maandag 23 mei 2011

Nabrander AZC

Denk je dat het wat het AZC betreft een zaak van besluiten is en dan komen er weer opmerkingen die de zaak moeilijk maken. Die opmerkingen lees je dan in de krant. Een wethouder deelt dan –eveneens via de krant- ter geruststelling mee dat het besluit dat 24 mei wordt genomen geen echt besluit is en dat er bij de uitwerking nog van alles mogelijk is. Kunt u het nog volgen? Ik niet meer.


 

Dit alles had kunnen worden voorkomen als er voordat het besluitvormingstraject begon overleg was geweest met belanghebbenden en dat zijn zeker de bewoners en ondernemers in de omgeving. Het college weet dat best, zie maar naar de behandeling van de parkeernota en ook de opzet van het Idop Grave. Ook het traject dat moest worden gevolgd om het het "Hart van Grave" een bouwvergunning te geven is een schoon voorbeeld. In het voortraject kon eenieder die dat wou meedoen. Resultaat? In de formele procedure geen enkel probleem. Dat had bij het AZC ook kunnen gebeuren. Nu geloof ik zelf wel dat de wethouder gelijk heeft en dat de ondernemers in het Bonspark niets hebben te vrezen, maar daarvan hadden ze beter van te voren kunnen worden overtuigd. Nu legt het een druk op het besluit dat morgen moet worden genomen. Weer uitstellen van het besluit wordt langzamerhand lachwekkend. Dus toch maar positief besluiten en in het vervolg beter communiceren.


 

Hopelijk wordt er wel lering uitgetrokken. En dat is wel nodig. Nu al geruime tijd geleden heeft het CDA gevraagd naar de procedure voor het bestemmingsplan binnenstad en dan met name naar de inbreng van de burgerij. Het college geeft daarop als antwoord dat die aan bod komen als het bestemmingsplan in procedure gaat, dus als het plan klaar is. Als het werkelijk zo gaat als het college antwoord kun je weer rekenen op gesodemieter. Ik kan het niet netter zeggen. Wijkraad, ondernemers en anderen moeten dan weer via formele zienswijzen hun mening geven. Er is dan geen sprake van overleg maar van aanvallen en verdedigen.


 

Hoe het wel zou moeten? Kijk maar eens om mijn verhaal van 4 januari 2011 met de titel "Bestemmingsplan binnenstad; haastwerk of gedegen".


 

Gelukkig heeft het Keerpunt 2010 naar aanleiding van het antwoord op de vraag van het CDA weer nieuwe vragen gesteld. Er is nog hoop.


 

Overigens kwam ik bij het zoeken naar mijn verhaal over de binnenstad mijn opmerkingen tegen over de welstandsnota. Die had deze cyclus ook aan de orde moeten komen.


 

Het wordt tijd dat ik aan mijn weblogs een vaste rubriek "openstaande zaken" toevoeg. Of ik kan natuurlijk stoppen. Gezien het effect van mijn opmerkingen een aantrekkelijke tijdbesparende gedachte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten