Een paar opmerkingen

Maandag 19 november werd het hoogste punt van het Hart van Grave bereikt en dat werd natuurlijk gevierd. Ook wethouder Daandels sprak de menigte toe. Hij maakte daarbij één opmerkelijke opmerking. Hij maakte de ontwikkelaar een compliment over de wijze waarop de bevolking van Grave was meegenomen in het ontwerpproces. Er waren regelmatig bijeenkomsten geweest in het Palazzo waarbij de stand van zaken werd toegelicht en op- en aanmerkingen konden worden gemaakt. Bij de volgende bijeenkomst bleek dat niet die inbreng iets was gedaan. Het gevolg was dat er in de vergunningsprocedure geen enkel bezwaar naar voren kwam.

Bij toehoorders bij mij in de buurt en natuurlijk ook bij mijzelf ontlokte het compliment van de wethouder de (ingehouden) reactie waarom de gemeente dan niet hetzelfde deed.

Houd dit in gedachten wanneer mijn komende blogs leest.

---------------------------------------------------------------------------------------------------  

In de rubriek “bellen met de burgemeester” in de Graafsche Courant van dinsdag 27 november werd vermeld dat het huidige Maaszicht naast de monumentenprijs had gekregen. Wat jammer dacht ik eerst, maar als de prijs wel was gewonnen was er natuurlijk pers op afgekomen en tien tegen één dat dan werd gevraagd wat er met het gebouw en vooral de kapel zou gaan gebeuren. En het staat toch wat sneu dat daarop geen antwoord kan worden gegeven. Of is er iemand die het wel weet?

---------------------------------------------------------------------------------------------------

In de eerst komende raadsvergadering komt de bomenlijst aan de orde. Dat is voor de indieners van een zienswijze over het plan om de bomen op de Kat een belangrijke mededeling. Na het indienen was er immers nog nooit een antwoord gekregen. Volgens de Graafsche courant zou dat alsnog gebeuren. Ik hoop maar dat ze mij zijn vergeten en dat de anderen het antwoord inmiddels hebben.

Het Wisseveld blijft geheim of toch niet?

Het Wisseveld

In de laatste raadsvergadering heeft de raad conform het advies van de bezwarencommissie besloten de heer Sparidans en mij niet ontvankelijk te verklaren in ons verzoek de geheimhouding van enkele documenten inzake het Wisseveld op te heffen. Door ons niet ontvankelijk te verklaren hoefde de raad geen antwoord te geven op de vraag of de geheimhouding wel terecht was. En dus blijven de heer Sparidans en ik en met ons heel Grave in het ongewisse. Waar zijn die 10 miljoen gebleven en wat heeft de gemeente eigenlijk nog te vertellen bij de ontwikkeling van het Wisseveld?

Laat ik ook een positieve opmerking maken. De raad heeft op dinsdag 13 november het besluit genomen en op vrijdag 16 november had ik het in huis. Ik hoop dat het nu standaard wordt een besluit direct mee te delen; het kan dus wel. Er werd meegedeeld dat ik bij de rechtbank nog bezwaar kan maken. Dat is echter zinloos en dus doe ik dat niet.

Het inhoudelijke argument om de zaak geheim te houden is steeds geweest dat door openbaar maken het financieel en economisch belang van de gemeente zou kunnen worden geschaad. Dat zou komen omdat er bedrijfsgegevens van derden in zouden staan.

Herhaaldelijk en nog tijdens het spreekrecht heb ik de raad er op gewezen dat zij ook uit eigener beweging openheid over het Wisseveld zou kunnen geven. Het rekenkamerrapport zou daar een goed handvat voor kunnen zijn. Daar werd wel wat over gesputterd, maar uiteindelijk geen uitspraak over gedaan. Zelfs werd het college niet gesommeerd eens op te schieten met het geven van hun reactie op dat rekenkamerrapport. Inmiddels is ook de rekenkamer in slaap gebracht. Wat ik daarvan vind heeft u al in de bijdrage van Wil Baaijens kunnen lezen.

Opvallend was wel dat dhr. Van Geest, die van alle raadsleden het bewuste contract waarschijnlijk het beste kent, geen problemen had met openbaar maken.

Het moet toch mogelijk zijn een antwoord te geven op een aantal kernvragen zonder daarbij de bedrijfsgegevens van anderen bekend te maken. Ik zal er hier enkele stellen.

·         Wat is er in het contract geregeld over de looptijd en de mogelijkheid van ontbinden van het contract en de consequenties daarvan?

·         Wie zijn grondeigenaren in het Wisseveld? Dat zijn openbare gegevens die iedereen uit het kadaster kan halen, maar die de gemeente natuurlijk paraat heeft. Een onderscheid tussen gemeente GBB en derden is voldoende

·         Bekend is dat de gemeente en BGG ieder voor 50% deelnemen in de grondexploitatie. Zijn alle gronden die eigendom zijn van GBB en gemeente in het contract betrokken?

·         Wat houdt het voor 50% deelnemen in? Ik kan me voorstellen dat beide partijen hun gronden hebben ingebracht tegen een bepaalde waarde. De aankoopsommen zijn kadastraal bekend, maar het kan natuurlijk zijn dat partijen elk een andere waarde hebben ingebracht en misschien zelfs ieder op een eigen wijze. Dat zou een geheim gegeven kunnen zijn. In dat geval is het ook speculatief en niet netjes van de gemeente. Hierbij geldt natuurlijk dat geen antwoord ook een antwoord is.

·         Welke financiële verplichtingen hebben de partijen tegenover elkaar. Uit de stukken voor de vergadering van 20 december 2011 valt af te leiden dat er over de waarde (=aankoopsommen?) rente wordt toegerekend. Als GBB op deze manier meer grond heeft ingebracht dan de gemeente, en dat zal zo wel zijn. Is de gemeente jaarlijks een bedrag kwijt aan GBB. Is dat 2 ton? Nu het contract is niet is verbroken gaat die betaling natuurlijk door. Kennelijk is in het verleden die rente steeds bij de schuld aan GBB bijgeschreven. Bij de laatste GREX zou dat vereffend zijn en kan met een schone lei worden begonnen. Wordt vanaf nu een nieuwe schuld opgebouwd of jaarlijks verrekend?

·         Uit het voorgaande is af te leiden dat de gemeente zakelijke belangen heeft om het Wisseveld zo snel mogelijk vol te bouwen en gezien de markt zijn alle andere plannen in de gemeente en wellicht ook daarbuiten concurrerend. Klopt dat?

·         Als ik het goed heb begrepen doet de gemeente niet mee in de bouwexploitatie en heeft daar dan waarschijnlijk ook niets over te zeggen. Dat zou ook betekenen dat GBB bepaalt wat en wanneer er wordt gebouwd. Aangezien GBB voor 50% meedoet in de grondexploitatie heeft de gemeente daarin ook geen wapen om bij GBB iets af te dwingen

·         Heeft GBB ook verplichtingen over bouwtempo en dergelijke? Bijvoorbeeld in de zin dat als GBB niet voor een bepaalde datum aan het bouwen is de overeenkomst wordt ontbonden.

Er zijn nog wel meer vragen bijvoorbeeld over het bestemmingsplan. Dat zal over enkele jaren moeten worden herzien. Mogelijk biedt dat mogelijkheden alhoewel er dan wel een rekening voor planschade zal komen ofschoon je dat ook weer bedrijfsrisico voor een projectontwikkelaar zou kunnen noemen.

Naar de mogelijkheden om via de rechter tot ontbinding te komen zal ik maar niet vragen. Daarmee zou je echt slapende honden wakker kunnen maken.

Reactie Wil Baaijens op slapende rekenkamer

In de grijze oudheid werd gedacht dat je een probleem kon oplossen door degene die de onheilsboodschap bekend maakte om zeep te helpen. Die gewoonte is nog niet helemaal verdwenen. Zie maar hoe met klokkenluiders wordt omgegaan. De raad van Grave gaat nog verder indachtig het spreekwoord dat voorkomen beter is dan genezen. De rekenkamer, die verplicht is ingesteld om te onderzoeken of het gemeentebestuur, wordt in slaap gebracht en kan dus geen mening meer geven over zaken als het Trefpunt in Velp en het Wisseveld. Het liefst had men de rekenkamer maar opgeheven, maar dat mag van de wet niet. Ja, en wat niet weet dat niet deert.

Wil Baaijens stuurde een reactie daarop die u hieronder kunt lezen.

Slapende rekenkamer.

De burger verwacht waar voor zijn belastinggeld. Dat betekent dat een betrouwbare overheid de gelden doeltreffend, doelmatig en rechtmatig moet besteden. De raad als controlerend bestuursorgaan moet daar op toezien.  Een lokale rekenkamer kan voor de raad, als controle-instrument,  een belangrijke ondersteunende rol spelen bij het toezicht op de drie genoemde eisen. Gezien het minder goed geslaagde gemeentelijke (financiële) beleid in voorgaande raadsperioden  geen onnodigheid. Een sterk pluspunt van een rekenkamer is dat zij onafhankelijk opereert ten opzichte van raad en college en daarmee niet verstrikt raakt binnen de verkokering van de raadsfracties en de politieke mores van het openbaar bestuur.

Ik kan me voorstellen dat in het kader van bezuinigingen de gemeente moet beknibbelen op alle kosten, dus ook die van de rekenkamer. Maar bijkans onvoorstelbaar is het besluit van de raad ( laatste raadsvergadering)  om haar eigen wettelijk en onafhankelijk onderzoeksinstrument  ter controle van het gemeentelijk (financieel) beleid om zeep te helpen. Nota bene, op 1 mei 2011 heeft de gemeente Grave samen met de gemeenten Cuijk en St Anthonis de rekenkamer voor 4 jaar herbenoemd. Over verantwoord besturen gesproken!

Ben je als raad niet tevreden met de rekenkamer dan kun je daar wat aan doen. Voel je je als raad of als college door de rekenkamer ernstig aangesproken - in de twee gevallen dat de rekenkamer het gemeentelijk beleid onderzocht heeft is dat gebeurd (’t Trefpunt in Velp en het Wisseveldproject) - dan is dat niet leuk maar wees als gemeentebestuur open en transparant met de conclusies van de rekenkamer, evalueer en corrigeer je beleid, maar schaf de rekenkamer door een onduidelijke paragraaf in de wet betreffende de financiering ervan niet af met de smoes “Slapende Rekenkamer”. Neem je verantwoordelijkheid! Voor de burger geeft het geen vertrouwen in politiek en bestuur en riekt het naar incompetentie en struisvogelpolitiek. Dat moeten we niet willen!

Dr. Klaartje Peters, {gepromoveerd bestuurskundige, zelfstandig onderzoekster, publicist (o.a. Het opgeblazen bestuur) en lid van de rekenkamer van Maastricht } brengt het onderwerp  “Slapende  Rekenkamer” als volgt onder woorden.

[“De laatste tijd wordt er in rekenkamerland veel gesproken over het fenomeen van de “Slapende Rekenkamers”. Het gaat om rekenkamers die op papier nog bestaan, maar feitelijk buiten werking zijn gesteld, meestal door haar budget af te nemen………………

Er zijn op dit moment nog niet veel slapende rekenkamers, de Berenschotevaluatie spreekt van ‘zeker geen tientallen’. De zorg betreft vooral de toekomst, in financieel slechte tijden is het wegbezuinigen van de rekenkamer voor veel gemeenteraden een aantrekkelijke optie……

Maar het punt is dat er niet zoiets is als de raad. Een enkele uitzondering daargelaten is het niet de raad die het budget van de rekenkamer op 0 euro stelt, het is een meerderheid van de raad. En daar wringt de schoen, want de meerderheid van de raad steunt ook het College van B&W. Dat is hoe ons politieke systeem werkt, dualisme of niet. In de dagelijkse praktijk van het gemeentebestuur is dat dualisme vaak nog ver weg weet iedereen die het lokaal bestuur in Nederland een beetje volgt.

En juist de rekenkamer is één van de weinige instrumenten die daaraan bij moet dragen.

Realiseert iedereen zich wel dat de rekenkamer één van de weinig gezaghebbende spelers is in de gemeente die het College kan bekritiseren? Zeker in gemeenten waar de lokale of regionale pers het laat afweten is de rekenkamer soms de enige objectieve criticaster van het gemeentebestuur. Tien jaar na de invoering van het dualisme zijn veel bestuurders daar nog niet aan gewend. Of van gediend. En dus mag die criticaster wel enigszins worden beschermd. Los van wettelijke maatregelen zou dat iets zijn voor de burgemeester, vind ik, die als voorzitter van de Raad en het College een sleutelrol speelt in dit soort processen.

De lokale democratie wordt niet gediend door klakkeloos te volgen wat een meerderheid van Raad en College roept, maar door in de bres te springen voor de rekenkamer.

En dat gebeurt nu onvoldoende.]

Hier kan ik alleen maar “amen” op zeggen.

Note. Als onderdeel van de dualisering zijn de gemeenten vanaf 2006  wettelijk verplicht een rekenkamer of rekenkamercommissie in te stellen.

Slapende rekenkamers zijn rekenkamers die door de raad (door een omissie in de wet) in een comateuze toestand worden gebracht door het terugschroeven van het budget voor de rekenkamer tot nul.

Wil Baaijens

Oproep voor indieners van een zienswijze bestemmingsplan Grave centrum.

Begin dit jaar heeft de gemeente het ontwerpbestemmingsplan Grave centrum ter inzage gelicht. Er bestond de gelegenheid een zienswijze in te dienen. Nadien is er niets meer over dat bestemmingsplan vernomen. Nu is toevallig bekend geworden dat het de bedoeling is dit bestemmingsplan op 18 december 2012 in de raad vast te stellen. Uit niets is nog gebleken dat er iets met de zienswijzen is gedaan. Zeker omdat het bestemmingsplan door de gemeenteraad wordt vastgesteld en ook omdat de zienswijzen bij de raad zijn ingediend zou een overleg tussen gemeenteraad en indieners voor de hand hebben gelegen. In ieder geval zou iedere indiener zijn of haar zaak bij de eigen partij moeten kunnen uitleggen. Zoals het er nu naar uitziet is daar geen tijd voor en rest na vaststellen door de raad alleen nog een gang naar de rechtbank.

De wijkraad heeft inmiddels aan het presidium van de raad gevraagd het bestemmingsplan op 18 december niet te behandelen, maar tijd in te ruimen voor bespreken van de zienswijzen. Vermoedelijk zijn dat er heel wat. Er is zelfs sprake van een 80-tal. Als ieder voor zich zou moeten optreden zou het wel eens chaotisch kunnen worden en tot extra vertraging leiden. De wijkraad acht het zijn taak alles te doen zodat zo spoedig mogelijk een weloverwogen bestemmingsplan tot stand komt. Daarvoor is het nodig te weten wie allemaal een zienswijze hebben ingediend zodat een overleg kan worden belegd om af te spreken in hoeverre gezamenlijk optreden zinvol is.

Daarom:

Heeft u een zienswijze ingediend op het bestemmingsplan Grave centrum? Meld u dan bij info@wijkraadbinnenstadgrave.nl

Liefst met de zienswijze als bijlage.

Hetzelfde geldt voor degenen die schriftelijk of per mail hun mening hebben gegeven over de voorgenomen aanleg van parkeerterreintjes zoals bij de Mariakapel, de Lovendaalsingel en anderen.

Parkeren en bestemmingsplan Grave centrum.

Parkeren en bestemmingsplan Grave centrum

In de december 2010 vastgestelde parkeernota is een opsomming gegeven van potentiële parkeerplaatsen. Iedere mogelijkheid heeft natuurlijk zijn voor en tegens. Bij de voorbereiding is een klankbordgroep betrokken geweest die ook een afweging gemaakt tussen de diverse mogelijkheden. Nu is een klankbordgroep niets meer dan een forum waar de werkelijke samenstellers van de nota (college en in- en externe deskundigen) hun ideeën toetsen. Klankbordgroepleden geven wel hun mening, maar college en raad zijn niet verplicht zich iets van de mening van de klankbordgroep aan te trekken. Ze zijn natuurlijk wel verplicht de inbreng van de klankbordgroep serieus te nemen.

Zo heeft de klankbordgroep als mening gegeven dat voor het lang parkeren, dus mensen die in de stad werken en toeristen, aanleg van enkele grote parkeerterreinen het beste is. Die terreinen moeten niet in, maar vlak bij het centrum komen. Als goede mogelijkheden om een flink parkeerterrein aan te leggen werden het Wisseveld, het voetbalveldje aan de Jan van Cuijkdijk en ook het Visioterrein genoemd. De andere in de nota genoemde mogelijkheden waaronder de omgeving van de Mariakapel, het grasveld op de hoek Henri Dunantsingel, een strook aan de Koninginnedijk en zo nog enkele plekken voor een beperkt aantal auto’s bieden slechts ruimte aan een beperkt aantal auto’s.

Nu was het van het begin af wel duidelijk dat het aanleggen van de grotere terreinen niet eenvoudig zou zijn. Voor het Wisseveld heeft de gemeente een contract met GBB afgesloten. Die ontwikkelaar zou er dus mee moeten instemmen. Inmiddels weten we bijna zeker dat het niet de gemeente is die in het Wisseveld bepaalt wat er gebeurt maar GBB.  Een parkeerterrein op het voetbalveldje is als entree van de stad misschien wel handig maar niet fraai als het niet speciaal wordt ingericht. Bovendien past een parkeerterrein niet in de natuurfuncties die gemeente en provincie aan dat gebied hadden gegeven. Het Visioterrein was en is nog steeds geen gemeente-eigendom en in 2010 was over de ontwikkelingen daar niets bekend. Nu zou de gemeente daar toch een dikkere vinger in de pap moeten hebben.

Opdracht aan het college was onder andere te gaan werken aan het mogelijk maken van één of meer van die grote terreinen. Tot nu toe is van vooruitgang op dat gebied niets te merken geweest.

Bij de vaststelling van de parkeernota zijn naar mijn mening geen duidelijke uitspraken gedaan over welke terreinen wel of niet zouden kunnen worden aangelegd. Wel zijn tegen vrijwel alle plaatsen bezwaren aangevoerd.

Tegen aanleg van parkeerplaatsen bij de Mariakapel zijn ernstige bezwaren geuit, al bij de eerste behandeling in de raad en zeker ook bij een informatieavond in februari 2012. Op die avond bleek eigenlijk al dat er weinig meer viel te praten. De ambtenaren die de vragenstellers te woord stonden konden niets anders doen dan zeggen dat men maar een brief moest schrijven.

Tezelfdertijd werd het bestemmingsplan centrum ter visie gelegd. Ook dat gebeurde eigenlijk zonder behoorlijke informatie. Toch viel het enkelen op dat om het hele parkeerterrein bij de Mariakapel aan te leggen een bestemmingsplanwijziging nodig was en ook in het ontwerp was verwerkt. Dat bood de mogelijkheid via een zienswijze in ieder geval discussie te forceren en liefst natuurlijk schrappen van dat terrein als parkeerplaats. Een andere insteek voor een zienswijze was te verzoeken  van terreinen waar de wat vage omschrijving parkeren niet uitsloot de bestemming zo te formuleren dat parkeren niet meer mogelijk zou zijn.

Ik weet zeker dat er in ieder geval enkele zienswijzen van deze strekking zijn ingediend. Eentje is van mijzelf

Nu is er op deze zienswijzen nooit gereageerd en toch werd tijdens de raadsvergadering van 13 november meegedeeld dat het college voorstelt dit bestemmingsplan in de raad vast te stellen. Dat enkele indieners van een zienswijze en ook de vertegenwoordiger van de wijkraad die aanwezig waren niet ter plekke zijn ontploft mag een wonder worden genoemd.

Tijdens de behandeling van het agendapunt parkeren dat op zich al vreemd genoeg verliep werd wel weer gewezen op de onwenselijkheid van met name de Mariakapel en de mogelijkheden bij Visio maar kwam de uitvoering nauwelijks ter sprake. De wethouder zei alleen dat die aanstaande was, maar dat had hij al meer gezegd.

En toen stond opeens de volgende middag op de website van de gemeente de aankondiging van een informatieavond op 28 november. De aanbesteding van de parkeerplaatsen heeft inmiddels plaatsgevonden en de opdracht wordt begin december verstrekt.

Je vraagt je natuurlijk af wat het college bezielt. Ze hebben de mond vol over transparantie, de burgers bij de besluitvorming betrekken en nog meer van die mooie kreten. Maar in de praktijk wordt alle moeite die burgers doen om Grave een beetje aantrekkelijk te houden genegeerd. Nu weet ik ook wel dat niet alle ingebrachte ideeën uitvoerbaar zijn en dat er ook nog betere ideeën bestaan. Maar het minste wat je toch als fatsoenlijk bestuur doet is mensen informeren waarom het bestuur iets anders gaat beslissen dan gewenst. Dat informeren doe je tijdig en je zorgt ervoor dat betrokkenen er niet toevallig achter moeten komen. Zoals nu is gebeurd.

Ik spits het nu toe op de parkeerplaatsen, maar er zijn natuurlijk ook zienswijzen ingediend over andere aspecten van het bestemmingsplan. Ook die zijn straal genegeerd.

Inmiddels is natuurlijk wel actie ondernomen. Aan het presidium is door de wijkraad voorgesteld dit bestemmingsplan niet in december te behandelen. Dat presidium vergadert op 20 november. Er was dus haast geboden. In de brief doet de wijkraad ook een voorstel voor een procedure waarbij aan de ingediende zienswijzen de aandacht kan worden besteed die zij verdienen. De volledige brief zal nog op de site van de wijkraad worden geplaatst

Voor wat betreft de parkeerplaatsen zijn er twee mogelijkheden. Allereerst zou de raad het college kunnen verbieden één of meer van de omstreden parkeerplaatsen aan te leggen. De eerste keer dat de raad normaal gesproken bij elkaar komt is op 18 december en dat is misschien te laat. Maar een signaal vanuit het presidium zou ook voldoende moeten zijn. Een tweede aanpak is wat ingewikkelder. Het college is blijkbaar van mening dat de parkeerplaatsen zonder meer kunnen worden aangelegd. Het is echter zeer waarschijnlijk dat voor enkele locaties een monumentenvergunning nodig is of /en toestemming van de provincie. Nu weet ik dat de provincie heeft ingestemd met 25 parkeerplaatsen bij de Mariakapel. Ambtelijk instemmen is niet per definitie hetzelfde als vergunning verlenen. Op de tekening heb ik overigens 42 plaatsen geteld. Aan de gemeente is daarom al gevraagd de vergunningen beschikbaar te stellen.

Waarom zou de gemeente zo bot doen ten opzichte van zijn burgers? Sommige zullen antwoorden dat het gemeentebestuur en het apparaat gewoon bot zijn en dan kun je dit verwachten. Ik geloof dat niet. Het gemeentebestuur zit knel. Volgens de overeenkomst over het “Hart van Grave” is de gemeente verplicht een aantal parkeerplaatsen aan te leggen. Het mobiliteitsfonds, waarbij ik al eerder vraagtekens heb geplaatst, geeft de gemeente wel de gelegenheid van een ontwikkelaar een flinke som geld te vragen maar moet dan wel die parkeerplaatsen ergens aanleggen. Vervolgens is er het contract met GBB waarover het gemeentebestuur nog steeds weigert de bevolking te informeren. Ik kan dan ook niet anders concluderen dan dat de gemeente over het Wisseveld geen moer te vertellen heeft. Dat het gemeentebestuur zich in de nesten heeft gewerkt is geen reden zijn burgers te schofferen.

In ieder geval tot ziens 28 november om 19:30 uur in het stadhuis. Het is de bedoeling dat we om 21:00 uur weer buiten staan.

Raadvergadering 13 november 2013: Achterstand handhaven

Door allerlei oorzaken is er in Grave een achterstand ontstaan bij het handhaven van voorschriften, voornamelijk op het gebied van de ruimtelijke ordening. Niet al die overtredingen waren kwaadaardig. Vaak stonden, ook volgens de bestuurders, de regels een praktische oplossing in de weg. Dan werd er dus een oogje dichtgeknepen en soms zelfs een besluit genomen dat niet in de papieren werd vastgelegd. Ook zijn veel handhavingprocedures tijdrovend en hebben ze raakvlakken met even langdurige bestemmingsplanprocedures. En dan is een achterstand snel ontstaan. In het verleden werd het in rust laten van dergelijke gevallen wel geaccepteerd, maar die tijd is voorbij. Ook de provincie zit nu de gemeente achter de broek met het dreigement van: de achterstand inhalen of wij doen dat op jullie kosten.

Tegen deze achtergrond kwam het college in maart 2012 met een kredietaanvraag van € 94.000 om iemand in te huren die de achterstand zou wegwerken. Met de normale bezetting zou dan nieuwe achterstand worden voorkomen. De aanvraag was gebaseerd op een inventarisatie van de achterstand, maar dat was een verzameling rijp en groen. Er waren gevallen bij die zich vanzelf hadden opgelost of op eenvoudige wijze konden worden afgedaan. Omdat het college de schatting op dat moment niet harder kon maken en de raad dacht dat het wel goedkoper kon door een andere inzet van menskracht werd in eerste instantie van het gevraagde bedrag slechts € 35.000 beschikbaar gesteld. Daarmee kon een begin worden gemaakt, waarbij natuurlijk de inventarisatie moest worden verfijnd. Als het nodig was kon het college terugkomen met een nieuw verzoek.

Dat is nu gebeurd. Het college kwam nu op basis van een hardere inventarisatie met een aanvraag van nog eens ruim € 81.000. Dit was het bedrag dat volgens het college echt nodig is. Omdat het over persoonlijke gegevens had het college de onderbouwing van het gevraagde bedrag vertrouwelijk voor de raadsleden ter inzage gelegd. Daar was geen raadslid naar komen kijken! Als raad geloof je dan het college en wordt het gevraagde bedrag verleend. Als je het niet gelooft moet je daar een reden voor hebben. Dat kunnen er maar twee zijn: of je weet het echt beter en dan moet je die gegevens op tafel leggen, of je gelooft het college sowieso niet. Nu gebeurde geen ven beiden. De raad wilde via een amendement nog eens € 35.000 beschikbaar stellen en dan moest het college in juni 2013 nog maar eens terugkomen met een verslag. Veel vertrouwen spreekt daar niet uit. Omdat er in de commissie niet echt diepgaand over was gesproken kwam het amendement als een verrassing en moest het college zich natuurlijk beraden over dit bewijs van gebrek aan vertrouwen. Een bijkomende complicatie was dat de portefeuillehouder naast het verdedigen van het voorstel ook de vergadering in goed banen moest leiden en die dubbelrol werkt natuurlijk verwarrend. Ze droeg de voorzittershamer daarom over aan de waarnemer, Piet Vollenberg. Ze bleven beiden op hun eigen plaats zitten. Dat werd schakelen voor het publiek. Tijdens de schorsing was de vraag of er politiek bloed zou vloeien. Het college kwam uiteindelijk met een min of meer elegante oplossing. Het voorstel van het college werd zodanig veranderd dat de raad nu “vooralsnog” € 35.000 beschikbaar stelde en dat het college in juni verslag zal uitbrengen. Dat leek zo sterk op het amendement dat dit werd ingetrokken. Het college hield dus het initiatief en kan aan de gang.

Natuurlijk heb ik me afgevraagd waarom deze manoeuvre werd uitgevoerd. Ik denk dat het zit in het woordje “vooralsnog”. De raad heeft nu ingestemd met de opzet en ook met het eindbedrag. De rest van het geld komt dus als in juni blijkt dat het college een goede inschatting heeft gemaakt. En daar is het college wel van overtuigd. Handhaven op afbetaling dus.

Had het anders gekund? Natuurlijk, ook die € 81.000 is een raming, het kan wat meer of minder worden. Ook gaat het om een groot aantal procedures van verschillende aard. Er zijn er mogelijk bij die nog jaren vergen zonder dat je van achterstand kunt spreken. De raad wordt geacht de kaders te stellen en het college bij de uitvoering te controleren. In processen als hier beperk je die controle niet tot het eind maar controleer je ook onderweg. Het kader is dat de zaak wordt opgelost voor een bedrag dat nu is ingeschat op € 81.000. Dat bedrag moet dus worden beschikbaar gesteld. Om de raad vinger aan de pols te laten houden moet het college, pak weg, iedere twee maanden verslag doen van de voortgang en de gemaakte kosten. Daarbij wordt ook het te verwachten eindbedrag bijgesteld. Eventueel kan ook worden bijgestuurd. Op die manier wordt voorkomen dat pas helemaal aan het eind, en dat kon hier nog wel eens over jaren zijn, duidelijk wordt hoe de vlag er bij staat.

Dit is een heel normale aanpak van kaders stellen op hoofdlijnen en volledige controle. In Grave wordt die alleen veel te weinig toegepast.

Raadvergadering 13 november 2012: samnenvatting

De raadsvergadering van 13 november had weer een aantal verrassingen. Eerst maar even een kort overzicht.

Bij het vaststellen van de agenda kwam aan de orde dat bij het agendapunt parkeren hetzelfde voorstel was gevoegd dat vorige vergadering was verworpen. Dat schoot dus niet op. De coalitie had dat ook gezien en voor de vergadering een initiatiefvoorstel ingediend. Nu schrijft het reglement voor dat initiatiefvoorstellen in de volgende vergadering worden behandeld. Logisch want stukken moeten minstens 7 werkdagen voor de vergadering beschikbaar zijn. De voorzitter wist een oplossing. De raad kan tijdens de vergadering nog aanvullende stukken bij de discussie betrekken. Door het initiatiefvoorstel als een aanvulling (op niets) te beschouwen kon er alsnog deze avond over worden beslist. Een beetje twijfelachtige aanpak, maar wel handig want het initiatiefvoorstel was gewoon het oorspronkelijke met weglating van de zaken waar de coalitie het niet mee eens was. Aldus werd uiteindelijk besloten en de toekomst zal leren hoe dat uitpakt.

Achteraf gezien raadselachtig was dat er met geen woord werd gerept over het feit dat het college inmiddels de aanleg van parkeerterreinen had aanbesteed en zou laten uitvoeren. Bij die parkeerterreinen hoort ook de Mariakapel, waarvan een groot deel van de raad al had laten blijken dat niet te zien zitten. Bij de goedkeuring van het hele plan was dat wel duidelijk geworden, maar niet in het besluit vastgelegd. Maar dat gebeurt in Grave wel meer dat de tekst van een besluit (als je die al terug kunt vinden) afwijkt van hetgeen de raad bedoelt. Het “aldus besloten” laat vaak in het midden wat met “aldus” wordt bedoeld. Op die parkeerplaatsen kom ik in een afzonderlijk verhaal terug.

Zoals gebruikelijk werd de besluitenlijst van de vorige vergaderingen vastgesteld nadat duidelijk was dat Nel Schuts er enkele fouten had uitgehaald.

Bij het spreekrecht kwam mevrouw van Lieshout met de constatering dat het hele voorstel over inhalen van de achterstand bij de handhaving zinloos  was omdat het college had besloten eventuele handhavingsmiddelen toch niet te gebruiken zolang er nog procedures lopen. En dat kun je lang volhouden. Zoals eveneens gebruikelijk speelde de toch opmerkelijke inbreng van mevrouw van Lieshout in de discussie geen enkele rol. Één raadslid vroeg nog naar een reactie van het college op deze opmerking, maar daar kwam geen antwoord op en ook dat raadslid liet het, mogelijk in de commotie, verder ook zitten. Er ontstond nogal wat verwarring en dat is ook een apart commentaar waard.

De pogingen van de heer Sparidans en mijzelf om de raad te bewegen wat meer duidelijkheid te geven over de situatie bij het project Wisseveld strandde eveneens. De eenvoudigste manier om er vanaf te komen lag voor de hand. Wij werden allebei niet-ontvankelijk verklaard. Gezien de regelgeving lag dat voor de hand, maar dat had de raad niet hoeven te weerhouden uit zichzelf de gewenste duidelijkheid te verschaffen. Zeker in het geval van de heer Sparidans, die uiteindelijk alleen maar vroeg om een specificatie van het verloren gegane bedrag zou dat eenvoudig zijn geweest. Iedereen die er het woord over voerde pleitte voor transparantie, verantwoording en ga zo maar door. Maar ja, het financieel en economisch belang van de gemeente konden wel eens worden geschaad bij het openbaar maken van het contract uit 2005. Maar geen raadslid kwam op het idee om te proberen met weglating van die gevaarlijke elementen de gevraagde duidelijkheid te verschaffen. Het is toch niet zo dat het contract zo beroerd in elkaar zit dat je beter helemaal over het Wisseveld kunt zwijgen? Opmerkelijk vond ik wel dat dhr van Geest die van alle raadsleden waarschijnlijk het best op de hoogte is geen bezwaar had tegen openbaar maken. Er was ook nog een wat cryptische opmerking van Harrie de Greeff over rondzingende geruchten. Alles bij elkaar voldoende stof om nog eens – en waarschijnlijk niet voor het laatst- op het Wisseveld terug te komen.

Bij de ingekomen stukken was nog wat geharrewar, waarbij de wethouder nog even meedeelde dat het bestemmingsplan Grave centrum op 18 december in de raad komt. Die opmerking veroorzaakte bij enkele aanwezigen op de tribune zowat een lawine. Noch de wijkraad noch de indieners van zienswijzen op dat plan waren hierover geïnformeerd. Ook een eigen beschouwing waard.

Het enige A-stuk, het opheffen van de vertrouwelijkheid van een brief aan Visio, verliep bijna geruisloos terwijl helemaal geruisloos eigenlijk de bedoeling is.

Het bestemmingsplan woonwijken lokte zoals wel te verwachten viel ook geen discussie meer uit en het burgerinitiatief om de bomen en muur op het Binnenhof te handhaven zal volgende keer inhoudelijk worden behandeld.Maar dan moet er wel een commentaar van het college liggen. De VVD deed nog wel poging dit tegen te houden omdat er nog helemaal geen plan is om die muur en bomen te laten verdwijnen. Dat klopt en is juist het probleem. Er is nog helemaal geen plan, niet voor bomen muren trottoirs en alles wat erbij hoort. De overige fracties vonden dat je de moeite die was genomen het initiatief te nemen moest belonen door het serieus te nemen en dus inhoudelijk aan de orde te stellen. Aldus werd besloten. Ook ik heb mijn twijfels of dit nu wel de bedoeling van het verschijnsel burgerinitiatief is, maar hierdoor is wel bereikt dat de inrichting van de openbare ruimte in het rond het Hart van Grave eindelijk eens openlijk aan de orde komt. Dat had al veel eerder moeten gebeuren. Er zijn nog wel meer discussiepunten dan die muur en bomen. Ook bestemming toren en historisch stadhuis spelen daarbij een rol. Weet iemand overigens al wat er met de gedenkstenen gaat gebeuren.

Op de rest van de agendapunten schrijf ik afzonderlijke verhalen.  

Commissie- en begrotingvergaderingen: nabeschowing

Het wordt tijd een nabeschouwing te geven van de commissievergaderingen en de behandeling van de begroting. Veel echt nieuwe dingen zijn daar niet uit gekomen. Er werden vragen beantwoord en soms ook niet. In die gevallen werd beloofd dat het schriftelijk zou gebeuren. Als toehoorder merk je daar dan nooit iets van, maar soms is de inhoud van de vraag zelf onbekend omdat ook die schriftelijk is gesteld. Opvallend vond ik bij het afluisteren van de opname van de auditcommissie dat wethouder Adams de commissie er op attent maakte dat hij een vraag niet had beantwoord en dat alsnog zou doen. Kennelijk was dat de raad nog niet opgevallen. Aan de techniek van de opnames mag wel eens aandacht worden besteed. Er komen nogal wat lacunes voor. En dat terwijl de voorzitter van de auditcommissie er aan herinnerde dat is afgesproken dat er geen verslag wordt gemaakt omdat er een opname is.

Ik vraag me af wat eigenlijk de bedoeling is van de commissies. Tot nu toe is het alleen maar een zaak van vragen stellen aan het college. Een uitwisseling van opvattingen wordt angstvallig vermeden. Het enige dat er uit komt is het antwoord op de totaal onbelangrijke vraag of het in de raad een A-stuk wordt, waar niet meer over hoeft te worden gepraat, dan wel een B-stuk waar wel over mag worden gediscussieerd. Omdat met name de coalitie zijn kiezen consequent op elkaar houdt worden het vrijwel allemaal B-stukken. Een advies aan het college om het voorstel maar te wijzigen komt er nooit uit. Hoogstens wordt er gedreigd met amendementen die dan onvoorbereid in de raad komen. Maar daarover heb ik al eerder mijn mening gegeven. Heel sterk was het dit keer in de auditcommissie waar v.d. Geest een- naar zijn eigen zeggen- chagrijnig betoog hield over de wijze waarop Grave grondbeleid voert. Omdat er daarin geen vragen werden gesteld werd zijn verhaal genegeerd.

Het reglement voor de commissie biedt de mogelijkheid om met direct betrokkenen bij besluiten te overleggen. Van die mogelijkheid wordt nooit gebruik gemaakt en ook dat is jammer want zo’n overleg kan de kwaliteit van een besluit aanzienlijk verbeteren. Van deze raad verwacht ik geen verbetering meer.

Het Wisseveld speelde natuurlijk een belangrijke rol in de vergaderingen. Niet dat er iets uitkwam. Vanuit de raad werd herhaaldelijk gevraagd om ons burgers de zozeer gewenste informatie te geven. Op vragen werd vooral een uitgebreid antwoord gegeven waarin het college zijn goede wil toonde, maar waarbij contingent en het kennelijk hoogst brandbare contract met GBB werden gebruikt om het rookgordijn in stand te houden. Nieuw was wel dat nagenoeg raadsbreed werd gewezen op de noodzaak informatie te geven. Ook waren er geluiden dat contingentering helemaal niet zo invloedrijk is. En dat klopt want contingentering was bedoeld als een rem om teveel bouwen te voorkomen. Tegenwoordig hebben we meer behoefte aan een stimulans. Tijdens de begrotingsbehandeling liet de raad even zijn tanden zien door te dreigen geen kredieten te verlenen alvorens er informatie was gegeven. Maar na een besloten overleg kreeg het college toch zijn zin en werden er geen afspraken gemaakt over dat informatie verstrekken. Dinsdag is er een herkansing als mijn verzoek om informatie weer aan de orde komt. Het voorstel is mij niet ontvankelijk te verklaren. Door daar mee in te stemmen en strikt formeel ben in deze procedure ook niet ontvankelijk is het voor de raad vrij simpel zich er van af te maken. Gelukkig is het een B-stuk en moeten ze er dus inhoudelijk wel iets over zeggen.

Het ziet er naar uit dat na het Wisseveld de Prinsenstal het volgende hoofdpijndossier wordt. Aangezien Catharinahof binnen niet al te lange tijd wordt bewoond zal die hoofdpijn binnenkort wel actueel worden. De voorzitter van de auditcommissie verwees die discussie naar elders omdat de auditcommissie nu eenmaal over centen gaat en niet over inhoud. De commissie ruimte was echter al voorbij en in de begrotingsvergadering waar ook de grondexploitatie werd  behandeld is er geen aandacht meer aan besteed.

Zoals gebruikelijk waren er wat amendementen en moties. Echte directe wijzigingen in de begroting had dat niet als gevolg. De raad wil dat de kerk verlicht blijft. Ik vind dat wel leuk maar zie niet dat daardoor het toeristisch bezoek aan Grave zal toenemen. Bovendien zie ik liever licht in andere duisternissen. Ook wil de raad de rekenkamercommissie ter ruste leggen en van Esterade geen jeugdhonk maken.

Handhaving was een populair onderwerp in de vergaderreeks. Laat ik volstaan met nog maar eens op te merken dat ook hier geldt dat voorkomen beter is dan genezen.

Vooral bij de stemmingen bleek dat de blokken coalitie en oppositie (on)behoorlijk gesloten zijn. Trots is de enige die niet bij voorbaat partij heeft gekozen, maar gezien de getalsverhouding heeft dat geen invloed op het resultaat. Jammer is wel dat de wijze waarop de fractievoorzitter van Keerpunt 2010 optreedt en de wijze waarop daar vooral vanuit de coalitie op wordt gereageerd contraproductief gaan werken. Ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals hij is gebekt. En het is een feit dat Jacques inhoudelijk het heel vaak bij het rechte eind heeft en dat je als burger voor informatie beter bij hem terecht kunt dan bij de gemeente of de rest van de raad. Bij het begrip actieve informatieplicht denk je ook eerder aan hem dan aan het college en andere fracties. Enigerlei vorm van therapie is nu wel gewenst.

Er werd nogal geklaagd over de negatieve wijze waarop het gemeentebestuur in de media komt. Iedere fractie begon dan ook met uitbundig lof toe te zwaaien aan college en ambtenaren over de wijze waarop de begroting en ook de grondexploitatie in elkaar zitten. De conclusie uit die lof is natuurlijk dat de negatieve publiciteit niet aan de ambtenaren en het college is te wijten. Wie blijft er dan nog over? De tijd dat de brenger van slecht nieuws de schuld krijgt is toch wel voorbij.

Begroting en grondexploitatie

De begroting

De begroting, ooit het hoogtepunt van het jaar, wordt dit jaar in ijltempo afgewerkt.

Voor het opstellen van de algemene beschouwingen hadden de raadsleden niet echt veel tijd beschikbaar. Ze waren dan ook betrekkelijk kort en voornamelijk gevuld met partijprogramma-achtige passages en vragen die al eerder waren gesteld en waarop nog steeds geen antwoord was gekomen. De beantwoording van het college kwam een week later en was langer dan de som van de inbreng van de partijen. Geen wonder, want het college heeft de vragen letterlijk in de beantwoording opgenomen. Dat maakt het lezen wel makkelijk.

6 november kunnen we horen of het college de vragen afdoende heeft behandeld.

Ik heb de algemene beschouwingen en de repliek doorgekeken, maar geen punten gevonden die de behandeling nog spannend kunnen maken. Er zijn toch wel een paar opmerkelijke zaken. Ik volg voor het gemak daarbij de repliek. Daarin valt in het algemene deel op dat het college opmerkt : “In het onderliggend document zijn per programma de concrete vragen beantwoord zoals wij die hebben kunnen opmaken uit uw algemene beschouwingen”. De onderstreping hoort bij het citaat. Kennelijk kwamen in de AB’s nogal wat vaagheden voor.

Handhaving is bij de fracties een populair onderwerp. Nu is er ook al een raadvoorstel over dat onderwerp in circulatie. De beantwoording door het college bevat nogal wat citaten uit dat voorstel. Dubbel op dus, maar dubbel genaaid houdt beter. Ik besef dat dit gezegde in dit verband tweeledig kan worden uitgelegd.

De aanstraling van kerk en stadhuis komt ook veelvuldig voor. Het college denkt door die voorziening niet meer aan te brengen een ton investering te besparen plus natuurlijk de energiekosten. Een aantal fracties vindt die besparing in strijd met het toeristisch beleid. Nu komen de meeste toeristen in de zomer en overdag. Ik vraag me dus af of er zoveel meer toeristen zullen komen als die lampen blijven. Maar een verarming is het wel. Volgens de geruchtenstroom, en dat is in Grave een belangrijke bron van informatie, is besparing een welkom excuus voor “vergeten te regelen”.

Het Wisseveld krijgt natuurlijk ook flink wat aandacht. Uit de vragen en de antwoorden valt natuurlijk veel af te leiden over de inhoud van het contract dat geheim moet blijven. Dat illustreert wel de onmogelijke situatie waarin de raad verkeert. Men moet in het openbaar spreken over de financiële en andere consequenties van een contract dat zelf geheim is.

Het CDA vindt dat het rekenkamerrapport over het Wisseveld in de raad behandeld moet worden “om zodoende verantwoording af te leggen aan de gemeenschap”. Het college gaat wijselijk niet in op deze opmerking. Ik ben benieuwd of het CDA steun krijgt en hoe men dat gaat doen. Het rapport is inmiddels meer dan een half jaar oud en behandeling is al 3 keer uitgesteld

Het weerstandsvermogen is een nieuw boekhoudkundig onderwerp dat nogal wat aandacht krijgt. Het betekent dat een gemeente in zijn begroting gelden moet vastleggen om financiële risico’s te kunnen opvangen. Als je auto zo oud is dat een all risk-verzekering te duur is neem je alleen een WA-verzekering, maar dan moet je verstandig zijn en een deel van je spaargeld vastleggen om een reparatie of nieuwkoop te kunnen betalen. Gemeenten zijn tegenwoordig verplicht zo verstandig te zijn. Omdat in de begroting nogal wat andere voorzieningen en reserves zitten is het gelukt het weerstandsvermogen precies op het vereiste niveau te brengen. Dat lokt natuurlijk de opmerking op[ dat er naar toe is gerekend. Dat valt niet te ontkennen en niet te bewijzen. Het is net als bij alle boekhoudingen. Er valt veel in te versluieren. Daarom zoek ik altijd naar het eindresultaat: zijn we armer of rijker geworden. Het antwoord daarop is dat we volgens deze begroting weer armer worden. Zo langzamerhand is het niet verantwoord in plaats hiervan “minder rijk” op te schrijven.

Over de wijkraden, multifunctioneel centrum, Esterade, parkeren en andere onderwerpen werden vragen gesteld en antwoorden gegeven waarvan ik meende dat ze al eens aan de orde zijn geweest. Het college wist enkele malen te vermijden om te antwoorden dat men het ook niet wist, maar het effect van het gegeven antwoord kwam daar wel op neer. Veel vragen waren al eerder in een ander verband gesteld, maar kennelijk ontbrak het antwoord. Daar staat weer tegenover dat nog al eens antwoorden er op neer kwamen dat de vragenstellers het antwoord al hadden kunnen weten als ze de stukken goed hadden gelezen. Veel wijzer ben ik van het geheel niet geworden maar af en toe viel er tussen de regels door nog wel wat te genieten.

Nog een paar opmerkingen.

Opvallend scherp was het antwoord van het college op een opmerking van VPGrave dat investeren in beleid op toeristisch recreatief gebied geen zin heeft als het ontbreekt aan medewerkers die het beleid kunnen ontwikkelen en ook nog kunnen uitvoeren. Dat is een waarheid als een koe, maar het college heeft het opgevat als een aanval op de aanwezige ambtenaren en niet als een voorstel om de menskracht op dat terrein te versterken. Met mijn positieve instelling heb ik dat er uit gelezen.

De reactie van het college was overigens volkomen terecht. Het college is verantwoordelijk en dient er voor te zorgen dat er capaciteit is om uit te voeren wat de gemeenteraad wil. Dat is in een kleine gemeente niet eenvoudig en dan is de verleiding groot om een goede midvoor die er wel is in het doel te zetten omdat er geen keeper voorhanden is. Kreten over ambtelijke functies schrappen zonder erbij te zeggen welke taken niet meer hoeven worden uitgevoerd zijn onzinnig

In de  samenvatting van de algemene beschouwingen zoals die in de Graafsche Courant zijn gepubliceerd en dus gericht aan het publiek stelt het CDA: “De onroerende zaakbelasting mag geen sluitpost zijn van de begroting. De lasten voor de

inwoners omhoog en de voorzieningen omlaag. Dit botste in de ogen van het CDA.” Merkwaardiger wijze is deze opmerking niet terug te vinden in de echte algemene beschouwing. In de begroting is wel rekening gehouden met een hogere opbrengst van de OZB. Zou het CDA dit als sluitpost beschouwen?

De opmerking van de VVD: “ Het dualisme staat naar onze mening op gespannen voet met het budgetrecht van de Raad. Het is niet altijd even duidelijk en zichtbaar waar nu precies de centen aan worden besteed en/of het amendement, dat bij de behandeling van de kadernota 2013 door de Raad in meerderheid is aangenomen, ook daadwerkelijk is verwerkt in de begroting” kan ik niet plaatsen. Waarschijnlijk is hier de vraag of dat amendement in de begroting is verwerkt. Andere fracties hebben geconstateerd dat het in orde is en in de repliek wordt het bevestigd. Waarom het dualisme de schuld krijgt dat de VVD dit niet heeft gezien begrijp ik niet. Overigens is de mededeling dat de raad in meerderheid iets besluit onjuist. Als de meerderheid van de raadsleden voor heeft gestemd heeft de gemeenteraad het besluit genomen en moet de hele gemeenteraad in het vervolg van dat besluit uitgaan. Dat er leden zijn die tegen hebben gestemd is interessant maar doet niet ter zake.

De grondexploitatie

Ook de grondexploitatie kent een financieel (boekhoudkundig) deel en een beleidmatig. Het financiële deel is in de begroting verwerkt. Omdat het vooral feitelijkheden geeft kun je alleen maar naar rekenfouten zoeken en dat doe ik niet. Dat je van het resultaat niet echt vrolijk wordt is gezien de situatie op de woningmarkt niet verwonderlijk.

In het beleidsdeel speelt het Wisseveld een grote rol. Het Wisseveld heeft naar mijn mening ook grote invloed op de overige projecten. Maar dat zou een voortvloeisel zijn van het contract met GBB. En dat is geheim en daar mag dus in het openbaar niet worden gesproken. Volgens mij is een openbare bespreking in de raad dan ook onmogelijk. Ik wacht dus maar af hoe de raad dat aanpakt. Een toneelstukje opvoeren, in beslotenheid vergaderen (dat mag) of toch openheid van zaken geven. Het stuk van de agenda afvoeren kan natuurlijk ook nog.