De vergadering verliep zoals kon worden verwacht.
Inhoudelijk is er dus weinig op te merken.
In een commissievergadering zijn alle fracties met één lid
vertegenwoordigd. Dat is een vast lid met een vaste vervanger. Als beiden
afwezig zijn is er dus een probleem. Dat wordt soepel opgelost. Waarom dan nog
een vast lid en vervanger benoemen? Vanwege de eed of belofte? Dan moet je
uitkijken met je soepele oplossing.
De fractievertegenwoordiger mag ook een “gast” meenemen.
Bedoeld is daarmee een (fractie)specialist of iemand die direct bij het
onderwerp is betrokken. Daarom is het vreemd dat de laatste vergaderingen sommige
fractieversterkingen er volledig het zijgen toe deden. Op die manier worden de
vrije raadszetels een soort VIP-loge.
Er ontstond een impasse toen de vervolgprocedure voor de behandeling van het rekenkamerrapport over de
handhaving moest worden vastgesteld. Tot mijn vreugde kwam de burgemeester als portefeuillehouder uiteindelijk met het voorstel eerst in commissieverband het rapport te
bespreken en daarna in een raadsvergadering een besluit te nemen. De discussie
over in welke commissievergadering dat zou moeten gebeuren werd verwezen naar
het presidium annex agendacommissie. Die subtiliteit heeft te maken met
besloten of openbaar.
De toelichting op de rekenkamerrapporten was een
samenvatting van hetgeen al in het rapport stond. Op vragen vanuit de commissie
werd ook veelal verwezen naar het rapport of werd meegedeeld dat ook in het
rapport stond dat informatie ontbrak. Antwoorden op vragen waarvoor die
informatie nodig waren niet in het rapport terug te vinden en konden dus ook
niet in de commissievergadering worden beantwoord. Het waren dus volledige en
goede rapporten. Dat was enkele fracties ook opgevallen.
Bij de behandeling van de GGD-begroting en de overdracht van
de brandweerkazerne werd verzucht dat de gemeenteraad geen greep meer heeft op
zaken die in een gemeenschappelijke regeling worden behartigd. Nou is dat juist
de eigenaardigheid van een gemeenschappelijke regeling. Een afzonderlijke gemeente
en dus gemeenteraad blijkt te klein te zijn voor een onderwerp en dus wordt een
samenwerkingsverband aangegaan met een eigen bestuur. En dan is het logisch dat
de eigen raad zich koest moet houden. Een gemeenschappelijke regeling is dus
gewoon een fusie op één onderwerp. Gezien het aantal van dat soort regelingen
ligt de conclusie weer voor de hand.
Er was nog wat onduidelijkheid over de formulering van een
besluit. Dat wordt nog voor de vergadering hersteld zodat er geen amendement
nodig is.
Het konden dus allebei A-stukken worden.
Op een vraag over het JOP werd meegedeeld dat het reeds
genomen besluit om de JOP in te richten niet zou worden uitgevoerd voordat er
nog overleg was geweest. Dat was een
geruststelling, maar het blijft natuurlijk vreemd eerst besluiten en dan
overleggen. In Grave is een besluit dus het begin van een procedure en niet het
eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten