De commissievergaderingen

Afgelopen week zijn de commissievergadering gehouden die moeten leiden tot de raadsvergadering van 13 december.

De vergaderingen van de commissie Ruimte (CR) op 29 november en van de commissie Inwoners en Bestuur (CIB) op 6 december heb ik bijgewoond. De auditcommissie (CA) vergadert in beslotenheid, zo heeft de raad in alle wijsheid besloten. Tot mijn verbazing en vooral vreugde kon ik de opname van de vergadering wel afluisteren. De opname was bijzonder slecht en gezien het belang van het audioverslag verdient de microfoondiscipline in de vergadering ook aandacht. Of je moet iets anders willen.

De vergaderingen leken als 3 druppels water op elkaar.

• Allereerst viel op dat de raad zelf ook weinig belang hecht aan de eigen besluiten. In de laatste raadsvergadering werd besloten dat een commissielid wel een hulpje mag laten meedoen, maar dat mag dan geen raadslid zijn. De voorzitter van de commissie is technisch voorzitter en doet daarom niet mee aan de discussie. In de vergaderingen die ik heb bijgewoond deden van de meeste fracties twee raadsleden mee. In de Auditcommissie had de voorzitter een actieve rol bij de beraadslagingen, in zoverre je van beraadslagingen kon spreken. Het blijkt dat de verordening nog niet van kracht is. Ook voor de raad geldt dat men zich alleen aan wettelijke afspraken wil houden. In zo'n sfeer kun je beter niet over deregulering praten.
  
• Ook voor de commissievergaderingen is gekozen voor de opstelling alsof het een raadsvergadering betreft. De fractievertegenwoordigers zitten dan ook op de vaste plaatsen. De plaatsen van VPGrave blijven dus leeg. Het heeft 2 komische effecten:
  
  • Ook hier ziet de voorzitter Keerpunt 2010 gemakkelijk over het hoofd
    
  • Een eventuele inspreker spreekt voornamelijk tegen ruggen.
    

  Zo krijg je niet bepaald een prettige vergadersfeer.
  

• In alle vergaderingen was veel gedoe over stukken die er helemaal niet, te laat, incompleet of verkeerd waren. Daar ging veel vergadertijd mee verloren. In de CIB kostte het vaststellen van de agenda veel tijd omdat de wethouder de brief van de ondernemers van het generaal de Bonspark wilde afvoeren. Toen hij had uitgelegd waarom en de leden daar de nodige vragen over hadden gesteld was de behandeling in de raadsvergadering overgedaan. Ja en toen iedereen in ieder geval genoegen nam met de uitleg was het punt besproken en kon het van de agenda worden afgevoerd.
  
• De vraag of het betreffende onderwerp als A- of als B-stuk op de raadsagenda zou terugkomen leverde de meest interessante discussies op. Als één commissielid het eventueel voor de zekerheid tot B-stuk wil verheffen gebeurt dat en bovendien trekt men er zich in de raadsvergadering ook niets van aan. Als een raadslid ergens over wil praten doet hij of zij dat, en terecht. Dat VPGrave niet aan de commissievergadering deelneemt is nog een extra complicatie. Ik zou dat onderscheid maar niet meer maken. Voor de raadsvergadering is het ook niet echt belangrijk of de hamerstukken tussen de andere stukken in staan. Als je het dan toch doet, zet ze dan achter in de agenda en neem in de verordening op dat om uiterlijk 22:25 uur met de A-stukken wordt begonnen. Dan is de verleiding om er over te beginnen een stuk minder en de voorzitter heeft het eigen reglement van de raad ter beschikking om toch om 22:30 uur te stoppen.
  

Het was niet allemaal negatief. In de CIB kwam de bijdrage aan de restauratie van de protestante kerk aan de orde. Een vertegenwoordiger daarvan had van het spreekrecht gebruik gemaakt om de commissieleden op het goede spoor te krijgen. Ze gaf ze letterlijk een zetje in de rug. Dat was gelukt, maar er was toch nog een vraag. Toen dreigde dat die vraag op de gebruikelijke wijze zou worden beantwoord kwam de voorzitter met het praktische voorstel het direct aan de inspreekster te vragen. De vraag was natuurlijk direct beantwoord en iedereen tevreden en het voorstel werd A-stuk. Als VPGrave geen roet in het eten gooit wordt er in de raadsvergadering niet over gesproken. En dat vind ik jammer. Het is wel eens goed wat te zeggen over een voorstel waar de hele raad het mee eens is. Dat de ingreep van de voorzitter niet volgens de regels was toont alleen maar aan dat die regels niet slim in elkaar zitten.

 

Over de inhoudelijke discussie heb ik niets te melden. Voor een deel kwam dat doordat de voorstellen kennelijk meer vragen opriepen dan bij voorbaat werden beantwoord. En dat is de kunst van een goed raadsvoorstel schrijven. Je moet je indenken wat raadsleden willen weten en de antwoorden moet je alvast in het stuk meenemen; op één na. Daarvan geef je het antwoord mee aan de wethouder voor de commissievergadering. Flauwe kul natuurlijk, maar nu ging te veel tijd verloren met herstellen van fouten, verduidelijken van bedoelingen en uitleg over voorschriften.

Een andere reden is dat er nog al wat zaken aan de orde waren waar de gemeenten alleen maar rijkstaken uitvoeren en ook bij besluiten die zij toch moeten nemen aan handen en voeten zijn gebonden.

 

Er valt nog heel veel te verbeteren aan de wijze waarop de gemeente Grave wordt bestuurd en daar is echt geen gemeentelijke herindeling voor nodig.