Het is verstandig
bij de bespreking van vergaderingen van het gemeentebestuur van Grave
onderscheid te maken tussen randverschijnselen en inhoudelijke bespreking. Dat
doe ik deze keer dan ook maar.
Randverschijnselen
Zoals gebruikelijk
waren er tijdens de commissievergaderingen weer wat verrassingen die niet veel
met de inhoud te maken hadden.
Op de
oorspronkelijke agenda voor de commissie ruimte stond een presentatie van het plan voor de loswal. Op de digitale
versie van de agenda was dat punt al een paar dagen van te voren geschrapt
omdat de stukken niet gereed waren. Bij aanvang van de vergadering hadden de
raadsleden de informatie inmiddels ontvangen en op de uitgereikte agenda was de
loswal weer als agendapunt opgenomen. Als verklaring werd gegeven dat nadat de
agenda’s eenmaal waren verspreid de agenda alleen nog aan het begin van de agenda
kon worden veranderd. Waarom dan wel de digitale agenda was aangepast bleef een
raadsel. De loswal werd niet gepresenteerd, maar de raad heeft wel een
informatienota gekregen waarin staat dat de wijkraad en de ander burgers wel in
de krant zullen lezen wat er gaat gebeuren. Natuurlijk is er wel het nodige
over bekend geworden. Dat de loswal wordt opgeknapt vindt iedereen een goede
zaak. Dat het minder kost dan waarop was gerekend is ook fijn maar er gebeurt
ook veel minder dan in het oorspronkelijke plan was gedacht. Ook de subsidie
van de provincie helpt. De toevoeging aan het plan van “bedriegertjes” is
natuurlijk aanleiding voor commentaar dat in een pronkzitting een enorm succes
zou zijn. Smaken verschillen natuurlijk maar wat deze speeltuinattractie op de
loswal moet als onderdeel van de poging het karakter van de vesting zichtbaar
te maken. Waar de brede stroom der Maas statig zeewaarts vloeit nog een paar
waterstraaltjes. Stel je voor: je legt als watertoerist aan bij de loswal en
wilt de stad bezoeken. Als welkomstattractie wordt je vervolgens natgespoten.
Dat is een hartelijk welkom! Er zijn denk ik ook nog wel practische problemen.
Het zal wel de bedoeling zijn met water uit de waterleiding te werken en niet
met Maaswater. Dat betekent dat er een waterleiding door de waterkering heen
moet en dat gezien de overstromingskans er direct contact tussen
oppervlaktewater en drinkwater mogelijk is en daar is de
waterleidingmaatschappij niet blij mee. U begrijpt dat ik nog een besparing
zie.
Er waren wel meer
akkefietjes met stukken. Zo bleek in de commissie Inwoners en Bestuur dat
stukken wel op de site stonden, maar niet bij met de papieren versies waren
verspreid. Zo had ieder de helft van het verhaal. Mooie aanleiding om tot
uitwisseling van informatie te komen, maar het wordt anders opgelost. De
raadsleden krijgen de spullen gecompleteerd en dus zitten de geïnteresseerde
burgers zonder. Door dit geharrewar werd het wel een B-stuk en wordt er over
gesproken, terwijl de gemeente eigenlijk geen keus heeft. Wat het college
voorstelt is wettelijk voorgeschreven.
Er waren meer van
dat soort voorstellen. Vooral op sociaal gebied zijn er veel regelingen
waarover de gemeenteraad een beslissing moet nemen, maar geen enkele
keuzevrijheid heeft. De commissieleden noemde het “weinig in te brengen”. Ik
zeg gewoon “niets in te brengen” en dan vraag ik me af wat het nog voor zin
heeft dit aan een gemeenteraad voor te leggen. Frank Stoffers deed nog een
poging met een voorstel om via creatief omgaan met de regels een eigen draai
aan de zaak te geven; vergeefs.
Bij gemeenschappelijke regelingen waarbij
alle deelnemende gemeenten afzonderlijk over de begrotingen en jaarrekeningen
moeten beslissen kent men het begrip adoptiegemeente. Één gemeente doet voor
alle anderen het werk en brengt dan advies uit. Als je die gemeente vertrouwt
volg je het advies bijna ongezien op en dan heb je een hamerstuk. Heel
efficiënt. Als één gemeente het waagt van het advies af te wijken is er iets
mis. Alle anderen zullen dan ook argwanend worden en je ondergraaft het
systeem. Nu was dat in deze serie het geval. De vraag vanuit de commissie naar
het hoe en waarom lag dus voor de hand en daarom was het vreemd dat vanuit het
college niet direct kon worden geantwoord. De meeste vragen vanuit commissie en
raad zijn voorspelbaar en dus kan het college het antwoord al bij zich hebben.
Veel beter is natuurlijk via ambtelijk overleg met de adoptiegemeente deze
situatie te vermijden.
Ik snij dit
onderwerp aan omdat bij de behandeling van de jaarrekening 2011 de situatie al
aan de orde kwam van na 1 januari 2014. Één ambtelijk apparaat voor drie
gemeenten maar drie gemeenteraden en colleges dus ook drie kadernota’s,
begrotingen en jaarverslagen. Dat is vragen om problemen.
Grappig was nog
even de reactie vanuit het college toen de commissie dreigde dit hele agendapunt
zonder meer tot A-stuk te verklaren. Enige positieve reactie over de
samenwerking zou toch wel op prijs worden gesteld. Opgemerkt werd dat zoiets
ook via een stemverklaring zou kunnen. Aldus werd besloten en dat vind ik nou
weer vreemd. Dat je voor stemt omdat je het een goed voorstel vindt lijkt mij
logisch en dat heeft geen nadere verklaring nodig. Een stemverklaring dient
juist om uit te leggen waarom je anders stemt dan voor de hand zou liggen.
Bovendien dient over een A-stuk helemaal niet meer te worden gesproken. In een
vorige vergadering werd het uitvoeringsplan voor de fusie van de ambtelijke apparaten
om die reden tot B-stuk verklaard. Consequentie is in Grave een vreemd begrip.
De gemeenteraad van
Grave weet anders toch wel hoe je creatief met de eigen regels kunt omgaan.
Volgens de verordening op de commissies bestaat een raadscommissie uit een
zodanig aantal leden dat vanuit of namens iedere in de raad vertegenwoordigde
fractie één persoon in de commissie is vertegenwoordigd. Dat mag ook een
niet-raadslid zin. Naast de vaste leden kent de commissie ook plaatsvervangende
leden die optreden als het vaste lid is verhinderd. Heel normaal allemaal.
Iedere fractie mag ook een “gast” uitnodigen zoals een deskundige of een
belanghebbende. Dat mag geen raadslid zijn. Kortom één fractievertegenwoordiger
en eventueel een gast. In de commissie Inwoners en bestuur deden van LPG zowel
het vaste lid als de plaatsvervanger mee. De verklaring was natuurlijk dat het
plaatsvervangende lid niet plaats verving maar gast speelde. Even later
verdween het vaste lid-tevens raadslid en kwam een echte gast. En het
plaatsvervangend lid nam nu echt waar. Een vorm van creativiteit of politieke
schizofrenie? Even later werd weer geruild.
Voor de behandeling
van het betreffende agendapunt (de
plaats van de Gedenkstenen) maakte het niets uit. De initiatiefnemer zette
wat foutjes uit het voorstel recht en het was vermakelijk de omzichtigheid gade te slaan waarmee de vraag naar de visie
van de familie van oud-burgemeester Ficq werd beantwoord. Het probleem is
natuurlijk dat het voorstel van het college om de gedenkstenen op de toren van
het voormalige stadhuis te plaatsen niet was gebaseerd op argumenten vóór die
toren, maar op argumenten tegen plaatsing op het historisch stadhuis. Die
argumenten waren niet sterk en bovendien vrij makkelijk te ontmaskeren hetgeen
het gastlid van de commissie ook gedocumenteerd deed. En dus komt er een
amendement.
Dit is weer zo’n
voorbeeld van “eerst behang kopen en dan een huis ontwerpen”. Er zijn een paar gedenkstenen
die een plek moeten hebben en dan moet een keuze gemaakt worden tussen 2 lege
plekken. Zoiets moet je bekijken in het kader van de totale inrichting van het
openbaar gebied van het Hart van Grave, de toekomstige functie van de toren en
de wijze waarop men in de toekomst de 4 mei herdenking wil organiseren. Daaruit
volgt dan de beste plaats voor de gedenkstenen: toren, historisch stadhuis of
toch ergens anders?
Nu ligt de vraag
voor de hand wat de functies van de toren en van het historisch stadhuis gaan
worden. Komt de VVV er nu wel of niet in?
Zo zijn we dicht
bij een ander onderwerp: het MultiFunctioneel
Centrum (MFC). In 2009 werd hiertoe besloten, het is in aanbouw en nog
steeds weten we met z’n allen niet hoe dat centrum zal worden geëxploiteerd.
Zeker voor verenigingen is dit toch wel belangrijk en betrokkenheid van die
verenigingen is wel van belang. Het heeft weinig zin een systeem op te zetten
waarmee de gebruikers niet uit de voeten kunnen. We hebben al kunnen lezen dat
de ontwikkelaar al ongeduldig begint te worden. Vandaar dat ik blij was dat na
de auditcommissie er een overleg met de raad over het MFC zou plaatsvinden.
Helaas was die bespreking niet toegankelijk voor niet-raadsleden. Ik kan dan
niets anders concluderen dan dat er weer stront aan de knikker is.
Over
geheimzinnigheid gesproken. De kadernota
staat wel op de agenda van de raadsvergadering, maar kwam in de openbare
commissies niet aan de orde. De raadsleden waren, u raadt het al, in een
besloten bijeenkomst geïnformeerd en vonden het blijkbaar niet nodig daar ook
in het openbaar over te praten. En dat terwijl de dienstverlening van de
gemeente afneemt, maar de belasting wel wordt verhoogd.
Het mooiste, nou ja
merkwaardigste, randverschijnsel was de bespreking van het rekenkamerrapport over het Wisseveld. Na twee maal uitstel zou het
eindelijk gebeuren maar….. Voor de duidelijkheid eerst een situatieschets.
Voorzitter van de commissie Theo Reijnen was het vaderland aan het redden en
dus had waarnemend voorzitter Harrie de Greeff de leiding. Hij deed dit als een
goede scheidsrechter onopvallend en hanteerde de nogal starre regels soepel.
Dat maakte de vergadering wel wat levendiger. Toen het agendapunt over het
Wisseveld aan de orde zou komen laste hij een pauze in voor de plassers en
rokers. Na die pauze bleek de vertegenwoordiger van de VVD Hans Bos verdwenen.
Hij had kennelijk andere bezigheden. De waarnemend voorzitter constateerde dat
de VVD nu niet was vertegenwoordigd en dat hij daardoor in een spagaatpositie
zat. Als voorzitter kon hij geen inhoudelijke inbreng hebben en als VVD-fractielid
wel. Maar naar zijn mening was het rapport na de voorlichting in de vergadering
van maart en het 2 keer uitstellen wel voldoende had nagedacht en dus het
onderwerp zonder nader overleg in de commissie wel naar de raadsvergadering kon.
Hij vergat daarbij dat in de vergadering van maart geen inhoudelijke vragen
mochten worden gesteld. Deze ingreep inspireerde Leon Kamps tot onaardige maar
wel voor de hand liggende insinuaties. Vanuit diverse fracties werd de behoefte
aan een reactie vanuit het college naar voren gebracht. Die suggestie had ik in
maart ook al gedaan, maar beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Vanuit
het college kwam als reactie dat het een onderzoek van de raad was geweest en
dat in het rapport niet meer stond dan dat het college desgewenst een reactie
kon geven. Die behoefte had het college kennelijk niet gevoeld. Daarbij zakte
mijn broek toch echt figuurlijk af. Er ligt een rapport over een weinig
succesvolle zaak waarin je grote verantwoordelijkheid had en je hebt geen
behoefte aan een reactie???? Ik ben zelf bij het begin van het project, nu 10
jaar geleden betrokken geweest en sta te springen om een reactie te geven.
Alleen moet ik dan wel de stukken hebben gezien en dat mag niet. Vreemd dat ik
nog steeds niet achterdochtig wordt. Uiteindelijk werd afgesproken dat de
bespreking in de raad zou worden uitgesteld totdat het college een reactie
heeft gegeven. Het begint er op te lijken dat ook dit rapport langzaam onderweg
is naar de vergetelheid. In de wandelgangen werd nog opgemerkt dat het budget
voor de rekenkamer te gering is voor een diepgaand onderzoek. In de kadernota
wordt voorgesteld dit budget nog verder te verlagen. Gesproken wordt al over
slapend maken. Je hebt toch niets aan de rapporten. Dat vind ik toch wel een
heel kromme redenering; iemand de kleren van het lijf rukken en hem dan verwijten
dat hij naakt loopt.
Inhoudelijke bespreking agendapunten
Daar ben ik gauw
mee klaar. De grondexploitatie baart
evenals de vorige jaren zorgen met het Wisseveld in de hoofdrol. Meegedeeld
werd nog dat op 26 juli weer een overleg tussen gemeente en GBB is afgesproken.
Na dat gesprek zou de zaak duidelijk moeten zijn. Druk werd gesproken over de
mogelijkheden op diverse plaatsen te bouwen door slim gebruik te maken van contingenten
en “bouwen binnen strakke contouren”. De vraag of die te bouwen huizen ook zouden
kunnen worden verkocht kwam niet aan de orde.
Volgens de toelichting
die nog op de jaarrekening werd
gegeven zijn de cijfers niet ongunstiger dan bij de begroting aangenomen.
Vanuit het college werd aangegeven dat de regels voorschrijven dat mogelijke
tegenvaller direct in de cijfers moeten worden verwerkt, maar meevallers eerst
geconcretiseerd moeten zijn. Dan kan de jaarrekening ook alleen maar meevallen.
Desalniettemin zijn we achteruitgeboerd en hebben een aantal kosten
doorgeschoven. Vooralsnog zijn we daarmee doorgegaan. De kadernota moet nu
redding brengen.
Het voorstel om Visio een krediet te geven voor de bouw
van een nieuwe school was natuurlijk aanleiding om te vragen naar de
overeenkomst met Visio over de algemene plannen voor het terrein. Vanuit het
college werd de boot bekwaam afgehouden. De gemeente is gewoon verplicht
volgens vastgestelde normen het krediet te verlenen en het college stelt dan
ook voor dit te doen en niets meer of minder.
De raadsagenda
De agenda voor de
raad die overigens pas vandaag echt op de site stond en niet 7 werkdagen voor
de vergadering bevat nog enkele punten die niet in de commissie zijn behandeld.
Allereerst
natuurlijk de kadernota. Ik heb die
dank zij de LPG wel kunnen bekijken, maar ga er nu maar niet op in. Het is geen
vrolijk verhaal en als de raad het kennelijk niet nodig vind de burgers te informeren
waarom zou ik dan als brenger van de slechte boodschap fungeren? Ik interpreteer
daarbij wel de opmerking in de paragraaf communicatie van het raadsvoorstel ”dit
vind plaats via de gebruikelijke kanalen” als ”Er wordt geen informatie gegeven”
De
raad wordt ook gevraagd de resultaten van de tweede raadsconferentie Land van Cuijk over de samenwerking vast te
stellen. Ook daarin heb ik natuurlijk gekeken wat er over communicatie wordt
gezegd. Er is een vrij
uitgebreide paragraaf communicatie met o.a. de volgende zin :
“Tot slot is
gesproken over de communicatie met de burgers over de samenwerking in het Land
van Cuijk. Boodschap daarbij is dat de burger meegenomen moet worden in de
stappen die worden gezet.”
Bij de te nemen
besluiten staat:
“10. de
colleges op te dragen de burgers actief te informeren over en waar mogelijk te
betrekken bij de samenwerking in het Land van Cuijk.”
Ik ben benieuwd.
Er is ook nog een voorstel voor een verordening op de vertrouwenscommissie. Het zoeken naar
een nieuwe eigen burgemeester wordt dus serieus. Ik hoop maar dat de fracties in
de gaten hebben dat zij ieder ook nog een lid in die commissie moeten benoemen.
Anders moet mevrouw Schuts er na het besluit weer op wijzen en is er een extra
schorsing nodig. En de tijd is die avond toch al kort.
Want ook de scheepswerf
staat nog geagendeerd zonder dat helemaal duidelijk is waarover de raad het wil
hebben. Het zal wel gaan over de uitspraak van de rechter dat het verzoek van
de werf om het bestemmingsplan door de raad moet worden behandeld. Maar
daarvoor zal het college dit verzoek eerst aan de raad moeten doorsturen. Zolang
dat niet is gebeurd kan de raad er niets zinnigs over zeggen als dit nog
opportuun is. Waar wel over moet worden nagedacht is wat er met de huidige werf
gaat gebeuren, maar daar zal het college toch eerst met de eigenaar van dat
gebied moet spreken. Ik heb niet de indruk dat dit al is gebeurd. Nu dreigt dat
het een gesprek wordt in de ruimte in plaats van over de ruimte van de werf.
Tot slot is er nog een agendapunt met de titel: Vaststellen
notitie samenhang transities
Er is geen stuk bijgevoegd dus ik heb geen idee wat het
inhoudt. Hopelijk heeft de raad dat wel want het is een B-stuk dus er moet over
worden gepraat.