Als u halverwege dit verhaal de draad kwijt bent hoeft u niet bang te worden. Dan heeft u de sfeer van de vergadering goed te pakken. Zelfs de voorzitter verzuchtte dat zij het niet meer kon volgen. De vergadering kan in één woord worden samengevat: miscommunicatie.
Het begon al met de agenda zoals die op de site stond. Die suggereerde dat het voorstel van de VVD om de commissievergaderingen te veranderen 2 keer zou worden behandeld. Later bleek dat bij dat agendapunt een verkeerd stuk was gevoegd. Het bleek te gaan om een verandering in de samenstelling van de commissies, en dat nadat die commissies net waren ingesteld. Bij nader inzien toch nog maar een aanpassing. De agenda op de site werd later verbeterd. Jammer genoeg is de opdracht van de raad om publicaties op de site te voorzien van een versienummer en/of plaatsingsdatum nog niet uitgevoerd. Ik heb het gevoel dat ook bij andere agendapunten stukken zijn aangepast, maar kan dat niet aantonen. De initiatiefvoorstellen uit de raad zijn overigens evenmin van zo'n kenmerk voorzien!
Voor de vergadering, circuleerde een brief van de directeuren van de basisscholen waarin zij zich uitgebreid beklaagden over het (gebrek aan) overleg met de gemeente, waardoor zo'n kleine 5 ton aan de neus van het Graafs onderwijs voorbij ging. Terloops was dit al eerder aan de orde geweest. Uiteraard is de brief van de directeuren één kant van de zaak en je hebt de andere kant ook nodig om over de inhoud iets zinnigs te kunnen zeggen. Hoe dan ook dat de brief er is toont aan dat er in de communicatie iets is misgegaan.
Ingekomen stukken
Bij de ingekomen stukken kwam mijn brief aan de orde. Ook die ging over communicatie en dat met name over bestemmingsplannen. Ik heb voor de zekerheid eerst de opname afgeluisterd om te verifiëren of de wethouder inderdaad heeft gezegd wat ik denk gehoord te hebben. In een afzonderlijk verhaal kom ik terug op het antwoord van de wethouder op deze aan de raad gerichte brief. Ik doe dat niet aan het eind van deze bijdrage omdat ik we toch kan voorstellen dat u het niet kunt opbrengen deze hele blog te lezen.
Dan was er nog de brief van de ondernemers van het Bons bedrijvenpark die zich ook al beklaagden over de wijze waarop zij door de gemeente werden bejegend.
Krediet samenvoegen ambtelijke apparaten.
Het eerste stuk waar volgens de planning inhoudelijk op gediscussieerd zou worden is om een krediet te verlenen voor de voorbereiding van het samenvoegen van de ambtelijke apparaten van Grave Mill en Cuijk. Dat wordt door de gemeenteraden van die gemeenten gezien als de oplossing voor de bestuurlijke problemen. Aan de andere kant willen die gemeenten hun zelfstandigheid wel behouden, dus een eigen gemeenteraad en college. Voorwaar een gewichtig besluit en een stevige discussie waard. Geloof je dat het kan: één ambtelijke organisatie en drie besturen? Ik heb al eerder laten blijken dat ik daar niet in geloof. Nu al werd gevraagd of er wel een gelijkluidend voorstel in de drie raden werd behandeld en moest worden aangenomen. Toen daar geruststellend op werd geantwoord was het goed. Als drie raden een zelfde voorstel moeten behandelen en hetzelfde besluit moeten nemen zijn er toch 2 overbodig, of niet soms?
De discussie begon met een betoog van LPG waarin nogmaals werd gewezen op de gebrekkige wijze waarop de raad was geïnformeerd. Alweer een geval van miscommunicatie dus. Keerpunt 2010 probeerde nog een inhoudelijke discussie te beginnen. Aanvankelijk was die partij tegen het krediet, maar omdat volgens Keerpunt dit een stap in de richting van een samengaan van in ieder geval deze drie gemeenten was zou men nu voor stemmen. Daarmee ging Keerpunt dwars in tegen de bedoelingen van de coalitie. Alleszins een politiek debat waard. De coalitie had echter geen behoefte aan discussie en dus werd de voorzitter gemaand Keerpunt de mond te snoeren hetgeen zij een paar maal probeerde tot Jacques Leurs het maar opgaf. Zo communiceert de raad onderling.
Voorstel VVD tot wijziging van de vorige keer vastgestelde verordening over commissies
Bij dit voorstel om de auditcommissie onder te brengen in de verordening op de andere raadscommissies en commissieleden te laten beëdigen barstte de warboel pas goed los. Het feest begon met een excuus van de VVD voor de wijze waarop de communicatie tussen fractieassistent en ambtenaren was verlopen. Dat paste goed in het thema van deze avond: miscommunicatie. Vanuit het college werd nog een poging gedaan uiteen te zetten waarom het niet zo'n goed idee was, maar daar was wederom geen behoefte aan en dus werd het voorstel aangenomen hetgeen VPGrave weer noopte mee te delen dat die partij dus ook niet meer aan de auditcommissie zou deelnemen. Op die manier werd nog een bijdrage aan de miscommunicatie in Grave geleverd.
Wijziging APV
Vervolgens kwam de APV aan de orde. Op basis van de initiatieven van de VVD en VPGrave had het presidium een soort drietrapsraket aangeboden. Ik moet tenminste aannemen dat het presidium verantwoordelijk was voor de agenda, want zo staat het in het reglement van orde.
De discussie begon met een voorstel van de VVD om de volgorde van de trappen te veranderen. Toen ik eindelijk doorhad hoe de zaak in elkaar zat bleek dat een goed idee.
De eerste trap was een voorstel van het college zelf. Tijdens de commissievergadering had het college er voor gepleit de verordeningen niet hap snap, maar gestructureerd één maal per jaar aan te passen. Toen bleek dat de VVD halsstarrig bleek en hun initiatief wilde bespreken had men kennelijk van de nood een deugd gemaakt om zelf ook met een paar ideetjes te komen.
De tweede trap was een voorstel van het college naar aanleiding van de initiatiefvoorstellen van VVD en VPGrave. Daarin waren die ideeën van de initiatiefnemers opgenomen waarmee het college wel kon instemmen.
De derde trap bevatte de oorspronkelijke voorstellen van de initiatiefpartijen.
Het gevolg van deze aanpak was natuurlijk dat de wijzigingsvoorstellen waar college en initiatiefnemers het eens waren in 2 voorstellen voorkwamen en dus twee keer behandeld zouden moeten worden. Erger was dat over diverse wijzigingen, die niets met elkaar te maken hadden, in één pakket moest worden besloten. Dat noopte een partij die tegen één of meer wijzigingen was daarvoor amendementen moest indienen. Amendementen en moties leiden in Grave altijd tot verwarring en schorsing. Zo ook hier. Uiteindelijk bleek dat de VVD haar ideeën, die niet door het college in de tweede trap waren opgenomen alsnog als amendement op die trap inbracht. Als die amendementen zouden worden aangenomen, waar de coalitie natuurlijk wel voor zorgde, zou de derde trap voor wat betreft het VVD-deel overbodig zijn. Het VPGrave-deel was dat toch al omdat dat initiatief door het college was overgenomen.
Normaal bij zo'n stuk is dat de afzonderlijke wijzigingen afzonderlijk wordt gediscussieerd en eventueel gestemd. Waarom van deze, ook in de raad van Grave, veelvuldig toegepaste wijze van werken is afgeweken weet ik niet. Misschien dat de haastige en krampachtige wijze van voorbereiden daarbij een rol heeft gespeeld. Ook een zaak van communicatie.
In de eerste trap was een voorstel opgenomen om het college de mogelijkheid te geven het aantal vuurwerkverkooppunten te beperken. Die hele eerste trap was niet in de commissie behandeld, maar kniesoor die daar op let. Het was voor de Greeff wel aanleiding mee te delen dat hij niet zou stemmen, omdat hij belang had bij dit voorstel. In de krant hebben we kunnen lezen dat hij van de gemeente toestemming had de nodige voorzieningen te treffen om ook vuurwerk te gaan verkopen. Het is gebruikelijk dat belanghebbenden bij een raadsvoorstel zich bij de behandeling van dat voorstel uit de vergadering terugtrekken. Hij bleef echter bij de bespreking omdat hij zinnige opmerkingen zou kunnen maken. Bij de stemming verklaarde hij zich van stemming te onthouden, hetgeen volgens de regels gewoon niet kan. Ik ben benieuwd hoe de juridische deskundigen van gemeente en VVD hierover denken en of zij het misschien hierover zelfs eens zijn. Het voorstel leek in zijn geheel vrij geruisloos de raad te gaan passeren totdat de VPGrave meedeelde tegen te zullen stemmen omdat zij dit vuurwerkvoorstel overbodig vonden. De wettelijke bepalingen zijn zo streng dat een wildgroei niet hoeft te worden verwacht: deregulering. Dat bracht Trots in actie: laat de markt het zelf maar uitzoeken. En daarmee werd het spannend. Door de afwezigheid van twee leden en het niet stemmen door de Greeff had de coalitie maar zes stemmen en dus zou de stemming staken. Om de zaak niet helemaal in de soep te laten lopen diende VPGrave een amendement in en ja hoor: bij de stemming werd het zes tegen en zes voor. Volgens het reglement moest in de volgende vergadering het amendement opnieuw aan de orde komen. Aangezien volgens het reglement van orde eerst over de amendementen moet worden gestemd alvorens over het voorstel in zijn geheel kan worden gestemd zou ook het hele voorstel naar de volgende vergadering moeten worden geschoven. De voorzitter bracht toch het nog niet geamendeerde voorstel in stemming. Dat had voor nog meer verwarring kunnen zorgen. Als je amendement wordt verworpen hoef je nog niet tegen het hele voorstel te zijn. Het wordt er natuurlijk wel minder goed van, maar het geheel kan nog net voldoende zijn. Dan had je de vreemde situatie gekregen dat het voorstel al zou zijn aangenomen terwijl over een amendement nog zou moeten worden beslist. Gelukkig werkte de raad mee door ook deze stemming gelijk te laten eindigen. Kunnen we de volgende keer weer lol aan beleven.
De discussie over de tweede trap en de daarbij behorende amendementen ging alleen maar over de vraag wie van de deskundigen het bij het rechte eind zouden hebben. Die van de gemeente of die van de VVD. Nu is het gebruikelijk dat deskundigen het met elkaar oneens zijn, maar daar zijn oplossingen voor. Je laat de deskundigen met elkaar praten of je vraagt een derde om advies. Heel dikwijls blijkt het te gaan over de vraag of een timmerman de hamer in zijn rechter of linkerhand moet houden. Het antwoord is dan natuurlijk: in de hand die het beste uitkomt en dat is afhankelijk van de timmerman die de hamer moet vasthouden. Vertaald naar deze zaak betekent dat als het niet om de inhoud gaat maar om de wijze waarop je het opschrijft je kiest voor de eigen deskundige. Hier liep het anders: de coalitie koos voor de VVD-jurist en de oppositie voor de gemeentelijke. Het gevolg was dat alle amendementen werden aangenomen en daarmee werd ook de behandeling van de derde trap overbodig. Dat leverde tijdwinst op maar neemt niet weg dat ik dit een botte manier van doen vind. Vreemd is ook dat de coalitie niet uitsloot dat de gemeentelijke juristen het toch bij het rechte eind hebben. Hoe dat zou moeten blijken werd er niet bij gezegd. Wel dat dan de APV daarop maar moest worden aangepast. Aangezien een aangenomen amendement wel een raadsbesluit is kan dat alleen door de zaak opnieuw in de raad te brengen. Ik denk niet dat ambtelijk apparaat en college daar zin in hebben. Al met al een weerzinwekkend voorbeeld van miscommunicatie.
De vergadering was ruim voor 22:30 uur beëindigd. Eind goed al goed????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten