raadsvergadering 18 december 2012 zelfs de microfoons haperden

Misschien een wat eigenaardige aanhef voor commentaar op zo iets belangrijks als een raadvergadering. In dit geval toch wel tekenend voor de wijze waarop in Grave de raad vergadert. Wat maar mis kan gaan, gaat ook mis. Zelfs de microfoons zijn maar moeizaam aan de praat te krijgen. Dat is niet iets van de laatste vergadering maar al een hele tijd zo. En niemand doet er wat aan.

Deze keer begon het ook al bij het vaststellen van de agenda. Mevrouw Schuts, die toch al vaak moet optreden bij het herstellen van fouten in agenda’s en verslagen, merkte op dat bij agendapunt 15 “Vaststelling van de bomenverordening groene kaart van Grave” stukken veel te laat en onjuist waren aangeleverd. Zij stelde voor het punt van de agenda af te voeren. Uit de raad kwam instemming en dus nam de raad dit voorstel over zonder zich erg druk te maken over de oorzaak hiervan. De agenda was toch door het presidium (= de verzamelde fractievoorzitters onder aanvoering van de burgemeester met ondersteuning van de griffier) vastgesteld. Helemaal oninteressant was blijkbaar de vraag hoe dit soort onheil in de toekomst kan worden vermeden. Die werd niet gesteld en dus zullen we wel voort blijven modderen. Ik vraag me af hoe het zou zijn gelopen als mevrouw Schuts haar mond had dicht gehouden.

Dat op de agenda die voor het publiek op de stoel was gelegd bij punt 16 BURAP stond vermeld dat de stukken zouden worden nagezonden was blijkbaar geen raadslid opgevallen Eigenlijk had dit punt dus ook van de agenda moeten worden afgevoerd. Maar hier waren de stukken nog net voor de vergadering van de auditcommissie beschikbaar geweest en dat was de opsteller van de raadsagenda blijkbaar ontgaan. De korte tijd was toch voldoende voor die commissie en de raad om er over te besluiten. Je zou ook kunnen zeggen dat men het wel geloofde. VPGrave probeerde nog even dat tot uiting te laten komen door de BURAP voor kennisgeving aan te nemen. Dat lukte natuurlijk niet dacht iedereen. Hij zal het niet in de gaten hebben gehad wat er werkelijk gebeurde.

Nadat de agenda was vastgesteld kwam het spreekrecht aan de orde. En laat nu de eerste inspreekster het net over de bomenlijst willen hebben. En omdat je alleen gebruik mag maken van het spreekrecht als het over een onderwerp van de agenda gaat. Dus kreeg ze niet het woord en werd aldus “voor lul gezet”. Natuurlijk had ik als nette jongen “voor schut gezet” moeten schrijven, maar dat is een veel te nette uitdrukking voor wat hier door onze volksvertegenwoordigers werd geflikt. Er was wat gerommel en de voorzitter sprak haar spijt uit maar daar bleef het bij. De geplande inbreng van de voorzitter van de wijkraad is op de site van Keerpunt 2010 en van de Kleine Stad te lezen. Die zal ik dus niet herhalen. Een bezoek aan die sites is sowieso al de moeite waard.

Alhoewel de bomenlijst met alles wat er aan vast hangt dus niet aan de orde kwam is het toch wel de moeite waard nog wat dieper op het onderwerp in te gaan. Ik heb er ook al eerder over geschreven. Uiteindelijk stonden de lijst en de kaart vrijdag 14 december op de site. De zgn. zienswijzennota ontbrak en lag ook niet op de normale plek ter inzage. Die nota was wel te vinden op in de kamer voor de raadsleden. Daar heb ik die nota gefotografeerd. Uit de nota bleek dat met name een inbreng over de bomen op het Binnenhof en van Graeft Voort over een boom aan de Elisabethstraat zou worden gehonoreerd. Noch op de kaart en noch in de lijst zijn deze bomen terug te vinden. Het collegebesluit is dus niet in het raadsvoorstel terechtgekomen en dat heeft in het stadhuis niemand gezien. Naar verluidt zou de wethouder dit bij het begin van de behandeling van het onderwerp proberen recht te zetten. Hoe dat in de besluitvorming zou moeten zodat het goede besluit ook is terug te vinden werd nu natuurlijk niet duidelijk. Die bomen op het Binnenhof maken de zaak wel ingewikkeld. Ze spelen ook een rol in het burgerinitiatief om muur en bomen te laten staan. Daarvan zijn natuurlijk ook tegenstanders en die hebben er ook recht op een kans te krijgen. De voorzitter van de wijkraad is in het stadhuis gaan informeren naar de feiten; zijn er bezwaren ingediend en hoe gaat de procedure verder ? Laat ik het maar kort houden: ze kreeg daar allerlei tegenstrijdige berichten, waar nodig voorzien van “dit heb je niet van mij”. Opmerkingen in het kader van de bomenlijst worden kennelijk niet gesynchroniseerd met opmerkingen in het kader van het burgerinitiatief. En daarmee is het plaatje niet compleet. Er zijn ook raakvlakken met de inrichting van de open ruimte rond het Hart van Grave, met daarin de herbestemming van de toren van het gesloopte stadhuis en van het historisch stadhuis. Maar het college gaat die zaken voortvarend aanpakken. Terwijl de noodzaak voor het zoeken van bestemmingen van historisch stadhuis en toren al halverwege 2002 al zichtbaar was wordt er begin 2013 nu een klankbordgroep ingesteld voor de herbestemming van de toren. De wethouder introduceerde voor de bomen op het Binnenhof daarvoor in de vergadering het begrip “interactieve sessie”. Hij zal daar, hoop ik, mee hebben bedoeld dat de leden van de klankbordgroep niet alleen hoeven te luisteren, maar ook een inbreng mogen hebben en dat met die inbreng ook iets zal gebeuren. De leden van de klankbordgroep parkeren hebben niet de indruk dat dit vanzelf spreekt. Gezien het stadium waarin de bouw verkeert is er niet veel tijd meer beschikbaar. Het is toch wel wenselijk dat als de bewoners hun nieuwe appartement in gebruik nemen alles klaar is. De wethouder zelf zei dat de hele zaak voor de zomer moet zijn afgerond. Als je dan niet verder komt met de mededeling dat in het eerste kwartaal en dat zal wel “aan het eind van” betekenen met dat overleg wordt begonnen zal het interactieve wederom uiterst beperkt moeten zijn. De vergelijking met de gang van zaken bij het Catharinahof (nieuwe Maaszicht) is daar een afschrikwekkend voorbeeld van, maar daarover later. De wethouder hield bij de behandeling van de ingekomen stukken nog betoog over de  klokkentoren. Aan het eind van dat betoog viel mevrouw Schuts in met de opmerking dat zei alleen maar had gevraagd of de briefschrijvers iets meer hadden gehad dan een ontvangstbevestiging. Hij zou dat navragen.

Over het historisch stadhuis weten wij burgers nog niets. We hebben altijd gedacht dat de VVV er in zou komen en dat de bovenzaal weer als trouwzaal zou dienen en mogelijk voor andere ontvangsten. In de krant hebben we kunnen lezen dat het te duur is voor de VVV en dat de exploitatie sowieso voor de gemeente te duur wordt. Inmiddels is er wel een enorme liftkoker geplaatst die kennelijk minder storend is dan een paar gedenkstenen  en stelde het college daarom voor de gedenksteen van oud-burgemeester Ficq binnen in het gebouw te plaatsen. Dat zou natuurlijk bij de behandeling van dat onderwerp in de vergadering aanleiding kunnen geven tot allerlei vragen waarop het college waarschijnlijk schuldig zou moeten blijven. Dat is in de commissie weliswaar niet gebeurd, maar die commissievergaderingen stellen nu eenmaal niets voor. In de discussie over de gedenkstenen kwam dat onderwerp helemaal niet aan de orde. Ik vond dat verdacht. Na afloop van de vergadering bleek dat de raad de avond van te voren in vertrouwelijkheid had gesproken over de toekomst van het gebouw. De algemene mening was dat het in gemeentehanden moest blijven. Geen verwonderlijke uitspraak want dat was al in 2002 de opvatting. Herbestemming in gemeentehanden een logische consequentie is van verplaatsen van het stadhuis. Vandaar de algemeen opvatting: VVV en trouwzaal. De financiële gevolgen zouden niet opwegen tegen de voordelen van de herontwikkeling van het hele gebied. Nu maar afwachten hoe het verder gaat

De gedenksteen komt in ieder geval tegen de buitenmuur.

Alles bij elkaar een heel gehannes en dat was het onderwerp van de 5-minutenpreek van mevrouw van Lieshout. Zij was zo slim geweest om aan te kondigen dat zij over alle agendapunten wilde spreken. Daarmee is dan ook een precedent geschapen waar toekomstige insprekers gebruik kunnen maken.

Het betoog van mevrouw van Lieshout is de moeite waard op de site van de gemeente Grave af te luisteren. Haar toespraak begint na 8 minuten en 35 seconden van het begin van de opname. Zij wees nog eens op het totale falen van de informatievoorziening. Opvallend was dat na haar toespraak de burgemeester 1 minuut stilte inlaste. Zij had van schrik de microfoon uitgeschakeld. Dat was dan ook de enige reactie vanuit de raad.

Bij de beantwoording van de vragen over één van de ingekomen brieven gaf de wethouder aan dat er systemen waren, maar dat hij er niet van overtuigd is dat die werken. Die bewuste brief kunt u helemaal vinden op de site van Jacques Leurs.

Ook zo’n fraai voorbeeld. “We zullen het blijven volgen” was de uiteindelijke reactie uit de raad. Aan het slot gaf de wethouder nog een antwoord waarvan mevrouw Schuts zei dat ze het al had gekregen !! Genoeg gehannes

De behandeling van de A-stukken verliep zoals het hoort vlot. Ook de start van het voorstel over de parkeerschijf 2013 was positief. Naar aanleiding van de commissievergadering was het voorstel aangepast. De voorzitter constateerde dat het weer vragen stellen werd en geen inhoudelijke discussie waar de vergadering eigenlijk voor bedoeld is. De rest van de discussie was niets anders dan herhalen van wat al eerder was gezegd en verwijzen naar genomen besluiten waarbij de wethouder nog eens zei dat ook het college voorstander is van 2 grote parkeerterreinen. Hoe dat uitwerkt hebben we inmiddels gezien.  Uiteindelijk werd het voorstel gewoon en ongewijzigd aangenomen.

Het voorstel van het college over het burgerinitiatief om de parkeerchaos in de omgeving van de Quaylaan aan te pakken werd eveneens aangenomen. Iedereen gelukkig, maar het komt er op neer dat dit probleem wordt ingepast in het totale parkeerbeleid. Dat had veel eenvoudiger gekund als de wethouder dit bij de bespreking met de wijkraad, nu dik driekwart jaar geleden, had gezegd in plaats van hem naar de methode van het burgerinitiatief te verwijzen. Ook gehannes dus.

Bij de behandeling van de actualisering van het rioleringsplan gaf VPGrave nog eens aan die partij het niet eens was met de gang van zaken. Ook hier bleek weer dat de kwestie in de commissie niet voldoende was uitgepraat. De raad vond dat VPGrave maar met een amendement had moeten komen. Ook de voorzitter merkte op dat het aankondigen van amendementen in de commissie thuis hoorde en daar ben ik het helemaal mee eens. Maar laat nu juist de raad altijd tot gewoonte hebben dat amendementen pas tijdens de behandeling in de raad worden ingediend. Vreemd dat er voor de stemm9ing een schorsing werd ingelast waarin niet mocht worden gerookt. Wat er dan wel is gebeurd weet ik nu nog niet want VPGrave was al snel terug en er kwam geen amendement.

Bij het begin van de behandeling van de parkeerverordening was weer gehannes, pardon discussie, over de stukken. Daar bleef het ook bij en het voorstel, wat dat dan ook moge wezen werd aangenomen. Op de gemeentelijke site stond bij dit agendapunt dat het voorstel nog niet beschikbaar was.

De discussie over het paraplubestemmingsplan seksinrichtingen gaf natuurlijk aanleiding tot hilariteit en misverstanden over de betekenis van het voorstel en de rol van de raad. Het is niets meer dan een methode om aan te geven dat Grave geen seksinrichting wil terwijl volgens de wet een gemeente dat niet mag zeggen. Seksinrichtingen kunnen dus niet worden verboden net zo min als je kunt verbieden dat het gaat regenen. Daarom neem je een paraplu mee en zo zorgt een paraplubestemmingsplan ervoor dat je niet nat gaat als er toch een verzoek voor zo’n instelling komt. Rest nog om in het kader van gehannes op te merken dat de voorzitter het betreurde dat de vragen  in de commissie niet voldoende waren besproken.

De BURAP gaf reden tot het wederom maken van enkele opmerkingen. Hier en daar gaf het aanleiding om alvast aan te geven dat men bij de jaarrekening of/en de kadernota dieper op de geschetste problemen zou ingaan. Men wilde zich beperking tot chagrijnige opmerkingen, noodkreten en dergelijke. De voorzitter gaf nog even een uitleg over de commissies die openbaar zijn en voor iedereen toegankelijk. Dat is juist, maar zoals zo vaak geldt ook voor de BURAP dat de stukken altijd te laat zijn en omvangrijk zijn. Dan is de toegankelijkheid voor het publiek meer theorie dan praktijk.

Bij de stemming gaf de heer van Geest namens VPGrave aan dat zijn partij niet verder wilde gaan dan de BURAP voor kennisgeving aannemen. De vorozitter zei dat hij de keuze had tussen voor of tegenstemmen. Daarop stemde zijn partij tegen. Hieronder geef ik de letterlijke tekst van het eerste deel van het voorstel:

Op basis van het voorliggende stuk stellen wij u voor:

1. De 2e Bestuursrapportage (Burap) 2012 voor kennisgeving aan te nemen;

Aldus werd besloten. Lust u nog peultjes?

Bij de behandeling van het voorstel over de plaats van de gedenkstenen en die van oud-burgemeester Ficq bleek duidelijk dat de raad was voorbewerkt in de richting van binnen het historisch stadhuis plaatsen. Het amendement van LPG, Trots en Keerpunt 2010 om die gedenksteen tegen de buitenmuur te plaatsen ging daar dwars doorheen. Uit de discussie kwam eigenlijk niets nieuws naar voren. Tot verrassing van velen stemden, terwijl hun fractievoorzitter een gloedvol betoog had gehouden ter ondersteuning van het collegevoorstel, 2 leden van de VVD-fractie voor het amendement dat daardoor met 8 tegen 7 stemmen werd aangenomen. In mijn voorbeschouwing gaf ik te kennen dat afhankelijk van de betekenis die je aan deze gedenkstenen hecht er 2 mogelijkheden zijn. In het museum als de steen alleen nog een historische betekenis heeft en in de buitenlucht en in dit geval aan de muur van het historisch stadhuis. de steen is een typische buitenluchtsteen. Het argument van beschermen tegen vandalisme vind ik erg gezocht. Dan zou je alle gedenkstenen en nog veel andere zaken ook binnen moeten plaatsen. De stemming verliep na het aannemen van het amendement niet helemaal vlekkeloos. Positief was dat de Greeff van VVD en Peters van het CDA het amendement als een feit erkenden en dus het geamendeerde voorstel steunden. Eerlijkheidshalve moet ik erkennen dat het gehannes zich niet beperkte tot de raad. Zelf was ik ervan overtuigd dat het amendement met 8 tegen 7 was verworpen. Blijkbaar had ik het stemgeluid van twee naast elkaar zittende raadsleden verwisseld.

Nu maar afwachten hoe in het vervolg de dodenherdenking wordt georganiseerd, wat de bestemming van het historisch stadhuis wordt, wat we met de toren gaan doen en of er trottoirs rond het Hart van Grave komen en of alles op tijd klaar is. Maar de plaats van de gedenksteen staat nu vast, toch? Ik ben daarom benieuwd hoe dit besluit in de besluitenlijst terecht komt.

De schuldhulpverlening bleek zonder nadere discussie te kunnen worden verwerkt waaruit blijkt dat je ook over B-stukken niet hoeft te discussiëren.

Bij de behandeling van de belastingvoorstellen deed mevrouw de Zoete nog een poging iets aan de hondenbelasting te doen maar de rest van de raad was daarin niet geïnteresseerd. Het ging over een hele reeks afzonderlijke regelingen. Deze raad heeft de merkwaardige gewoonte in dergelijke gevallen niet over afzonderlijke onderdelen te besluiten maar over het hele pakket in één keer. Het gevolg was dat de hondenbelasting voor 2 leden reden was het hele voorstel af te wijzen, hetgeen eigenlijk niet kan omdat de raad gewoon de verordening moet vaststellen. Als de raad het hele voorstel zou afwijzen, hetgeen tegenstemmers toch willen, zou  de gemeente in 2013 geen eigen inkomsten hebben en dat zal ook niet de bedoeling zijn.

Nabeschouwing

Misschien is na het betoog van mevrouw van Lieshout de tijd eindelijk rijp om de werkwijze van de raad eens grondig aan te pakken. Vooralsnog erkent iedereen de problematiek maar wijst iedereen naar iedereen en dus blijft alles zoals het was. Je kunt hier niet één schuldige aanwijzen. Het grote probleem is de samenwerking en het synchroniseren van het werk van ambtenaren, college en gemeenteraad. Het is dus een zaak van alle betrokkenen met de raad als uiteindelijk verantwoordelijke. En daar begint de ellende ook. Mevrouw van Lieshout ging er in haat betoog van uit dat de gemeente een jaarplanning heeft. Misschien hebben sommige afdelingen zoiets maar de gemeente als zodanig heeft juist de taak van het presidium om een jaarprogramma op te stellen geschrapt.. Al vele malen heb ik opmerkingen gemaakt over de werkwijze van de raad die betrekking hebben op het gehannes en daar ook wel instemmende geluiden over gehoord. Maar niemand in de organisatie voelt zich geroepen er daadwerkelijk iets aan te doen, terwijl dat wiel al lang door anderen is uitgevonden. Zou het nu wel gebeuren.

De raad ging na afloop van de vergadering nog ergens iets drinken. Om daar over na te praten of om invulling te geven aan het gezegde: “ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was”. Ik weet het niet want het publiek werd niet uitgenodigd mee te doen aan het napraten. Misschien onbewust want het betrekken van geïnteresseerde burgers bij het raadswerk is in Grave helemaal niet vanzelfsprekend.