Zienswijze de Kat

Hieronder mijn zienswijze op de plannen voor "de Kat"

 

Geacht college,

U biedt "belanghebbenden" de gelegenheid tot 31 januari 2012 een zienswijze in te dienen op het ontwerp van de omgevingsvergunning voor het opknappen van "de Kat". De aanleiding voor deze procedure is dat kappen van een aantal bomen onderdeel van het plan is. Daarvoor is een omgevingsvergunning nodig. Van de geboden gelegenheid op het plan te reageren maak ik graag gebruik. Waarom ik mijzelf belanghebbende acht zal blijken.

 

Inleiding

Het plan beoogt de huidige rommelige situatie van de kat te transformeren tot een wandelpark waarbij de oorspronkelijke functie van dit gebied, kogelvanger als onderdeel van de vestingwerken van Grave, duidelijk herkenbaar is. Dat voornemen is natuurlijk toe te juichen. Een wezenlijk onderdeel van het plan is dat een aantal bomen wordt gekapt. Bomen passen weliswaar uitstekend in een wandelpark, maar niet op een vestingwal. Het plan is derhalve een compromis tussen de oorspronkelijke functie en de gewenste huidige. Een dergelijk compromis behoort eigenlijk te berusten op een door de gemeenteraad vastgesteld beleid. In dit geval zijn er twee zaken aan de orde.

Allereerst de vraag hoe de gemeente omgaat met wat nog van de vestingwerken resteert. Daarover zijn al rapporten geschreven en er is ook een budget om dat gewenste beleid te formuleren. Tot nu toe heeft dit geen resultaat opgeleverd. Er werden dus ad hoc beslissingen genomen. Voor de Hampoort heeft dat geleid tot een moderne uitbreiding van de Hampoort om dat gebouw geschikt te maken als museum. Voor bastion Bekaf wordt kennelijk een meer conserverende houding aangenomen. Suggesties voor een bestemming in de huidige leefwereld, bij voorbeeld als parkeer/evenemententerrein zijn bij voorbaat afgewezen.

De tweede vraag is hoe met bomen moet worden omgegaan. Bomen zijn tegenwoordig sterk beveiligd. Er moeten goed onderbouwde argumenten zijn om een vergunning te krijgen een boom te kappen. Ook daarvoor kan de raad een algemeen beleid vaststellen op grond waarvan kapvergunningen kunnen worden gegeven dan wel geweigerd. Naar deze bomenlijst is al diverse malen door de gemeenteraad gevraagd. Tot nu toe is de lijst nog niet vastgesteld. Ook over het kappen van bomen dient dan ook ad hoc te worden beslist.

Mijn eerste conclusie is dan ook dat in dit geval de gemeenteraad het plan moet hebben goedgekeurd alvorens het college opdrachten en vergunningen kan verlenen.

 

De gevolgde procedure

Via de begrotingsprocedure is door de gemeenteraad het budget beschikbaar gekomen. Het plan zelf is, zoals ambtelijk is bevestigd, inhoudelijk nooit in de raad behandeld en dus is er ook geen uitspraak gedaan over welke bomen moeten verdwijnen en welke mogen blijven. Volgens ambtelijke informatie zou het plan door uw college op 1 november zijn goedgekeurd. Bij nazoeken bleek dat u op 22 november de uitgangspunten en voorwaarden uit het ontwerpboek heeft goedgekeurd. Als deze formulering, afkomstig uit de openbare besluitenlijst van het college, het genomen besluit juist weergeeft kan niet worden gesproken van het vaststellen van het plan door het college. Blijft onverlet dat ik van mening ben dat het plan door de gemeenteraad zou moeten zijn vastgesteld.

 

Er is op 9 december 2010, dus al meer dan een jaar geleden, een informatieavond geweest, waarop het plan is toegelicht en besproken. Ambtelijk is mij meegedeeld dat de opmerkingen die er die avond zijn gemaakt niet dusdanig waren dat het de moeite waard was er een verslag van te maken. Men kon zich alleen herinneren dat er opmerkingen waren gemaakt over het rooien van de fruitbomen. Die bloeiden zo mooi en het zou jammer zijn dat dit verloren ging. Maar ook deze opmerking was kennelijk niet de moeite waard om mee te nemen. Over het kappen van bomen zijn geen opmerkingen gemaakt. Iemand die de bijeenkomst heeft bijgewoond kon zich niet herinneren dat het kappen van bomen expliciet aan de orde is geweest. Dat zou kunnen betekenen dat dit onderdeel van het plan is verzwegen. Ik vind dit een hoogst merkwaardige wijze waarop met inbreng vanuit de burgerij is omgegaan. In ieder geval kan niet worden gesteld dat uit deze bijeenkomst is gebleken dat wordt ingestemd met het kappen van de bomen.

Andere motiveringen voor het kappen van de bomen heb ik niet gevonden. De algemene opvatting is toch dat dergelijke monumentale bomen alleen mogen worden gekapt als de kwaliteit zodanig slecht is dat zij een gevaar vormen of als zij zodanig in de weg staan dat de gewenste functie van het gebied, in dit geval een wandelpark op een voormalige kogelvanger, onmogelijk wordt gemaakt. Naar mijn beste weten is geen van beiden hier aan de orde.

Mijn tweede conclusie is dat er geen argumenten zijn om de bomen te kappen en dan moeten ze blijven staan.

 

Dat de plannen zijn goedgekeurd door instanties die de historische betekenis van de Kat beschermen zegt in deze onvoldoende. Blijkbaar is men het wel eens met het voornemen rekening te houden met de nieuwe functie. Uit niets blijkt dat deze diensten niet zouden instemmen met handhaven van alle bomen.

 

Natuurlijk is het niet mijn bedoeling dat de opknapbeurt van de Kat niet doorgaat. Dat kan voor zover ik nu kan beoordelen ook best met handhaven van de bomen. Ik ben echter best bereid mij op basis van argumenten te laten overtuigen van een andere aanpak. Daarom stel ik voor dat alsnog een openbare bijeenkomst wordt gehouden waarbij alle geïnteresseerden welkom zijn en de indieners van een zienswijze worden uitgenodigd. In die bijeenkomst kunnen de opstellers van het plan hun ideeën toelichten en de indieners van een zienswijze hun standpunt verdedigen. Als deze bijeenkomst wordt georganiseerd in het kader van de reguliere informatiebijeenkomst van de raad kan de raad kort daarna een beslissing nemen over het , eventueel bijgestelde, plan. Het verslag van de bijeenkomst dient dan als toelichting op het voorstel.

 

De bijeenkomst moet wel zodanig worden aangekondigd dat de bevolking wordt gestimuleerd te komen. Op deze manier komt een raadsbesluit tot stand op basis van een goede communicatie met de burgers. Dat vergroot het draagvlak voor raadsbesluiten en voorkomt gerechtelijke procedures. In het geval dat er toch een procedure komt staat de gemeente veel sterker.

 

 

Met vriendelijke groeten,

 

 

Ir L.J.T. de Vreede