vrijdag 18 februari 2011

Geen daden maar woorden ?

Deze aanhef is geen vergissing. Ik wilde vermijden alweer "communicatie" of beter het gebrek er aan als titel te kiezen. En dan lijkt me deze variant op de Feijenoord-slogan wel toepasselijk.

Wat is er nu weer aan de hand?


 

Op 8 februari verscheen in de Graafsche courant de mededeling dat een nieuwe welstandnota ter inzage ligt en dat belangstellenden die kunnen inzien en binnen zes weken een zienswijze kunnen indienen. Dat is op grond van de plaatselijke inspraakverordening, dus omdat het moet. Positief, om daar mee te beginnen, is dat de nota al snel op de website van de gemeente was te vinden. De tweedelige nota omvat 154 pagina's, waarbij gelukkig ook een paar blanco. Een heel karwei dus om die door te nemen. Maar in de aankondiging stond ook dat deze nota die uit 2004 zou moeten vervangen en dat de wijzigingen te vinden zouden zijn op de website. En ja daar stond in een artikel dat de wijzigingen onderaan dat artikel zouden staan. En wat staat daar (althans tot dit moment, je kunt niet voorzichtig genoeg formuleren)?: niets!


 

Dan de nota zelf maar bekeken. Het fijne van de digitale vorm is dat je op woorden kunt zoeken. Dus direct gezocht naar "communicatie". Resultaat: 0,0 zowel in deel A als deel B. Dan maar eens gekeken naar "overleg". En ja zegge en schrijve één treffer in deel A. Er is jaarlijks een overleg tussen de welstandcommissie en de verantwoordelijke portefeuillehouder. (Nu zit er azijn in mijn virtuele pen en daarom maak ik ook nog de opmerking dat een portefeuillehouder altijd verantwoordelijk is.)


 

Ik heb de nota nog niet uitgebreid bestudeerd, maar liep bij het bekijken van de inhoudsopgave tegen het begrip "Beeldkwaliteitplan"aan. En daar herinnerde ik mij dat er eind 2009/begin 2010 een concept voor de binnenstad op dezelfde wijze ter inzage heeft gelegen. Daarop hebben ik en een aantal anderen een zienswijze ingediend. Bij mij speelde het ontbreken van communicatie een grote rol. Anderen hadden legio inhoudelijke opmerkingen. Er is een bespreking geweest en daarna hebben de insprekers niets meer vernomen. In de welstandnota staat nu keihard dat er voor de binnenstad een beeldkwaliteitplan is. Wanneer de gemeenteraad dat plan heeft vastgesteld zal zelfs die raad niet weten.


 

Gezien het voorgaande vraag ik mij af of het zoeken naar nog meer opmerkingen niet beschouwd moet worden als lijkenschennis. In deze vorm en zonder enige communicatie vooraf kun je de welstandnota niet met goed fatsoen in procedure brengen, hetgeen nu wel is gebeurd.


 

En hoe ziet de procedure eruit?


 

De mededeling is op 8 februari verschenen. Dat wil zeggen dat er tot 22 maart gelegenheid is een zienswijze in te dienen.

Op de voorpagina van de nota staat dat die op 17 mei door de raad wordt vastgesteld. Nu is er een nieuwe werkwijze van de raad die onder andere als doel heeft de communicatie te verbeteren. Uit die werkwijze valt af te leiden dat 17 mei in de besluitvormende vergadering betekent dat het voorstel op 12 april in de voorbereidende vergadering moet worden besproken. En dat kan alleen als het presidium de agenda op 22 maart vaststelt. Er is dus volgens de eigen regeling van de raad geen ruimte de zienswijzen serieus te nemen! Dat kan de raad toch niet willen? Deze data heb ik niet uitgerekend, maar direct uit formele raadstukken gehaald!


 

Waarom maak ik me zo druk over de welstandnota? Er zijn toch bureauladen vol met dat soort documenten. Een welstandnota is in combinatie met een bestemmingsplan en een beeldkwaliteitplan van groot belang voor iedereen. Daarin wordt geregeld hoe onze omgeving er uitziet en wat we met onze woning wel en niet mogen. Als ergens communicatie belangrijk is dan is het wel bij dit onderwerp.


 

Op 8 februari stond de aankondiging in de krant en op 10 februari was ik bij een bijeenkomst tussen wethouders en wijk- en dorpsraden. In die bijeenkomst was de communicatie, zoals langzamerhand gebruikelijk een hoofdthema. De wethouders deden harde toezeggingen over verbeteringen op dit gebied. Toen had ik het bovenstaande al uitgezocht. Nu begint verbeteren altijd met het stoppen met het maken van nieuwe dezelfde fouten. En daar was kennelijk nog geen sprake. En dat bracht mij op het idee van de titel boven dit verhaal. Ik heb toen wel ingehouden.


 

Bij nader inzien heb ik het uitroepteken achter de titel vervangen door een vraagteken. Ik heb toch nog hoop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten