Voorbereidende vergadering
De avond begon met een V-verg waarin de punten die vorige week waren blijven liggen werden behandeld. Omdat het door keerpunt 2010 op de agenda geplaatste punt over de gladheidbestrijding werd teruggetrokken en de Burap schriftelijk werd voorbereid kon dit deel van de avond in een goed half uur worden afgewerkt. Inhoudelijk was het mede door de schriftelijke afhandeling voor het publiek niet bijster interessant. Toch enkele opmerkingen.
Bij de benoeming van een accountant voor de komende jaren verklaarde VPGrave zich principieel tegen omdat werd afgeweken van de met andere gemeenten gemaakte afspraak op basis van een meervoudige offerte te beslissen. Dat gebeurde met weinig overtuiging, terwijl van Geest toch wel een punt had. Waarom maak je afspraken als je je er toch niet aan houdt? Het argument dat het prettig is door te gaan met dezelfde accountant als afgelopen periode ligt voor de hand en was ook al bekend toen de afspraak over meer offertes werd gemaakt. Misschien werd die afspraak juist gemaakt om te voorkomen dat te makkelijk een vaste relatie zou ontstaan.
Tussen neus en lippen door deelde wethouder Adams nog mee dat de burgemeester is gestart met de ontwikkeling van een visie op de toekomst van Grave. Ik ben benieuwd hoe dat proces gaat verlopen.
De behandeling van de Burap verliep voor het publiek wat spookachtig omdat vragen en antwoorden schriftelijk tussen raad en college waren uitgewisseld. Blijkbaar was er kort voor de vergadering nog een mail aan de raadsleden gestuurd, waarover mevrouw Schuts zich beklaagde. De wethouder ketste terug met de opmerking dat de raadsleden al eerder over de Burap beschikten en dus ook al eerder vragen hadden kunnen stellen en antwoorden kunnen krijgen. Een geval van ESDB (eigen schuld, dikke bult). De raadsleden hebben de Burap tegelijk met parkeer- en mobiliteitsnota gekregen dus was er niet zoveel tijd voor voorbereiding. Daarbij kwam de mondelinge behandeling in de V-verg van 7 december te vervallen. Geen wonder dus dat de raad wel laat schriftelijk vragen moest stellen. Er was dus heus wel wat weerwoord tegen de wethouder te leveren. Maar een en ander is een rechtstreeks gevolg van de door de raad zelf vastgestelde cyclus met slechts één week tussen V-verg en B-verg. Dus ook namens mij ESDB.
Mij viel nog op dat iedereen blij was met deze Burap; niet omdat de boodschap zo fijn was, maar omdat hij duidelijk en inzichtelijk was samengesteld. Maar hoe de raad dacht over de conclusie: dit jaar boekhoudkundig positief omdat zaken zijn vertraagd, maar structureel negatief, werd geen woord gezegd.
Besluitvormende vergadering
Er kon dus op tijd worden begonnen met de B-verg.
De besluitenlijsten, waarin overigens niets te lezen valt over de inhoud van de besluiten, bleek ook wat stemverhoudingen betreft niet altijd accuraat. Mevrouw de Zoeten die een vergadering na 22:30 uur had verlaten bleek volgens de besluitenlijst daarna toch te hebben meegestemd.
De raad zweeg zoals het ook hoort over de tarieven van belastingen en heffingen.
Parkeernota
En dus was al snel de parkeernota aan de orde. Inhoudelijk werd er niet veel meer over gezegd en bleef de nota overeind. Insprekers van vorige week zullen in het vervolgtraject nogmaals in actie moeten komen. Wel was er zoals vorige week aangekondigd een amendement van LPG, CDA, en VVD ofwel de coalitie om het programma niet afzonderlijk vast te stellen. Inhoudelijk voor het college geen probleem omdat het programma deel uit maakt van de nota en daarom als uitgangspunt toch werd vastgesteld. Het college had zelf ook al meegedeeld dat het programma aangepast zou worden aan omstandigheden; dynamisch noemde de wethouder het. Iedereen was het dan ook met iedereen eens en zo heeft de raad invloed zonder dat het gevolgen heeft.
Het leek nog even spannend te worden toen VPGrave de gang van zaken rond het amendement hekelde. Er was kennelijk overleg geweest tussen coalitie en CDA-wethouder, dus van de coalitie. Dat was achterkamertjespolitiek en in strijd met het dualisme. De coalitie bestreed dat: het amendement was al aangekondigd en men had alleen maar willen weten wat het college daarvan vond. Helemaal geen gekonkelfoes, gewoon informatie-inwinning. Waarom dan niet de hele raad daarvan in kennis gesteld, was de reactie en daarmee ging de storm weer liggen.
En dat vond ik jammer, want het is wel een probleem van het systeem. Bij het begin van een B-verg dient alle informatie beschikbaar te zijn, dus ook eventuele alternatieven al dan niet in de vorm van een amendement. Die moeten en kunnen aan het eind van de V-verg worden ingediend. Dan wordt immers geconstateerd dat de zaak rijp is voor besluitvorming. In de tijd tussen V-verg en B-verg kan het college zijn standpunt over amendementen dan aan de hele raad bekend maken. Waarom de raad zo krampachtig volhoudt om in een V-verg wel aan te kondigen dat men met een amendement komt, maar die pas in de B-verg indient heb ik nooit begrepen. Hoe het gekomen is, is wel begrijpelijk. Bij enigszins complexe onderwerpen was zeker het begin van de B-verg een voortzetting van de V-verg.
Mobiliteitsfonds
Kennelijk was er op het laatste moment nog een informatienota voor de raad verschenen. Om dat niemand verder daarop inging bleef de inhoud van die informatie voor het publiek verborgen. Maar hopelijk wordt er nog uitgebreid informatie over gegeven. Dat lijkt mij wel nodig. Nu lijkt het er op dat de bevolking pas bij een aanvraag met de verordening wordt geconfronteerd. Zelf zou ik die informatie graag hebben voordat ik een plan ga opzetten.
Ook hier kwam de coalitie met een amendement waarvan de raad een exemplaar had gegeven. In tegenstelling met vorige gelegenheden kreeg het publiek die informatie niet. Op de vraag van Harrie de Greeff of hij het amendement moest voorlezen werd dan ook instemmend vanuit het publiek gereageerd. Het is altijd wel leuk als je als publiek weet waar het over gaat. Het bleek dat de coalitie arbitraire cijfers uit het collegevoorstel wilde vervangen door andere even arbitraire cijfers. Geen wonder dus dat het amendement bij het college geen weerstand opriep, alhoewel ik de indruk heb dat de uitwerking van het amendement meer in het voordeel van de aanvragers dan van de gemeentekas is. Maar voorlezen van een reeks cijfers is niet zo diepgaand als het op papier beschikbaar stellen. Een nabijgelegen gemeente projecteert amendementen en moties op een voor het publiek zichtbaar scherm.
Omdat er toch nog veel onzekerheid is over de uitwerking van de verordening in de praktijk – vorige keer noemde ik deze onzekerheid onvoldoende doorgesproken voorstel- bouwde de coalitie in het amendement ook weer een achterdeur in. Het college heeft nu de bevoegdheid van de verordening af te wijken en hoeft dit alleen maar aan de raad te melden. Nu heeft een college uit principe nooit bezwaren tegen een amendement dat het college meer bewegingsvrijheid geeft, dus ook hier.
Meer principieel was de inbreng van Trots. Die partij is van mening dat het mobiliteitsfonds zoals het nu is opgezet de ontwikkeling van kleine bedrijven belemmert en dus in strijd is met het economisch beleid dat de gemeente wil voeren. Hij wil daarom dat de verordening niet van toepassing is op panden kleiner dan 60 m2. Tenminste zo heb ik het begrepen, want ook van de hiertoe strekkende motie had het publiek geen exemplaar. Waarom Theo Reijnen dit in de vorm deed van een motie en niet van een amendement begreep ik pas later. Aan de juridische houdbaarheid wordt getwijfeld. Die twijfel zou voor de coalitie al voldoende zijn geweest om het amendement te verwerpen. Met een motie is dat gevaar minder omdat het college pas later zijn mening hoeft te geven. Helemaal sterk werd het toen de indiener zijn motie aanhield. Daarmee is hij ervan verzekerd dat het college het gaat uitzoeken. Als over de motie was gestemd zou bij verwerpen het idee van de baan zijn geweest. Het is net bij een toneelstuk; als de inhoud niets voorstelt kun je toch van het spel genieten!
De rest
De overige punten werden vlot afgewerkt. VPGrave herinnerde nog even aan zijn principiële bezwaren tegen de benoeming van de accountant hetgeen Keerpunt 2010 weer prikkelde. Die onrust werd snel vlak gestreken en zo kon voorzitter Piet Vollenberg de raad ruimschoots op tijd uitnodigen naar de Maaspoort te verhuizen om het politieke jaar uit te luiden. Eigenlijk een verplaatsing van rookgordijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten