Fractie Aantal woorden
VVD 1019
SP 1240
PvdA 1289
CDA 1495
Jacques Leurs 1967
LPG 2093
De VVD heeft dus niet alleen getracht, maar is er ook in geslaagd de kortste beschouwingen te leveren. Wat dat betekent? Niets natuurlijk, maar het is een gebruikelijke kordate kreet: “zet het op een half A4-tje”. Dat straalt management uit. Het is waar dat kort en krachtig formuleren een voordeel is, maar dat wil niet zeggen dat ieder kort verhaal ook krachtig is. Zelf gebruik ik liever de term “2 à 3 A4-tjes”. Dat geeft meer ruimte en als je het hardop zegt heeft het nog wat grappigs ook.
Ik vind dat ik me deze wat frivole inleiding kan veroorloven omdat de beschouwingen inhoudelijk weinig nieuws bieden. In vorige blogs heb ik mijn visie op door de fracties aangehaalde onderwerpen al gegeven. Die ga ik niet herhalen. Wel vond ik opmerkelijke overeenkomsten in de diverse beschouwingen. Uit de algemene beschouwingen blijkt weer eens dat het verschil tussen oppositie en coalitie in Grave niet zozeer zit in het verschil in beleid als wel in het al of niet een wethouder kunnen leveren. De LPG hangt duidelijk in tussen oppositie en coalitie. Eigenlijk wel comfortabel, zij hoeven geen concessies te doen om een wethouder op zijn of haar stoel te houden.
De meeste partijen zullen hun verkiezingsprogramma al een heel eind gereed hebben. Nu zit er in een verkiezingsprogramma een dilemma. Aan de ene kant geeft een verkiezingsprogramma aan wat de partij vindt dat er in de toekomst moet gebeuren en wat die partij ook wil gaan doen met alle, voor sommige burgers bezwaarlijke, consequenties van dien. Aan de andere kant is het de bedoeling dat met het programma zoveel mogelijk stemmen worden geworven. Die twee doelen leiden niet altijd tot dezelfde inhoud van het programma. In de algemene beschouwingen hebben de partijen hun kruit nog droog gehouden. In de bijdrage van de fractie Jacques Leurs is nog het meest te herkennen van één doel van een verkiezingsprogramma: stemmen winnen. Niet dat wat hij voorstelt om te doen als er meer inkomsten komen onzin is, integendeel, maar het gaat wel voorbij aan de opdracht in deze begroting: na volgend jaar € 1.000.000 structureel minder uitgeven. De realiteit van deze begroting is wel dat raad en college te weinig tijd hebben om nog in deze periode met oplossingen voor de gesignaleerde problemen te komen. De aanpak wordt doorgeschoven naar de volgende bestuursperiode.
Alle partijen hebben het over samenwerken. Ook wordt gemeentelijke herindeling waarbij Grave opgaat in Mill en Cuijk als oplossing genoemd. Het riekt een beetje naar Calimero: “ik ben klein en zij zijn groot en dat is niet eerlijk”. Ik vind het wat makkelijk om de oorzaak van de problemen te zoeken bij de omvang van de gemeente. Ook veel bedrijven redden het niet als gevolg van mismanagement. Ik ben van mening dat de gemeente Grave met dezelfde ambtenaren, maar met een betere aansturing heel wat meer en tegen lagere kosten kan presteren dan nu het geval is.
Voor een aantal, vooral ondersteunende en uitvoerende functies, is samenwerken zinvol en zelfs noodzakelijk. Schaalvergroting heeft ook nadelen. Ik denk zelfs wel eens over andere vormen van samenwerken en eventueel zelfs samenvoegen, maar daarvoor is een wijziging van ons staatsbestel nodig en dat krijgen we in deze begrotingsbehandeling niet voor elkaar.
Veel door de diverse partijen gestelde vragen gaan eigenlijk over de werkwijze. Al eerder heb ik geschreven dat de werkwijze van het gemeentebestuur van Grave niet deugt. Dat ligt aan de wijze waarop het ambtelijk apparaat functioneert en daar wordt aan gewerkt. Maar ook de raad opereert niet goed. Ik noem een aantal voorbeelden:
- Begroting wordt behandeld terwijl grondexploitatie en overzicht reserves niet voorhanden zijn;
- Krediet loswal staat op agenda besluitvormende vergadering, maar wordt teruggetrokken;
- Project loswal wordt gepresenteerd en college zegt toe het aan de raad voor te leggen voordat overleg met Rijkswaterstaat als rivierbeheerder is gevoerd. (LPG vraagt trouwens het plan in de volgende raadscyclus mee te nemen. Ik zou eerst maar de instemming van Rijkswaterstaat afwachten en een compensatie vinden voor het verlies aan parkeerruimte.)
- Ouderenbeleid wordt voorbereid en opgetuigd en dan wordt opeens een post (GRIP) geschrapt.
- De raad beslist van Bekaf geen parkeerterrein te maken, maar een park; keurt een plan goed en verleent krediet. Vervolgens gebeurt er enkele jaren niets. Daar worden wel vragen over gesteld, maar niemand grijpt in. Ja en dan voert het college conform de regels het krediet af.
De meest vragen die in de algemene beschouwingen worden gesteld kunnen aan dit rijtje worden toegevoegd. De gemeenschappelijke factoren zijn:
- Zaken gebeuren in de verkeerde volgorde;
- Besluiten worden genomen zonder dat de consequenties als kosten, dekking, uitvoerbaarheid, uitvoeringscapaciteit en communicatie voldoende en afdoende zijn overwogen en geregeld;
Kortom er wordt slecht projectmatig gewerkt. Dat los je niet alleen op in het ambtelijk apparaat. Ook de raad moet anders gaan werken. En daar kan onmiddellijk mee worden begonnen! En het is een taak van voornamelijk het presidium. Gewoon niet accepteren dat stukken op de agenda komen voordat zij volledig zijn afgerond. Ook dienen kadernota en buraps serieus te worden genomen. De meeste vragen die nu zijn gesteld hadden bij de kadernota en burap moeten worden gesteld en ook worden beantwoord.
Het zou best leuk zijn eens na te gaan hoeveel vragen en opmerkingen vanuit de raad gewoon in de mist verdwijnen. Dit was echt een begroting uit de oude doos toen behandeling van de begroting nog het enige moment in het jaar was dat een politieke discussie plaats vond. Alleen moet de behandeling nu worden afgeroffeld.
Gelukkig is in de beschouwingen wel aandacht besteed aan de monumentale kerken (waarom niet tijdens de behandeling van de beleidsnota toerisme en recreatie?)
Wel miste ik de Prinses Margriet, toch altijd een dankbaar onderwerp!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten