2013-67 De vergadering van 25 juni

In grote lijnen verliep de vergadering zoals kon worden verwacht. Dat natuurlijk afgezien van de Binnenhofsoap, maar daar heb ik al op gereageerd.  Opvallend vond ik dat de voorzitter en ook de wethouders diverse malen duidelijk lieten blijken dat de werkwijze van de raad verbetering behoeft.  Dat schept hoop voor de toekomst.

De voorzitter begon met ook de toehoorders thuis welkom te heten. Dat hoorde ik pas de volgende dag. Het voordeel van de nieuwe opnamemethode is dat je de vergadering live kunt beluisteren. Het voor mij grote nadeel van deze methode is dat de toegankelijkheid van het verslag, want die status heeft de opname, stukken minder is dan het oude systeem.  Later nazoeken wat er door een specifiek raadslid over een onderwerp is gezegd verloopt in het oude systeem vlot. In het nieuwe systeem kan afluisteren van de site alleen als gehele vergadering. Bladeren door de vergadering is nagenoeg onmogelijk. Wat wel kan, en dat doe ik dan ook, is de bestanden per agendapunt downloaden en in een mediaspeler afspelen. Daarbij moet ik dan noteren op welk tijdstip er iets interessants is gezegd dat ik later wil gebruiken. Terugzoeken zonder die notities is een hels karwei.

Als ik een vergadering niet kan bijwonen ben ik meestal ook niet in staat de vergadering live te beluisteren. Natuurlijk zijn er mensen die absoluut niet naar een vergadering kunnen komen. 

Enkele dagen later afluisteren lijkt mij niet zo bezwaarlijk. In het oude systeem kan dat meestal na 2 dagen. De bewerkte opname is vaak na een week beschikbaar. Er was wel wat onregelmatigheid in het beschikbaar komen van de informatie, maar dat moet zijn te verbeteren. Vandaar dat ik het zinvol vind om eens na te gaan waar het publiek nu behoefte aan heeft: snelle weergave van de vergadering of makkelijk toegankelijke.  Als het de bedoeling is dat de opname eigenlijk de rol van vergaderingverslag speelt, en dat is gezien de beperkte besluitenlijst in Grave zeker het geval, is het oude systeem veel en veel beter.

Als de vergadering wordt uitgezonden moet er wel voor worden gezorgd dat die voor de toehoorders ook is te volgen.  De originele stukken zijn wel beschikbaar. Helaas worden die nog al eens op het laatste moment gewijzigd en wel zodanig dat de raadsleden zelf het spoor bijster raken. Daarnaast krijgen de raadsleden nog  memo’s en  antwoorden op eveneens schriftelijk gestelde vragen. Over moties en amendementen zal ik maar zwijgen. Dit alles maakt de vergadering zelfs voor het wel ter plaatse aanwezige publiek lastig te volgen. Voor het thuispubliek is het totaal niet te doen. Dat zal verbeterd moeten worden.

Één voorbeeld. Tijdens de behandeling van de kadernota in tweede termijn dankte een raadslid het college voor de snelle beantwoording van de schriftelijk gesteld vragen, maar het antwoord op vraag 47 van pagina 4 (kan je nagaan hoeveel vragen en antwoorden de toehoorder heeft moeten missen)  beviel niet en het antwoord op vraag 48 was geen antwoord op de vraag. Dat deed me denken aan een eeuwenoud mopje.

In een trein zaten enkele mensen met elkaar te praten. Dat wil zeggen dat één van hen een getal noemde, bijvoorbeeld 47, en dat de anderen dan hard begonnen te lachen. Op een gegeven moment werd er echter niet gelachen. Een verbaasde toehoorder vroeg wat de heren aan het doen waren. We vertellen elkaar moppen uit een heel leuk boek. Waarom werd er die ene keer niet gelachen? Hij vertelde hem zo rottig.

Dat afdwalen gebeurde mij bij het luisteren herhaaldelijk. In de andere gemeenten die de vergadering uitzenden wordt beeld meegestuurd. Misschien helpt dat.

De vergadering begon met opmerkingen over het vervroegde tijdstip van 19:00 uur. Ook de voorzitter vond dat maar niets en zou dit in het presidium ter sprake brengen. Later bleek dat het de bedoeling was de vergadering om 21:30 uur te beëindigen. Daarna zou nog een werkbespreking, die natuurlijk wel besloten zou zijn, moeten plaatsvinden,. Zo had het presidium beslist. Een half uur minder vergadertijd voor de meest belangrijke vergadering van het jaar. Natuurlijk was de vergadering om 21:30 niet afgerond en stelde de voorzitter de raad voor de keus: doorvergaderen en de werkbijeenkomst vergeten of de werkbijeenkomst door laten gaan en later terugkomen voor de rest van de agenda. Dat 22:30 uur het signaal zou blijven om naar huis of de kroeg te gaan werd nog even duidelijk gemaakt. Het kostte een tijdje zeer nauwkeurig luisteren om te ontdekken dat de werkbijeenkomst zou gaan  over de structuurvisie voor Grave. Het inspraaktraject daarvoor begint half augustus en dan wil de raad toch van te voren zijn ingelicht. De keuze werd gemaakt om de agenda voort te zetten en de informatie schriftelijk aan de raadsleden te geven. De wethouder was behoorlijk pissig. Hij vond het knap stom van het presidium om het zo te agenderen. Bovendien waren  er mensen gekomen om de presentatie te verzorgen. Die stonden nu voor joker. Natuurlijk zei de wethouder het niet letterlijk zo, maar mede gelet op zijn toon kwam het er wel op neer. En dan heb ik zijn gezicht niet eens gezien. Met excuses konden de presentatoren verdwijnen. Ik zou nou wel eens een stukje van de eerstvolgende  B&W-vergadering willen bijwonen. De vergadering kon om 22:32 uur worden gesloten.

Bij de behandeling van “beroepsprocedure ark Prinses Margriet”, zonder dat er een voorstel was gepubliceerd bleek al gauw dat het ging om een viertal zaken in het bestemmingsplan buitengebied waarover de raad bij amendement een andere besluit had genomen dan in het ontwerp was voorgesteld. De provincie was het daar niet mee eens en gaf een reactieve aanwijzing, hetgeen gewoon betekent dat de amendementen niet van kracht worden.

Het bleek dat de raadsleden wel beschikten over een  niet toegelicht ontwerpbesluit om in beroep te gaan bij de Raad van State. Het is natuurlijk logisch dat de raad niet blij was met deze reactie van de provincie en dat dus een beroep voor de hand lag. Alleen moet je dan wel met argumenten komen. En daarvan heb ik niets gezien of gehoord. Voor de argumenten wordt door de raad een advocatenbureau ingehuurd dat kennelijk goed op de hoogte is van deze zaak.

De voorzitter gaf te kennen dat hij graag duidelijke besluitvorming wil. Vandaar dat over de vier zaken afzonderlijk werd gestemd. Ook wees hij de raad er op dat de wijze waarop het besluit over het inschakelen van het bureau betekende dat de raad het opstellen van het beroepsschrift helemaal aan de advocaat zou overlaten. Dat werd door de raad geaccepteerd.

Het resultaat is dat in alle vier de gevallen beroep wordt aangetekend en dat de raadsleden weliswaar opmerkingen kunnen maken, maar dat de advocaat zelf moet weten of die opmerkingen in het beroepschrift worden verwerkt.

Aan de inbreng tijdens het spreekrecht namens de “appellanten” werd geen aandacht besteed. Los van de toonzetting bevatte die inbreng toch wel elementen die wezen op de geringe kans dat het beroep inzake de ark zal slagen. En dat is jammer want de rivierpleisterplaats had echt kunnen bijdragen aan de aantrekkelijkheid van Grave. Maar op dat aspect zijn en worden wel meer kansen gemist.

De vragen die over de jaarrekening 2012 waren gesteld zijn kennelijk naar behoren beantwoord of zullen dat alsnog worden. Complimenten over de uitvoering van de stukken waren dan ook het meest opvallend onderdeel van de discussie. Bij het luisteren daarna dwaalden mijn gedachten weer af.

In mijn HBS-tijd had ik een keer mijn huiswerk Frans niet gemaakt, andere prioriteiten. Statistisch gezien was de kans dat ik een overhoringbeurt zou krijgen toch niet groot, echt een voordeel van grote klassen. Ook hier bleek dat het onverantwoord is louter op statistieken een beslissing te nemen. Natuurlijk kreeg ik wel een beurt en dat werd een flop. Kennelijk verbaasde dat de leraar. Hij vroeg naar de oorzaak. Na mijn uitleg constateerde hij dat het dus om een onvoorbereide overhoring ging en in dat licht was het wel een voldoende. De rest van de klas vond dat maar onrechtvaardig en daar had ik begrip voor.

De rekening ziet er technisch gezien ook echt prima uit, een compliment daarover is dan ook terecht, maar de inhoud is echt niet om vrolijk over te worden. Dat kreeg nauwelijks aandacht.

Met de behandeling van de herziening van de grondexploitatie verliep het niet veel anders. Er werd nog enig ongenoegen uitgesproken over het Wisseveld maar dat was het dan wel. Het hele agendapunt werd boekhoudkundig en niet beleidsmatig behandeld.

Positief is dat de voorzitter, mede op aandrang vanuit met name de oppositie, aangaf met het presidium te willen overleggen hoe de behandeling kon worden verbeterd. De vraag was voornamelijk gericht op het belang voor de raadsleden zelf.  Het kwam dus niet aan de orde, maar misschien kan dan ook worden meegenomen hoe de betrokkenheid van de bevolking kan worden verbeterd. Ook daarbij is tijdige informatie het begin. Een democratie, of het nu gaat om een damvereniging of over een hele staat, kan niet functioneren zonder daadwerkelijke betrokkenheid.

Het viel mij nog op dat een raadslid als hij niet helemaal tevreden was met een antwoord maar goed hoop had op verbetering enkele de uitdrukking “learning by doing” losliet. Zelf was hem ontgaan dat hij het antwoord op zo’n vraag wel had gehad, sterker nog in een besluit dat vlak daarvoor was benomen was vastgesteld dat de grondexploitatie 2x per jaar zou worden herzien. En dat was zijn vraag. “learning by forgetting” is voor hem meer van toepassing

De behandeling van de kadernota verliep hetzelfde. Daarbij kreeg ik de indruk dat ik het hele verhaal al eerder had gehoord. Net als vorige jaren kwam de inbreng vanuit de raad neer op “we staan er beroerd voor, maar bij de begrotingsbehandeling zullen we spijkers met koppen slaan” 

De wethouder constateerde bij zijn beantwoording van de eerste ronde dan ook terecht dat de raad geen kaders had aangeven, hetgeen toch eigenlijk de bedoeling van de kadernota is. In de reactie toonde enkele fracties zich hierdoor geschokt, maar ze waren blij dat het college de gestelde vragen wel zou beantwoorden. Daar bleef het dan bij. 

Aangezien de meeste vragen en antwoorden het publiek zijn ontgaan heeft het ook geen zin in te gaan op hetgeen wel over tafel kwam.

Bij het agendapunt vragen bleek nog dat de raad een nieuwsbrief had over de stand van zaken bij het Hart van Grave. Die nieuwsbrief is inmiddels ook op de gemeentelijk site te vinden. Ik kom daar nog op terug.