Besluitvormende vergadering 17 december

Zoals was te verwachten kon de agenda niet volledig worden afgewerkt. Sneu voor degenen in het publiek die speciaal waren gekomen om te horen of het museum kon worden uitgebreid, het dierenverblijf in Velp gered of dat Grave een eigen stadsdichter zou krijgen. Toch is het bezoek aan een raadsvergadering geen verloren avond. Je moet er wel een speciaal soort gevoel voor humor voor hebben. Zo constateerde Piet Gremmen ergens dat er weer een voorbeeld van miscommunicatie was, en prompt viel zijn microfoon uit. Léon Kamps kreeg er van langs omdat hij via rechtstreeks contact met een ambtenaar informatie had waarover de rest van de raad niet beschikte. De afspraak dat contacten via de griffier zouden lopen werd nog eens bekrachtigd. Tijdens de rest van de vergadering maakten vervolgens diverse raadsleden ook gewag van hun ambtelijke contacten.



Sinds enige tijd heeft de gemeente een nieuw logo dat het nieuwe elan van de gemeente Grave symboliseert. Als je zo naar de raadsleden en ook de beantwoording door het college luistert hoor je regelmatig: "wij zijn daarvoor te klein" of "daarvoor hebben wij geen capaciteit". Tijd voor een nieuw logo?

Ik ben toch wel benieuwd hoe Cuijk en Mill zullen reageren op de aanpassingen van de Graafse Raad aan het besluit om een Intergemeentelijke Sociale Dienst in te stellen. De eerste vraag die zij stellen zal natuurlijk zijn of Grave daar niet eerder mee had kunnen komen. Dat vond ik ook. Als drie gemeenteraden eenzelfde besluit moeten nemen zorg je er voor dat er afstemming tussen de raden heeft plaats gevonden. Het formele raadbesluit (en dat was keurig voor de drie gemeenten in dezelfde week geprogrammeerd) is dan een feestelijke bekrachtiging. Die gelegenheid is er wel geweest in een gezamenlijke bijeenkomst, maar toen liet de Graafse Raad het grotendeels afweten. Jammer voor degenen die deze samenwerking hebben voorbereid en ook voor die ambtenaren die op een nieuwe plek moeten beginnen om de samenwerking daadwerkelijk tot een succes moeten maken.

Blij verbaasd was ik met het besluit om het voorstel voor de loswal terug te sturen. Ik had mij al getroost met de gedachte dat er nog voldoende tijd zou zijn om het besluit, dat vreesde ik toch wel zou worden genomen, te heroverwegen. Dit is veel beter en ik hoop dat in het vervolg met name het presidium van te voren veel strenger zal zijn bij het agenderen van voorstellen. Nu betreurt in ieder geval één raadslid dat niet al in de voorbereidende vergadering was geconstateerd dat het voorstel niet rijp was voor een volledig besluit. Wordt dus vervolgd, waarbij de kosten voor een tijdelijke parkeerplaats eigenlijk moeten worden toegerekend aan deze opknapbeurt. Als je met het verwijderen van de auto's wacht totdat er nieuw parkeerbeleid is hoeven die kosten niet te worden gemaakt en geen ambtelijke capaciteit te worden ingezet. Er kan worden doorgewerkt aan een structurele aanpak van het parkeren. Omdat je de bestrating van de loswal vanwege de multifunctionaliteit toch voldoende sterk moet maken is ook te overwegen te accepteren dat er voorlopig nog wordt geparkeerd . Ook nu heeft dat parkeren nooit belemmerd dat er op de loswal allerlei activiteiten worden georganiseerd.

Over Burap en grondexploitatie werd vlot besloten. Niet dat er niets meer viel op te merken, maar dat kan ook rustig in een later stadium. Van de grondexploitatie werd ook erkend dat dit een eerste stap was naar een (herstel van) een volledige rapportage over ontwikkelingsplannen waar dit dan de financiële paragraaf is.

Dat de raad al vroeg in de vergadering constateerde dat een burgerinitiatief wel een erg bureaucratische wijze is om burgers ideeën te laten aandragen en problemen voor te laten leggen is verheugend.