woensdag 26 juni 2013

2013-66 Graafse gemeenteraad honoreert burgerinitiatief Binnenhof

De kop boven dit artikel zal u misschien verbazen. Het is toch echt de enige conclusie die uit het besluit van de raad over het voorstel van het college inzake het burgerinitiatief valt te trekken. Het college had voorgesteld het initiatief af te wijzen en in te stemmen met een plan van de gemeente. De VVD deed nog wel een poging om de twee voorstellen te splitsen, maar dat amendement werd afgewezen. Vervolgens werd het volledige voorstel afgestemd.  En dan is de enig mogelijke conclusie uit dit besluit dat het burgerinitiatief door de raad van Grave is gehonoreerd!!!  Zowel de huidige bomen, ziek of niet ziek, blijven staan en ook de muur blijft zoals hij is. En dat is neem ik aan niet de bedoeling van de meerderheid in de raad. Eigenlijk was alleen VPG het met het totale voorstel oneens. LPG en VVD waren alleen tegen het instemmen met het nieuwe plan. Zeker de VVD wil eigenlijk iets heel anders, zij het dat die partij dat formeel alleen nog als te onderzoeken idee heeft geopperd. Men vindt een plein op die plek wel een goed idee, alhoewel  allang is besloten  dat het straatkarakter moet blijven gehandhaafd.

Je kunt hier spreken van een omgekeerde besluitvorming. Normaal wordt voorgesteld iets te doen. Als dat voorstel wordt afgewezen gebeurt dat dus niet. Nu is voorgesteld iets niet te doen (instemmen met het burgerinitiatief). Dat voorstel verwerpen betekent dus wel doen (instemmen…).

Als een motie om een wethouder weg te sturen wordt afgewezen mag die wethouder blijven. Als het voorstel om te wethouders niet te verplichten te verhuizen was afgewezen hadden ze naar Grave moeten komen of ontslag nemen.

Nu is een raadsbesluit van kracht tot een nieuw besluit wordt genomen. Deze soap zal dus nog wel niet zijn afgelopen.

Hoe kon dat zo lopen.

De raad heeft al meer moeite gehad met wat je meervoudige besluiten kunt noemen. Er wordt aan de raad in één voorstel gevraagd met een aantal onderdelen van een totaal plan akkoord te gaan. Dat wordt dan in een “alles of niets” ontwerpbesluit gegoten. Iemand die wat anders wil moet dan een amendement indienen dat al of niet wordt aangenomen. Vervolgens kan dan het gewijzigde ontwerpbesluit weer in een “alles of niets” vorm in stemming worden gebracht.  Dat gaat goed zolang de afzonderlijke beslispunten maar niet van elkaar afhankelijk zijn. En dat is hier wel het geval. Als het burgerinitiatief zou zijn gehonoreerd was een nieuw voorstel van het college niet nodig. Het idee van de VVD om de besluiten te splitsen was dus eigenlijk niet zo gek. Alleen was één van de argumenten: niet overhaast besluiten, natuurlijk belachelijk. Het is hoog tijd dat er eindelijk eens wordt besloten wat er met de openbare ruimte rond het Hart van Grave gaat gebeuren. Alleen splitsen in 2 voorstellen waarbij eerst over het initiatief zou worden beslist en daarna eventueel over een nieuw plan zou in dit geval ook niet hebben geholpen.  Het CDA wilde het initiatief verwerpen omdat het voorstel van het college eigenlijk veel overeenstemming met dat initiatief toonde en paste in de eerder genomen besluiten. Ik kan mij echter voorstellen dat ook zij net als de VPGrave liever de huidige situatie handhaven dan er een plein van maken.

Om dit soort dilemma’s te voorkomen heb je juist structuurvisies, bestemmingsplannen en beeldkwaliteitplannen om zo over  uitgangspunten te kunnen beschikken.  Van die uitgangspunten moet je niet afwijken, maar je kunt ze wel veranderen.

In dit geval heeft het gemeentebestuur natuurlijk ook al gefaald door niet tijdig met voorstellen voor de omgeving van het HvG te komen, inclusief toren en stadhuis. Een inhoudelijke bespreking in de commissie had deze toestand ook kunnen voorkomen.

Ik heb de vergadering niet bijgewoond. Ik had een repetitie voor het requiem van Verdi.  Die zaken hebben niets met elkaar te maken, maar met een beetje fantasie is er wel een link van requiem naar het gemeentebestuur van Grave. Verdi heeft nog een ander mooi stuk gecomponeerd met de welluidende naam “La forza del  destino “, ofwel “De macht van het noodlot”. Voor de Graafse versie van dit drama zou “De macht van de onmacht” wel passend zijn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten