging toch door, maar het werd meer een zoeken naar personen die in de fout waren gegaan dan dat er een analyse van  de hele procedure werd gemaakt. Het werd zo erg dat de voorzitter het seniorenconvent(=fractievoorzitters) bijeen riep. Wat daar werd besproken is natuurlijk geheim, maar het maakte wel een eind aan de discussie. Het zou mij niet verbazen als de geheimhouding van het contract daarbij een rol heeft gespeeld. Om toch iets te besluiten werd een motie van Keerpunt aangenomen (dat alleen al is een opmerkelijk feit). Het college moet voor het zomerreces komen met een financiële verantwoording van de 10 miljoen verlies die al is ingeboekt. Die gegevens zijn volgens mij in de jaarrekeningen wel te vinden. Veel belangrijker is de vraag wat nu de positie van GBB in de gemeente Grave is en in hoeverre die het beleid in Grave beïnvloedt. De discussie over de woningmarktstrategie zou daar misschien nog enige duidelijkheid kunnen verschaffen.

Helaas was daar geen tijd meer voor. De vergadering wordt dinsdag 26 maart voortgezet.

2013-33 Bestemmingsplan buitengebied: Let op!!!!

Op de gemeentelijke website is een voortgangsbericht verschenen over het bestemmingsplan buitengebied. Daarin wordt meegedeeld dat de raad zal worden gevraagd het plan in de raadsvergadering van 23 april vast te stellen. Op maandag 15 april komt het ook in de commissie Ruimte. Die datum wijkt af van de normale gang van zaken. Die vergadering zou eigenlijk op dinsdag 9 maart moeten plaatsvinden. Waarom dat is weet ik (nog) niet. In de vergaderagenda op diezelfde site staat hij nog voor 9 maart gepland. Aan dat soort tegenstrijdigheden in gemeentelijke informatie zijn we inmiddels wel gewend, maar het is wel hinderlijk.

Erger is dat de raadstukken al voor de commissievergadering definitief moeten zijn. De commissievergadering kan daarop dus geen invloed meer hebben. Dat wil zeggen dat alles wat in de commissie wordt gezegd, en door de commissie zinnig wordt bevonden, in de raadsvergadering zal moeten worden herhaald. En daar heeft de raad een hekel aan.

In de mededeling staat ook dat er voor de vergadering geen mogelijkheid meer is tot reageren. Dat is in zoverre juist dat er op grond van wettelijke voorschriften pas na het raadsbesluit weer actie kan worden ondernomen. Maar dat wil niet zeggen dat er totaalk geen mogelijkheden zijn.

Allereerst kunt u zich wenden tot de politieke partijen in de gemeenteraad. Die hebben allen hun openbaar fractieberaad. Ook zijn de raadsleden wel persoonlijk aanspreekbaar.

Vervolgens is er zowel in de commissievergadering als in de raadsvergadering zelf een agendapunt spreekrecht. Dat geeft burgers de gelegenheid gedurende 5 minuten de commissie en/of raad toe te spreken.

De verordening op de commissies biedt nog eend erde mogelijkheid. In artikel 24 van dat reglement staat dat de commissie niet-leden kan uitnodigen aan de beraadslagingen deel te nemen. Dat heeft de commissie nog nooit gedaan, dus het zal wel enige moeite kosten het zover te krijgen.

Het leek mij nuttig even op deze mogelijkheden te wijzen. De gemeente huldigt kennelijk het standpunt dat hetgeen niet verplicht is ook verboden is. Tussen verboden en verplicht is nog veel ruimte voor wenselijk, zinvol, klantvriendelijk en wat dies meer zij.

2013-32 Agenda raadsvergadering 19 maart: wie van de drie?

Van de agenda voor de vergadering van 19 maart heb ik nu drie versies.

Allereerst de versie op de website van de gemeente zoals die tot en met donderdag 14 maart op de site stond.

Dan de versie uit de Graafsche courant van 12 maart met de mededeling dat de stukken in de bibliotheek en de gemeenschapshuizen ter inzage liggen, hetgeen dus niet het geval is.

Ten slotte de agenda zoals ik die vanmorgen (vrijdag) in het stadhuis heb gezien. Daarbij was alleen vermeld dat de stukken in het stadhuis ter inzage liggen en wel vanaf 22 februari. Had ik dat maar eerder geweten want volgens de aankondiging zouden ze er maar tot 5 februari liggen. Dus zou ik mooi te laat zijn. Gelukkig hoef je deze mededelingen van de gemeente niet altijd serieus te nemen. De stukken waren er wel, dacht ik.

Totdat ik de stukken van het bestemmingsplan centrum Grave wilde inzien. In mijn commentaar op de commissie Ruimte stelde ik dat het antwoord van de wethouder over de bevoegdheid van het college de bestemming “groen” en “maatschappelijke voorziening” te wijzigen in “parkeren” onjuist was. Ik baseerde dat op de beschikbare stukken. Voor de zekerheid wilde ik daarom aan de hand van het laatste voorstel kijken wie er nu gelijk heeft; de wethouder of ik. Laat nu dat bestemmingsplan niet bij de stukken liggen. Door welwillende ambtenaren is er nog gezocht maar niet gevonden. Op de daarvoor bestemde website staat nog steeds de versie van november 2011.

Inmiddels is gebleken dat op de site van de gemeente inmiddels dezelfde agenda staat als ter inzage ligt. Het kan dus wel

Het geheel is volledig in strijd met de bepalingen van het reglement van orde. Maar volgens sommige raadsleden moet je daar soepel mee omspringen. Nou, als het gaat om de inbreng van burgers worden de regels akelig strak aangehouden. Volgens sommige (andere?) raadsleden zelfs krampachtig.

Is het allemaal zo erg? Er vloeit toch niet direct bloed uit. Misschien niet, maar de raadsvergadering is toch de plaats en tijd waar het allemaal gebeurt. Dan verwacht je toch dat de organisatie piekfijn in orde is. Dat het gemeentebestuur zich nu echt wat aan het betrekken van het publiek bij het raadswerk gelegen laat liggen kan je niet zeggen. Een nieuwe partij met als enige doel: “de burger serieus nemen” zou niet gek zijn. De huidige partijen beweren alleen maar dat doen. Let wel “serieus nemen” is niet hetzelfde als “zijn zin geven”.

Over de agenda zelf kan ik kort zijn. De commissievergaderingen hebben niets toegevoegd of afgedaan aan hetgeen ik al eerder heb geschreven. Dat komt omdat de commissievergaderingen niet echt een bijdrage leveren aan de meningsvorming.

Er staan maar liefst drie burgerinitiatieven op de agenda. Van alle drie moet worden besloten of ze in behandeling worden genomen. Van 2 ervan (Binnenhof en Valkruid) heeft de raad dat al eerder gedaan. Blijkbaar moet het nu opnieuw, omdat in dat besluit ook de datum was vermeld waarop het inhoudelijk zou worden behandeld. Die datum bleek onhaalbaar, dus moet een nieuwe datum worden geprikt. Ik vrees dat ook die onhaalbaar blijken dus wordt dit een manier om in behandeling zijnde initiatieven in beeld te houden. Het derde initiatief “ondergrondse afvalcontainers” is dermate veelomvattend dat de echte behandeldatum nog wel een paar keer zal worden verschoven. Goed bericht is dat het alle drie A-stukken zijn. Er zal niet over worden gesproken.  

Het informatiebeleid en harmonisatieplan ICT voor Cuijk, Grave en Mill oogstte lof van alle partijen en naar mijn idee terecht. Interessant en , naar ik hoop, leerzaam was het verschil te zien tussen het raadsvoorstel voor Cuijk en dat voor Grave.

Het is ook een A-stuk

Het eerste B-stuk is de kredietaanvraag voor de brede scholen. Dat wordt een herhaling van vorige keer. Toen liep het verkeerd af en dat moet worden hersteld. Of het nu goed gaat zal nog moeten blijken. De mededeling van de wethouder dat Esterade toch kan worden verkocht om het MFC te financieren omdat het geen rol meer speelt in de plannen voor het onderbrengen van “wijkgebonden activiteiten” viel her en der in de commissie toch wel wat rauw op het dak.

De vraag hoe het nou eigenlijk zit met dat MFC is nu buiten de orde, maar het wordt toch wel tijd dat daar duidelijkheid over komt. Er zal  daarbij wel een flink aanvullend krediet moeten worden verleend.

De overeenkomsten met Visio zijn weliswaar tot B-stuk verklaard, maar of er nog enige wijziging in de situatie komt waag ik te betwijfelen. Over de toekomstige ontwikkeling heeft de gemeente niets vast weten te leggen. Ook wat parkeerterrein betreft ligt er niets vast. Vanuit Visio is dat te begrijpen. Zij willen een groot deel afstoten en daar natuurlijk zo weinig mogelijk belemmerende verplichtingen op hebben. Een gemiste kans dus.

Hoe er een zinnige inhoudelijke discussie met een conclusie waar we wat aan hebben over het rekenkamerrapport over het Wisseveld moet komen, zou ik niet weten. Laat staan dat er duidelijkheid over de situatie komt.

Aan de gemeenschappelijke uitvoeringsdienst (RUD), die nu Omgevingsdienst Noord-Brabant (OBN) heet, valt blijkbaar niet te ontkomen. Toch doet één gemeenta dat wel en daardoor kost het de anderen, waaronder Grave wat meer.

De regionale woningmarktstrategie wordt alom goed ontvangen. Desondanks geven volgens de berichten alle gemeenten te kennen dat zij er naar zullen streven hun plannetjes toch, en liefst versneld, uit te voeren. Zouden er echt zoveel win-win situaties zijn uit te halen?

Ik blijf erbij dat volgens de beschikbare stukken van het bestemmingsplan centrum Grave de wijzigingsbevoegdheid het college de mogelijkheid biedt naast Bekaf ook de Mariakapel en de Lovendaalsingel tot parkeerterrein te bestemmen. Nu past die hele wijzigingsbevoegdheid niet in dit conserverende bestemmingsplan. De raad zou er dus kort over kunnen zijn: weg ermee.

Zo lang er geen spijkers met koppen worden geslagen op de weg naar grote parkeerterreinen blijft het geklungel met in plaats van minder auto’s in de binnenstad meer vehikels die op zoek zijn naar één van de plaatsjes die nu worden aangelegd. Na 10 minuten zijn ze dat zat, rijden door naar Wijchen of zo en komen nooit meer terug. Zo lost het parkeerprobleem zichzelf op en krijgt de nieuwe centrummanager een rustig bestaan.

Het houden van v.d. Horst aan de overeenkomst over sociale huurwoningen ligt voor de hand. Ik zou wel wat meer willen weten over de omstandigheden en de alternatieven om te kunnen beoordelen of het behalve conform de afspraak ook verstandig is.

En als we dan alles hebben gehad en het is nog geen half elf moet er worden beslist over een motie van VPGrave met het doel een Raadsenquête te houden over de scheepswerf. Een wapen dat de raad van Grave voor het eerst zou gaan gebruiken. Geen onderwerp om  zomaar even aan het eind van een zware vergadering over te beslissen. Hierover zou ik eerst toch wel eens wat meer over willen lezen, nadenken en met elkaar praten, alvorens ja of nee te zeggen. Maar misschien is met deze motie ook niet meer bedoeld.

2013-31 Ter inzage leggen stukken

Vorige keer eindigde ik met een opmerking over een audioverslag dat (nog) niet beschikbaar wordt gesteld. Het presidium had dat beslist.

Er is meer aan de hand met de bereikbaarheid voor de burgers van op zich openbare stukken. Zo hoort de agenda van een raadsvergadering met de bijbehorende stukken volgens de eigen regeling van de raad 7 werkdagen van te voren voor iedereen beschikbaar te zijn. Gebruikelijk is dat de stukken ter inzage liggen in het stadhuis de gemeenschapshuizen en de bibliotheek. Ook zijn de stukken te vinden op de gemeentelijke website. Over de agenda’s en stukken is bij de vorige raadsvergaderingen al het nodige te doen geweest.

Zo lagen de raadstukken vorige keer pas een dag voor de vergadering in de bibliotheek. Voor de komende vergadering op 19 maart (over een week) was en is in de bibliotheek niets terug te vinden. Ook de commissiestukken ontbraken, terwijl die daar altijd netjes op tijd lagen. De medewerkers van de bibliotheek wisten niet waarom ze er niet waren.

Alvorens hier heisa over te maken heb ik proberen te achterhalen wat er aan de hand zou kunnen zijn. Vandaag kreeg ik van mevrouw Schuts een mailtje van de griffier doorgestuurd. Het presidium had besloten de stukken niet meer ter inzage te leggen. Dat wil zeggen zeker niet in de bibliotheek. De reden was dat de stukken toch op de website van de gemeente te zien zijn. Dat argument, als het juist is, geldt ook voor de gemeenschapshuizen en het stadhuis zelf. Daar liggen ze dus ook niet meer ter inzage als de gemeente tenminste consequent is. In dit geval gelukkig, is dat vaak niet het geval.

Alhoewel ik zelf prima vanachter mijn bureau van de stukken kennis kan nemen, als tenminste niet wordt vermeld dat ze nog ontbreken, geldt dat zeker niet voor iedereen. Bovendien zijn er ook nog heel veel mensen, en soms hoor ik daar ook bij, die de stukken liever uitgespreid op tafel voor zich hebben.

Kennelijk heeft ook niemand het nodig gevonden de bibliotheek en wellicht ook anderen hiervan op de hoogte te stellen. Ook de burgers mogen toch wel weten dat zij voortaan op de website moeten kijken?

Het “mooiste” komt nu: Thuiskomend uit de commissie kijk ik in de Graafsche Courant op de gemeentelijke informatiepagina. En daar lees ik de aankondiging van de raadsvergadering van 19 maart met een agenda (onder voorbehoud). Dat de agenda al definitief moet zijn , met agendapunt 2 vaststellen agenda als vangnet en dus het “onder voorbehoud” een merkwaardige opmerking is, is deze keer niet zo belangrijk.

Het gaat om de mededeling dat de stukken ter inzage liggen in alle gemeenschapshuizen in de gemeente en in de openbare bibliotheek aan de Trompetterstraat (ik zet het adres erbij om de mogelijkheid uit te sluiten dat ik in de verkeerde bibliotheek heb gekeken). Ook kunt u de stukken inkijken in het stadhuis op de werkdagen van 9:00 uur tot 13:00 uur tot en met maandag 18 maart en op de dinsdagmiddag van 16:00 uur tot 19:30. Waarom de stukken op dinsdagmorgen 19 maart niet meer kunnen worden ingezien weet ik niet. Misschien heeft het college ze dan nodig?

Kennelijk was ook de opsteller van de informatiepagina niet op de hoogte van de uitsluiting van in ieder geval de bibliotheek.

Ik vind dit te gek voor woorden. Zou iemand anders dat ook vinden?

2013-30 impressie commissie Ruimte 5 februari 2013

De vergadering van de commissie ruimte van afgelopen dinsdag heeft mij wel enkele dingen duidelijk gemaakt.

Allereerst is een absolute randvoorwaarde dat de vergadering om 22:30 uur wordt beëindigd. Dat prevaleert boven alles.

Voor de meeste leden dient de commissie vooral om nadere informatie te krijgen van wethouder(s), eventueel geholpen door ambtenaren. Een enkele keer probeert iemand nog een gedachtewisseling uit te lokken, maar gewoonlijk wordt die in de kiem gesmoord. Maar zelden komt het voor dat een wethouder het voorstel moet verdedigen door aan te geven hoe dom de raad zou doen door het voorstel af te wijzen of te amenderen. Deze keer voegde wethouders Daandels aan zijn beantwoording van de vragen, die vooral bestond uit herhalen van zaken die ook in de stukken waren te vinden, nog al eens de opmerking toe dat uiteindelijk de Raad beslist. Nu is dat altijd het geval, dus niets nieuws, maar door het zo te stellen wekte hij in ieder geval bij mij de indruk dat hij afwijzen van het collegevoorstel niet zo erg zou vinden. Geen fractie ging daar op in. Een uitwisseling van voorlopige standpunten met eventuele wijzigingsvoorstellen in de commissie heel goed kunnen werken. Dan kunnen college en fracties zich tenminste goed voorbereiden op de finale discussie en besluitvorming in de raadsvergadering.

Geen wonder dat het enige inhoudelijke dat uit de commissie komt de uitspraak is of het een A- dan wel B-stuk wordt. En meestal is het dan een B-stuk.

Als consequentie van deze opvatting over de commissie zijn er zelfs fracties die bijna geen mond open doen. Een mening wordt maar zelden gevraagd en als dat toch het geval is, niet gegeven.

Ook vanwege het tijdschema wordt nogal eens de suggestie gedaan een vraag maar schriftelijk te stellen, waardoor ook het college natuurlijk alle kans krijgt als antwoord te geven dat het antwoord schriftelijk komt. Dat het wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat het publiek geïnteresseerd is in zowel vraag als antwoord speelt duidelijk geen rol.

Nog even kort over de inhoud (of het gebrek daar aan).

Omdat ik actief aan die vergadering had meegedaan  had ik over het verslag daarvan per e-mail opmerkingen gemaakt. Blijkbaar was wel een gecorrigeerd verslag aan de leden gestuurd, maar tot nu toe weet ik nog steeds niet wat er met mijn opmerkingen is gebeurd. Het verslag werd dus veranderd vastgesteld, maar het oude staat nog steeds op de site. Maar ach, het wordt lente.

Van de insprekers viel mij vooral de persoon op die vertelde dat hij in onderhandeling met de gemeente was over de aankoop van wat grond naast zijn huis. Hem was gevraagd even geduld te hebben; de gemeente zou contact opnemen. Dat gebeurde niet, wel constateerde hij dat de gemeente binnenkort 2 parkeerplaatsen op die plek gaat leggen. Ede commissie nam zijn opmerkingen voor kennisgeving aan, net als bij de overige insprekers.

VPGrave was in tegenstelling tot enkele andere fracties niet zo blij met de overeenkomsten met Visio. De gemeente had daar veel meer ui kunnen en moeten halen. Er was veel overeenkomst met de opmerkingen die ik over dit punt had gemaakt. Het wordt in ieder geval geen A-stuk, dus er kan nog over worden gepraat.

Het rekenkamerrapport over het Wisseveld verdween bijna nog van de agenda omdat begin van het jaar de raad had afgesproken dat het direct in de raad zou worden behandeld. Dat ging niet door, maar veel kwam er niet uit de discussie. Ik ben optimist dus heb ik nog hoop op de behandeling in de raad.

Wat voor Grave de concrete consequenties voor Grave zijn van de regionale woningmarktstrategie werd niet veel duidelijker. Men was er nogal optimistisch over. Als je dan later in de krant leest dat Grave een overschot aan plannen heeft en dat Landerd nogal drastische maatregelen moet nemen om dat zelfde verschijnsel daar te lijf te gaan begin ik toch wel wat te twijfelen.

De behandeling van het voorstel over de Regionale UitvoeringsDienst deed mij weer twijfelen aan de toegevoegde waarde van de gemeenteraad bij dit onderwerp.

De behandeling van het bestemmingsplan centrum Grave bleef beperkt tot het stellen van enkele vragen en de beantwoording daarvan door de wethouder. Tenzij de gepubliceerde stukken niet de juiste zijn (idioot eigenlijk dat ik deze restrictie moet geven) was zijn antwoord onjuist over de strekking van de wijzigingsbevoegdheid. Volgens die stukken is de wijzigingsbevoegdheid er voor alle gronden met de bestemming “Groen” of  “Maatschappelijk”. De enige voorwaarde is dat die gronden ook in de parkeernota 2010 worden genoemd. Dat is nog steeds het geval voor Mariakapel en Lovendaalsingel. Maar de wethouder laat het aan de raad over.

Naar aanleiding van de opmerkingen over de mate van conserverendheid zei de wethouder dat initiatiefnemers nog in de gelegenheid waren gesteld zaken aan te brengen die nog zouden kunnen worden meegenomen. Jammer dat de commissie niet vroeg hoe de wethouders wist wie er nog met initiatieven rondliepen.

De raad zal moeten beslissen.

Datzelfde geldt voor het voorstel van het college om aan de Stadhouderslaan een parkeerterrein aan te leggen.

Bij de vragen kwam de audio-opname van de informatieavond over het Binnenhof nog aan de orde. Het blijkt dat het presidium per keer gaat beslissen over de opnames. Laat hu juist het snel verschijnen van die opnames op de site één van de positieve dingen zijn die je over de communicatie van de gemeente met zijn burgers zeggen. En van die positieve opmerkingen kunnen we er echt geen één missen.

2013-29 Commissie Ruimte 5 maart 2013; Overige punten

Er liggen nog  3 agendapunten voor de commissievergadering en het is al dinsdag.

Allereerst het bestemmingsplan centrum Grave. Het is vorige keer van de agenda gehaald omdat LPG nog enkele punten wilde bekijken. Daarmee is ook alles wat besproken is tijdens de vorige commissievergadering mogelijk in de mist verdwenen.

Nieuws heb ik ook niet te melden. Er is veel mis met het bestemmingsplan waarvan de verdienste alleen is dat het voor 1 juli 2013 wordt vastgesteld.

Voor mij zijn er 2 wezenlijke zaken.

Allereerst moet de wijzigingsbevoegdheid voor het college om met name groen te veranderen in parkeerterrein van de baan.

Vervolgens moet worden vastgelegd dat dit bestemmingsplan nooit mag worden gebruikt om ontwikkelingen tegen te houden of handhavingprocedures te starten. Eerst zal de raad een uitspraak moeten doen over de inhoud van initiatief of de overtreding.

Vervolgens is er het alternatief voor de parkeerterreinen bij de Mariakapel en de Lovendaalsingel. Zoals ik al vermoedde en ook opschreef komt het college nu met de Stadhouderslaan als oplossing om in ieder geval getalsmatig aan de opdracht te voldoen.

Cijfers en berekeningen zijn belangrijk maar niet zaligmakend. In het geval van parkeren is de omvang en de bereikbaarheid zeker zo belangrijk. Al diverse malen is betoogd, en de wethouder heeft het zelf ook toegegeven, de aanleg van een tweetal grote parkeerterreinen dichtbij de invalswegen de aangewezen oplossing voor langparkeerders. Maar van gemeentewege wordt daar kennelijk niet echt aan gewerkt. Dat zelfs maar de helft van de parkeergelegenheid aan de Stadhouderslaan echt meetelt om aan de overeenkomst met vd Horst te voldoen is wel tekenend.

Het beroerde is dat ik ook geen andere plek weet dan Visio, Wisseveld en Jan van Cuijkdijk als echte oplossing. En aan die drie plekken trekt het college niet echt hard. Zie de besprekingen met Visio. Totaal geen concrete aanzetten.

Parkeerplaatsen aanleggen aan een doodlopende weg zoals de Arnoud van Gelderweg is leuk voor de aanwonenden, maar speelt natuurlijk geen echte rol in  het voorzien van de parkeerbehoefte van de bezoekers van onze mooie stad waarop wij toch rekenen. Misschien dat een ambtenaar die vroeg op zijn werk wil zijn er een vaste plak kan vinden.

Ook de kwestie van sociale huurwoningen in het Hart van Grave komt aan de orde. Helaas is de website van de gemeente op dit moment niet bereikbaar. Ik was gewaarschuwd dus had daar rekening mee kunnen houden. Maar ik weet wel dat het college wil vasthouden aan de overeenkomst en dus moeten er 10 huurwoningen in die categorie komen. Natuurlijk is dat een goed standpunt van een college. Een overeenkomst is om na te leven. Maar bekend is ook het gezegde “operatie geslaagd, patiënt overleden”. Er is toch wel aanleiding om iets dieper te kijken. Het is blijkbaar niet eenvoudig een investeerder te vinden die deze woningen wil verhuren. Waarom niet? Zijn er andere constructies mogelijk. Ik ben benieuwd in hoeverre de commissie hier in wil duiken. Laten we niet vergeten dat de gemeenteraad van Grave met het initiëren van dit project bewust een groot risico heeft genomen.

Nog iets anders. Ik heb geconstateerd dat de  stukken voor de commissies in tegenstelling met voorgaande vergaderingen niet in de bibliotheek beschikbaar zijn. Ook is er geen audio-opname van de informatieavond over het Hart van Grave, of liever gezegd de bomen en de muur van het Binnenhof. Bij vorige informatieavonden –qua vorm een vergadering van de raad- was dit wel het geval. Een stap terug in de communicatie met de burger????

2013-28 Commissie ruimte 5 maart 2013 agendapunt 10 Regionale woningmarktstrategie

De regionale woningmarktstrategie.

Een ingewikkelde en ook merkwaardige materie vol tegenstrijdigheden, met uiteindelijk nog geen concreet inzicht in bouwplannen die de komende jaren zouden moeten, maar vooral ook kunnen worden gerealiseerd.

We kunnen constateren dat er steeds meer bestaande woningen langdurig leeg komen te staan. Er zijn al veel huishoudens die eigenlijk wel toe zijn aan een nieuwe woning, maar geen nieuwe durven of/en kunnen kopen voordat het oude huis is verkocht. Het huis is wel te koop, maar staat niet leeg. Kortom, er is een groot aanbod van bestaande huizen. En toch is berekend dat er in het land van Cuijk jaarlijks 320 nieuwe huizen moeten worden gebouwd om aan de vraag te voldoen. Eigenlijk een vreemde zaak. Een oorzaak is dat als gevolg van de jaren gekoesterde gedachte dat je aan wonen kon verdienen veel mensen zijn verleid de zogenaamde overwaarde van hun huis te incasseren ofwel een te duur huis hebben gekocht. Zolang ze de woonlasten kunnen opbrengen gaat het wel, maar als ze na verkoop een restschuld overhouden is er een probleem. Het gevolg is dat de doorstroming stagneert. De enigen die nog onbevangen de woningmarkt op kunnen zijn degenen die zo’n last niet hebben dus vooral starters. Ook eigenaren van huizen met een lage hypotheeklast zouden vrij kunnen verkopen. En dan komt een tweede probleem in zicht. De huidige huizenprijs is naar mijn mening nog steeds te hoog. De hoop is bij velen nog gesteld op een herstel van de woningmarkt. Daarmee wordt dan bedoeld dat de prijsdaling stopt. Naar mijn idee is de woningmarkt juist verziekt door de enorme stijging van de huizenprijs en is die markt pas gezond voor zowel kopers als verkopers als de prijs nog verder daalt. Veel mensen zullen darvoor afscheid moeten nemen van een deel van hun vermogen. Maar in feite is dat een virtueel vermogen omdat je dat pas hard kunt maken door je huis te verkopen en geen ander huis met een verziekte prijs hoeft terug te kopen.

Dalende huizenprijzen zijn volgens de rekensommen weer slecht voor de economie en de winstkansen voor ontwikkelaars. De economie vraagt om het bouwen van nieuwe woningen. Maar wie investeert nou als er weinig of gen winstkansen zijn.

Er is dus sprake van en vicieuze cirkel. Hoe kunnen we die doorbreken. In het verleden waren oorlogen en rampen vaak een oplossing voor dit soort problemen. Daar vielen natuurlijk slachtoffers, maar die werden door het noodlot getroffen en niet door bewust beleid. Voor die willekeurig gekozen slachtoffers kwamen dan rampenfondsen. Misschien moeten we voor de woningmarkt naar een vergelijkbare aanpak zoeken. Elementen daarvan zijn al wel zichtbaar.

Allereerst moeten we met z’n allen accepteren dat wonen geld kost. Aflossingsvrije hypotheken zijn daarbij uit den boze. Ook bij de nu gekozen halve aanpak blijft er een blok aan het been.  Ook zullen allen die gegokt hebben op een toekomstige hoge vraag naar relatief dure huizen en hebben geïnvesteerd in dure bouwgrond, dus ontwikkelaars en gemeenten, hun verlies moeten nemen. We moeten koersen naar een veel lagere woningprijs. Dat kan je niet aan de vrije markt over laten.

De zaak is natuurlijk nog ingewikkelder en het voorgaande gaat niet verder dan voorkomen dat de ellende nog groter wordt. Ook de ontstane situatie van onverkoopbare huizen moet worden aangepakt. Dat kan alleen door het onvermijdbare verlies van individuen over te hevelen naar de gemeenschap. En omdat de gemeenschap bestaat uit een verzameling individuen hebben we daar geen zin in.

Alles bij elkaar zie ik deze problematiek van groter belang voor een gezamenlijke woningmarktstrategie dan de rekensommen die hebben geleid tot die 320 woningen per jaar.

Ik kan niet zeggen dat ik de rapporten uitgebreid heb bestudeerd. Misschien is dat er de verklaring voor dat ik nu alleen maar kan zeggen: mooie rapporten maar wat moet ik er mee. Hopelijk weten de gemeenteraden daar een antwoord op.

2013-27 Commissie ruimte 5 maart 2003 agendapunt 7 Visio

Commissie ruimte 5 maart 2003 agendapunt 7 Visio

Het Instituut dat begonnen is als het blindeninstituut voor meisjes, de Wijnberg en nu Visio heet is verouderd en staat deels leeg. Er moet dus een nieuwe ontwikkeling komen en dus is er overleg tussen de gemeente en Visio. Dat overleg is al een tijdje gaande en op 7 februari 2012 heeft de gemeenteraad ingestemd met de opzet van dat overleg. De voorwaarden van de gemeentelijke medewerking waren vervat in een brief van de gemeente van 11 oktober 2011. Die brief, met daarin de gemeentelijke voorwaarden, werd, zonder dat iemand weet waarom, aanvankelijk geheim gehouden. Die geheimhouding is eind 2012 opgeheven, maar de inhoud was niet meer interessant want op 29 november hebben Visio en burgemeester en wethouders van de gemeente een intentieovereenkomst en een samenwerkingsovereenkomst getekend. Die overeenkomsten zijn echter alleen van kracht als de gemeenteraad van Grave die uiterlijk op 23 april 2013 goedkeurt. Dan is er inderdaad een raadsvergadering, maar dan zou de raad met de rug tegen de muur moeten beslissen. Het is dan maar goed dat de raad de overeenkomsten in deze vergadering aan de orde stelt. Vraag is natuurlijk wel waarom dat niet al eerder is gebeurd.

Dergelijke overeenkomsten dienen zorgvuldig te worden bestudeerd. De gang van zaken bij andere projecten (zie Wisseveld) heeft wel geleerd dat er heel wat haken en ogen aan zitten. Ik hoop dan ook maar dat de raadsleden heel wat tijd aan de stukken hebben besteed alvorens er over te gaan beslissen. Ik beperk me tot het eenmalig doorlezen en dus een eerste indruk.

Globaal gezegd komt het er op neer dat Visio het oostelijk deel, waar nu gymzaal, zwembad en sportvelden zijn wil gebruiken voor een nieuw instituut met daarbij woonruimte voor 24 inwonende leerlingen en de ontwikkeling van een klein woonbuurtje, wat dat ook moge inhouden.

Het overblijvende westelijke deel komt dan vrij voor nieuwe ontwikkeling. Daarvoor is een zogenaamde houtskoolschets gemaakt die volgens het raadsvoorstel niet leidend is, maar dient als inspiratiebron.

Voor het gehele gebied is de intentieovereenkomst opgesteld. Voor het oostelijk gebied is ook een samenwerkingsovereenkomst afgesloten. Daar is de ontwikkeling een stuk verder. In de toelichting van het raadsvoorstel staat nog dat de wijze waarop de partijen de ontwikkeling van het westelijk deel zullen aanpakken nog in een projectplan moet worden vastgesteld. Heel vaag nog. Wel staat er dat het vaststellen van de visie exclusief aan de gemeenteraad is voorbehouden nadat inspraak is verleend. Het heeft daarom weinig zien hier nu diep op in te gaan. Alleen viel mij op dat het begrip parkeren in het hele verhaal niet voorkomt. Gelet op de medewerking die volgens de samenwerkingsovereenkomst van de gemeente wordt gevraagd had een bepaling dat bijvoorbeeld Visio 1,7 ha aan de gemeente zou afstaan om daarop een parkeerterrein te realiseren niet hebben misstaan.

Waarom 1,7 ha?

De gemeente heeft zich in de samenwerkingsovereenkomst verplicht mee te werken aan de ontwikkeling van een woonwijk van 15-20 woningen in het oostelijk deel, dus waar ook de school en de zorgwoningen komen. Daarvoor verkoopt Visio de grond aan een ontwikkelaar (1,7 ha). De openbare verkoopprocedure is zelfs daarvoor al gestart. De gemeente heeft zich verplicht voor het contingent te zorgen. Het is weliswaar een inspanningsverplichting, maar omdat er elders in de gemeente ook nog bouwplannen zijn kan door daar contingenten te weigeren makkelijk aan de inspanningsverplichting worden voldaan. Gewoon medewerking aan andere plannen weigeren. Ook zal de gemeente voor de openbare infrastructuur moeten zorgen. Die moeten in principe wel door Visio worden voldaan, maar over de wijze van berekenen wordt daarover in de overeenkomsten niets gezegd. Dat moet alsnog worden geregeld in een exploitatieovereenkomst. Partijen zullen er volgens de samenwerkingsovereenkomst naar streven die exploitatieovereenkomst op 30 juni gereed te hebben. Dat is niet echt hard. Bovendien kan ik me niet voorstellen dat voor die tijd voldoende informatie beschikbaar is om een goed inzicht te hebben in de kosten. In de overeenkomsten heb ik ook niet kunnen vinden welke invloed de gemeente heeft op de keuze van de ontwikkelaar en de aard van de woningen. De gemeente gaat wel verplichtingen aan, maar krijgt niets concreets terug.

Dat is toch de algemene indruk die ik heb van de overeenkomst. De verplichtingen van de gemeente zijn aardig concreet, maar die van Visio moeten later worden vastgelegd. Salamitactiek wordt dat wel genoemd, ofwel de vinger vragen en de hele hand pakken.

Het enige wapen dat de gemeente heeft is om op 31 december 2013 de samenwerking te beëindigen. Dan zitten beide partijen met de gebakken peren. En ik zie de gemeente de poot nog niet stijf houden.

Had het anders gekund? Op zijn minst zou ik de medewerking aan dat woonwijkje afhankelijk hebben gemaakt van het beschikbaar zijn van de visie op het westelijk deel en het bekend zijn van de totale planning van de woningbouw in Grave. Het geheel lijkt mij nu wat teveel op krenten uit de pap halen door Visio.

Ook opvallend is dat Visio de grond alvast kan verkopen, maar de gemeente de plankosten voorlopig moet voorfinancieren.

Ik zou het verstandig hebben gevonden als deze overeenkomsten door een deskundige waren getoetst. daarover hebik in het raadsvoorstel niets gelezen. Het recente verleden heeft toch wel uitgewezen dat in goed vertrouwen aangegane overeenkomsten tot grote problemen in Grave hebben geleid.