impressies besluitvormende vergadering 20 april 2010

De eerste werkvergadering van de nieuwe raad verliep weer op de vertrouwde wijze.
Met het interpellatiedebat was de raad gauw klaar. De coalitie “had er geen behoefte aan” en dus werd het verzoek afgewezen. Dat de andere partijen er kennelijk wel behoefte aan hadden speelde voor de coalitie geen rol. Dat belooft veel voor de toekomstige werkwijze van deze coalitie.

Over de hele gang van zaken van het opstellen van een raadprogramma en het aantrekken van wethouders kom ik nog terug. De woordvoerder van de coalitie deelde mee dat de informatie over de situatie op de website was te vinden. Omdat hij er niet bij zei op welke website dat was ben ik genoodzaakt eerst het wereldwijde web af te zoeken.

Besluitenlijst
Bij de behandeling van de besluitenlijst beloofde de voorzitter te bekijken of wat meer namen in de lijst konden worden opgenomen. Misschien kan dan ook worden bekeken of de besluiten ook in de besluitenlijst kunnen worden vermeld. Anders is het wellicht zinvol voor dit agendapunt een andere naam te verzinnen.

Benoeming plaatsvervangend voorzitter van de raad.
De behandeling van het voorstel om Piet Vollenberg in deze functie te benoemen verliep als enige agendapunt vlekkeloos. Nou nagenoeg , want bijna werd vergeten Peter Hendriks als plaatsvervangend plaatsvervangend voorzitter aan te stellen.

Rapport Rekenkamer
Jacques van Geest vond dat de rekenkamer nogal mild was. Ik vond de conclusie van het rapport al erg genoeg. Er was geen grof geschut nodig om de boodschap over te brengen dacht ik. Maar nu geloof ik dat ik daarin ongelijk had. Gezien de nogal apathische reactie van de raad betwijfel ik of die boodschap wel is overgekomen. Het rapport was in oktober/november bij het college bekend. Dan zou je denken: mouwen opstropen en aan het werk. Dan had het college nu bij de behandeling al concrete resultaten kunnen laten zien. Nu heeft het college gewacht tot er een opdracht van de raad ligt met een actieplan te komen. Het is nog voorstelbaar dat het college formeel wacht op een opdracht van de raad en in stilte al het nodige heeft gedaan. Maar nu blijkt dat de burgemeester niet durfde toe te zeggen dat het actieplan er in drie maanden ligt.

Ook had het eindverslag van het project er moeten liggen. Het gebouw is klaar en in gebruik. Het project is afgerond. Het gebouw deugt niet. Hoe dat moet worden opgelost is een nieuw project. Er is al eerder een reparatie geweest en toen werd de vraag al gesteld of je niet eerst een totale analyse van het probleem zou moeten maken. Je moet oppassen dat de reparaties die nu worden uitgevoerd geen symptoombestrijding zijn. Als waar is, wat wel wordt gesteld, dat de fundering niet deugt blijf je ellende houden zolang dat niet is aangepakt. Ook al om te voorkomen dat er allerlei verhalen gaan rondzweven is een eindverslag van het project dringend nodig.

Principe uitspraak Litjens.
“Wordt vervolgd” was het resultaat en niemand blij. Over dit onderwerp waren kennelijk veel vragen door de raadsleden ingediend en schriftelijk beantwoord. Vandaar misschien dat de vraag van Anja Henisch naar de inhoudelijke motivering van het voorstel en de kwestie van het zoekgeraakte dossier met beslissende inhoud niet meer aan de orde kwamen. Jammer voor het publiek.

VPGrave kwam met een amendement dat tot doel had het besluit scherper te formuleren. Duidelijker moest zijn dat het besluit om het bestemmingsplan aan te passen niet mocht leiden tot uitbreiding van de detailhandel ten opzichte van de huidige gang van zaken, hetgeen ook wel de opzet bleek te zijn. Daar leek brede steun voor te zijn ook bij de wethouder. Maar toen zei deze dat hij dit met Litjens zou bespreken en dan eventueel bij de raad terug zou komen. Vanuit het CDA werd nog terecht werd gewezen op de gebrekkige communicatie Tot ergernis van velen bleek dat voor de coalitie voldoende om na de schorsing een voorstel tot uitstel in te dienen dat dan ook prompt werd aangenomen zij het dat daarvoor de steun van raadslid Bos nodig was. Dat wekte natuurlijk verbazing want als wethouder viel hij zijn collega’s in het college daarmee wel af. Natuurlijk zit hij theoretisch in een spagaat. Maar hij moet wel kiezen. In deze situatie had hij nooit achter de wethouderstafel mogen zitten; hij had plaats moeten nemen bij de fractie. Overigens heb al eerder opgemerkt dat wethouders standaard niet bij een besluitvormende vergadering thuis horen.
Ook bij dit punt bleek dus dat formulering van besluiten en opdrachten grote invloed heeft (zie ook rapport rekenkamer)

Krediet Legal audit
Er wordt een onderzoek nodig geacht om vast te stellen of de gemeente de juridische zaken goed op orde heeft. Dat vindt iedereen een goede zaak, vooral als er met het resultaat ook iets wordt gedaan. In mijn commentaar op de agenda voor de voorbereidende vergadering sprak ik de hoop al uit dat dit onderzoek zich ook zou uitstrekken tot de formulering van besluiten. En daarin kreeg ik steun. Jacques van Geest had in een B&W-besluit gelezen dat de opdracht al was verstrekt voordat het krediet was verstrek. Nu kan dat een bewijs van daadkracht van het college zijn, maar dat moet dan wel in het raadsvoorstel worden vermeld. Nu verklaarde de voorzitter dat de formulering van het besluit in de besluitenlijst van het college verkeerd was en dat de opdracht niet was verstrekt. Ik heb de besluitenlijst van 16 maart bekeken en daar stond het overduidelijk: opdracht verlenen. In de besluitenlijst van 23 maart staat dat de lijst van 16 maart was goedgekeurd. Dat er wat moet gebeuren aan de formulering van besluiten en voorstellen is hiermee wel aangetoond.