Toont de raad van Grave bestuurskracht

De provincie is bezig met een onderzoek naar de bestuurskracht van de Brabantse gemeenten. Dan is het slim om alvast eens bij je zelf na te gaan hoe het daarmee zit. Naar mijn idee is dat niet best. Ik heb wat punten bij elkaar geraapt (zoeken was eigenlijk niet nodig) als voorbeeld dat de raad wel commentaar heeft en vragen stelt maar heel weinig ingrijpt, ook niet als het antwoord op vragen wat lang uitblijft.

Als eerste punt had ik de geheimhouding van de stukken aan de orde willen stellen. Ik heb nagekeken hoe het wettelijk hiermee zit. Mijn conclusie daaruit is dat er in Grave niet correct mee wordt omgegaan. Of dat consequenties heeft voor de geldigheid van de besluiten kan ik zo niet beoordelen. Het kan me ook niet zoveel schelen. Ik maak me meer zorg over de inhoud van de besluiten dan om de vorm. Op mijn brieven daarover en de inbreng tijdens de vergadering van 7 februari heb ik nul,niks van de raad gehoord of gezien. Dat is op zijn minst onfatsoenlijk. Zo juist zie ik op de agenda voor het CDA-fractieberaad dat opheffen van de geheimhouding op de agenda voor 13 maart staat. Ik ben benieuwd of de raad nu echt z'n tanden laat zien.

Er zijn nog wel genoeg andere voorbeelden van weinig bestuurskracht

• Raadsleden vinden al die vertrouwelijkheid maar niets, maar als de wethouder aangeeft met het opheffen van de geheimhouding over de Visiostukken eigenlijk geen probleem te hebben en vervolgens wel zegt dat hij de consequenties van dat opheffen niet allemaal kan overzien kruipt de raad weer in zijn schulp. Als zelfs Visio blijkbaar geen probleem heeft met openbaarheid wordt niet eens gevraagd waar de wethouder dan wel bang voor is. Volgens mij nergens voor, anders had hij dat wel eerder gezegd. Hij vindt het gewoon niet passend om, waar het college het om een of andere reden het nodig heeft gevonden de zaak vertrouwelijk te maken, nu te zeggen dat die vertrouwelijkheid eigenlijk onzin is. Bovendien staat het duidelijk in de gemeentewet. In dit geval dient de raad zelf een beslissing te nemen over vertrouwelijkheid en zich niet te verschuilen achter moeders rokken, pardon de wethouder.
  
• Diverse malen is ook vanuit de raad kritiek geuit over de wijze waarop het college met de bevolking communiceert over bijvoorbeeld bestemmingsplannen. Denk maar aan het bestemmingsplan Escharen. Op de herziening van het bestemmingsplan binnenstad wordt al jaren binnen de muren van het stadhuis gezwoegd. Dat neem ik tenminste aan want naar buiten toe is er nog niets van te merken. Dat heeft zo lang geduurd dat de beschikbare tijd zowat is verstreken. Het gevolg is dat het college nu heeft bepaald dat het een conserverend bestemmingsplan moet worden. Inhoudelijk betekent dat alleen de inmiddels verleende vergunningen worden verwerkt en er voor de rest niets verandert. Logisch dat het college daarbij vindt dat er dan ook geen overleg nodig is en gewoon de wettelijk voorgeschreven procedure kan worden gevolgd. Maar het is de gemeenteraad die het bestemmingsplan moet vaststellen en niet uitsluitend als formaliteit. Daaruit volgt naar mijn mening dat, voordat het college aan zo'n bestemmingsplan begint, de raad de kaders aangeeft en vervolgens, eventueel in commissieverband, ook verifieert of het bestemmingsplan binnen die kaders past alvorens het de formele procedure ingaat. Voor de binnenstad zijn met name de scheepswerf en de stadstuin onderwerpen waarover de raad zich beter van te voren kan uitspreken. Daar is wel bestuurlijke moed voor nodig. De in een motie vastgelegde wens van de raad om voorlopig te gedogen dat de scheepswerf grotere schepen bouwt dan volgens het bestemmingsplan is toegestaan kan niet worden gehonoreerd zolang de raad niet heeft uitgesproken dat het bestemmingsplan in die zin zal worden gewijzigd.
  
• Ook van de controlerende taak van de raad komt weinig terecht. De mededeling van de wethouder, nota bene nadat het voorstel door het presidium besluitrijp was verklaard, dat de financiële basis voor het voorstel over de huisvesting van de scholen ontbrak werd weliswaar onder wat gemor klakkeloos aanvaard en dus nam de raad een besluit zonder financiële basis en daarmee steven je af op een financiële crisis. Een beetje gemeenteraad had het voorstel van de agenda afgevoerd. Het feit dat er weer 2 miljoen niet beschikbaar was werd ook redelijk laconiek ontvangen. De raad was kennelijk gerustgesteld door de mededeling van de wethouder dat er altijd wel meevallers zijn. Daar heb ik de laatste tijd weinig van gemerkt.
  
• Letterlijk vers van de pers. In de Gelderlander van donderdag 16 februari staat te lezen dat B&W niet wil dat de prinses Margriet terugkeert. Men gaat nu echt handhaven en dat terwijl de raad kennelijk in 2009 het besluit heeft genomen dat de aanwezigheid van deze voorziening in het bestemmingsplan buitengebied moet worden gelegaliseerd. Ik heb dat besluit nog niet gevonden. Het terugvinden van besluiten is nu eenmaal verdomd moeilijk. Maar als de raad dit inderdaad heeft besloten zou het college een raadsbesluit negeren. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Zelf heb ik het bestemmingsplan buitengebied niet bekeken, maar je zou toch verwachten dat raadsleden controleren of hun richtlijnen hiervoor zijn opgevolgd. Over de Margriet is nog wel meer op te merken. Ik wacht liever eerst even af hoe college en raad hierop reageren.
  
• En dan hebben we natuurlijk nog allerlei huishoudelijke zaken als vastleggen van besluiten, antwoorden op brieven en rommelige vergaderingen.
  

 

Mijn conclusie: De gemeenteraad van Grave loopt netjes achter het college aan en heeft dus bestuurlijk gezien geen toegevoegde waarde. Dat was niet de bedoeling van de invoering van het duale stelsel.