Het wordt tijd een
nabeschouwing te geven van de commissievergaderingen en de behandeling van de
begroting. Veel echt nieuwe dingen zijn daar niet uit gekomen. Er werden vragen
beantwoord en soms ook niet. In die gevallen werd beloofd dat het schriftelijk
zou gebeuren. Als toehoorder merk je daar dan nooit iets van, maar soms is de inhoud
van de vraag zelf onbekend omdat ook die schriftelijk is gesteld. Opvallend
vond ik bij het afluisteren van de opname van de auditcommissie dat wethouder
Adams de commissie er op attent maakte dat hij een vraag niet had beantwoord en
dat alsnog zou doen. Kennelijk was dat de raad nog niet opgevallen. Aan de
techniek van de opnames mag wel eens aandacht worden besteed. Er komen nogal
wat lacunes voor. En dat terwijl de voorzitter van de auditcommissie er aan
herinnerde dat is afgesproken dat er geen verslag wordt gemaakt omdat er een
opname is.
Ik vraag me af wat eigenlijk
de bedoeling is van de commissies. Tot nu toe is het alleen maar een zaak van vragen
stellen aan het college. Een uitwisseling van opvattingen wordt angstvallig
vermeden. Het enige dat er uit komt is het antwoord op de totaal onbelangrijke
vraag of het in de raad een A-stuk wordt, waar niet meer over hoeft te worden
gepraat, dan wel een B-stuk waar wel over mag worden gediscussieerd. Omdat met
name de coalitie zijn kiezen consequent op elkaar houdt worden het vrijwel
allemaal B-stukken. Een advies aan het college om het voorstel maar te wijzigen
komt er nooit uit. Hoogstens wordt er gedreigd met amendementen die dan
onvoorbereid in de raad komen. Maar daarover heb ik al eerder mijn mening
gegeven. Heel sterk was het dit keer in de auditcommissie waar v.d. Geest een-
naar zijn eigen zeggen- chagrijnig betoog hield over de wijze waarop Grave
grondbeleid voert. Omdat er daarin geen vragen werden gesteld werd zijn verhaal
genegeerd.
Het reglement voor
de commissie biedt de mogelijkheid om met direct betrokkenen bij besluiten te
overleggen. Van die mogelijkheid wordt nooit gebruik gemaakt en ook dat is
jammer want zo’n overleg kan de kwaliteit van een besluit aanzienlijk
verbeteren. Van deze raad verwacht ik geen verbetering meer.
Het Wisseveld speelde natuurlijk een belangrijke rol in
de vergaderingen. Niet dat er iets uitkwam. Vanuit de raad werd herhaaldelijk gevraagd
om ons burgers de zozeer gewenste informatie te geven. Op vragen werd vooral
een uitgebreid antwoord gegeven waarin het college zijn goede wil toonde, maar waarbij
contingent en het kennelijk hoogst brandbare contract met GBB werden gebruikt
om het rookgordijn in stand te houden. Nieuw was wel dat nagenoeg raadsbreed
werd gewezen op de noodzaak informatie te geven. Ook waren er geluiden dat
contingentering helemaal niet zo invloedrijk is. En dat klopt want
contingentering was bedoeld als een rem om teveel bouwen te voorkomen.
Tegenwoordig hebben we meer behoefte aan een stimulans. Tijdens de
begrotingsbehandeling liet de raad even zijn tanden zien door te dreigen geen
kredieten te verlenen alvorens er informatie was gegeven. Maar na een besloten
overleg kreeg het college toch zijn zin en werden er geen afspraken gemaakt
over dat informatie verstrekken. Dinsdag is er een herkansing als mijn verzoek
om informatie weer aan de orde komt. Het voorstel is mij niet ontvankelijk te
verklaren. Door daar mee in te stemmen en strikt formeel ben in deze procedure
ook niet ontvankelijk is het voor de raad vrij simpel zich er van af te maken.
Gelukkig is het een B-stuk en moeten ze er dus inhoudelijk wel iets over zeggen.
Het ziet er naar uit dat na het Wisseveld de Prinsenstal
het volgende hoofdpijndossier wordt. Aangezien Catharinahof binnen niet al te
lange tijd wordt bewoond zal die hoofdpijn binnenkort wel actueel worden. De
voorzitter van de auditcommissie verwees die discussie naar elders omdat de
auditcommissie nu eenmaal over centen gaat en niet over inhoud. De commissie
ruimte was echter al voorbij en in de begrotingsvergadering waar ook de
grondexploitatie werd behandeld is er
geen aandacht meer aan besteed.
Zoals gebruikelijk waren er wat amendementen en moties.
Echte directe wijzigingen in de begroting had dat niet als gevolg. De raad wil
dat de kerk verlicht blijft. Ik vind dat wel leuk maar zie niet dat daardoor
het toeristisch bezoek aan Grave zal toenemen. Bovendien zie ik liever licht in
andere duisternissen. Ook wil de raad de rekenkamercommissie ter ruste leggen
en van Esterade geen jeugdhonk maken.
Handhaving was een populair onderwerp in de
vergaderreeks. Laat ik volstaan met nog maar eens op te merken dat ook hier
geldt dat voorkomen beter is dan genezen.
Vooral bij de stemmingen bleek dat de blokken coalitie en
oppositie (on)behoorlijk gesloten zijn. Trots is de enige die niet bij voorbaat
partij heeft gekozen, maar gezien de getalsverhouding heeft dat geen invloed op
het resultaat. Jammer is wel dat de wijze waarop de fractievoorzitter van Keerpunt
2010 optreedt en de wijze waarop daar vooral vanuit de coalitie op wordt gereageerd
contraproductief gaan werken. Ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals hij is
gebekt. En het is een feit dat Jacques inhoudelijk het heel vaak bij het rechte
eind heeft en dat je als burger voor informatie beter bij hem terecht kunt dan
bij de gemeente of de rest van de raad. Bij het begrip actieve informatieplicht
denk je ook eerder aan hem dan aan het college en andere fracties. Enigerlei
vorm van therapie is nu wel gewenst.
Er werd nogal geklaagd over de negatieve wijze waarop het
gemeentebestuur in de media komt. Iedere fractie begon dan ook met uitbundig
lof toe te zwaaien aan college en ambtenaren over de wijze waarop de begroting
en ook de grondexploitatie in elkaar zitten. De conclusie uit die lof is
natuurlijk dat de negatieve publiciteit niet aan de ambtenaren en het college
is te wijten. Wie blijft er dan nog over? De tijd dat de brenger van slecht
nieuws de schuld krijgt is toch wel voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten