Wil Baaijens stuurde een reactie daarop die u hieronder kunt lezen.
Slapende rekenkamer.
De burger verwacht waar voor zijn belastinggeld. Dat
betekent dat een betrouwbare overheid de gelden doeltreffend, doelmatig en
rechtmatig moet besteden. De raad als controlerend bestuursorgaan moet daar op
toezien. Een lokale rekenkamer kan voor
de raad, als controle-instrument, een belangrijke
ondersteunende rol spelen bij het toezicht op de drie genoemde eisen. Gezien
het minder goed geslaagde gemeentelijke (financiële) beleid in voorgaande
raadsperioden geen onnodigheid. Een sterk
pluspunt van een rekenkamer is dat zij onafhankelijk opereert ten opzichte van
raad en college en daarmee niet verstrikt raakt binnen de verkokering van de
raadsfracties en de politieke mores van het openbaar bestuur.
Ik kan me voorstellen dat in het kader van bezuinigingen de
gemeente moet beknibbelen op alle
kosten, dus ook die van de rekenkamer. Maar bijkans onvoorstelbaar is het
besluit van de raad ( laatste raadsvergadering)
om haar eigen wettelijk en onafhankelijk onderzoeksinstrument ter controle van het gemeentelijk (financieel)
beleid om zeep te helpen. Nota bene, op 1 mei 2011 heeft de gemeente Grave
samen met de gemeenten Cuijk en St Anthonis de rekenkamer voor 4 jaar
herbenoemd. Over verantwoord besturen gesproken!
Ben je als raad niet tevreden met de rekenkamer dan kun je
daar wat aan doen. Voel je je als raad of als college door de rekenkamer
ernstig aangesproken - in de twee gevallen dat de rekenkamer het gemeentelijk
beleid onderzocht heeft is dat gebeurd (’t Trefpunt in Velp en het Wisseveldproject)
- dan is dat niet leuk maar wees als gemeentebestuur open en transparant met de
conclusies van de rekenkamer, evalueer en corrigeer je beleid, maar schaf de
rekenkamer door een onduidelijke paragraaf in de wet betreffende de
financiering ervan niet af met de smoes “Slapende Rekenkamer”. Neem je
verantwoordelijkheid! Voor de burger geeft het geen vertrouwen in politiek en
bestuur en riekt het naar incompetentie en struisvogelpolitiek. Dat moeten we
niet willen!
Dr. Klaartje Peters, {gepromoveerd
bestuurskundige, zelfstandig onderzoekster, publicist (o.a. Het opgeblazen
bestuur) en lid van de rekenkamer van Maastricht } brengt het onderwerp “Slapende Rekenkamer” als volgt onder woorden.
[“De laatste tijd
wordt er in rekenkamerland veel gesproken over het fenomeen van de “Slapende
Rekenkamers”. Het gaat om rekenkamers die op papier nog bestaan, maar feitelijk
buiten werking zijn gesteld, meestal door haar budget af te nemen………………
Er zijn op dit moment
nog niet veel slapende rekenkamers, de Berenschotevaluatie spreekt van ‘zeker
geen tientallen’. De zorg betreft vooral de toekomst, in financieel slechte
tijden is het wegbezuinigen van de rekenkamer voor veel gemeenteraden een
aantrekkelijke optie……
Maar het punt is dat
er niet zoiets is als de raad. Een
enkele uitzondering daargelaten is het niet de raad die het budget van de rekenkamer op 0 euro stelt, het is
een meerderheid van de raad. En daar wringt de schoen, want de meerderheid van
de raad steunt ook het College van B&W. Dat is hoe ons politieke systeem
werkt, dualisme of niet. In de dagelijkse praktijk van het gemeentebestuur is
dat dualisme vaak nog ver weg weet iedereen die het lokaal bestuur in Nederland
een beetje volgt.
En juist de rekenkamer
is één van de weinige instrumenten die daaraan bij moet dragen.
Realiseert iedereen
zich wel dat de rekenkamer één van de weinig gezaghebbende spelers is in de gemeente
die het College kan bekritiseren? Zeker in gemeenten waar de lokale of regionale
pers het laat afweten is de rekenkamer soms de enige objectieve criticaster van
het gemeentebestuur. Tien jaar na de invoering van het dualisme zijn veel
bestuurders daar nog niet aan gewend. Of van gediend. En dus mag die
criticaster wel enigszins worden beschermd. Los van wettelijke maatregelen zou
dat iets zijn voor de burgemeester, vind ik, die als voorzitter van de Raad en
het College een sleutelrol speelt in dit soort processen.
De lokale democratie
wordt niet gediend door klakkeloos te volgen wat een meerderheid van Raad en
College roept, maar door in de bres te springen voor de rekenkamer.
En dat gebeurt nu
onvoldoende.]
Hier kan ik alleen maar “amen” op zeggen.
Note. Als onderdeel van de dualisering zijn de gemeenten
vanaf 2006 wettelijk verplicht een
rekenkamer of rekenkamercommissie in te stellen.
Slapende rekenkamers zijn rekenkamers die door de raad (door
een omissie in de wet) in een comateuze toestand worden gebracht door het
terugschroeven van het budget voor de rekenkamer tot nul.
Wil Baaijens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten