Het Arsenaal

Aan de Raad wordt gevraagd “een richtinggevende uitspraak” te doen omtrent de verdere uitwerking/ontwikkeling met betrekking tot het pand bekend als ‘Het Arsenaal’. Dat wordt wel tijd. Het pand staat al zo’n 4 jaar leeg en dit is de eerste keer dat er echt over gaat worden gepraat.

Het is de taak van de raad om kaders aan te geven, zoals dat heet. Dat doe je zo maar niet op een achternamiddag. En dat wordt nu wel gevraagd. Op 21 september licht Jan des Bouvrie zijn ideeën voor het complex toe, daarna moet de raad er over van gedachten wisselen en voor 22:30 uur ook nog enkele andere zaken behandelen. Op 28 september moet dan de uitspraak van de raad volgen. Waarom opeens die haast? Ik vrees trouwens dat die uitspraak inhoudelijk niet meer zou kunnen voorstellen dan “het lijkt wel een aardig idee en wij weten ook niets beters”. De randvoorwaarden die in het raadsvoorstel zijn opgenomen behelzen niet meer dan allerlei min of meer wilde ideeën over wat allemaal in dat complex zou kunnen. Opvallend vind ik wel dat geen enkele genoemde activiteit wordt verworpen. Mijn stelling is altijd geweest dat je geen goede idee kunt ontwikkelen als je er niet minstens negen hebt verworpen. Bij kwam wel weer de vraag naar boven waarom het Arsenaal nooit is betrokken bij het zoeken naar ruimten voor allerlei activiteiten die nu in het MFC een plaatsje moeten krijgen

Er is door deze eng op het Arsenaal gerichte benadering helemaal geen rekening gehouden met de consequenties voor andere ontwikkelingen. Dat die er zijn bleek onmiddellijk na de publicatie in de Gelderlander uit de reactie van Huub Linders. Hij vreest voor concurrentie met het project “Hart van Grave” (voortaan noem ik dat maar het HvG). Tijdens de bespreking tussen het toenmalige college en des Bouvrie op 9 december werd van gemeentezijde de ontwikkeling van appartementen nog afgewezen. Daar was onvoldoende vraag naar en de raad zou het wel afwijzen. Op basis waarvan is het inzicht veranderd? Het college noemt 13 stuks een beperkt aantal. Dat is 29% van het aantal dat in het HvG wordt gerealiseerd. Mijn definitie van beperkt is iets anders. Appartementen bouwen wordt langzamer de oplossing voor alle ruimtelijke kwalen en daar moeten we mee oppassen. Dit wil nog niet zeggen dat ik de vrees van Huub zonder meer deel. De behoefte aan appartementen in Grave moet gewoon worden onderzocht om daar een zinnig antwoord op te geven (of heeft iemand een recent onderzoek in een la liggen?). Ook is belangrijk welke afspraken zijn gemaakt in het kader van HvG over andere –mogelijk concurrerende- projecten. Je kunt er overigens donder op zeggen dat ook het verruimen van winkelmogelijkheden van lyfestile e.d. naar meer gewone zaken ook de nodige discussies zal losmaken.

Nu wreekt zich duidelijk het feit dat het gemeentebestuur van Grave het al jaren heeft verrekt –anders kan ik het niet noemen- een nieuw bestemmingsplan voor de binnenstad te ontwikkelen. Dat zou een werkelijk kader hebben geboden waar Jan des Bouvrie en anderen mee aan de slag hadden gekund. Dat bestemmingsplan is ook nodig voor de nieuwe ontwikkeling van het oude Maaszicht. Als het goed gaat zou is het nieuwe eind volgend jaar klaar en zou het oude begin 2012 leeg kunnen komen. Dan moet er een uitvoeringsgereed plan liggen. Ook het HvG moet op tijd in een nieuw bestemmingsplan zijn opgenomen wil de gemeente geen aanzienlijke financiële schade leiden.

Het raadvoorstel bevat ook een communicatieparagraaf. Degenen die mijn verhalen regelmatig lezen zullen begrijpen dat ik die paragraaf met extra aandacht heb bestudeerd. Nou daar was ik gauw mee klaar! Er wordt met Jan des Bouvrie gesproken en hij krijgt het raadvoorstel tijdig. Dat haalt je de koekoek. Voor mij ligt het nogal voor de hand dat hij bij de ontwikkeling is betrokken; sterker nog: hij moet de kar trekken. Bij deze ontwikkeling is wel wat meer aandacht voor communicatie vereist.
Toch is deze paragraaf niet helemaal negatief. Tot mijn vreugde las ik dat de heer des Bouvrie tijdens de raadsvergadering mag reageren op het raadsvoorstel. In de samenvatting van het voorstel staat ook dat hij zijn ideeën wil toelichten. Ik neem aan dat hij zich daarbij niet hoeft te beperken tot de vijf minuten spreekrecht. Dat is een hele verbetering en ik hoop dat in het vervolg ook anderen een werkelijk gesprek met de raad kunnen aangaan. Diezelfde avond komt ook de notitie “Vernieuwend vergaderen” aan de orde. Dan kan het meteen worden geregeld. Ik kom daar in een ander stuk nog op terug.

Met het voorstel zoals het er nu ligt schieten wij en ik denk ook Jan des Bouvrie niets op. Jan des Bouvries gaat verder; er wordt op een gegeven moment een procedure gestart en dan komen de problemen pas echt. Wat dan wel?

Het Arsenaal is geen eenvoudig complex en het gaat om zo’n 20 à 25 procent van de oppervlakte van het centrum. Wel een zaak van betekenis. Alle aandacht moet daarom nu worden gericht op een nieuw bestemmingsplan met alle daarbij behorende toeters en bellen zoals verkeercirculatie, parkeernota beeldkwaliteitplan en wellicht nog meer. De belangrijkste spelers zullen als partners leiding moeten geven aan het ontwikkelen van dat bestemmingsplan. Dat zijn er 4. Natuurlijk allereerst de gemeente, die ook de regie moet voeren. Daarnaast degenen die nu eenmaal de touwtjes van een belangrijk deel van de stad in handen hebben. Dat zijn Jan des Bouvrie, HvG en Mooiland. Zij zullen het eigenlijke werk moeten. Voor een belangrijk deel hebben zij dat natuurlijk al voor hun eigen ontwikkeling gedaan. De gemeente doet het werk voor alle andere inwoners en ondernemers. Daarom is er ook een begeleidingsgroep met ondernemersvereniging(en) en wijkraad nodig. Het opzetten van zo’n projectstructuur vraagt natuurlijk ook tijd, temeer omdat een planning en ook een financiële paragraaf onmisbaar zijn. Er zijn nog wel meer aspecten te bedenken, maar die projectstructuur moet door de partners worden opgesteld en niet door een stuurman aan de wal. Er moet daarom zo snel mogelijk een gesprek komen tussen deze partners met als doen een plan te maken voor de gezamenlijke aanpak.

Kan Jan des Bouvrie daarop wachten? Punt één is natuurlijk dat hij niet gaat wachten, maar meedoen. Bovendien denk ik dat hij op de lange duur er tijd mee wint, omdat mogelijke problemen eerder naar voren zullen komen. Er is al een hele hoop materiaal her en der beschikbaar. Er moet nog voor een samenhang worden gezorgd. De belangrijkste vraagvan des Bouvrie: mag ik appartementen bouwen, kan in een vroeg stadium aan de orde komen zodat hij met de uitwerking niet hoeft te wachten tot de formele vaststelling van het bestemmingsplan. De wet Ruimtelijke Ordening biedt ook andere mogelijkheden te bouwen voordat heyt bestemmingsplan helemaal klaar is.

Het zou goed zijn het hele verhaal over het Arsenaal met randverschijnselen zo vanaf 1995 nog eens door te nemen. Dat levert een hoop leerzame stof op!