De provincie is voornemens de vergunning te weigeren omdat de gemeente niet voornemens is het bestemmingsplan aan te passen. De maatregelen die de werf wil nemen om de overlast binnen de wettelijke perken te houden passen niet binnen het huidige bestemmingsplan. Dat wordt in de adviezen van de gemeente op de vergunningaanvraag wel vermeld maar van een weigering om mee te werken aan een bestemmingsplanwijziging is niets terug te vinden. Overigens wordt ook niets gezegd over wel meewerken. Ook in besluitenlijsten van B&W heb ik hier niets over kunnen vinden. Bij de provincie is men maandag weer beschikbaar. Misschien dat men mij daar kan vertellen waar de weigering van de gemeente mee te werken aan bestemmingsplanwijziging is terug te vinden.
Dus maar geluisterd naar de opname van de behandeling van de motie van Jacques Leurs in de vergadering van 2 februari. De kern van de motie was dat het college werd opgeroepen aan die bestemmingsplanwijziging mee te werken. Dat werd een warrig half uur luisteren. Dat afluistersysteem zit prima in elkaar, maar het is ook wel ontluisterend.
De motie werd afgewezen, maar om daar nu uit af te leiden dat de gemeente daarmee bestemmingsplanwijziging afwijst gaat veel te ver. Integendeel: vanuit het college werd herhaaldelijk opgemerkt dat “alle plannen serieus worden bekeken” en dat er hard wordt gewerkt met alle partijen aan tafel. Maar wat er nu precies gebeurt werd niet duidelijk. Wethouder Bos had het nog over een tekst in voorbereiding die naar de provincie zou gaan op basis waarvan de vergunning al dan niet zou kunnen worden verstrekt. Het gemeenteadvies over deze vergunning, dat ter inzage lag dateert al van november 2009. In de ontwerpbeschikking wordt niet gesproken over een eventueel aanvullend advies van de gemeente. Terecht daarom dat Koevoets vroeg om een bestuurlijke rapportage over het geheel. Maar daar werd gladjes over heen gepraat.
Wethouder Bos deelde nog mee dat een haalbaarheidsonderzoek naar verplaatsing “naar de plek waar we het over hebben gehad” –het Wisseveld dus- 3 à 4 maanden zou duren. Een korte tijd later liet hij via de krant weten dat de resultaten van het haalbaarheidsonderzoek eind maart, begin april bekend zouden zijn. Volgens het gerucht –en dat is in bestuurlijk Grave bij gebrek aan beter een vrij betrouwbare bron is er nog niet eens een opdracht voor een haalbaarheidsonderzoek verstrekt. In de B&W-besluiten is hierover ook niets terug te vinden.
De stemming over de motie was kenmerkend: in een stemverklaring gaven alle partijen te kennen dat zij sympathiek stonden tegenover de motie, maar op 2 na stemde iedereen toch tegen.
Maar wat nu? Eigenlijk heb ik een tijdje geleden mijn visie op de aanpak al gegeven. Alle denkbare oplossingen zover uitwerken dat een verantwoorde keuze voor een “snelle” oplossing mogelijk is.
Dan hebben we:
- Verplaatsen naar het Wisseveld: voor het college kennelijk de voorkeurvariant, maar alle politieke partijen hebben een voorkeur voor een woonbestemming van dat gebied met wat lichte bedrijvigheid. Een zware industrie als de scheepswerf past daar niet en niemand zal dat kunnen of willen financieren. Maar vooruit, als een haalbaarheidonderzoek dat moet bevestigen laat dat onderzoek dan eindelijk ook echt gebeuren. Als dat werkelijk 3 maanden moet duren (ik denk dat het sneller kan) is het resultaat 1 juli beschikbaar.
- Verbeteringen ter plaatse zoals waarvoor de scheepswerf nu een milieuvergunning heeft aangevraagd. Daarnaast is een bouwvergunning nodig en daarvoor weer een bestemmingsplanwijziging. Milieuvergunning en bestemmingsplanwijziging zijn gekoppeld. Door bij voorbaat de bestemmingsplanwijziging te weigeren is voor de provincie de noodzaak milieuaanvraag inhoudelijk te toetsen weggevallen. Dat is jammer, want dat de plannen van de scheepswerf werkelijk een verbetering inhouden voor de omwonenden moet nog wel worden aangetoond. Wijziging van het bestemmingsplan is ook alleen zinvol als de milieuvergunning ook wordt verleend. Een impasse dus? Nee, voor een bestemmingsplanwijziging is ook een procedure nodig, die te allen tijde kan worden gestopt en ook kan leiden tot weigering. Maar je moet de procedure wel starten. Kortom de scheepswerf moet formeel een aanvraag indienen het bestemmingsplan te wijzigen. Het college zal daarop antwoorden dat daarvoor een projectprocedure nodig is en dat de scheepswerf daarvoor een ruimtelijke onderbouwing moet leveren. Dat geheel moet worden beoordeeld, ook o.a. op de consequenties voor de invaart van de haven en de loswalplannen. Daarmee zijn ook enkele maanden gemoeid en pas dan kan de gemeente definitief beslissen of men kan meewerkten aan bestemmingsplanwijziging. Dat zal dus ook rond juli zijn.
- Het derde scenario is: niets doen. Dat betekent dat de werf de activiteiten zodanig moet beperken dat binnen de huidige vergunningen kan worden gewerkt. Of dat een reële optie is kan ik niet beoordelen. De terechte vrees is natuurlijk dat het een lijdensweg wordt met ondergang van de werf als resultaat.
- Niet in beeld is tot nu toe de optie de activiteiten van de werf naar buiten Grave te verplaatsen. De werf gaat dan voor Grave verloren, maar weegt het vrijkomen van die ruimte daar niet tegen op?
Wat nu moet gebeuren is dat het college aan de provincie laat weten dat de gemeente alsnog bereid is de aanpassingen zoals door de werf voorgesteld, naast andere oplossingen, in overweging te nemen en dat daarvoor een aanvraag voor een projectprocedure door de scheepswerf wordt ingewacht. Aangezien milieuvergunning en bestemmingsplan/bouwvergunning zijn gekoppeld moeten beide aanvragen inhoudelijk worden beoordeeld.
Als er dan toch een haalbaarheidonderzoek wordt gedaan zouden daarin de consequenties van het derde scenario: nietsdoen kunnen worden meegenomen en ook de mogelijkheden en consequenties van het verplaatsen naar elders.
Het moet zo mogelijk zijn in september 2010 een verantwoorde keuze te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten