donderdag 11 juli 2013

2013-70 Komkommertijd

In deze vakantieperiode houdt de gemeenteraad zich rustig. Daarom valt er weinig commentaar en kritiek te leveren. Maar de wereld staat ook in Grave niet stil. Zo vergadert B&W min of meer gewoon door en ook het ambtelijk apparaat werkt zo goed mogelijk door. En ook die activiteiten verdienen de aandacht van ons gewone burgers.

Daarom een paar zaken uit de gemeentelijke informatierubriek en de besluitenlijsten van B&W.

De omgevingsvergunning
Na de afwijzing door de raad van de plannen van het college over het Binnenhof werd meegedeeld dat de aanvraag voor de omgevingsvergunning om bomen te kappen en de muur te slopen was ingetrokken. Dat leek mij verstandig. Al eerder heb ik laten blijken dat de op basis van deze aanvraag de vergunning nooit had kunnen worden verleend. Er ontbrak teveel voorgeschreven informatie.

In de Graafsche Courant van 2 juli werd in de gemeentelijke informatierubriek echter meegedeeld dat het college had besloten de behandeling van de aanvraag buiten behandeling te stellen en dat belanghebbenden daar tegen bezwaar zouden kunnen maken. Dat riep natuurlijk vragen op.
Nu is buiten behandeling stellen  een mogelijkheid die de wet Algemene Bepalingen omgevingsrecht biedt.  Als de gemeente van de aanvrager te weinig informatie heeft om de aanvraag te beoordelen wordt de aanvrager in de gelegenheid gesteld de informatie alsnog aan te leveren. Als dat niet gebeurt kan het college (bestuurlijk verantwoordelijk) besluiten de aanvraag buiten behandeling te stellen. Vroeger werd dat “niet ontvankelijk verklaren” genoemd. De vergunning wordt dus niet geweigerd maar het effect is hetzelfde. In dit geval is de gang van zaken een beetje vreemd want in de gemeente is zowel aanvrager als beoordelaar. Als ik constateer dat ik onvoldoende geld in mij portemonnee heb is het niet nodig dat ik mezelf een brief schrijf  om meer geld in de portemonnee te stoppen. Ik loop gewoon naar de flappentap en de zaak is in orde.

Ik ben dus naar het stadhuis gegaan en heb daar informatie gevraagd en keurig gekregen.
Het blijkt dat dit in het stadhuis ambtelijk goed is geregeld. Om te vermijden dat een ambtelijke slager zijn eigen vlees keurt zijn afdelingen die een vergunning aanvragen strikt gescheiden van afdelingen die een vergunning beoordelen. En zo constateerde de beoordelende afdeling dat de aanvragende afdeling onvoldoende had aangeleverd. Die afdeling heeft geen aanvulling geleverd en dus was “buiten behandeling stellen” het logisch gevolg. De enige belanghebbende in dit stadium is de gemeente.  In de Graafsche courant deelt het college daarom het college mee dat het college bezwaar kan maken bij het college. Dit is formeel volkomen correct maar wel zot met nog al wat nutteloos bureaucratisch werk als gevolg. De verklaring is natuurlijk dat het college heel veel aan de ambtenaren heeft gemandateerd en daarbij de grip is kwijt geraakt. Aanvraag intrekken was het meest simpele.

Het historisch stadhuis.
Uit de besluitenlijst van deB&W-vergadering van 2 juli het volgende citaat:

Hergebruik Historisch stadhuis.
  1.             Er wordt kennis genomen van de stand van zaken met betrekking tot het hergebruik van het Historisch stadhuis.
  2.      Het object wordt geheel of gedeeltelijk verhuurd c.q. in gebruik gegeven.
  3.             De raad wordt geïnformeerd door middel van een informatienota.
  4.       Met betrekking tot de bedrijfsvoeringsaspecten:

·         Aanschaf van een kroonluchter (replica). Voor de dekking van de aanschaf wordt in eerste instantie een beroep gedaan op eventueel ontvangen verzekeringsgelden en in tweede instantie, indien er geen of onvoldoende verzekeringsgelden zijn ontvangen, worden de kosten toegevoegd aan de kosten van de restauratie van het historisch stadhuis.
·         De trouwleges worden aangepast in verband met kostendekkend maken (te zijner tijd door middel van een voorstel aan de raad).
·         Dekking huidige exploitatiekosten wordt hersteld, momenteel is € 10.000,-- per jaar niet gedekt. Aanpassing via 2e Burap 2013.
·         Alle betaalde huwelijksvoltrekkingen moeten zoveel als mogelijk plaatsvinden in het historisch stadhuis.

Een interessant besluit dat een wijdere verspreiding waard is dan alleen informatie aan de raad. De meeste Gravenaren zijn toch wel benieuwd wanneer er iets meer met het monument gebeurt dan de Graafsche vlag buiten hangen.

Het besluit geeft wel aanleiding voor enkele opmerkingen.
Ad 1. Ik ben benieuwd wat de stand van zaken met betrekking tot het hergebruik van het Historisch stadhuis inhoudt. Volgens mij is het alleen nog gebruikt voor enkele raadgerelateerde huwelijken.
Ad 2.Dat het gebouw geheel of gedeeltelijk wordt verhuurd c.q. in gebruik wordt gegeven is niet zo schokkend. Op deze wijze geformuleerd zouden verkopen en leeg laten staan de enige alternatieven zijn. Wat wel vreemd is dat met geen woord wordt gerept over de V.V.V. Weet men nu na 11 jaar nog niet of de V.V.V. er wel of niet inkomt??
Ad 3.De bevolking informeren is kennelijk niet van belang. Informatienota’s zijn in tegenstelling tot Raadsleden-nieuwsbrieven niet openbaar.
Ad 4.
  •             Wat is er met de kroonluchter gebeurd? Gevallen en in het faillissement van HKM verzeild geraakt?
  •          De huidige trouwleges zijn niet kostendekkend en dat moet worden hersteld. Dat doe je toch liever “zo spoedig mogelijk” dan “te zijner tijd”? Bij de jaarlijkse legesvaststelling kan natuurlijk ook.
  •           Ik heb niet overal commentaar op.
  •           Volgens mij is meedelen dat er heel veel gasten bij de huwelijksvoltrekking aanwezig zullen zijn  het enige argument een betaalde huwelijksvoltrekking niet  in het historisch stadhuis te voltrekken. Er is een lift. Mij lijkt deze bepaling in strijd met de algemene regeling om meer vrijheid te geven in het kiezen van de locatie. Bovendien zou men bij gratis huwelijken dan meer keuzevrijheid hebben.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten