Na de vakantie

Voor de getrouwen die dagelijks voor niets hebben gekeken of ik nog iets te melden had: hier ben ik weer en ik heb genoten van de tijd dat ik mij nergens mee heb bemoeid.

De EK, de tour en de Olympische spelen zijn achter de rug. Een mooie reden om weer eens aandacht te geven aan het reilen en zeilen van het Graafse gemeentebestuur.

Eerst nog maar even een terugblik

De laatste activiteit, de raadvergadering van 26 juni, heb ik niet bijgewoond. Ik heb daarvan via de geluidsopname kennisgenomen. Gezien de inhoudsloosheid van de papieren besluitenlijst is deze geluidsopname uitermate belangrijk, ook al om te horen wat er precies is besloten. En dan is het te betreuren dat er door slecht microfoonwerk toch veel verloren gaat. Overigens is de opname heel prettig toegankelijk en is de mogelijkheid om na het antwoord de vraag nog eens af te luisteren ook wel leuk. Dan blijkt dat veel vragen wel langdurig maar niet echt inhoudelijk worden beantwoord.

Wat allereerst opviel was dat de vergadering erg (eigenlijk had ik een andere term in gedachten) slecht was voorbereid. Dat is niets bijzonders want bijna iedere vergadering begint met gesteggel over de agenda en onvolledige stukken. Zo ook deze keer. Het agendapunt over de plaatsing van de gedenkstenen werd van de agenda afgevoerd. De reden was dat de woordvoerster van LPG vond dat de plaats van de stenen afhankelijk moet zijn van de wijze waarop in het vervolg de dodenherdenking zal plaatsvinden. Een volkomen juist argument, alleen had men dat eerder moeten en kunnen bedenken. Wat weer niet gebeurde was dat men afspraken maakte over het tijdstip waarop er dan wel over zou worden gepraat. Bovendien kwam niemand op de gedachte dat er rond het Hart van Grave nog wel meer valt te regelen dan de plaats van de gedenkstenen. De toren zelf is en blijft gemeente-eigendom en zal toch wel een meer zinvolle functie krijgen dan als overblijfsel uit een vorig leven? Jacques Leurs wees al op het historisch stadhuis dat wel wordt gerestaureerd, maar waarvan ook nog steeds niet zeker is wat er mee gaat gebeuren. Volgens de straatradio zou het te duur zijn als VVV-bureau, maar leeg laten staan en voor de VVV een andere ruimte huren lijkt mij nog duurder. Niet vergeten mag worden dat ook de straten en pleinen rondom het Hart van Grave moeten worden aangepakt. Heel wat harten die op zich in uitstekende kwaliteit verkeren, laten het afweten omdat de aders en slagaders er omheen niet goed functioneren en dat heeft fatale gevolgen voor het hele lichaam.

Dan was er natuurlijk weer discussie over de volgorde van de punten. Kennelijk zag de voorzitter aankomen dat de tijd tot 22:30 uur weer te kort zou zijn om alle agendapunten fatsoenlijk af te werken en dus zou er op een andere dag moeten worden doorvergaderd. Maar dat zou weer fatale gevolgen hebben voor sommige onderwerpen waarvoor kennelijk een fatale datum gold. En als je dan nog partijen hebt die rekening willen houden met het publiek dat speciaal voor één agendapunt komt, heb je natuurlijk een probleem dat tijd vergt. Nu voorziet het reglement van orde wel in deze kwestie, maar daar houdt de raad zich alleen aan als het zo uitkomt. Dit alles was ook van te voren te voorzien.

Heel bont werd het toen de scheepswerf aan de orde kwam. Op dat moment bleek dat een nogal belangrijk stuk, namelijk de aanvraag van de werf zelf, niet bij de stukken zat en dus in  ieder geval door één partij niet was bestudeerd. Op zich was dat al merkwaardig omdat ik zelf die aanvraag gewoon van de website van de gemeente heb gehaald en ik kan me niet voorstellen dat men de agenda en stukken op de site na de vergadering nog heeft aangepast. Ook Jacques Leurs was er mee bekend. Dat werd dus schorsen en uiteindelijk werd afgesproken dat men in een extra vergadering niet op dinsdag 3 juli (conform het reglement) en niet op woensdag 27 juni om 19:00 uur (volgens de wens van de voorzitter en sommige raadsleden), maar op donderdag 28 juni om 20:00 uur over de scheepswerf zou praten onder voorzitterschap van Piet Vollenberg, die daardoor  zelf monddood zou zijn.

Het afluisteren van dit gedeelte van de opname van de vergadering van het hoogste bestuursorgaan in onze gemeente was ronduit ontluisterend.

Het zou wel handig zijn wanneer de voorzitter bij het begin van de vergadering zou zeggen wie er wel en niet aanwezig zijn en begin en eindtijdstip van schorsingen zou aangeven. Uit de informatie bij de opname zijn deze zaken wel te reconstrueren maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Ik heb zo uitgerekend dat de schorsingen vanwege problemen met de procedures in totaal 48 minuten hebben geduurd en dat is 27% verloren vergadertijd. Van de overblijvende vergadertijd van 132 minuten is nog eens bijna 17 minuten alleen besteed aan geharrewar over de procedure, dus alles bij elkaar 65 minuten verloren tijd. De hele netto vergadertijd op de donderdag was 55 minuten; conclusie: bij een zorgvuldige voorbereiding had de hele zaak in één avond kunnen worden afgewerkt. En dan te beseffen dat de 38 minuten besteed aan de scheepswerf onnodig en zinloos waren. Dat vraagt natuurlijk om een toelichting.

Zo langzamerhand weet iedereen wel dat de scheepswerf zo’n succesvol bedrijf was dat het uit zijn jasje is gegroeid. De lengte van de schepen waarvoor een markt is werd 135 m in plaats van 110 m. Die lengte werd een probleem dat met kunst en vliegwerk enkele keren kon worden opgelost, want het bestemmingsplan kende geen beperking op dat gebied. Een betere bedrijfsvoering (en minder consequenties voor de omgeving) zou mogelijk zijn door in de Maas een aanlegmogelijkheid te bouwen. Dat liet het vigerende bestemmingsplan niet toe. Volgens mijn informatie hebben zowel Rijkswaterstaat (rivierbeheerder) als de provincie (milieuvergunning) verklaard in te stemmen onder voorwaarde dat de gemeente op planologisch gebied zou meewerken door het bestemmingsplan in deze zin te wijzigen. Nu was al lang bekend dat het bestemmingsplan zou moeten worden herzien en kennelijk ook bij de scheepswerf. Want op 2 september 2010 diende de scheepswerf bij de gemeente een verzoek in om in dat bestemmingsplan een aantal wijzigingen ten behoeve van de scheepswerf aan te brengen. Op 14 december 2010 wees het college het verzoek van de scheepswerf af. Ik heb toen al opgemerkt dat het college daartoe niet was bevoegd omdat beslissingen over een bestemmingsplan door de gemeenteraad moeten worden genomen. Uiteindelijk heeft de rechter het besluit van het college onterecht verklaard en het college opgedragen de kwestie aan de gemeenteraad voor te leggen. Niets meer dan dat; inhoudelijk heeft de rechter geen enkele uitspraak gedaan.

Nu was inmiddels de formele procedure voor het bestemmingsplan binnenstad door het college gestart. Het ontwerp heeft ter inzage gelegen en er zijn zienswijzen ingediend.

In dit ontwerp bestemmingsplan werd geen woord gewijd aan het verzoek van de scheepswerf. Sterker nog: de lengte van te bouwen schepen zou worden beperkt tot 110 m. Wat daarvan de gevolgen waren hebben we afgelopen maanden allemaal gezien en gehoord.

Normaal staat er 4 maanden voor de verwerking van dergelijke zienswijzen tot een voorstel voor de gemeenteraad om het bestemmingsplan vast te stellen. Die periode is nu zo ongeveer voorbij, maar in Grave duurt dat altijd wat langer. Op basis van de rechterlijke uitspraak had het college het verzoek van de scheepswerf in de behandeling van de zienswijzen moeten meenemen zodat de raad over de scheepswerf zou kunnen beslissen in het gehele kader van het centrum.

Waarom dan toch eind juni in de raad over dit onderwerp? Omdat Jacques Leurs het vorige keer op de agenda had laten zetten en je toch ergens over moest praten? Er werd gedaan alsof de raad vanwege de beroepstermijn nog voor de vakantie zou moeten beslissen. Dat is je reinste flauwe kul. Wethouder Adams, namens het college, heeft in de vergadering zelf gezegd dat de rechter alleen maar heeft uitgesproken dat het college het verzoek van de scheepswerf aan de raad moest voorleggen. Nou dat vonnis heeft het college keurig opgevolgd, dus is van beroep geen sprake meer. En als het college zelf nog kansen zag om het vonnis van de rechter terug te draaien had het college en niet de raad in beroep moeten gaan. Daar was de raad niet voor nodig.

Zijn we er nu klaar? Welnee, allereerst kan de scheepswerf nog bezwaar maken tegen het besluit van de raad. Vervolgens loopt de procedure van het bestemmingsplan nog. We mogen aannemen dat ook door de scheepswerf een zienswijze is ingediend en het zou mij sterk verbazen als in die zienswijze niet ook de plannen voor aanlegmogelijkheid in de Maas aan de orde is gekomen. Sterker nog; het zou dom zijn geweest van de scheepswerf om dat niet te doen. Bovendien is deze scheepswerf wel failliet, maar wat gaat er gebeuren met het terrein en de gebouwen? Die vertegenwoordigen een waarde, waarvan de hoogte afhankelijk is van de bestemming die de gemeenteraad er aan gaat geven. Als de bestemming bijvoorbeeld openbare weg wordt, zoals Maasboulevard bijvoorbeeld, wordt die waarde aanzienlijk minder dan de huidige als scheepswerf, met alle gevolgen van dien. Met alleen maar “nee” zeggen op 28 juni over een onderdeeltje is de raad er niet mee klaar en daarom was de behandeling op 28 juni onnodig en zinloos.

En nou heb ik het nog niet gehad over de wijze waarop de betrokkenen bij de scheepswerf op de twee vergaderdagen zijn misleid. Gewoon schandalig. Alleen LPG heeft er nog enige aandacht aan gewijd. Van excuses of een nadere uitleg over wat er wel ging gebeuren heb ik op de opname niets teruggevonden. Ook aan de inspreker van dinsdag werd geen aandacht meer besteed. Nu ging zijn betoog niet over het onderwerp dat aan de orde was, maar dat was ook niet zijn schuld.

Er is natuurlijk een oorzaak waarom het in Grave bij bestemmingsplannen zo mis loopt. Al eerder het ik gesteld dat je zo’n proces moet beginnen met een inventarisatie van wat er allemaal in de maatschappij leeft. In overleg kunnen de problemen dan in het ontwerp bestemmingsplan worden verwerkt. In de zienswijzen komen dan geen belangrijke nieuwe problemen aan de orde en dan is 4 maanden voldoende voor verwerking. Het gemeentebestuur kiest er echter steeds voor inbreng van buiten pas in de zienswijzenprocedure aan de orde te laten komen en dan krijg je natuurlijk problemen.

Tot zover deze terugblik. Een beschouwing over wat ons komende maanden te wachten staat- en dat is meer dan Jacques Leurs al heeft opgesomd, volgt.