donderdag 30 augustus 2012

De raad wordt weer actief


De agenda’s voor de commissievergaderingen van september zijn op de website verschenen. Dat is prima op tijd. Merkwaardig is wel dat de agenda voor de audit commissie, waarin financiële zaken worden besproken,   van maandag 17 september worden er nog niet is.
Wat opvalt is dat op 14 september een extra vergadering van de raad is. Daarin wordt de profielschets voor een echte burgemeester aan de CdK overhandigt. Dat is dus weer een onder onsje van de raad geweest. Jacques Leurs heeft wel geprobeerd onze aandacht te trekken voor deze operatie maar werd teruggefloten omdat de raad geen interventie vanuit de burgerij wil. Het merkwaardig in Grave is dat de profielschets kennelijk door de vertrouwenscommissie is opgesteld. Nu loopt in bestuurlijk Grave alles anders dan in de rest van de wereld. De profielschets is  een zaak van ons allen; die schets wordt gewoonlijk ook publiek gemaakt zodat de sollicitanten kunnen weten wat de inwoners van Grave van een burgemeester wordt verwachten.  Bij de beoordeling van sollicitanten is hun privacy van in het geding. En daarvoor dient dan de vertrouwenscommissie. Die hoort pas in actie te komen als de sollicitatieprocedure is gestart. Nu vind ik dat er andere zaken zijn waarvoor het belangrijker is dat de raad zich met daden en niet alleen met woorden iets van haar kiezers aantrekt. Hier wind ik me dus maar niet over op. Volgens de krant is er ook al een aanbeveling om vooralsnog in NO-Brabant geen vaste burgemeesters te benoemen.

Natuurlijk ga ik de stukken eerst bestuderen en er over nadenken alvorens er iets over te beweren. Vandaar dat ik nu een aantal zaken aan de orde stel die niet op deze agenda’s staan, maar wel aandacht verdienen.
Twee vergelijkingen vooraf.
Ik vind het altijd wel aardig zaken te vergelijken. Hier twee voorbeelden.
1.    Als het gemeentebestuur van Grave een huis gaat bouwen krijgt een ambtenaar opdracht een slaapkamer te ontwerpen, een ander de woonkamer, voor de keuken wordt een bureau ingehuurd en aan de fundering wordt niet gedacht enzovoort. Als het dan op uitvoeren aankomt is men verbaasd dat de zaak niet past.
2.    Leg je aan de gemeenteraad van Grave de vraag voor of we naar Groningen of Maastricht gaan krijg je als antwoord: naar alle twee tegelijk. 

De loswal. De publicatie over de loswal heeft links en rechts nog al wat commotie teweeg gebracht. Dat de loswal wordt opgeknapt is een prima zaak en de financiën zijn geregeld. Waarom dan nog opmerkingen? Nou er zijn nog wel wat losse eindjes.
Allereerst het vervallen van de parkeermogelijkheid. Dat is al lang aan de orde en van diverse kanten is er al op aangedrongen die parkeermogelijkheid te handhaven, in ieder geval totdat de in de parkeernota beschreven langparkeergelegenheid is gerealiseerd. Daarvan is nog niets te merken. Ook de snipperparkeerterreinen, waaronder die bij de Mariakapel, zijn in tegenstelling met wat steeds werd aangekondigd ook nog niet in aanleg. Volgens de informatie is er een tijdelijk terrein “aangelegd” aan de Koninginnedijk. Nou dat “aangelegd” houdt niet meer in dan dat een braakliggend terrein bereikbaar is. Maar hoe het er gaat uitzien als er echt druk wordt geparkeerd en het  herfstweer wordt laat zich raden. Als dat zo is wordt er wel wat aan gedaan werd mij verzekerd. Het commentaar gaat dus eigenlijk niet over de loswal maar over het parkeren.
Er staat wel iets over parkeren op de agenda’s, maar dat gaat meer over regelingen. Een goede zaak overigens en een eerste echte uitwerking van de bedoelingen van de parkeernota.

Het is wel weer een voorbeeld van de wijze waarop in Grave projecten worden aangepakt. Jacques Leurs was zo vriendelijk de resultaten van het onderzoek naar de bestuurskracht van Grave openbaar te maken. Ook daaruit blijkt dat het aan planning en controle ontbreekt. Zo ook hier. Aan de ene kant blijkt dat het met de bedriegertjes nog niet is geregeld en dat er later nog iets moet worden gedaan aan het aanpassen aan de peilophoging van de Maas. Aan de andere kant is er alweer een deadline: nu beginnen of een subsidie verspelen. Die ellende is nooit helemaal te voorkomen, maar hier had het beslist beter gekund. De werkzaamheden in verband met de peilophoging worden in de jachthaven wel nu uitgevoerd.

Ik heb niet kunnen achterhalen hoe die bedriegertjes er uit komen te zien. Op de tekening die beschikbaar is heb ik ze niet kunnen vinden. Volgens mij is “bedriegertjes” een speeltuinattractie waarbij vooral kinderen zich met veel plezier laten natspuiten. Ik kan mij niet goed voorstellen dat watertoeristen door Grave op deze wijze worden verwelkomd. Een gewone fontein aan de Maaskant doet mij denken aan de muis die met een olifant over een brug liep en tegen de olifant zei: “wat lopen we lekker te stampen”. Is het ontbreken van gegevens op de tekening een signaal dat men in het stadhuis deze voorziening al heeft afgeschreven maar dat nog niet hardop zegt? Dat zou de Groningen/Maastricht aanpak zijn.

Jammer ook dat niet van te voren met initiatiefnemers is overlegd wat in de toekomst wel en niet op de loswal kan. Het beachvolley schijnt niet mogelijk te zijn. Waar hoort beachvolley thuis? Aan de waterkant.

Wisseveld.  De bespreking van het rapport van de rekenkamer over de gang van zaken bij de ontwikkeling van het Wisseveld heeft twee keer op de agenda gestaan. Iedere keer werd in de vergadering alsnog besloten de behandeling uit te stellen. Uiteindelijk werd in mei nog aan het college gevraagd een reactie te geven die de raad bij de behandeling zou kunnen meenemen. Natuurlijk heeft het college al lang een mening over het rapport en de tijd tussen mei en nu was ruim voldoende om die mening op te schrijven. Ik had dit onderwerp dus op de agenda verwacht. Nu is noch op de geluidsopname, noch in de afsprakenlijst van de commissie is iets van dit verzoek aan het college terug te vinden. Formeel weet het college dus mogelijk niets van dit verzoek.
Zo langzamerhand wordt het Wisseveld wel een ergerlijke zaak. Al jaren weten de raad en de burgerij dat er iets mis is. Er is zelfs een wethouder weggestuurd. Uiteindelijk is in december 2011 aan de raad een voorstel voorgelegd de overeenkomst met GBB te beëindigen, zodat met een schone lei kan worden begonnen. De wethouder, namens het college, beweerde bij hoog en bij laag dat er met GBB overeenstemming was over de beëindiging. Grave moest wel 10 miljoen afschrijven waarvan drie miljoen om toekomstige infrastructuur aan te leggen. De ondertekening van het beëindigingcontract, in december nog een fluitje van een cent, werd echter eerst uitgesteld tot 1 februari. Vervolgens werd een afrondend gesprek eind mei aangekondigd en daarna hebben we niets meer vernomen. Nu heeft Jacques Leurs waarschijnlijk uit de school geklapt met zijn mededeling dat er op 18 september weer vertrouwelijk met de raad wordt gesproken.

Pogingen om een inzicht in de situatie te krijgen worden steevast afgehouden onder het motto dat daardoor de financiële en economische belangen van de gemeente zouden kunnen worden geschaad. Zelf heb ik vergeefs aan de raad inzage gevraagd in het contract dat in 2005 met GBB is afgesloten. Dat is een feitelijk verhaal en nog steeds bepalend voor de verhouding. Dat openbaar maken kan nooit kwaad tenzij er iets in staat dat niet door de beugel kan.
Door een andere burger is gevraagd naar een specificatie van de 10 miljoen. Ook dat bekend maken brengt financiële en economische risico’s met zich mee was hier weer het antwoord.
Als we dan toch willen weten wat er aan de hand is en onze volksvertegenwoordigers weigeren ons te informeren resteert niets anders dan zelf maar een idee opbouwen. Dat zal ik hier ook doen. Het gaat mij vooral om duidelijkheid te krijgen wat de huidige positie van de gemeente is. Dat het fout is gegaan weten we en dat opeenvolgende gemeenteraden verantwoordelijk zijn is ook bekend. Het gaat er nu om hoe we uit deze situatie moeten komen.

Het contract dat met GBB is aangegaan is een wurgcontract. De gemeente heeft in deze
publiek-private samenwerking (PPS) zich niet beperkt tot de publieke rol maar heeft zich ook de rol van ontwikkelaar aangemeten terwijl de spelregels van een gemeente dit eigenlijk verbieden.
Een tweede fout is dat kennelijk niet is gedacht aan een basisprincipe van een PPS: in iedere PPS-overeenkomst dient te zijn geregeld hoe partijen van elkaar afkunnen. En dat is nu natuurlijk een probleem.

Vervolgens zijn natuurlijk afspraken gemaakt over het tempo van woningbouw. Logischerwijze heeft de echte ontwikkelaar GBB zich bij het afsluiten van de overeenkomst wel veilig gesteld. In de huidige markt zou dat wel eens kunnen betekenen dat GBB in feite de dienst uitmaakt en dat voorlopig blijft doen.

Dat is geen vrolijke conclusie maar zolang het gemeentebestuur niet aangeeft hoe de verhoudingen werkelijk liggen neem ik maar aan dat het bovenstaande juist is.

Dat die 10 miljoen niet kan worden gespecificeerd is helemaal vreemd. Als er in de gemeente iets volkomen inzichtelijk hoort te zijn is het de financiële positie. De specificatie moet uit de jaarrekeningen blijken. Dat is natuurlijk een heel gezoek maar hier een ruwe benadering:
1.    Vanaf het begin is er van uitgegaan dat uit het Wisseveld een deel van de investeringen voor brandweerkazerne en gemeentewerf zouden worden gefinancierd. Het is me teveel werk om de precieze cijfers te achterhalen. Ik schat dat het ruwweg samen 2 miljoen zal zijn
2.    Voor de aanleg van de infrastructuur als wegen en rioleringen die de gemeente zal moeten betalen als er op Wisseveld wordt gebouwd is 3 miljoen gereserveerd.
3.    In de overeenkomst met GBB op fifty-fiftybasis is natuurlijk geregeld dat de gemeente 50% van de grondaankopen betaald. Wil Baaijens heeft op basis van openbare kadastrale gegevens inzicht gegeven in de grondaankopen. Op die basis taxeer ik het gemeentelijke aandeel op 3 miljoen.
4.    Dan resteert nog 2 miljoen. Dat is denk ik besteed aan allerlei bureaus, rentetoerekeningen en andere zaken die op de Wisseveldrekening zijn geboekt.

Ook hier geldt: als ik het mis heb hoor ik (en anderen) graag hoe het wel zit.

Voor mij is het trouwens een vraag of dit onderdeel van het besluit van 20 december 2011 nog wel van kracht is nu het hoofddoel, het beëindigen van de overeenkomst met GBB, niet is bereikt.

Tot zover vooralsnog het Wisseveld

Bestemmingsplan Buitengebied.
Op 26 juni heeft het college beslist over de ingediende zienswijze en het bureau opdracht gegeven het bestemmingsplan hierop aan te passen. De betrokken indieners zijn op de hoogte gesteld. Het betreft natuurlijk een hoop individuele zaken, maar ook de toekomst van de prinses Margriet is aan de orde. De gemeenteraad heeft daarover op 22 mei een duidelijke uitspraak gedaan. Als het goed is wordt de prinses Margriet in het bestemmingsplan positief bestemd en wel op een zodanige wijze dat de provincie er genoegen mee neemt. De raad heeft een duidelijke keuze tussen Maastricht en Groningen gemaakt. Het college en het ambtelijk apparaat zijn gewoon verplicht de juiste route naar die plaats te volgen.

De kat
In januari zijn zienswijzen ingediend over het al dan niet kappen van een aantal bomen op dit restant van de vestingwerken. Op die zienswijzen is niet gereageerd en de bomen zijn niet gekapt. Wat mij betreft een prima situatie, maar bestuurlijk gezien natuurlijk niet zo fraai.

Het MFC
Het Catharinahof schiet al aardig op, maar er is nog steeds geen duidelijkheid over de wijze waarop het gemeentelijke MFC gaat worden beheerd. Organisaties zullen zich daarop toch tijdig moeten voorbereiden. Het aloude Katrien staat al te koop. Stel je voor dat er morgen een koper opdaagt die het direct wil overnemen en betalen!
Over hoe bezoekers naar het MFC moeten gaan en waar zij hun auto en fiets dan kunnen laten zullen we het nu maar niet hebben. Ook daar zal GBB wel een belangrijke stem in hebben.

Omgeving Hart van Grave.
Vorige raadsvergadering is de beslissing over de plaats van de gedenkstenen uitgesteld. In mijn commentaar daarop heb ik al gemeld dat geen afspraken zijn gemaakt over een nieuwe datum waarbij dan ook de toekomstige wijze waarop 4 mei wordt gevierd aan de orde moet komen. En er is meer: de bestemming van de toren en historisch stadhuis en de wegen en trottoirs en wat dies meer zij rondom het Hart van Grave. Daar zijn veel mensen en organisaties bij betrokken: bewoners, ondernemers, de kerk, VVV en eigenlijk heel Grave. Het gaat toch ook letterlijk om het hart van de gemeente. Men zal het toch niet wagen weer de fout te maken een ondoordacht plan te lanceren en dan maar hopen dat er geen bewaren komen.
Nu bekend is gemaakt dat men op 12 december 2012 de winkels in gebruik gaat nemen vrees ik het ergste.

Genoeg te overdenken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten