De raadvergadering van 14 september 2012

Vooraf: ik zie zojuist dat er dinsdag 4 september een presentatieavond is waarin vanuit het provinciaal opbouworgaan de Integrale Veiligheidsmonitor wordt gepresenteerd. Nog interessanter is waarschijnlijk de presentatie van het rapport Parkeren in Grave 2012. Hopelijk horen we dat er over parkeren niet alleen papier verschijnt maar dat er ook plaatsen worden aangelegd.

Nu de agenda voor 14 september. Dan komt de profielschets voor een nieuwe burgemeester aan de orde. Die is tot mijn verbazing door de vertrouwenscommissie opgesteld. De profielschets zal dan wel niet vooraf worden gepresenteerd. Wij burgers hebben dus zeer waarschijnlijk geen kans om vooraf commentaar te leveren. Dat past helemaal niet meer in deze tijd. Maar mijn verbazing gaat verder. De vergadering van 14 september is een formele raadvergadering. Dat betekent dat aan het reglement moet worden voldaan. Nu staat in het reglement:

Artikel 18. Spreekrecht

1

Na de opening van de vergadering kunnen derden bij het agendapunt “Spreekrecht” het woord voeren over de op de agenda vermelden onderwerpen.

Dit houdt in dat er een agendapunt “spreekrecht” moet zijn, hetgeen ook gebruikelijk is. Alleen ontbreekt deze keer dit agendapunt! Vanzelfsprekend ga ik een nette poging wagen dat punt alsnog op de agenda te krijgen. In het reglement staat ook dat je alleen mag inspreken over een onderwerp dat op de agenda staat. Het moet dus wel over de profielschets gaan. Zo zou ik in die profielschets willen opnemen dat we een burgemeester nodig hebben die er voor zorgt dat burgers en instellingen tijdig bij de voorbereiding van besluiten worden betrokken.

Overigens dient volgens dat zelfde reglement de raad aan het begin van de vergadering de agenda vast te stellen.

En nu ik toch bezig ben: de wijze waarop het reglement in zijn laatste versie is gepubliceerd doet wat vreemd aan. Raadsleden luisteren en lezen blijkbaar slecht maar of het dan helpt de bepalingen 2 keer op te schrijven betwijfel ik. Kijk zelf maar.

http://www.grave.nl/index.php?simaction=internet&onderdeel=cvdr&stukid=655

De raad wordt weer actief

De agenda’s voor de commissievergaderingen van september zijn op de website verschenen. Dat is prima op tijd. Merkwaardig is wel dat de agenda voor de audit commissie, waarin financiële zaken worden besproken,   van maandag 17 september worden er nog niet is.

Wat opvalt is dat op 14 september een extra vergadering van de raad is. Daarin wordt de profielschets voor een echte burgemeester aan de CdK overhandigt. Dat is dus weer een onder onsje van de raad geweest. Jacques Leurs heeft wel geprobeerd onze aandacht te trekken voor deze operatie maar werd teruggefloten omdat de raad geen interventie vanuit de burgerij wil. Het merkwaardig in Grave is dat de profielschets kennelijk door de vertrouwenscommissie is opgesteld. Nu loopt in bestuurlijk Grave alles anders dan in de rest van de wereld. De profielschets is  een zaak van ons allen; die schets wordt gewoonlijk ook publiek gemaakt zodat de sollicitanten kunnen weten wat de inwoners van Grave van een burgemeester wordt verwachten.  Bij de beoordeling van sollicitanten is hun privacy van in het geding. En daarvoor dient dan de vertrouwenscommissie. Die hoort pas in actie te komen als de sollicitatieprocedure is gestart. Nu vind ik dat er andere zaken zijn waarvoor het belangrijker is dat de raad zich met daden en niet alleen met woorden iets van haar kiezers aantrekt. Hier wind ik me dus maar niet over op. Volgens de krant is er ook al een aanbeveling om vooralsnog in NO-Brabant geen vaste burgemeesters te benoemen.

Natuurlijk ga ik de stukken eerst bestuderen en er over nadenken alvorens er iets over te beweren. Vandaar dat ik nu een aantal zaken aan de orde stel die niet op deze agenda’s staan, maar wel aandacht verdienen.

Twee vergelijkingen vooraf.

Ik vind het altijd wel aardig zaken te vergelijken. Hier twee voorbeelden.

1.    Als het gemeentebestuur van Grave een huis gaat bouwen krijgt een ambtenaar opdracht een slaapkamer te ontwerpen, een ander de woonkamer, voor de keuken wordt een bureau ingehuurd en aan de fundering wordt niet gedacht enzovoort. Als het dan op uitvoeren aankomt is men verbaasd dat de zaak niet past.

2.    Leg je aan de gemeenteraad van Grave de vraag voor of we naar Groningen of Maastricht gaan krijg je als antwoord: naar alle twee tegelijk. 

De loswal. De publicatie over de loswal heeft links en rechts nog al wat commotie teweeg gebracht. Dat de loswal wordt opgeknapt is een prima zaak en de financiën zijn geregeld. Waarom dan nog opmerkingen? Nou er zijn nog wel wat losse eindjes.

Allereerst het vervallen van de parkeermogelijkheid. Dat is al lang aan de orde en van diverse kanten is er al op aangedrongen die parkeermogelijkheid te handhaven, in ieder geval totdat de in de parkeernota beschreven langparkeergelegenheid is gerealiseerd. Daarvan is nog niets te merken. Ook de snipperparkeerterreinen, waaronder die bij de Mariakapel, zijn in tegenstelling met wat steeds werd aangekondigd ook nog niet in aanleg. Volgens de informatie is er een tijdelijk terrein “aangelegd” aan de Koninginnedijk. Nou dat “aangelegd” houdt niet meer in dan dat een braakliggend terrein bereikbaar is. Maar hoe het er gaat uitzien als er echt druk wordt geparkeerd en het  herfstweer wordt laat zich raden. Als dat zo is wordt er wel wat aan gedaan werd mij verzekerd. Het commentaar gaat dus eigenlijk niet over de loswal maar over het parkeren.

Er staat wel iets over parkeren op de agenda’s, maar dat gaat meer over regelingen. Een goede zaak overigens en een eerste echte uitwerking van de bedoelingen van de parkeernota.

Het is wel weer een voorbeeld van de wijze waarop in Grave projecten worden aangepakt. Jacques Leurs was zo vriendelijk de resultaten van het onderzoek naar de bestuurskracht van Grave openbaar te maken. Ook daaruit blijkt dat het aan planning en controle ontbreekt. Zo ook hier. Aan de ene kant blijkt dat het met de bedriegertjes nog niet is geregeld en dat er later nog iets moet worden gedaan aan het aanpassen aan de peilophoging van de Maas. Aan de andere kant is er alweer een deadline: nu beginnen of een subsidie verspelen. Die ellende is nooit helemaal te voorkomen, maar hier had het beslist beter gekund. De werkzaamheden in verband met de peilophoging worden in de jachthaven wel nu uitgevoerd.

Ik heb niet kunnen achterhalen hoe die bedriegertjes er uit komen te zien. Op de tekening die beschikbaar is heb ik ze niet kunnen vinden. Volgens mij is “bedriegertjes” een speeltuinattractie waarbij vooral kinderen zich met veel plezier laten natspuiten. Ik kan mij niet goed voorstellen dat watertoeristen door Grave op deze wijze worden verwelkomd. Een gewone fontein aan de Maaskant doet mij denken aan de muis die met een olifant over een brug liep en tegen de olifant zei: “wat lopen we lekker te stampen”. Is het ontbreken van gegevens op de tekening een signaal dat men in het stadhuis deze voorziening al heeft afgeschreven maar dat nog niet hardop zegt? Dat zou de Groningen/Maastricht aanpak zijn.

Jammer ook dat niet van te voren met initiatiefnemers is overlegd wat in de toekomst wel en niet op de loswal kan. Het beachvolley schijnt niet mogelijk te zijn. Waar hoort beachvolley thuis? Aan de waterkant.

Wisseveld.  De bespreking van het rapport van de rekenkamer over de gang van zaken bij de ontwikkeling van het Wisseveld heeft twee keer op de agenda gestaan. Iedere keer werd in de vergadering alsnog besloten de behandeling uit te stellen. Uiteindelijk werd in mei nog aan het college gevraagd een reactie te geven die de raad bij de behandeling zou kunnen meenemen. Natuurlijk heeft het college al lang een mening over het rapport en de tijd tussen mei en nu was ruim voldoende om die mening op te schrijven. Ik had dit onderwerp dus op de agenda verwacht. Nu is noch op de geluidsopname, noch in de afsprakenlijst van de commissie is iets van dit verzoek aan het college terug te vinden. Formeel weet het college dus mogelijk niets van dit verzoek.

Zo langzamerhand wordt het Wisseveld wel een ergerlijke zaak. Al jaren weten de raad en de burgerij dat er iets mis is. Er is zelfs een wethouder weggestuurd. Uiteindelijk is in december 2011 aan de raad een voorstel voorgelegd de overeenkomst met GBB te beëindigen, zodat met een schone lei kan worden begonnen. De wethouder, namens het college, beweerde bij hoog en bij laag dat er met GBB overeenstemming was over de beëindiging. Grave moest wel 10 miljoen afschrijven waarvan drie miljoen om toekomstige infrastructuur aan te leggen. De ondertekening van het beëindigingcontract, in december nog een fluitje van een cent, werd echter eerst uitgesteld tot 1 februari. Vervolgens werd een afrondend gesprek eind mei aangekondigd en daarna hebben we niets meer vernomen. Nu heeft Jacques Leurs waarschijnlijk uit de school geklapt met zijn mededeling dat er op 18 september weer vertrouwelijk met de raad wordt gesproken.

Pogingen om een inzicht in de situatie te krijgen worden steevast afgehouden onder het motto dat daardoor de financiële en economische belangen van de gemeente zouden kunnen worden geschaad. Zelf heb ik vergeefs aan de raad inzage gevraagd in het contract dat in 2005 met GBB is afgesloten. Dat is een feitelijk verhaal en nog steeds bepalend voor de verhouding. Dat openbaar maken kan nooit kwaad tenzij er iets in staat dat niet door de beugel kan.

Door een andere burger is gevraagd naar een specificatie van de 10 miljoen. Ook dat bekend maken brengt financiële en economische risico’s met zich mee was hier weer het antwoord.

Als we dan toch willen weten wat er aan de hand is en onze volksvertegenwoordigers weigeren ons te informeren resteert niets anders dan zelf maar een idee opbouwen. Dat zal ik hier ook doen. Het gaat mij vooral om duidelijkheid te krijgen wat de huidige positie van de gemeente is. Dat het fout is gegaan weten we en dat opeenvolgende gemeenteraden verantwoordelijk zijn is ook bekend. Het gaat er nu om hoe we uit deze situatie moeten komen.

Het contract dat met GBB is aangegaan is een wurgcontract. De gemeente heeft in deze

publiek-private samenwerking (PPS) zich niet beperkt tot de publieke rol maar heeft zich ook de rol van ontwikkelaar aangemeten terwijl de spelregels van een gemeente dit eigenlijk verbieden.

Een tweede fout is dat kennelijk niet is gedacht aan een basisprincipe van een PPS: in iedere PPS-overeenkomst dient te zijn geregeld hoe partijen van elkaar afkunnen. En dat is nu natuurlijk een probleem.

Vervolgens zijn natuurlijk afspraken gemaakt over het tempo van woningbouw. Logischerwijze heeft de echte ontwikkelaar GBB zich bij het afsluiten van de overeenkomst wel veilig gesteld. In de huidige markt zou dat wel eens kunnen betekenen dat GBB in feite de dienst uitmaakt en dat voorlopig blijft doen.

Dat is geen vrolijke conclusie maar zolang het gemeentebestuur niet aangeeft hoe de verhoudingen werkelijk liggen neem ik maar aan dat het bovenstaande juist is.

Dat die 10 miljoen niet kan worden gespecificeerd is helemaal vreemd. Als er in de gemeente iets volkomen inzichtelijk hoort te zijn is het de financiële positie. De specificatie moet uit de jaarrekeningen blijken. Dat is natuurlijk een heel gezoek maar hier een ruwe benadering:

1.    Vanaf het begin is er van uitgegaan dat uit het Wisseveld een deel van de investeringen voor brandweerkazerne en gemeentewerf zouden worden gefinancierd. Het is me teveel werk om de precieze cijfers te achterhalen. Ik schat dat het ruwweg samen 2 miljoen zal zijn

2.    Voor de aanleg van de infrastructuur als wegen en rioleringen die de gemeente zal moeten betalen als er op Wisseveld wordt gebouwd is 3 miljoen gereserveerd.

3.    In de overeenkomst met GBB op fifty-fiftybasis is natuurlijk geregeld dat de gemeente 50% van de grondaankopen betaald. Wil Baaijens heeft op basis van openbare kadastrale gegevens inzicht gegeven in de grondaankopen. Op die basis taxeer ik het gemeentelijke aandeel op 3 miljoen.

4.    Dan resteert nog 2 miljoen. Dat is denk ik besteed aan allerlei bureaus, rentetoerekeningen en andere zaken die op de Wisseveldrekening zijn geboekt.

Ook hier geldt: als ik het mis heb hoor ik (en anderen) graag hoe het wel zit.

Voor mij is het trouwens een vraag of dit onderdeel van het besluit van 20 december 2011 nog wel van kracht is nu het hoofddoel, het beëindigen van de overeenkomst met GBB, niet is bereikt.

Tot zover vooralsnog het Wisseveld

Bestemmingsplan Buitengebied.

Op 26 juni heeft het college beslist over de ingediende zienswijze en het bureau opdracht gegeven het bestemmingsplan hierop aan te passen. De betrokken indieners zijn op de hoogte gesteld. Het betreft natuurlijk een hoop individuele zaken, maar ook de toekomst van de prinses Margriet is aan de orde. De gemeenteraad heeft daarover op 22 mei een duidelijke uitspraak gedaan. Als het goed is wordt de prinses Margriet in het bestemmingsplan positief bestemd en wel op een zodanige wijze dat de provincie er genoegen mee neemt. De raad heeft een duidelijke keuze tussen Maastricht en Groningen gemaakt. Het college en het ambtelijk apparaat zijn gewoon verplicht de juiste route naar die plaats te volgen.

De kat

In januari zijn zienswijzen ingediend over het al dan niet kappen van een aantal bomen op dit restant van de vestingwerken. Op die zienswijzen is niet gereageerd en de bomen zijn niet gekapt. Wat mij betreft een prima situatie, maar bestuurlijk gezien natuurlijk niet zo fraai.

Het MFC

Het Catharinahof schiet al aardig op, maar er is nog steeds geen duidelijkheid over de wijze waarop het gemeentelijke MFC gaat worden beheerd. Organisaties zullen zich daarop toch tijdig moeten voorbereiden. Het aloude Katrien staat al te koop. Stel je voor dat er morgen een koper opdaagt die het direct wil overnemen en betalen!

Over hoe bezoekers naar het MFC moeten gaan en waar zij hun auto en fiets dan kunnen laten zullen we het nu maar niet hebben. Ook daar zal GBB wel een belangrijke stem in hebben.

Omgeving Hart van Grave.

Vorige raadsvergadering is de beslissing over de plaats van de gedenkstenen uitgesteld. In mijn commentaar daarop heb ik al gemeld dat geen afspraken zijn gemaakt over een nieuwe datum waarbij dan ook de toekomstige wijze waarop 4 mei wordt gevierd aan de orde moet komen. En er is meer: de bestemming van de toren en historisch stadhuis en de wegen en trottoirs en wat dies meer zij rondom het Hart van Grave. Daar zijn veel mensen en organisaties bij betrokken: bewoners, ondernemers, de kerk, VVV en eigenlijk heel Grave. Het gaat toch ook letterlijk om het hart van de gemeente. Men zal het toch niet wagen weer de fout te maken een ondoordacht plan te lanceren en dan maar hopen dat er geen bewaren komen.

Nu bekend is gemaakt dat men op 12 december 2012 de winkels in gebruik gaat nemen vrees ik het ergste.

Genoeg te overdenken.

Na de vakantie

Voor de getrouwen die dagelijks voor niets hebben gekeken of ik nog iets te melden had: hier ben ik weer en ik heb genoten van de tijd dat ik mij nergens mee heb bemoeid.

De EK, de tour en de Olympische spelen zijn achter de rug. Een mooie reden om weer eens aandacht te geven aan het reilen en zeilen van het Graafse gemeentebestuur.

Eerst nog maar even een terugblik

De laatste activiteit, de raadvergadering van 26 juni, heb ik niet bijgewoond. Ik heb daarvan via de geluidsopname kennisgenomen. Gezien de inhoudsloosheid van de papieren besluitenlijst is deze geluidsopname uitermate belangrijk, ook al om te horen wat er precies is besloten. En dan is het te betreuren dat er door slecht microfoonwerk toch veel verloren gaat. Overigens is de opname heel prettig toegankelijk en is de mogelijkheid om na het antwoord de vraag nog eens af te luisteren ook wel leuk. Dan blijkt dat veel vragen wel langdurig maar niet echt inhoudelijk worden beantwoord.

Wat allereerst opviel was dat de vergadering erg (eigenlijk had ik een andere term in gedachten) slecht was voorbereid. Dat is niets bijzonders want bijna iedere vergadering begint met gesteggel over de agenda en onvolledige stukken. Zo ook deze keer. Het agendapunt over de plaatsing van de gedenkstenen werd van de agenda afgevoerd. De reden was dat de woordvoerster van LPG vond dat de plaats van de stenen afhankelijk moet zijn van de wijze waarop in het vervolg de dodenherdenking zal plaatsvinden. Een volkomen juist argument, alleen had men dat eerder moeten en kunnen bedenken. Wat weer niet gebeurde was dat men afspraken maakte over het tijdstip waarop er dan wel over zou worden gepraat. Bovendien kwam niemand op de gedachte dat er rond het Hart van Grave nog wel meer valt te regelen dan de plaats van de gedenkstenen. De toren zelf is en blijft gemeente-eigendom en zal toch wel een meer zinvolle functie krijgen dan als overblijfsel uit een vorig leven? Jacques Leurs wees al op het historisch stadhuis dat wel wordt gerestaureerd, maar waarvan ook nog steeds niet zeker is wat er mee gaat gebeuren. Volgens de straatradio zou het te duur zijn als VVV-bureau, maar leeg laten staan en voor de VVV een andere ruimte huren lijkt mij nog duurder. Niet vergeten mag worden dat ook de straten en pleinen rondom het Hart van Grave moeten worden aangepakt. Heel wat harten die op zich in uitstekende kwaliteit verkeren, laten het afweten omdat de aders en slagaders er omheen niet goed functioneren en dat heeft fatale gevolgen voor het hele lichaam.

Dan was er natuurlijk weer discussie over de volgorde van de punten. Kennelijk zag de voorzitter aankomen dat de tijd tot 22:30 uur weer te kort zou zijn om alle agendapunten fatsoenlijk af te werken en dus zou er op een andere dag moeten worden doorvergaderd. Maar dat zou weer fatale gevolgen hebben voor sommige onderwerpen waarvoor kennelijk een fatale datum gold. En als je dan nog partijen hebt die rekening willen houden met het publiek dat speciaal voor één agendapunt komt, heb je natuurlijk een probleem dat tijd vergt. Nu voorziet het reglement van orde wel in deze kwestie, maar daar houdt de raad zich alleen aan als het zo uitkomt. Dit alles was ook van te voren te voorzien.

Heel bont werd het toen de scheepswerf aan de orde kwam. Op dat moment bleek dat een nogal belangrijk stuk, namelijk de aanvraag van de werf zelf, niet bij de stukken zat en dus in  ieder geval door één partij niet was bestudeerd. Op zich was dat al merkwaardig omdat ik zelf die aanvraag gewoon van de website van de gemeente heb gehaald en ik kan me niet voorstellen dat men de agenda en stukken op de site na de vergadering nog heeft aangepast. Ook Jacques Leurs was er mee bekend. Dat werd dus schorsen en uiteindelijk werd afgesproken dat men in een extra vergadering niet op dinsdag 3 juli (conform het reglement) en niet op woensdag 27 juni om 19:00 uur (volgens de wens van de voorzitter en sommige raadsleden), maar op donderdag 28 juni om 20:00 uur over de scheepswerf zou praten onder voorzitterschap van Piet Vollenberg, die daardoor  zelf monddood zou zijn.

Het afluisteren van dit gedeelte van de opname van de vergadering van het hoogste bestuursorgaan in onze gemeente was ronduit ontluisterend.

Het zou wel handig zijn wanneer de voorzitter bij het begin van de vergadering zou zeggen wie er wel en niet aanwezig zijn en begin en eindtijdstip van schorsingen zou aangeven. Uit de informatie bij de opname zijn deze zaken wel te reconstrueren maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Ik heb zo uitgerekend dat de schorsingen vanwege problemen met de procedures in totaal 48 minuten hebben geduurd en dat is 27% verloren vergadertijd. Van de overblijvende vergadertijd van 132 minuten is nog eens bijna 17 minuten alleen besteed aan geharrewar over de procedure, dus alles bij elkaar 65 minuten verloren tijd. De hele netto vergadertijd op de donderdag was 55 minuten; conclusie: bij een zorgvuldige voorbereiding had de hele zaak in één avond kunnen worden afgewerkt. En dan te beseffen dat de 38 minuten besteed aan de scheepswerf onnodig en zinloos waren. Dat vraagt natuurlijk om een toelichting.

Zo langzamerhand weet iedereen wel dat de scheepswerf zo’n succesvol bedrijf was dat het uit zijn jasje is gegroeid. De lengte van de schepen waarvoor een markt is werd 135 m in plaats van 110 m. Die lengte werd een probleem dat met kunst en vliegwerk enkele keren kon worden opgelost, want het bestemmingsplan kende geen beperking op dat gebied. Een betere bedrijfsvoering (en minder consequenties voor de omgeving) zou mogelijk zijn door in de Maas een aanlegmogelijkheid te bouwen. Dat liet het vigerende bestemmingsplan niet toe. Volgens mijn informatie hebben zowel Rijkswaterstaat (rivierbeheerder) als de provincie (milieuvergunning) verklaard in te stemmen onder voorwaarde dat de gemeente op planologisch gebied zou meewerken door het bestemmingsplan in deze zin te wijzigen. Nu was al lang bekend dat het bestemmingsplan zou moeten worden herzien en kennelijk ook bij de scheepswerf. Want op 2 september 2010 diende de scheepswerf bij de gemeente een verzoek in om in dat bestemmingsplan een aantal wijzigingen ten behoeve van de scheepswerf aan te brengen. Op 14 december 2010 wees het college het verzoek van de scheepswerf af. Ik heb toen al opgemerkt dat het college daartoe niet was bevoegd omdat beslissingen over een bestemmingsplan door de gemeenteraad moeten worden genomen. Uiteindelijk heeft de rechter het besluit van het college onterecht verklaard en het college opgedragen de kwestie aan de gemeenteraad voor te leggen. Niets meer dan dat; inhoudelijk heeft de rechter geen enkele uitspraak gedaan.

Nu was inmiddels de formele procedure voor het bestemmingsplan binnenstad door het college gestart. Het ontwerp heeft ter inzage gelegen en er zijn zienswijzen ingediend.

In dit ontwerp bestemmingsplan werd geen woord gewijd aan het verzoek van de scheepswerf. Sterker nog: de lengte van te bouwen schepen zou worden beperkt tot 110 m. Wat daarvan de gevolgen waren hebben we afgelopen maanden allemaal gezien en gehoord.

Normaal staat er 4 maanden voor de verwerking van dergelijke zienswijzen tot een voorstel voor de gemeenteraad om het bestemmingsplan vast te stellen. Die periode is nu zo ongeveer voorbij, maar in Grave duurt dat altijd wat langer. Op basis van de rechterlijke uitspraak had het college het verzoek van de scheepswerf in de behandeling van de zienswijzen moeten meenemen zodat de raad over de scheepswerf zou kunnen beslissen in het gehele kader van het centrum.

Waarom dan toch eind juni in de raad over dit onderwerp? Omdat Jacques Leurs het vorige keer op de agenda had laten zetten en je toch ergens over moest praten? Er werd gedaan alsof de raad vanwege de beroepstermijn nog voor de vakantie zou moeten beslissen. Dat is je reinste flauwe kul. Wethouder Adams, namens het college, heeft in de vergadering zelf gezegd dat de rechter alleen maar heeft uitgesproken dat het college het verzoek van de scheepswerf aan de raad moest voorleggen. Nou dat vonnis heeft het college keurig opgevolgd, dus is van beroep geen sprake meer. En als het college zelf nog kansen zag om het vonnis van de rechter terug te draaien had het college en niet de raad in beroep moeten gaan. Daar was de raad niet voor nodig.

Zijn we er nu klaar? Welnee, allereerst kan de scheepswerf nog bezwaar maken tegen het besluit van de raad. Vervolgens loopt de procedure van het bestemmingsplan nog. We mogen aannemen dat ook door de scheepswerf een zienswijze is ingediend en het zou mij sterk verbazen als in die zienswijze niet ook de plannen voor aanlegmogelijkheid in de Maas aan de orde is gekomen. Sterker nog; het zou dom zijn geweest van de scheepswerf om dat niet te doen. Bovendien is deze scheepswerf wel failliet, maar wat gaat er gebeuren met het terrein en de gebouwen? Die vertegenwoordigen een waarde, waarvan de hoogte afhankelijk is van de bestemming die de gemeenteraad er aan gaat geven. Als de bestemming bijvoorbeeld openbare weg wordt, zoals Maasboulevard bijvoorbeeld, wordt die waarde aanzienlijk minder dan de huidige als scheepswerf, met alle gevolgen van dien. Met alleen maar “nee” zeggen op 28 juni over een onderdeeltje is de raad er niet mee klaar en daarom was de behandeling op 28 juni onnodig en zinloos.

En nou heb ik het nog niet gehad over de wijze waarop de betrokkenen bij de scheepswerf op de twee vergaderdagen zijn misleid. Gewoon schandalig. Alleen LPG heeft er nog enige aandacht aan gewijd. Van excuses of een nadere uitleg over wat er wel ging gebeuren heb ik op de opname niets teruggevonden. Ook aan de inspreker van dinsdag werd geen aandacht meer besteed. Nu ging zijn betoog niet over het onderwerp dat aan de orde was, maar dat was ook niet zijn schuld.

Er is natuurlijk een oorzaak waarom het in Grave bij bestemmingsplannen zo mis loopt. Al eerder het ik gesteld dat je zo’n proces moet beginnen met een inventarisatie van wat er allemaal in de maatschappij leeft. In overleg kunnen de problemen dan in het ontwerp bestemmingsplan worden verwerkt. In de zienswijzen komen dan geen belangrijke nieuwe problemen aan de orde en dan is 4 maanden voldoende voor verwerking. Het gemeentebestuur kiest er echter steeds voor inbreng van buiten pas in de zienswijzenprocedure aan de orde te laten komen en dan krijg je natuurlijk problemen.

Tot zover deze terugblik. Een beschouwing over wat ons komende maanden te wachten staat- en dat is meer dan Jacques Leurs al heeft opgesomd, volgt.