2013-49 Raadsvergadering april 2013; bestemmingsplan buitengebied

De haan kraaide drie maal;

Drie maal is scheepsrecht;

Alle goede dingen komen in drieën;

Drie maal dezelfde zet bij schaken betekent remise;

Een hoogspringer krijgt drie kansen;

Iemand die aan het verdrinken is komt nog drie maal boven water.

Deze raadsvergadering wordt in drie etappes afgewerkt, 

Wat heeft dit te maken met de raadsvergadering?

Het was deze vergadering de derde maal dat de raad heeft beslist dat de prinses Margriet

Een plaats moet krijgen in het bestemmingsplan buitengebied en dus wordt gelegaliseerd. De twee voorgaande besluiten hebben niet tot succes geleid. Telkens kwam het college tot de conclusie dat het niet haalbaar zou zijn en stelde aan de raad voor het maar te vergeten. Volgens het college zou de provincie geen medewerking verlenen en die medewerking is nodig.

De vraag ligt nu voor de hand of deze derde poging van de raad wel tot succes zal leiden. Dat zal uit de motivatie in het amendement moeten blijken. En helaas is die motivatie mij onbekend. De toelichting en de discussie in de raadsvergadering bleef beperkt tot de mededeling dat de prinses Margriet alsnog in het bestemmingsplan wordt opgenomen. Het amendement werd met 10 tegen 3 aangenomen. Dat zal voor de provincie waarschijnlijk niet voldoende zijn om af te zien van een reactieve aanwijzing.

Vooralsnog ziet het er dan ook naar uit dat de beslissing van de raad niet meer inhoudt dan een verklaring dat de raad het wel wil, maar er geen moeite voor gaat doen.

Inmiddels ligt er wel een uitnodiging bij de raadsleden om een rondvaart te maken met een boot, waarvan de eigenaar ongeveer dezelfde plannen heeft. Het college heeft blijkens de gemeentelijke informatiepagina van deze week ook toestemming gegeven met die boot op 12 mei een ligplaats aan de loswal in te nemen. Voor degenen die de hele geschiedenis van de prinses Margriet kennen een enigszins pikant aangelegenheid.

De bijeenkomst op maandag heb ik niet bijgewoond. De dinsdag was helemaal gewijd aan het bestemmingsplan buitengebied. Het Binnenhof, de woningmarkt, de aanstraling van de Elisabeth, een bezwaarschrift van Litjens en het extra krediet voor oude handhavingszaken komen vanavond aan de orde. Enige tijdbewaking zal wel nodig zijn om nu op tijd klaar te zijn. Anders klopt de laatste van de reeks drieluiken aan het begin niet.

De behandeling van het bestemmingsplan bleef beperkt tot procedurediscussies, individuele zaken en wat onderling geharrewar waaronder een motie van wantrouwen. Beleid is niet aan de orde geweest. Het is (alweer) een conserverend bestemmingsplan. Mag je zeggen dat de gemeenteraad van Grave zich beperkt tot het op de winkel passen totdat een ander het overneemt?

Ook door het ontbreken van de informatie over amendementen en antwoorden vanuit college en ambtelijk apparaat is het niet mogelijk, en waarschijnlijk ook niet zinvol, commentaar op de inhoud te geven.

Ik heb nog geprobeerd de amendementen en andere aan de raadsleden verstrekte informatie te pakken te krijgen. Er mag dan worden beweerd dat alle relevante stukken op de gemeentelijke site staan, ze zijn in ieder geval niet te vinden. Ook sommige raadsleden hadden daar moeite mee. Herhaaldelijk werd gevraagd om een formulering op papier te krijgen. Naast met I-pads werd ook druk met papieren gewerkt.

Door enkele raadsleden werd nog aan de orde gesteld of bij zoveel reacties en zo weinig tijd voor de raadsleden om alle informatie geen gevaar is ontstaan voor rechtsongelijkheid. Het antwoord daarop is natuurlijk een volmondig "ja". Het was echt onmogelijk om alle zienswijzen in zo'n korte tijd goed door te nemen. En dan vlak voor de vergadering nog een groot aantal insprekers. Dat werd uiteindelijk ook wel erkend. Er werd daarom een motie aangenomen waarin het college werd opgedragen in het tweede kwartaal van 2014 met een inventarisatie van knelpunten te komen. Voor degenen die het gevoel hebben dat zij bij de behandeling van dit raadsvoorstel niet dezelfde behandeling hebben gekregen als anderen een "motie van troost". Dat is toch iets.

In de aan de raadsleden op het laatste moment verstrekte gegevens kwamen blijkbaar ook nog twee “ambtshalve wijzigingen” voor.  Dat zijn wijzigingsvoorstellen die niet berusten op inbreng via zienswijzen of vanuit het college. Een ambtenaar is er zelf achtergekomen dat met die wijziging het besluit beter zal worden. Deze weg kan ook worden bewandeld als de indiener van een zienswijze net even te laat was met indienen. In de zienswijzennota komen enkele voorbeelden daarvan voor. Op zich is er dus niets mis met deze wijzigingsvoorstellen. Ze moeten echter wel in het uiteindelijke besluit worden verwerkt. En dat is niet gebeurd. Volgens betrouwbare informatie (zo heet dat) is één van die voorstellen wel verwerkt in een van de amendementen. Voor de andere is er nog een redding. Aan het begin van de discussie vroeg de voorzitter aan de raad toestemming om het uiteindelijke besluit na de vergadering te mogen aanpassen als het besluit daardoor beter zou zijn geformuleerd (mijn weergave van hetgeen de voorzitter letterlijk heeft gezegd). Dat geeft ruimte om ook deze ambtelijke wijziging de status te geven van een besluit van de gemeenteraad van Grave.

Dat doet me denken aan wat een griffier van een provincie ooit heeft gezegd. Het is ook een mooi slotwoord van dit artikel.

“Wat het college beslist is niet belangrijk. Belangrijk is wat ik opschrijf dat zij hebben besloten”.