Commissievergaderingen en raadsvergadering 26 juni 2012

Het is verstandig bij de bespreking van vergaderingen van het gemeentebestuur van Grave onderscheid te maken tussen randverschijnselen en inhoudelijke bespreking. Dat doe ik deze keer dan ook maar.

Randverschijnselen

Zoals gebruikelijk waren er tijdens de commissievergaderingen weer wat verrassingen die niet veel met de inhoud te maken hadden.

Op de oorspronkelijke agenda voor de commissie ruimte stond een presentatie van het plan voor de loswal. Op de digitale versie van de agenda was dat punt al een paar dagen van te voren geschrapt omdat de stukken niet gereed waren. Bij aanvang van de vergadering hadden de raadsleden de informatie inmiddels ontvangen en op de uitgereikte agenda was de loswal weer als agendapunt opgenomen. Als verklaring werd gegeven dat nadat de agenda’s eenmaal waren verspreid de agenda alleen nog aan het begin van de agenda kon worden veranderd. Waarom dan wel de digitale agenda was aangepast bleef een raadsel. De loswal werd niet gepresenteerd, maar de raad heeft wel een informatienota gekregen waarin staat dat de wijkraad en de ander burgers wel in de krant zullen lezen wat er gaat gebeuren. Natuurlijk is er wel het nodige over bekend geworden. Dat de loswal wordt opgeknapt vindt iedereen een goede zaak. Dat het minder kost dan waarop was gerekend is ook fijn maar er gebeurt ook veel minder dan in het oorspronkelijke plan was gedacht. Ook de subsidie van de provincie helpt. De toevoeging aan het plan van “bedriegertjes” is natuurlijk aanleiding voor commentaar dat in een pronkzitting een enorm succes zou zijn. Smaken verschillen natuurlijk maar wat deze speeltuinattractie op de loswal moet als onderdeel van de poging het karakter van de vesting zichtbaar te maken. Waar de brede stroom der Maas statig zeewaarts vloeit nog een paar waterstraaltjes. Stel je voor: je legt als watertoerist aan bij de loswal en wilt de stad bezoeken. Als welkomstattractie wordt je vervolgens natgespoten. Dat is een hartelijk welkom! Er zijn denk ik ook nog wel practische problemen. Het zal wel de bedoeling zijn met water uit de waterleiding te werken en niet met Maaswater. Dat betekent dat er een waterleiding door de waterkering heen moet en dat gezien de overstromingskans er direct contact tussen oppervlaktewater en drinkwater mogelijk is en daar is de waterleidingmaatschappij niet blij mee. U begrijpt dat ik nog een besparing zie.

Er waren wel meer akkefietjes met stukken. Zo bleek in de commissie Inwoners en Bestuur dat stukken wel op de site stonden, maar niet bij met de papieren versies waren verspreid. Zo had ieder de helft van het verhaal. Mooie aanleiding om tot uitwisseling van informatie te komen, maar het wordt anders opgelost. De raadsleden krijgen de spullen gecompleteerd en dus zitten de geïnteresseerde burgers zonder. Door dit geharrewar werd het wel een B-stuk en wordt er over gesproken, terwijl de gemeente eigenlijk geen keus heeft. Wat het college voorstelt is wettelijk voorgeschreven.

Er waren meer van dat soort voorstellen. Vooral op sociaal gebied zijn er veel regelingen waarover de gemeenteraad een beslissing moet nemen, maar geen enkele keuzevrijheid heeft. De commissieleden noemde het “weinig in te brengen”. Ik zeg gewoon “niets in te brengen” en dan vraag ik me af wat het nog voor zin heeft dit aan een gemeenteraad voor te leggen. Frank Stoffers deed nog een poging met een voorstel om via creatief omgaan met de regels een eigen draai aan de zaak te geven; vergeefs.

Bij gemeenschappelijke regelingen waarbij alle deelnemende gemeenten afzonderlijk over de begrotingen en jaarrekeningen moeten beslissen kent men het begrip adoptiegemeente. Één gemeente doet voor alle anderen het werk en brengt dan advies uit. Als je die gemeente vertrouwt volg je het advies bijna ongezien op en dan heb je een hamerstuk. Heel efficiënt. Als één gemeente het waagt van het advies af te wijken is er iets mis. Alle anderen zullen dan ook argwanend worden en je ondergraaft het systeem. Nu was dat in deze serie het geval. De vraag vanuit de commissie naar het hoe en waarom lag dus voor de hand en daarom was het vreemd dat vanuit het college niet direct kon worden geantwoord. De meeste vragen vanuit commissie en raad zijn voorspelbaar en dus kan het college het antwoord al bij zich hebben. Veel beter is natuurlijk via ambtelijk overleg met de adoptiegemeente deze situatie te vermijden.

Ik snij dit onderwerp aan omdat bij de behandeling van de jaarrekening 2011 de situatie al aan de orde kwam van na 1 januari 2014. Één ambtelijk apparaat voor drie gemeenten maar drie gemeenteraden en colleges dus ook drie kadernota’s, begrotingen en jaarverslagen. Dat is vragen om problemen.

Grappig was nog even de reactie vanuit het college toen de commissie dreigde dit hele agendapunt zonder meer tot A-stuk te verklaren. Enige positieve reactie over de samenwerking zou toch wel op prijs worden gesteld. Opgemerkt werd dat zoiets ook via een stemverklaring zou kunnen. Aldus werd besloten en dat vind ik nou weer vreemd. Dat je voor stemt omdat je het een goed voorstel vindt lijkt mij logisch en dat heeft geen nadere verklaring nodig. Een stemverklaring dient juist om uit te leggen waarom je anders stemt dan voor de hand zou liggen. Bovendien dient over een A-stuk helemaal niet meer te worden gesproken. In een vorige vergadering werd het uitvoeringsplan voor de fusie van de ambtelijke apparaten om die reden tot B-stuk verklaard. Consequentie is in Grave een vreemd begrip.

De gemeenteraad van Grave weet anders toch wel hoe je creatief met de eigen regels kunt omgaan. Volgens de verordening op de commissies bestaat een raadscommissie uit een zodanig aantal leden dat vanuit of namens iedere in de raad vertegenwoordigde fractie één persoon in de commissie is vertegenwoordigd. Dat mag ook een niet-raadslid zin. Naast de vaste leden kent de commissie ook plaatsvervangende leden die optreden als het vaste lid is verhinderd. Heel normaal allemaal. Iedere fractie mag ook een “gast” uitnodigen zoals een deskundige of een belanghebbende. Dat mag geen raadslid zijn. Kortom één fractievertegenwoordiger en eventueel een gast. In de commissie Inwoners en bestuur deden van LPG zowel het vaste lid als de plaatsvervanger mee. De verklaring was natuurlijk dat het plaatsvervangende lid niet plaats verving maar gast speelde. Even later verdween het vaste lid-tevens raadslid en kwam een echte gast. En het plaatsvervangend lid nam nu echt waar. Een vorm van creativiteit of politieke schizofrenie? Even later werd weer geruild.

Voor de behandeling van het betreffende agendapunt (de plaats van de Gedenkstenen) maakte het niets uit. De initiatiefnemer zette wat foutjes uit het voorstel recht en het was vermakelijk de omzichtigheid  gade te slaan waarmee de vraag naar de visie van de familie van oud-burgemeester Ficq werd beantwoord. Het probleem is natuurlijk dat het voorstel van het college om de gedenkstenen op de toren van het voormalige stadhuis te plaatsen niet was gebaseerd op argumenten vóór die toren, maar op argumenten tegen plaatsing op het historisch stadhuis. Die argumenten waren niet sterk en bovendien vrij makkelijk te ontmaskeren hetgeen het gastlid van de commissie ook gedocumenteerd deed. En dus komt er een amendement.

Dit is weer zo’n voorbeeld van “eerst behang kopen en dan een huis ontwerpen”. Er zijn een paar gedenkstenen die een plek moeten hebben en dan moet een keuze gemaakt worden tussen 2 lege plekken. Zoiets moet je bekijken in het kader van de totale inrichting van het openbaar gebied van het Hart van Grave, de toekomstige functie van de toren en de wijze waarop men in de toekomst de 4 mei herdenking wil organiseren. Daaruit volgt dan de beste plaats voor de gedenkstenen: toren, historisch stadhuis of toch ergens anders?

Nu ligt de vraag voor de hand wat de functies van de toren en van het historisch stadhuis gaan worden. Komt de VVV er nu wel of niet in?

Zo zijn we dicht bij een ander onderwerp: het MultiFunctioneel Centrum (MFC). In 2009 werd hiertoe besloten, het is in aanbouw en nog steeds weten we met z’n allen niet hoe dat centrum zal worden geëxploiteerd. Zeker voor verenigingen is dit toch wel belangrijk en betrokkenheid van die verenigingen is wel van belang. Het heeft weinig zin een systeem op te zetten waarmee de gebruikers niet uit de voeten kunnen. We hebben al kunnen lezen dat de ontwikkelaar al ongeduldig begint te worden. Vandaar dat ik blij was dat na de auditcommissie er een overleg met de raad over het MFC zou plaatsvinden. Helaas was die bespreking niet toegankelijk voor niet-raadsleden. Ik kan dan niets anders concluderen dan dat er weer stront aan de knikker is.

Over geheimzinnigheid gesproken. De kadernota staat wel op de agenda van de raadsvergadering, maar kwam in de openbare commissies niet aan de orde. De raadsleden waren, u raadt het al, in een besloten bijeenkomst geïnformeerd en vonden het blijkbaar niet nodig daar ook in het openbaar over te praten. En dat terwijl de dienstverlening van de gemeente afneemt, maar de belasting wel wordt verhoogd.

Het mooiste, nou ja merkwaardigste, randverschijnsel was de bespreking van het rekenkamerrapport over het Wisseveld. Na twee maal uitstel zou het eindelijk gebeuren maar….. Voor de duidelijkheid eerst een situatieschets. Voorzitter van de commissie Theo Reijnen was het vaderland aan het redden en dus had waarnemend voorzitter Harrie de Greeff de leiding. Hij deed dit als een goede scheidsrechter onopvallend en hanteerde de nogal starre regels soepel. Dat maakte de vergadering wel wat levendiger. Toen het agendapunt over het Wisseveld aan de orde zou komen laste hij een pauze in voor de plassers en rokers. Na die pauze bleek de vertegenwoordiger van de VVD Hans Bos verdwenen. Hij had kennelijk andere bezigheden. De waarnemend voorzitter constateerde dat de VVD nu niet was vertegenwoordigd en dat hij daardoor in een spagaatpositie zat. Als voorzitter kon hij geen inhoudelijke inbreng hebben en als VVD-fractielid wel. Maar naar zijn mening was het rapport na de voorlichting in de vergadering van maart en het 2 keer uitstellen wel voldoende had nagedacht en dus het onderwerp zonder nader overleg in de commissie wel naar de raadsvergadering kon. Hij vergat daarbij dat in de vergadering van maart geen inhoudelijke vragen mochten worden gesteld. Deze ingreep inspireerde Leon Kamps tot onaardige maar wel voor de hand liggende insinuaties. Vanuit diverse fracties werd de behoefte aan een reactie vanuit het college naar voren gebracht. Die suggestie had ik in maart ook al gedaan, maar beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Vanuit het college kwam als reactie dat het een onderzoek van de raad was geweest en dat in het rapport niet meer stond dan dat het college desgewenst een reactie kon geven. Die behoefte had het college kennelijk niet gevoeld. Daarbij zakte mijn broek toch echt figuurlijk af. Er ligt een rapport over een weinig succesvolle zaak waarin je grote verantwoordelijkheid had en je hebt geen behoefte aan een reactie???? Ik ben zelf bij het begin van het project, nu 10 jaar geleden betrokken geweest en sta te springen om een reactie te geven. Alleen moet ik dan wel de stukken hebben gezien en dat mag niet. Vreemd dat ik nog steeds niet achterdochtig wordt. Uiteindelijk werd afgesproken dat de bespreking in de raad zou worden uitgesteld totdat het college een reactie heeft gegeven. Het begint er op te lijken dat ook dit rapport langzaam onderweg is naar de vergetelheid. In de wandelgangen werd nog opgemerkt dat het budget voor de rekenkamer te gering is voor een diepgaand onderzoek. In de kadernota wordt voorgesteld dit budget nog verder te verlagen. Gesproken wordt al over slapend maken. Je hebt toch niets aan de rapporten. Dat vind ik toch wel een heel kromme redenering; iemand de kleren van het lijf rukken en hem dan verwijten dat hij naakt loopt.

Inhoudelijke bespreking agendapunten

Daar ben ik gauw mee klaar. De grondexploitatie baart evenals de vorige jaren zorgen met het Wisseveld in de hoofdrol. Meegedeeld werd nog dat op 26 juli weer een overleg tussen gemeente en GBB is afgesproken. Na dat gesprek zou de zaak duidelijk moeten zijn. Druk werd gesproken over de mogelijkheden op diverse plaatsen te bouwen door slim gebruik te maken van contingenten en “bouwen binnen strakke contouren”. De vraag of die te bouwen huizen ook zouden kunnen worden verkocht kwam niet aan de orde.

Volgens de toelichting die nog op de jaarrekening werd gegeven zijn de cijfers niet ongunstiger dan bij de begroting aangenomen. Vanuit het college werd aangegeven dat de regels voorschrijven dat mogelijke tegenvaller direct in de cijfers moeten worden verwerkt, maar meevallers eerst geconcretiseerd moeten zijn. Dan kan de jaarrekening ook alleen maar meevallen. Desalniettemin zijn we achteruitgeboerd en hebben een aantal kosten doorgeschoven. Vooralsnog zijn we daarmee doorgegaan. De kadernota moet nu redding brengen.

Het voorstel om Visio een krediet te geven voor de bouw van een nieuwe school was natuurlijk aanleiding om te vragen naar de overeenkomst met Visio over de algemene plannen voor het terrein. Vanuit het college werd de boot bekwaam afgehouden. De gemeente is gewoon verplicht volgens vastgestelde normen het krediet te verlenen en het college stelt dan ook voor dit te doen en niets meer of minder.

De raadsagenda

De agenda voor de raad die overigens pas vandaag echt op de site stond en niet 7 werkdagen voor de vergadering bevat nog enkele punten die niet in de commissie zijn behandeld.

Allereerst natuurlijk de kadernota. Ik heb die dank zij de LPG wel kunnen bekijken, maar ga er nu maar niet op in. Het is geen vrolijk verhaal en als de raad het kennelijk niet nodig vind de burgers te informeren waarom zou ik dan als brenger van de slechte boodschap fungeren? Ik interpreteer daarbij wel de opmerking in de paragraaf communicatie van het raadsvoorstel ”dit vind plaats via de gebruikelijke kanalen” als ”Er wordt geen informatie gegeven”

De raad wordt ook gevraagd de resultaten van de tweede raadsconferentie Land van Cuijk over de samenwerking vast te stellen. Ook daarin heb ik natuurlijk gekeken wat er over communicatie wordt gezegd. Er is een vrij uitgebreide paragraaf communicatie met o.a. de volgende zin :

“Tot slot is gesproken over de communicatie met de burgers over de samenwerking in het Land van Cuijk. Boodschap daarbij is dat de burger meegenomen moet worden in de stappen die worden gezet.”

Bij de te nemen besluiten staat:

“10. de colleges op te dragen de burgers actief te informeren over en waar mogelijk te betrekken bij de samenwerking in het Land van Cuijk.”

Ik ben benieuwd.

Er is ook nog een voorstel voor een verordening op de vertrouwenscommissie. Het zoeken naar een nieuwe eigen burgemeester wordt dus serieus. Ik hoop maar dat de fracties in de gaten hebben dat zij ieder ook nog een lid in die commissie moeten benoemen. Anders moet mevrouw Schuts er na het besluit weer op wijzen en is er een extra schorsing nodig. En de tijd is die avond toch al kort.

Want ook de scheepswerf staat nog geagendeerd zonder dat helemaal duidelijk is waarover de raad het wil hebben. Het zal wel gaan over de uitspraak van de rechter dat het verzoek van de werf om het bestemmingsplan door de raad moet worden behandeld. Maar daarvoor zal het college dit verzoek eerst aan de raad moeten doorsturen. Zolang dat niet is gebeurd kan de raad er niets zinnigs over zeggen als dit nog opportuun is. Waar wel over moet worden nagedacht is wat er met de huidige werf gaat gebeuren, maar daar zal het college toch eerst met de eigenaar van dat gebied moet spreken. Ik heb niet de indruk dat dit al is gebeurd. Nu dreigt dat het een gesprek wordt in de ruimte in plaats van over de ruimte van de werf.

Tot slot is er nog een agendapunt met de titel: Vaststellen notitie samenhang transities

Er is geen stuk bijgevoegd dus ik heb geen idee wat het inhoudt. Hopelijk heeft de raad dat wel want het is een B-stuk dus er moet over worden gepraat.