Net nadat ik het stuk “Een nieuw gemeentebestuur en dus aan
het werk” had geplaatst las ik in de Gelderlander wat Eva Eijgenhuizen,
lijsttrekker van de VVD bij de afgelopen verkiezingen van de situatie vindt. Een
snellere reactie op mijn verhalen heb ik nog nooit gehad. Zij geeft een
antwoord op een aantal vraagtekens die ik bij de coalitievorming had gesteld.
Of haar reactie ook die van de VVD-fractie is zal nog moeten blijken. De interne
communicatie in die fractie verloopt duidelijk ook niet vlekkeloos. Daar bemoei
ik me niet mee. Wel roept de situatie de vraag op hoe definitief deze coalitie
en dus ook dit college nu in elkaar zitten.
In een stuk dat ik in het begin van de campagnes op de
site van Gravekiest over de kandidaten heb geplaatst stelde ik dat een
lijsttrekker niet per definitie de politiek leider en de wethouderskandidaat
hoeft te zijn. De taak van een lijsttrekker is zoveel mogelijk kiezers aan te
trekken. Strikt genomen hoeft de lijsttrekker niet eens geschikt te zijn als
raadslid. Het hele verhaal vindt u op onderstaande link.
De VVD als ondernemerspartij weet als geen ander dat je door
verleiding meer verkoopt dan door overtuiging. Verleiding is een nogal
onaangenaam begrip, we noemen dit type verleiding dan ook reclame. Het zou dus
best kunnen dat Eva door de VVD alleen als verleidster is ingezet en dat een
ander de werkelijke politieke leider is en dus de onderhandelingen heeft
gevoerd. Dat blijkt nu Huub Linders te zijn geweest, de nummer 12 van de lijst.
Een merkwaardige keuze, want de politieke leider is toch de meest aangewezen
figuur om de onderhandelingen te voeren. Het kan een tactische zet zijn om een
onderhandelaar te sturen die om de haverklap terug moet om te overleggen met de
fractie. Dat ze bij de Graafse VVD zo doortrapt zijn geloof ik niet. Bovendien zegt
Eva dat zij nauwelijks bij de onderhandelingen is betrokken. Dat zou weer
betekenen dat de fractie klakkeloos moet uitvoeren wat Huub heeft afgesproken.
Zowel Eva en Rob Bannink lijken me geen figuren die dit klakkeloos zullen doen.
Volgens Eva is er nog niets beslist over het
bestuursakkoord en is begonnen met de poppetjes. In mijn eerste commentaar op
de verkiezingsuitslag, te lezen op:
bleef dit als restscenario over. Daar vlak voor noemde ik
het scenario dat de zelfstandigheid van Grave als uitgangspunt zou kunnen
dienen. Omdat in mijn ogen alle partijen toch genuanceerd over dit uitgangspunt
hadden uitgelaten verwachtte ik niet dat dit de basis voor de coalitie zou
worden. Het zou dus wel poppetjeswerk worden.
LPG heeft het voortouw genomen en toch de zelfstandigheid
als uitgangspunt gekozen. Men heeft vervolgens partijen gezocht om op die basis
gezamenlijk aan het bestuursakkoord te kunnen werken. Daar zijn CDA, VVD en
Trots Liberaal uitgekomen. In mijn vorige verhaal heb ik mijn opmerkingen
daarbij geplaatst. Bij de deelname van de VVD aan deze coalitie had ik de
meeste vraagtekens.
Ook na de keuze voor zelfstandigheid als uitgangspunt zou
het logisch zijn geweest om eerst een bestuursakkoord op te stellen alvorens een
keuze te maken uit de beschikbare wethouderskandidaten. Door Rick Joosten als
onderhandelaar in te zetten gaf LPG wel een duidelijk signaal dat Anja Henisch
beoogd wethouder is. Dat men toch direct met namen is gekomen heeft als
voordeel dat het nieuwe college snel aan de gang kan, maar deze handelwijze zet
het opstellen van een bestuursakkoord wel onder druk. Blijvende zelfstandigheid
is het uitgangspunt waar alles aan moet worden getoetst. In die zelfstandigheid
zal het nieuwe coalitie heilig moeten geloven. Op die basis durfde ik het aan
om zonder verder informatie al te gaan nadenken over dat bestuursakkoord en de
daarmee nauw samenhangende takendiscussie.
Nu Eva roet in het eten heeft gegooid schort ik dat maar
even op. Eerst zal de VVD intern de neuzen in dezelfde richting moeten zetten.
Dat zal in ieder geval in die partij pijn doen, maar daar valt niet aan te
ontkomen. Er is een flink aantal scenario’s denkbaar maar aan iemand die net zijn
hoofd heeft gestoten kun je beter niet gaan schudden. Ik wacht dus eerst maar
even af.
In ieder geval stop ik even met nadenken over bestuursakkoord
en takendiscussie. Als het standpunt over zelfstandigheid wordt genuanceerd
komen er heel andere mogelijkheden. Als u mijn vorige stukken hebt gelezen weet
u dat ik dat verstandig zou vinden.
Voor de genoemde wethouderskandidaten, want meer zijn ze
nu even niet, is dit geen leuke situatie.
Alles bij elkaar is de nieuwe raad begonnen met waarmee
de vorige is geëindigd: onderling gekrakeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten