Gisteravond kreeg ik van een raadslid een memo te zien,
waarbij aangegeven was dat de bestemming “maatschappelijk” is. Ik heb dat
natuurlijk nagegaan. De kleur van “maatschappelijk” is in ieder geval op mijn computer
niet te onderscheiden van die van “gemengd”. Gelukkig zijn er ook andere
methoden om de verschillen in bestemmingen zichtbaar te maken en daaruit bleek
dat de bestemming inderdaad “maatschappelijk” is. Daarmee wordt de procedure om het parkeerterrein te realiseren wat eenvoudiger dan ik eerst dacht. De gemeenteraad komt er niet meer aan te pas.
Ook die bestemming laat het aanleggen van een
parkeerterrein niet toe en dus moet er een bestemmingsplanwijziging komen. Maar……
bij deze bestemming heeft de gemeenteraad, al of niet bewust, aan het college
de bevoegdheid gegeven de bestemming “maatschappelijk” te wijzigen in “parkeren”!
Eigenlijk had het college dus het plan om aan de Stadhouderslaan een
parkeerterrein aan te leggen helemaal niet op 19 maart aan de raad hoeven voor
te leggen. De raad had hier al mee ingestemd bij de vaststelling van het
bestemmingsplan “woonwijken, Grave” op 13 november 2012. Het bestemmingsplan
werd zoals meer voorkomt aangekondigd als conserverend, dus niets nieuws
bevattend. Van overleg met wijkraden vooraf over het bestemmingsplan is niets
gebleken. De behandeling in commissie en raad verliep vlotjes. In een
conserverend bestemmingsplan mag je een bevoegdheid voor het college de
bestemming maatschappelijk te wijzigen in “parkeren” toch wel een nieuwigheid
noemen die op zijn minst had moeten
worden genoemd. Nu komt het wat slinks over.
Vlak daarna kwam de discussie over de parkeergelegenheden
bij de Mariakapel en Lovendaalsingel in
samenhang met het bestemmingsplan “centrum Grave” op gang. Het resultaat was
o.a. dat een vergelijkbare vrijstelling uit het bestemmingsplan “centrum Grave”
werd geschrapt.
Of deze gang van zaken een bewuste tactiek van het
college is geweest kan ik niet bewijzen. In ieder geval heeft het college nu
wel dubbele rugdekking van de raad. Het plan is inmiddels onherroepelijk en “daar
moeten we het mee doen”.
Kan er nog iets tegen worden gedaan en bij wie moet men
dan zijn?
De gemeenteraad heeft zich zelf buitenspel gezet. Het
college voert opdrachten van de raad uit en als de raad anders wil moeten ze
maar een nieuwe opdracht geven. Dat zal in dit geval niet zo eenvoudig zijn
omdat de bevoegdheid om de bestemming parkeren aan het terrein te geven vast
ligt in het bestemmingsplan. Dat wijzig je niet zo maar. Het enige dat de , raad
zou kunnen doen is, net als bij de Mariakapel, het college opdragen alsnog af
te zien van deze locatie. Dat de raad hiertoe kan worden verleid is gezien de
voorgeschiedenis, uiterst gering. Het college kan de motie ook naast zich
neerleggen en dan rest niets anders dan een motie van wantrouwen en ontslag van
het college. Dat zal niet gebeuren.
Rest niets anders dan invloed uitoefenen op de nog te
volgen procedure. Ook die ziet er voor tegenstanders van het parkeerterrein op
die plek niet goed uit.
De voorwaarden die in het bestemmingsplan worden gesteld
om de bestemming te wijzigen in parkeren zijn niet echt moeilijk. Hieronder
volgen ze:
a. de wijziging leidt niet tot een onevenredige
aantasting van de belangen van de naburige erven;
b. uit onderzoek of motivering anderszins volgt
dat er geen onevenredige aantasting van landschappelijke, milieu en natuurwaarden
plaatsvindt.
Pikant is wel dat in dit geval de gemeente zowel
aanvrager als beoordelaar is. De gemeente stelt zelf de motivering op en
beoordeelt die.
In de procedure zit wel een ter visielegging en een
mogelijkheid een zienswijze in te dienen. Maar ook hier beoordeelt de gemeente
als belanghebbende zelf. Dan rest als laatste nog een beroep op de Raad van
State. Daarbij zal een goede jurist nodig zijn. Ik zie geen ander
aangrijpingspunt dan dat het college het instrument “wijzigingsbevoegdheid”
oneigenlijk gebruikt.
Gewoonlijk is het overleg in Grave beperkt tot deze
wettelijke procedure. Het kan ook anders. De wethouder heeft toegezegd dat de
wijk wordt betrokken bij de “uitvoering van het parkeerterrein”. Nu is dat ook
een toezegging die verschillend kan worden uitgelegd. Meepraten is alleen zinvol
is de buurt al wordt betrokken bij het opstellen van het plan. Maar dan
accepteert men in feite wel dat het parkeerterrein er komt. Dat het college
ervan overtuigd kan worden dat het beter is geen gebruik te maken van de
wijzigingsbevoegdheid lijkt mij geen realistische veronderstelling. Het college
voert immers een raadsbesluit uit.
Van een rol van de wijkraad heb ik tot nu toe niets
gezien. Ook dat is vreemd.
Het initiatief ligt nu bij het college.
Waar ik zeker niet in geloof is dat het parkeerterrein er
30 juni 2013 ligt. Wat zijn daarvan de consequenties?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten