Deze weblog ben ik ruim 2 jaar geleden begonnen omdat naar mijn mening een inbreng door niet-raadsleden via de normale weg van fractieoverleg niet werkte. De oorzaak was en is de gebrekkige organisatie van het besluitvormingsproces. Van overleg vooraf met belanghebbenden is nauwelijks sprake en ook de vergaderingen van de raad werden vaak een aanfluiting. De raad heeft zelf inmiddels zonder succes al twee keer een nieuw systeem ingevoerd. Vooralsnog is de situatie met de herinvoering van commissies alleen maar erger geworden. De commissie Ruimte van a.s. dinsdag werd 4 dagen van te voren aangekondigd en dan nog op slordige wijze. Ondanks de positieve reacties ook van raadsleden heeft de weblog geen wezenlijke bijdrage geleverd aan verbetering. Uiteindelijk heb ik daarover maar een formele brief geschreven. Het ziet er naar uit dat ook die brief in de mist van vorige week is verdwenen. Er rest mij nu nog één middel en dat ga ik gebruiken. Iedere vergadering heeft als agendapunt spreekrecht. Ik ga nu iedere vergadering van dat recht gebruik maken om in ieder geval één aspect aan de orde te stellen. Ik heb het spreekrecht tot nu toe als een ritueel gedoe gevonden. Van echte invloed op de raad heb ik nooit iets gemerkt. Maar het is een signaal dat ook in de geluidsopname, en dat is het formele verslag, terecht komt. Het effect zou natuurlijk groter zijn als meer mensen mijn voorbeeld volgen.
Het spreekrecht is beperkt tot 5 minuten daarom blijft deze weblog voorlopig nog bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten