Deze raadsvergadering was weer een voorbeeld van hoe je
langs de verkeerde weg tot het gewenste doel kunt komen, of in ieder geval in
de buurt.
Op de agenda stond een aantal punten waar de raad niet veel
over kon, dan wel wilde zeggen. Zo werden de begroting van de GGD, het
normenkader en het milieuverslag zonder discussie aangenomen. Daarbij maakte
VPGrave nog wel opmerkingen over de armetierigheid (mijn woord) van het milieubeleid.
Bij de overdracht van
de brandweerkazerne werd meer naar aanleiding van dan over het voorstel
gepraat. De zorg ging, terecht, uit naar de toekomst van de vrijwillige
brandweer in Grave. Maar meer dan die zorg uitspreken en hopen dat de
burgemeester als vertegenwoordiger van Grave in de veiligheidsregio het in de
discussie met collega’s, die hetzelfde willen voor hun gemeente, overeind
blijft kan de gemeenteraad niet. Dat een goede overdrachtsprijs een pleister op
de wonde zal zijn maakte de raad wel duidelijk.
Ook bij de bestemming
van het historisch stadhuis ging het meer over de toekomst van de
toeristische informatie die in Grave wordt verstrekt dan over de vraag of het
historisch stadhuis zich daarvoor leent. Dat is zo en dat weet bijna iedereen
in Grave al 11 jaar. Een ander alternatief dan leeg laten staan was er ook
niet. Het enige discussiepunt is de hoogte van de exploitatiekosten. Het is
maar wat je bij zo’n monument aan de exploitatie toerekent. Uiteindelijk was iedereen
het er mee eens dat de tijd het wel zal leren. Dat werd natuurlijk anders
geformuleerd; binnen niet al te lange tijd zal worden geëvalueerd.
Er waren nog 2 punten aan de agenda toegevoegd.
De VVD had een
initiatief voorstel ingediend waarin aan het college werd verzocht een app
te ontwikkelen waardoor iedereen overal en altijd het Graafse bestuur kan
volgen. Ook anderen zouden daarbij moeten kunnen aansluiten.
VPGrave en Keerpunt
2010 hadden een motie ingediend waarin aan het college werd verzocht een
referendumverordening op te stellen.
Waarom het ene een initiatiefvoorstel was en de andere een
motie is mij niet duidelijk. In beide gevallen werd aan het college iets
verzocht. Daarvoor is een motie het gereedschap. Maar met een nijptang kun je
ook een spijker in een plank staan. Kniesoor die daar op let en dat doe ik.
Het VVD-voorstel
werd omarmd want daardoor gaat Grave mee in de digitale vaart der volken. Niets
op tegen, maar de stukken gewoon bij de bibliotheek ter inzage leggen, zoals
nog niet zo lang geleden is afgeschaft, zou ook heel plezierig zijn en veel
eenvoudiger.
De motie van VPGrave en Keerpunt 2010 over een referendum was
geïnspireerd door de vorige vergadering waarin werd opgemerkt dat zo’n motie
tijdig moest worden ingediend. Dat was nu gedaan, maar nu bleek dat de
meerderheid gewoon niets voelt voor een gemeentelijk referendum en dus is een
verordening overbodig. “Dat had je wel eerder kunnen zeggen” was de reactie van
de indieners.
Bleef alleen het burgerinitiatief
over ondergrondse vuilopslag in de binnenstad over als echt discussiepunt.
Het college had voorgesteld het burgerinitiatief niet te honoreren. In de
commissie was echter gebleken dat iedereen, ook het college het toch wel een
aantrekkelijk idee vond. De wijkraad als indiener had daarom voorgesteld het besluit te wijzigen in die
zin dat met alle betrokkenen zou worden onderzocht of tot een in alle
opzichten, dus zeker ook financieel, acceptabele opzet kon worden gekomen. Dat
voorstel was in een concept amendement gegoten dat door VPGrave en Keerpunt 2010
werd ingediend. Trots diende nog een amendement in dat inhield dat de kwestie
breder moest worden getrokken en dat een onderzoek voor het hele Land van Cuijk
bruikbaar moest zijn. Beide amendementen waren naadloos in elkaar te schuiven,
dus niets aan de hand zou je denken. Inhoudelijk klopte dat ook wel, maar hier
was de gang van zaken weer het struikelblok.
In de verordening burgerinitiatief staat letterlijk over de
behandeling in de raad:
Artikel
8 procedure behandeling in de raadsvergadering
- De voorzitter van de raad stelt een of meer van de vertegenwoordigers als bedoeld in artikel 5, vierde lid, in de gelegenheid het burgerinitiatief toe te lichten in de raadsvergadering waarin de beraadslaging over het initiatief plaatsvindt en om eventuele vragen uit de raad te beantwoorden.
- De voorzitter van de raad kan een of meer van de vertegenwoordigers als bedoeld in het eerste lid toestemming geven om deel te nemen aan de beraadslaging in de raad over het burgerinitiatief. Artikel 24 van het Reglement van Orde van de raad blijft hierbij buiten toepassing.
De voorzitter achtte het toen
zinvol de mening van de raadsleden te vragen. Met de bekende verhouding coalitie
plus tegen oppositie werd de indienster van het initiatief niet welkom geacht,
zo komt dat nu eenmaal over. Aanvankelijk vond ik het vreemd dat de voorzitter
de kwestie aan de raad voorlegde. Maar bij even nadenken en zeker nadat ik de
reactie van Jacques Leurs op zijn site had gelezen was dat heel verstandig Een
raadsvoorzitter kan alleen handelen op eigen gezag of in opdracht dan wel
verzoek van de raad. Een verzoek van een
individueel raadslid kan dan ook alleen worden gehonoreerd als de raad het
ondersteunt en dat is bij een verzoek van Keerpunt 2010 maar zelden het geval.
Waarom ik me over dit
soort zaken druk maak? Spelregelkennis is bij iedere sport belangrijk. Als de
spelregels niet bevallen moet je ze veranderen en niet negeren.
Omdat eigenlijk iedereen
het met iedereen eens was bleef alleen de vraag hoe dat moest worden
vastgelegd. De wethouder wilde nog wel eerst duidelijker weten wat de raad
wilde en kwam met het idee daarvoor een voorstel te zullen doen. Als je er over
nadenkt is dat wel een heel subtiele, misschien zelfs onbewuste, wijze om aan
te geven dat de raad nogal onberekenbaar is. Toen werd het nog moeilijk omdat
men in de gemeenteraad van Grave het idee heeft dat een voorstel niet kan
worden ingetrokken. Dat je geen voorstel van een ander kunt intrekken is
logisch, dus de wethouder kon het niet. Het college dat voltallig aanwezig was
had het wel gekund. Uiteindelijk is het punt aangehouden en komt het college
met een onderzoeksvoorstel.
Eind goed al goed;
alhoewel het wel weer wat extra tijd kost. Er moet weer een voorstel door de
raad. Maar als dat voorstel in overleg met ondernemers bewoners en Regionaal
Milieubedrijf wordt opgesteld wordt die extra tijd wel weer teruggewonnen.
De behandeling van de
indienster van het initiatief was op zijn zachts gezegd onelegant. Zo ga je
niet om met mensen die zich voor de gemeenschap inzetten, ook al vind je ze
lastig. Dat de regeling van het burgerinitiatief in Grave moet worden herzien is duidelijk.
En zo kon iedereen even
over negen weer blij naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten